Η θάλασσα μπορεί να μοιάζει με έναν αγώνα ποδοσφαίρου... Απρόβλεπτη. Το ταξίδι στα νερά της μπορεί να θυμίζει το ταξίδι σε 90 λεπτά ενός ντέρμπι… Πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος για να μην τιμωρηθείς. Ο Κωνσταντίνος Τριανταφυλλόπουλος γεννήθηκε δίπλα στη θάλασσα. Στο Δερβένι Κορινθίας, μια παραθαλάσσια κωμόπολη που ακμάζει τους καλοκαιρινούς μήνες και οι άνθρωποί της μαθαίνουν να ζουν από τη θάλασσα. Ο Κώστας όταν ήταν παιδί ήθελα να ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του… Να περνάει ώρες μέσα στο νερό, να ταξιδεύει και να βοηθάει την οικογένειά του. Το ταξίδι παραμένει το μεγάλο του απωθημένο. Έστω κι αν τώρα που μεγάλωσε ονειρεύεται να γυρίσει τον κόσμο με μια μηχανή, αντί για ένα καΐκι. Εκείνο που έπαιρνε ο κύριος Σπύρος, ο πατέρας του, προκειμένου να γεμίσει τον πάγκο του ιχθυοπωλείου.

«Τι να πρωτοπώ για τους γονείς μου και τον αδελφό μου; Αν δεν ήταν αυτοί, δεν θα κατάφερνα τίποτα. Οι θυσίες τους και η συμπαράστασή τους, οι αρχές που μου έχουν μεταδώσει είναι οι βάσεις όπου στηρίζομαι για να συνεχίσω. Με την προσπάθειά μου θέλω να δικαιώσω πρώτα αυτούς». Τα όνειρα των παιδιών συνήθως είναι για τους μεγάλους ακατανόητα. Μερικές φορές και δαπανηρά. Ο Κώστας σύντομα θα εγκατέλειπε τη όνειρο να μοιάσει του μπαμπά του, θα εγκατέλειπε τη σκέψη να γίνει στρατιωτικός επειδή του άρεσε η πειθαρχία και θα βολευόταν με κάτι που ταίριαζε πιο πολύ στην ηλικία του. Τη μπάλα…

«Ξεκίνησα πολύ μικρός. Έπαιζα μπάλα στα junior στην ιδιαίτερη πατρίδα μου σχεδόν από τα οκτώ μου χρόνια», θυμάται για κάτι διαδρομές που πιθανότατα θα θυμούνται και οι γονείς του. Γιατί τα πρώτα χρόνια ακαδημίες δεν υπήρχαν στο παραλιακό χωριό και ο μικρός, μαζί με τον δύο χρόνια μεγαλύτερό του αδελφό Αλέκο, χρειάζονταν να αλλάξουν… νομό για να παίξουν ποδόσφαιρο. Η απόσταση, βέβαια, δεν είναι και τόσο μεγάλη όσο φαντάζει, αφού ο οικισμός «Μαύρα Λιθάρια», όπου είναι το σπίτι του Τριανταφυλλόπουλου ως την διπλανή – αλλά υπαχθείσα στο νομό Αχαΐας – Αιγείρα απέχει 2,5 χιλιόμετρα. Στη τοπική Θύελλα έπαιξαν σχεδόν τέσσερα χρόνια πριν επιστρέψουν στον τόπο τους και παίξουν για τον Αστέρα.
Έναν τόπο που πάντα επιστρέφει ο Κώστας για να πιει τον αγαπημένο του καφέ, συνήθεια που εξομολογείται ότι του είναι αδύνατον να κόψει, και να συναντηθεί πάλι με την οικογένειά του.

«Όταν έρχομαι στο Δερβένι τα καλοκαίρια, τα συναισθήματα είναι έντονα. Φεύγω από το πατρικό μου, την οικογένειά μου και τους φίλους μου και στενοχωριέμαι γι’ αυτό». Η πρώτη φορά που θα έφευγε θα ήταν πάλι τέτοια. Καλοκαίρι του 2006…

Ο «διάσημος» παραθεριστής!

Δεν είναι μυστικό πως στις μικρές κοινωνίες οι άνθρωποι γνωρίζονται καλά μεταξύ τους, ενώ παράλληλα γνωρίζουν πολύ καλά και τι κάνει ο διπλανός τους. Δεν είναι σπάνιο να υπάρχει κάποιος διάσημος ανάμεσά τους, που πάντα θα κοιτάζουν με δέος και πάντα θα προσπαθούν να τον πλησιάσουν τάχα ανυποψίαστοι. Ένα τέτοιο συναπάντημα άλλαξε τη μοίρα του Κώστα Τριανταφυλλόπουλου, που μαζί με τον αδελφό του είχαν προλάβει να διακριθούν στην ΕΠΣ Κορινθίας, φτάνοντας ως τα τελικά με την ομάδα παίδων του Αστέρα.

«Ο κ. Αντωνίου με είχε δει επειδή παραθερίζει στο χωρίο, από το οποίο κατάγομαι και μου άνοιξε την πόρτα του Παναθηναϊκού», είχε παραδεχτεί ο Τριανταφυλλόπουλος που δεν είχε λόγο να αρνηθεί. «Δεν το σκέφτηκα καθόλου, γνωρίζοντας και την δουλειά που γίνεται στην Παιανία». Για αρκετό διάστημα πάλεψε να προσαρμοστεί, προσπάθησε να συνηθίσει στις παράλληλες υποχρεώσεις του και να μην χάσει τον στόχο του. «Ουσιαστικά από την αρχή έπαιζα με τον ίδιο σκοπό, να καταφέρω δηλαδή κάποια μέρα να παίξω ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο. Προσπαθούσα να συνδυάζω και τις άλλες υποχρεώσεις μου με το ποδόσφαιρο, αλλά όνειρό μου ήταν πάντα αυτό και ήμουν συνέχεια με μια μπάλα στα πόδια».

Στην Παιανία το ποδόσφαιρο γίνεται τρόπος ζωής. Εκεί έβλεπε την αγαπημένη του Μπαρτσελόνα ή ακόμα και την Μπόκα Τζούνιορς και θαύμαζε τον Ζεράρ Πικέ και τον Κάρλες Πουγιόλ. Εκεί έγινε στην πορεία κολλητός με τον Διαμαντή Χουχούμη, εκεί έπαιζε fifa, εκεί άκουγε την αγαπημένη του ροκ, εκεί έπινε πλέον τον απαραίτητο καφέ. «Ο Παναθηναϊκός είναι όλη μου η ζωή. Αν σκεφτείτε ότι είμαι 19 χρονών και τα τελευταία εφτά χρόνια είμαι εδώ, καταλαβαίνετε ότι είναι η ζωή μου. Εδώ μεγάλωσα ουσιαστικά. Εδώ έφτιαξα την προσωπικότητά μου. Χριστούγεννα, Πάσχα, χαρές, απογοητεύσεις, όλα τα έζησα και τα ζω εδώ. Είναι το σπίτι μου».

Σπίτι από την αρχή!

Λίγο καιρό αφότου έκλεισε τα 16 του χρόνια, ένα ακόμα όνειρο του Κώστα Τριανταφυλλόπουλου θα έμενε ανεκπλήρωτο. Εκείνη η Yamaha που ήθελε να αγοράσει από μικρός δε θα είχε θέση στη ζωή του. Γιατί δεν μπορεί να έχει θέση στη ζωή ενός επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Οι γονείς του έκαναν το ταξίδι των δύο ωρών ώστε να είναι στην Παιανία και να συνυπογράψουν το πρώτο συμβόλαιο του ανήλικου παιδιού του. Ήταν 9 Νοεμβρίου του 2009 που μπήκαν οι υπογραφές και το 2012 που έγινε η πρώτη επέκταση. Εκείνη την χρονιά ήταν που άρχισε να εμφανίζεται και στον κόσμο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.

Στις 14 Ιανουαρίου ο Ζεσουάλντο Φερέιρα θα τον πάρει για πρώτη φορά σε αποστολή και ο μικρός θρασύς και με άγνοια κινδύνου θα δηλώνει: «Δείχνω δυνατός, νιώθω έτοιμος και περιμένω την ευκαιρία μου από τον προπονητή». Η ευκαιρία θα ερχόταν, τελικά, μερικούς μήνες αργότερα και στην επόμενη σεζόν. Σε μια τρελή εβδομάδα που έφερε τον Κώστα Τριανταφυλλόπουλο να κάνει το ντεμπούτο του κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης στη Super League και λίγες μέρες αργότερα να παίζει κόντρα στην Τότεναμ για το Europa League.

«Σήμερα πραγματοποίησα το όνειρο μου», θα πει μετά το ματς για το ελληνικό πρωτάθλημα και αργότερα θα μιλήσει για τα πρώτα του συναισθήματα. «Σίγουρα αγχώθηκα λίγο γιατί ήταν η πρώτη μου φορά και συνέπεσε και με μια δύσκολη περίοδο και ένα δύσκολο παιχνίδι, γιατί ο Αστέρας είναι καλός αντίπαλος. Από την άλλη, ένοιωθα και χαρά μέσα μου γιατί ήταν αυτό που ήθελα πολύ καιρό. Περίμενα δηλαδή τόσον καιρό την ευκαιρία και ο κ. Φερέιρα μου την έδωσε».

Η διαδικασία που συνήθως χρειάζεται σε τέτοιες περιπτώσεις δε θα ακολουθηθεί με τον Κώστα Τριανταφυλλόπουλο. Θα κληθεί να γίνει μέσα σε μια σεζόν «άντρας» και θα παίξει συνολικά σε 21 ματς, 19 εκ των οποίων ως βασικός! Θα αντιληφθεί πως λειτουργούν τα μίντια, όταν θα βρεθεί στο επίκεντρο για επικριτικά του σχόλια τόσο για τον Κώστα Κατσουράνη (σ.σ. τα οποία διέψευσε), όσο και για τον Φάμπρι. Θα πρέπει να διαχειριστεί την επιτυχία και την αποτυχία στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Νέων τον προηγούμενο Ιούλιο. Θα υπογράψει ακόμα ένα συμβόλαιο, αυτή τη φορά ως το 2016. Θα είναι βασικός και αναντικατάστατος μόλις ένα χρόνο μετά το ντεμπούτο του. Θα κάνει ένα λάθος που θα κρίνει ένα ντέρμπι. Θα μοιάζει και πάλι με τη θάλασσα, στην οποία καταφεύγει για να ηρεμήσει… Ήρεμη, πριν σκάσει το μεγάλο κύμα!