Αν κάνει κάποιος αυτή την ώρα μια βόλτα στα δημόσια νοσοκομεία όλης της χώρας και κρατάει στα χέρια του ένα μπλοκάκι μπορεί εύκολα να σημειώσει: Ράντζα στους διαδρόμους, έλλειψη μηχανημάτων, έλλειψη ιατρών, προβλήματα σε μονάδες εντατικής θεραπείας, έλλειψη σε φάρμακα ή άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Ακόμη και χαρτί τουαλέτας ζητάνε πλέον να φέρουν από το σπίτι τους οι ασθενείς. Η δημόσια υγεία πάει από το κακό στο χειρότερο.

Ευτυχώς ο νέος Υπουργός Υγείας Παναγιώτης Κουρουμπλής, με τις ευαισθησίες που τον διακρίνουν, δεν αποφάσισε εν μια νυκτί να αντιμετωπίσει όλα τα παραπάνω προβλήματα με... λουκέτο σε νοσοκομεία ή κέντρα υγείας. Προφανώς αποφάσισε με τα λίγα πενιχρά μέσα που υπάρχουν και με το φιλότιμο που δείχνουν οι περισσότεροι από τους γιατρούς να το «πολεμήσει».

Τα ίδια... σκατά είναι και ο χώρος της Παιδείας. Σχολεία της κακιάς ώρας, βιβλία που μοιράζονται με καθυστέρηση, απουσία καθηγητών και δασκάλων, Πανεπιστήμια που θυμίζουν... εστίες μόλυνσης ή πεδίο για να λύνουν τις διαφορές τους διάφοροι τύποι που ελάχιστη σχέση έχουν με την εκπαίδευση.

Όσο κι αν ψάξαμε δεν είδαμε πουθενά μια απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Αριστείδη Μπαλτά με την οποία να γνωστοποιεί την πρόθεση του να κλείσουν τα σχολεία μήπως και πάρει η πολιτεία μια σειρά μέτρων για την βελτίωση της κατάστασης.

Αντίθετα, ο Υφυπουργός Αθλητισμού, Σταύρος Κοντονής διάλεξε τον... εύκολο δρόμο. Κατεβάζει τον διακόπτη και βλέπουμε... Προφανώς στην πορεία της ημέρας κατάλαβε ότι δεν είναι και η λύση στο πρόβλημα και έτσι το «επ' αόριστο» έγινε «μια αγωνιστική και το επανεξετάζουμε». Δεν πέρασαν δα και πολλά χρόνια που ήμασταν «στο ίδιο έργο θεατές».

Μόλις πριν μερικούς μήνες ο προκάτοχος του, Γιάννης Ανδριανός είχε... κλείσει το μαγαζί για λίγες μέρες μετά την δολοφονία του φίλου του Εθνικού στο Ηράκλειο στο ματς με τον Ηρόδοτο. Φυσικά το ξανάνοιξε χωρίς να αλλάξει κάτι.

Το είχαμε δει και πιο παλιά, μετά την δολοφονία του Φιλόπουλου. Και τότε όλοι έβραζαν, όλοι χαρακτήριζαν τον Ελληνικό αθλητισμό βόθρο και όλοι αναθεμάτιζαν το ποδόσφαιρο... Λεπτομέρεια. Το έγκλημα έγινε σε αγώνα βόλεϊ γυναικών.

Με λίγα λόγια, όλα αυτά που τις τελευταίες ώρες έχει προαναγγείλει ο κ. Κοντονής, ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν τα έχουμε ξανακούσει. Και την καταδίκη στην βία και την πρόθεση της πολιτείας να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο και την πολιτική βούληση να συγκρουστεί με τα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Μπορεί να έχουμε «πρώτη φορά Αριστερά», αλλά και... Δεξιά ή ΠΑΣΟΚ που είχαμε τα ίδια ακούγαμε. Ούτε καν στα μέτρα δεν υπάρχει μια κάποια πρωτοτυπία. Το ηλεκτρονικό εισιτήριο, οι κάμερες και οι λέσχες είναι... κοινοί γνωστοί από τα παλιά. Αν η ταμπέλα «κλειστό» μπήκε για να παρουσιαστεί ως κάτι φρέσκο η κάμερα ασφαλείας ή για να δούμε τους συνδέσμους να γίνονται λέσχες και να αναλαμβάνουν τις ευθύνες οι ΠΑΕ, χάνουμε τον χρόνο μας.

Ίσως θα ήταν καλύτερα, αν όντως υπάρχει βούληση ακόμη κι από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα να βάλει φρένο στον κατήφορο να το δει ακόμη πιο ζεστά. Να μπει στην ουσία, που δεν είναι άλλη από την ουσιαστική τιμωρία.

Να πολεμηθεί η βία, αφού όμως πρώτα τιμωρηθούν αυτοί που την παράγουν. Φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί. Νόμοι υπάρχουν. Να εφαρμοστούν. Κι αν δεν υπάρχουν σε κάθε περίπτωση να γίνουν νέοι. Να πέσει ο πέλεκυς βαρύς.

Να πέσουν τα πρόστιμα «βροχή» (πάντα... η τσέπη πονάει τον Έλληνα παράγοντα), να χαθούν τα σίγουρα κέρδη και να ανοίξουν και τα κελιά αν κριθεί αναγκαίο. Η μπόχα έχει πνίξει τους πάντες.

Ο φουκαράς φίλαθλος που απλά γουστάρει το ποδόσφαιρο κι αγαπάει την (όποια) ομάδα του ακούει για παράγοντες που θησαυρίζουν από ματς που στήνονται, από στοιχήματα που κερδίζουν, βλέπει κάθε αγωνιστική την ΟΥΕΦΑ να στέλνει... φιρμάνι με ύποπτα παιχνίδια και έγινε πια συνήθεια, διαβάζει χιλιάδες λέξεις από διαλόγους ανθρώπων του ποδοσφαίρου, ομάδες να συμμετέχουν στο πρωτάθλημα χωρίς αδειοδότηση, ακούει για πειθαρχικές διώξεις, μαθαίνει για έρευνες που έχουν να κάνουν με «εγκληματικές οργανώσεις».

Όταν όμως φτάνει η ώρα του ταμείου δεν βλέπει ουσία. Δεν γεμίζει από το αίσθημα της δικαίωσης. Δεν θεωρεί ότι οι ένοχοι τιμωρούνται. Δεν βλέπει αυτοί που... μολύνουν την αγαπημένη του συνήθεια να καταδικάζονται. Τον πνίγει η αδικία και την ίδια ώρα διαβάζει ότι για όλα τα παραπάνω το αντίδοτο είναι το... ηλεκτρονικό εισιτήριο. Κάπου εκεί βάζει τα γέλια και αποφασίζει να γυρίσει μια και καλή την πλάτη στο γήπεδο.

Κι αυτό γιατί δεν επιθυμεί να βγάλει την οργή του μέσα σε αυτό πετώντας ένα μπουκάλι ή ένα φονικό «στυλό». Δεν θέλει να γίνει «ένας από αυτούς». Δεν είναι σαν αυτούς. Προτιμά να απέχει.

Το «λουκέτο» έστω κι αν αρχικά τουλάχιστον τονίζονταν ως επ' αόριστο θεωρούνταν κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι σύντομα θα... ξεκλείδωνε. Ούτε η Nova, ούτε o OTE TV, είναι το... Χαμόγελο του Παιδιού ή άλλες μη κερδοσκοπικές οργανώσεις.

Αντίθετα πρόκειται για «κολοσσούς» που έχουν προφανώς ως στόχο το κέρδος. Έχουν επενδύσει εκατομμύρια ευρώ και στο Ελληνικό ποδόσφαιρο (σε Σούπερ Λίγκα, κύπελλο και football league αντίστοιχα) και έχω την αίσθηση ότι δεν πρόκειται να μην διεκδικήσουν την πιθανή ζημιά που θα έχουν από ένα παρατεταμένο (κάτι που αποκλείεται πάντως) lock out!

Έστω κι αν στην προκειμένη περίπτωση άμεσα θιγόμενη είναι μόνο η Nova αφού ο Υπουργός ξεκαθάρισε πως μόνο για την Σούπερ Λίγκα ισχύει η απόφαση του. Όπως κι αν έχει «μπάλα επιπέδου Σούπερ Λίγκας» δεν έχει αυτό το «Σ-Κ-Δ». Όσο αφορά το επόμενο θα δείξει. Όπως θα δείξει τι θα γίνει και με το κύπελλο, καθώς εκεί υπάρχει ένα κενό που δεν αποκλείεται να αποτελέσει ένα ακόμη «πεδίο μάχης» ανάμεσα σε ΑΕΚ και Ολυμπιακό!

Μακάρι αυτή την φορά η αναβολή να φέρει μια αλλαγή. Κάτι φρέσκο, κάτι καλό για το Ελληνικό ποδόσφαιρο. Σε πρώτη ανάγνωση πάντως αυτό δεν προκύπτει από πουθενά.