Ο Μαρκ Μάρκεθ έπαιξε με τους κανόνες - και μετά έπαιξε με τους αντιπάλους του

• Μια στρατηγική κίνηση για να σωθεί η νίκη
• Όταν αποφάσισε να φύγει, δεν υπήρχε κανείς να τον σταματήσει
• Ducati: Ένα επίπεδο πάνω από όλους
• Γιατί αυτή η νίκη δεν ήρθε μόνο από την ταχύτητα

Από την πρώτη στιγμή που οι αναβάτες του MotoGP βγήκαν στην πίστα της Ταϊλάνδης, υπήρχε ένα προφανές συμπέρασμα: κανείς δεν μπορούσε να αγγίξει τον Μαρκ Μάρκεθ. Ο Ισπανός, στο ντεμπούτο του με την Ducati Lenovo Team, έκανε τον απόλυτο αγώνα διαχείρισης και κυριαρχίας, με μια στρατηγική που εξασφάλισε ότι δεν θα έχανε ποτέ τον έλεγχο της κατάστασης.

¿Estoy en un sueño? Pellizcadme, por favor!

Lo vivido este fin de semana ha sido increíble! Arrancar esta nueva etapa en @ducaticorse con un GP perfecto y poder compartir las dos primeras posiciones con mi hermano @alexmarquez73 🥹 Sin palabras!!#mm93 #thaigp pic.twitter.com/5hebWyeVdS

— Marc Márquez (@marcmarquez93) March 2, 2025

Η αρχή ήταν αναμενόμενη. Ο Μάρκεθ πήρε το προβάδισμα από τον πρώτο γύρο, κρατώντας πίσω του τον Άλεξ Μάρκεθ, τον αδερφό του, που οδηγεί για την Gresini Ducati. Ο Φραντσέσκο Μπανάια, ο περσινός πρωταθλητής, ακολουθούσε, αλλά από νωρίς φάνηκε ότι δεν είχε την ταχύτητα να απειλήσει το δίδυμο των Μάρκεθ.

Όλα έμοιαζαν έτοιμα για μια «τυπική» νίκη του Μαρκ, ώσπου συνέβη το αναπάντεχο.

Μια στρατηγική κίνηση για να σωθεί η νίκη

Στο MotoGP, από την περασμένη σεζόν ισχύει ένας ιδιαίτερα αυστηρός κανονισμός για την πίεση του εμπρός ελαστικού. Συγκεκριμένα, κάθε αναβάτης πρέπει να διατηρεί την πίεση πάνω από 1.8 bar για τουλάχιστον το 60% των γύρων του αγώνα. Αν αυτό δεν συμβεί, επιβάλλεται ποινή 16 δευτερολέπτων, αρκετή για να καταστρέψει κάθε ελπίδα νίκης. Και εδώ ήταν το πρόβλημα: ο Μάρκεθ ήταν πολύ μπροστά.

Όσο ένας αναβάτης οδηγεί μόνος του, χωρίς κάποιον μπροστά του, το εμπρός ελαστικό του παραμένει κρύο, καθώς δεν δέχεται θερμότητα από την εξάτμιση του προπορευόμενου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να πέφτει η πίεση, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε παραβίαση του κανονισμού.

Ο Μαρκ το κατάλαβε νωρίς. Αν συνέχιζε να οδηγεί μπροστά, θα κινδύνευε να δεχτεί ποινή. Οπότε, πήρε μια απόφαση που φαινόταν ακατανόητη εκείνη τη στιγμή: άφησε τον Άλεξ να περάσει.

Για 16 ολόκληρους γύρους, οκτώ φορές παγκόσμιος πρωταθλητής ακολουθούσε σιωπηλά τον αδερφό του, αφήνοντας την πίεση των ελαστικών του να ανέβει στα επιτρεπτά όρια. Δεν τον πίεσε, δεν προσπάθησε να τον ξαναπεράσει – απλώς περίμενε. Και όταν ήρθε η στιγμή…

Όταν αποφάσισε να φύγει, δεν υπήρχε κανείς να τον σταματήσει

Ο γύρος 22 πλησίαζε. Ο Μαρκ Μάρκεθ ήξερε ότι είχε πλέον καλύψει το 60% του αγώνα με τις σωστές πιέσεις. Δεν υπήρχε πια λόγος να περιμένει. Και τότε, άλλαξε ταχύτητα.

Στην τελευταία στροφή του γύρου, έκανε μια αποφασιστική κίνηση. Με απόλυτο έλεγχο, πέρασε τον Άλεξ και αμέσως εξαφανίστηκε.

Μέσα σε μία στροφή, είχε ήδη ανοίξει μισό δευτερόλεπτο διαφοράς. Μέσα σε δύο γύρους, ο Άλεξ είχε χαθεί από τα μάτια του. Όλη αυτή η στρατηγική διαχείρισης δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα καλοστημένο παιχνίδι. Ο Μαρκ είχε ταχύτητα που κανείς δεν μπορούσε να ακολουθήσει – απλά επέλεξε πότε να τη χρησιμοποιήσει.

Ducati: Ένα επίπεδο πάνω από όλους

Με τρεις μοτοσυκλέτες στο βάθρο και τέσσερις στην πρώτη πεντάδα, η Ducati απέδειξε για ακόμη μία φορά ότι παραμένει η απόλυτη δύναμη στο MotoGP. Οι GP25 και GP24, που σε πολύ μεγάλο βαθμό είναι ίδιες μοτοσικλέτες, αποτελούν ένα όπλο που, στα σωστά χέρια, φαίνεται ασταμάτητο.

Πίσω από τις Ducati, η εικόνα των άλλων κατασκευαστών δεν ήταν ενθαρρυντική.

• Aprilia: Έδειξε κάποια σημάδια προόδου, ειδικά με τον εντυπωσιακό ρούκι Αϊ Ογκούρα, ο οποίος πέτυχε έναν εντυπωσιακό τερματισμό στην πέμπτη θέση. Παρόλα αυτά, η διαφορά της Aprilia από τη Ducati παραμένει αισθητή.
• KTM: Φάνηκε να δυσκολεύεται σε αυτήν την πίστα. Ο Πέδρο Ακόστα είχε μια άτυχη πτώση, ενώ γενικότερα οι αναβάτες της KTM δεν κατάφεραν να διεκδικήσουν υψηλές θέσεις.
• Yamaha: Ο Φάμπιο Κουαρταραρό τερμάτισε 18ος, δείχνοντας ότι η M1 χρειάζεται ακόμα σημαντική βελτίωση για να γίνει ανταγωνιστική.
• Honda: Η Honda παρουσίασε σημάδια προόδου, με τον Ζοάν Ζαρκό να πετυχαίνει τον καλύτερο τερματισμό της ομάδας. Η νέα μοτοσικλέτα φαίνεται βελτιωμένη, αλλά εξακολουθεί να απέχει από το κορυφαίο επίπεδο.

Rewriting history, one point-scoring finish at a time ✌️ @AiOgura79 #ThaiGP 🇹🇭 pic.twitter.com/Qtg5nllBHu

— MotoGP™🏁 (@MotoGP) March 3, 2025

Γιατί αυτή η νίκη δεν ήρθε μόνο από την ταχύτητα

Ο Μαρκ Μάρκεθ έδειξε ότι ξέρει πώς να ελέγχει κάθε πτυχή του αγώνα, από τη φθορά των ελαστικών μέχρι την πίεση των εμπρός τροχών. Δεν βιάστηκε, δεν ρίσκαρε, δεν εκτέθηκε σε κίνδυνο. Και όταν αποφάσισε ότι ήταν η ώρα να φύγει, το έκανε με τρόπο που κανείς δεν μπόρεσε να ακολουθήσει.

Ο Πέκο Μπανάια από την άλλη, ξεκίνησε τη σεζόν με ένα αποτέλεσμα που δύσκολα μπορεί να τον ικανοποιεί. Η τρίτη θέση στην Ταϊλάνδη μπορεί να δείχνει αξιοπρεπής, αλλά η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν φάνηκε ικανός να διεκδικήσει κάτι παραπάνω. Ενώ οι δύο Μάρκεθ είχαν τον πλήρη έλεγχο του αγώνα, ο Ιταλός βρέθηκε σε ρόλο παρατηρητή, ανήμπορος να απειλήσει πραγματικά. Αντί να θέσει ο ίδιος τον ρυθμό, πάλευε απλώς να παραμείνει κοντά – και ακόμα και αυτό αποδείχθηκε δύσκολο. Μετά από δύο σεζόν όπου είχε τον τίτλο του ξεκάθαρου ηγέτη της Ducati, ο Μπανάια μοιάζει να βρίσκεται για πρώτη φορά σε άβολη θέση, με τον Μαρκ Μάρκεθ να δείχνει ότι δεν ήρθε για να γίνει νούμερο δύο. Ο Ιταλός θα πρέπει να αντιδράσει άμεσα, αλλιώς το 2025 μπορεί να αποδειχθεί μια εξαιρετικά δύσκολη χρονιά γι’ αυτόν.

Αν αυτή ήταν μόνο η αρχή, τότε το 2025 μπορεί να είναι η χρονιά της απόλυτης επιστροφής του Μαρκ Μάρκεθ. Και αν υπάρχει κάποιος που μπορεί να σταματήσει αυτή την επέλαση, ακόμα δεν έχει εμφανιστεί.

Φωτογραφίες: Ducati