Σαν Σήμερα: Ο «Ιπτάμενος Έλληνας» και η γέννηση ενός μαχητή της ζωής

Σαν Σήμερα: Ο «Ιπτάμενος Έλληνας» και η γέννηση ενός μαχητή της ζωής
Κάθε μέρα του χρόνου φέρνει στο μυαλό μνήμες από σπουδαία γεγονότα στον κόσμο της F1 και του παγκόσμιου μηχανοκίνητου αθλητισμού Ακολουθούν τα πιο σημαντικά της σημερινής ημέρας.

Σήμερα έχουμε ένα ιδιαίτερο ταξίδι στο παρελθόν. Γνωρίζουμε τον «Ιπτάμενο Έλληνα» των αγώνων ταχύτητας, έναν εκ των συνιδρυτών της McLaren και μαθαίνουμε τις πιο σημαντικές πτυχές της καριέρας του αείμνηστου Νίκι Λάουντα. Επιπλέον κάνουμε το ταξίδι μας στη Φλόριντα των ΗΠΑ για τον πρώτο αγώνα στην Ντεϊτόνα και «παγώνουμε» στα δάση τους Σουηδίας με retro δράση στο WRC.

Ας δούμε λοιπόν τι έγινε Σαν Σήμερα, 22/2, στον κόσμο της Formula 1 και του μηχανοκίνητου αθλητισμού.

Σαν σήμερα το 1918, γεννήθηκε ο Τζορτζ Κόνσταντιν. Ο ταχύτατος Αμερικανός, γνωστός και ως ο «Ιπτάμενος Έλληνας» λόγω των ριζών που παρέπεμπε το όνομά του, αναδείχθηκε σε θεσμούς σπορ αυτοκινήτων στις Η.Π.Α. Συγκεκριμένα, συμμετείχε σε πάνω από 100 αγώνες του εθνικού πρωταθλήματος SCCA και κατέγραψε πολλά ρεκόρ στη γνωστή αμερικανική πίστα του Λάιμ Ροκ. Δραστηριοποιήθηκε κυρίως στους αγώνες αντοχής, οδηγώντας για τις Jaguar και Aston Martin. Το 1959, ο Κόνσταντιν ταξίδεψε στο Σίμπρινγκ για να αγωνιστεί στο Grand Prix ΗΠΑ της Formula 1 με μια Cooper T45. Εκκίνησε 15ος αλλά τελικά εγκατέλειψε μετά από πέντε γύρους με προβλήματα υπερθέρμανσης στο μονοθέσιο. Δεν εμφανίστηκε ξανά στην F1, αλλά συνέχισε τις εξορμήσεις του στους αγώνες αντοχής. Μάλιστα, το 1961 στέφθηκε νικητής στην κατηγορία του για τις 12 ώρες του Σίμπρινγκ, οδηγώντας μια Ferrari Dino 246 μαζί με τον θρυλικό ιδρυτή της Chaparral, Τζιμ Χαλ. Αποσύρθηκε από τους αγώνες το 1962.

Τζορτζ Κόνσταντιν

Σαν σήμερα το 1938, γεννήθηκε ο Τίμι Μάιερ, ένας πολλά υποσχόμενος Αμερικανός οδηγός. Έχοντας ξεκινήσει τους αγώνες στα τέλη των ‘50s, ο Μάιερ άρχισε να συμμετέχει στο πρωτάθλημα σπορ αυτοκινήτων των ΗΠΑ (SCCA) και προκάλεσε αίσθηση σχεδόν αμέσως. Μάλιστα, το 1962 κατέκτησε τον τίτλο με τη Cooper στην κατηγορία Formula Junior και έτσι πήρε την ευκαιρία να αγωνιστεί στο GP ΗΠΑ της ίδιας χρονιάς, στο Ουότκινς Γκλεν. Προκρίθηκε με την αξιοπρεπέστατη 12η θέση στο τιμόνι μιας Cooper T53 και ήταν μια από τις ταχύτερες ιδιωτικές συμμετοχές στο grid. Τελικά εγκατέλειψε μετά από ελάχιστους γύρους λόγω μηχανικού προβλήματος.

Δυστυχώς, το 1964 έχασε άδοξα τη ζωή του στην Αυστραλία και την πίστα του Λόνγκφορντ, στο πλαίσιο αγώνα του πρωταθλήματος Tasman Series. Αξίζει να αναφερθεί πως ο μεγάλος αδερφός του, Τέντι Μάιερ, υπήρξε ένας εκ των ιδρυτών της θρυλικής φίρμας της McLaren μαζί με τον Μπρους ΜακΛάρεν.

Τιμ Μάιερ

Σαν σήμερα το 1949, γεννήθηκε ένας μοναδικός μαχητής της ζωής και θρύλος της F1, ο Νίκι Λάουντα. Η ιστορία του Αυστριακού είναι τόσο εντυπωσιακή που έφτασε, ένα σημαντικό μέρος της, μέχρι και τα κινηματογραφικά πλατό του Χόλιγουντ. Ο Αυστριακός χρηματοδότησε με δάνεια την αγωνιστική του καριέρα εν αγνοία της πλούσιας οικογένειάς του, φτάνοντας το 1971 μέχρι και τη Formula 1. Έκτοτε, εντυπωσίασε με τις μικρές ομάδες των March και BRM και κέρδισε μια θέση στη Scuderia Ferrari, το 1974.

Η συνεργασία αυτή αποδείχθηκε άκρως επιτυχημένη, με την ιταλική φίρμα να επιστρέφει στους τίτλους το 1975, ύστερα από το πέρασμα σχεδόν μιας δεκαετίας χωρίς επιτυχίες. Η επόμενη χρονιά βρήκε τον Λάουντα να δίνει μια μυθική μονομαχία με τον Τζέιμς Χαντ.

Niki Lauda

Ωστόσο, η μοίρα έπαιξε ένα άσχημο παιχνίδι στον Αυστριακό, καθώς έφτασε ένα βήμα πριν τον θάνατο, στο Grand Prix Γερμανίας και την «Πράσινη Κόλαση» του Νίρμπουργκρινγκ. Ο Λάουντα έχασε τον έλεγχο λίγο πριν τη στροφή Μπέργκβεργκ, χτύπησε στις μπαριέρες και το μονοθέσιό του τυλίχθηκε στις φλόγες, με τέσσερις οδηγούς να σταματούν για να τον απεγκλωβίσουν. Αψηφώντας κάθε είδος λογικής, επέστρεψε στους αγώνες μετά από 6 εβδομάδες, κουβαλώντας πλέον εγκαύματα και φθορές στο πρόσωπό του, που τον ακολούθησαν για το υπόλοιπο της ζωής του. Τελικά ηττήθηκε από τον Χαντ και δεν κατάφερε να κατακτήσει τον τίτλο. Επανήλθε δριμύτερος το 1977 και εξασφάλισε το δεύτερο πρωτάθλημά του, δεχόμενος ωστόσο αρκετή αμφισβήτηση από τον Έντσο Φεράρι. Εξαιτίας αυτού, το 1978 μεταπήδησε στην Brabham του Μπέρνι Έκλεστον και διένυσε μια λιγότερο επιτυχημένη πορεία, κρεμώντας το κράνος του το 1979, στα μέσα του τριημέρου για το Grand Prix Καναδά.

Niki Lauda

Η απόσυρση του Λάουντα αποδείχθηκε προσωρινή, καθώς ο Αυστριακός πείστηκε από τον Ρον Ντένις να επιστρέψει στο σπορ, υπογράφοντας ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο με τη McLaren για το 1982. Παρά τον όλο και αυξανόμενο ανταγωνισμό, ο Λάουντα κατέκτησε ένα τρίτο πρωτάθλημα το 1984, επικρατώντας του «Καθηγητή» Αλέν Προστ για μόλις μισό βαθμό. Το 1985 αποσύρθηκε οριστικά αλλά παρέμεινε μια σταθερή παρουσία στα paddock της F1, αναλαμβάνοντας υψηλόβαθμα πόστα σε ομάδες όπως η Jaguar και η πανίσχυρη Mercedes. Τον Μάιο του 2019, ο Νίκι Λάουντα έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 70 ετών.

Niki Lauda

Σαν σήμερα το 1959, έλαβε χώρα ο πρώτος αγώνας 500 μιλίων στην οβάλ πίστα της Ντεϊτόνα, για το πρωτάθλημα NASCAR. Διήρκεσε σχεδόν 4 ώρες και είχε ένα καταπληκτικό φινάλε, με τη νίκη να κρίνεται στο photo-finish ανάμεσα σε τρία αυτοκίνητα. Συγκεκριμένα, νικητής αναδείχθηκε ο Λι Πέτι, ξεπερνώντας στο νήμα τους Τζόνι Μπιούτσαμπ και Τσάρλι Γκρίφιθ.

500 Μίλια της Ντεϊτόνα

Σαν σήμερα το 1976, ολοκληρώθηκε το Ράλλυ Σουηδίας στην παγωμένη πόλη του Κάρλσταντ, στα πλαίσια του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Rally (WRC). Νικητής ήταν ο Περ Έκλουντ με Saab 96. Αυτή ήταν η μοναδική νίκη της καριέρας του. Στη δεύτερη θέση βρέθηκε το έτερο Saab του Στιγκ Μπλόμκβιστ, ενώ το βάθρο συμπληρώθηκε από το Opel Ascona των Αντρές Κούλανγκ, κλείνοντας ένα σουηδικό 1-2-3.

Ραλλυ Σουηδιας

Φωτογραφίες: SnapLapNews/Twitter, Daytona/Twitter, bourdyot.jpeg, PrixRecord/Twitter, CarrosLindosF1/Twitter, NetoDemetriou/Twitter, Sowetto_Kidd/Twitter

Ακολουθήστε την σελίδα του gMotion στο Facebook!