Τρεις αγωνιστικές πριν από το φινάλε και οι «μπλε» πανηγύρισαν το τέταρτο από καταβολής Πρέμιερ και το πέμπτο συνολικά πρωτάθλημα της ιστορίας τους.

Στην 35η «στροφή» της σεζόν, ο Εντέν Αζάρ με το δικό του γκολ χάρισε στην Τσέλσι τη νίκη (1-0) επί της Κρίσταλ Πάλας στο «Στάμφορντ Μπριτζ» και η ομάδα του Ζοσέ Μουρίνιο στέφθηκε Πρωταθλήτρια Αγγλίας. Κάτι που περίμεναν, δηλαδή, άπαντες στον σύλλογο εδώ και αρκετούς μήνες, από τη στιγμή που καμία άλλη ομάδα στην Πρέμιερ Λιγκ δεν έδειχνε ικανή να κοντράρει το σύνολο του «special one».

Ποιοί ήταν, όμως, οι μεγάλοι πρωταγωνιστές και ποιές οι μέρες της αγωνιστικής περιόδου που έδειξαν ότι η Τσέλσι είχε πολλά παραπάνω από τους αντιπάλους της;

Το gazzetta.gr αναλύει...

The... happy one, Ζοσέ Μουρίνιο

Μια κατηγορία μόνος του. Δέκα χρόνια μετά τον πρώτο του τίτλο με την Τσέλσι, στην πρώτη του θητεία στον σύλλογο, επέστρεψε στις επιτυχίες, μαθαίνοντας από τα περσινά λάθη και τα νέα δεδομένα στο αγγλικό ποδόσφαιρο από το 2007 που αποχώρησε και πλέον ήταν πανέτοιμος για την επιστροφή στην κορυφή. Ο τρόπος που διαχειρίστηκε την ομάδα από το καλοκαίρι, δίνοντας ανάσες σε όσους πήγαν στο Μουντιάλ και δίχως μακρινά και κουραστικά ταξίδια που έκαναν οι υπόλοιποι διεκδικητές (στη θεωρία) του τίτλου στην Πρέμιερ Λιγκ, ο Μουρίνιο κατάφερε να μην προκληθεί φθορά στη φυσική κατάσταση των παικτών του. Είχε πετύχει να τους έχει φρέσκους και όλο το πλάνο που είχε φτιάξει στο μυαλό του από την πρώτη μέρα της ανασυγκρότησης ενόψει της φετινής σεζόν με απώτερο σκοπό την κατακτάκτηση του πρωταθλήματος, λειτούργησε ρολόι. Είναι ο άνθρωπος που ίσως ξέρει καλύτερα απ' τον καθένα τι ακριβώς χρειάζεται για να πάρεις το αποτέλεσμα που θέλει υπό συνθήκες που δεν ευννούν πάντα την κυριαρχία στο γήπεδο, ξέρει ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και στο τέλος, το αποτέλεσμα που μετράει, τον θέλει Πρωταθλητή.

Ο... νεαρός, ετών 34, Τζον Τέρι:

Στα 34, μοιάζει... δέκα χρόνια νεότερος. Με αντοχές που θα ζήλευαν νεότεροι συνάδελφοί του, χωρίς τους Λάμπαρντ και Άσλεϊ Κόουλ στο πλευρό του, αλλά με τον Ντιντιέ Ντρογκμπά από την «παλιοφρουρά», το πήρε πάνω του και αποδείχθηκε πραγματικός ηγέτης. Από τους ποδοσφαιριστές που το περιβραχιόνιο δεν το έχουν... διακοσμητικό στο μπράτσο τους, ο Τέρι έπαιξε και στα 35 ματς της Πρέμιερ Λιγκ μέχρι να εξασφαλίσει ότι η Τσέλσι θα ήταν Πρωταθλήτρια Αγγλίας για φέτος και πλέον ίσως ο Ζοσέ Μουρίνιο να του επιτρέψει να χαλαρώσει λίγο και να πάρει ανάσες μέχρι το φινάλε. Δεν ξέχασε να ρίξει τη σπόντα του για όσα είχε πει ο Ράφα Μπενίτεθ πριν από δυο χρόνια, δηλώνοντας στην κάμερα «κάποιος είχε πριν πριν λίγα χρόνια ότι δεν θα μπορούσα να παίξω δύο ματς κάθε εβδομάδα... Ξέρει καλά αυτός ποιος είναι». Παρών στα δύσκολα, θα είναι και του χρόνου στην ομάδα έχοντας ανανεώσει τη συνεργασία του με τον σύλλογο και μετά το φετινό Λιγκ Καπ και το πρωτάθλημα, θα θέλει σίγουρα όταν ολοκληρωθεί η θητεία του στην ομάδα να γίνει με νέους τίτλους.

Ο φοβερός και τρομερός, Εντέν Αζάρ:

Ποιος μπορεί να πει ότι ο Βέλγος δεν άξιζε το βραβείο του καλύτερου της χρονιάς από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών; Οι συνάδελφοί του παραδέχθηκαν την εκπληκτική σεζόν που έκανε, τη συμβολή του στο επίτευγμα της Τσέλσι με την κατάκτηση του τίτλου... προ πολλού και την μαθηματική του εξασφάλιση τρεις αγωνιστικές πριν από το φινάλε, ενώ και ο χαρακτήρας του Εντέν Αζάρ είναι τέτοιος που κάνει κάθε αντίπαλο να τον σέβεται και να του αναγνωρίζει την ιδανική νοοτροπία για ποδοσφαιριστή. Ήταν αυτός (ω, τι έκπληξη) που καθάρισε και το παιχνίδι με την Κρίσταλ Πάλας επιδεικνύοντας ψυχραιμία και σβελτάδα στη σκέψη όταν ο Σπερόνι του απέκρουσε το πέναλτι για να τον ξεγελάσει στη συνέχεια με την κεφαλιά, ενώ οι κινήσεις του μέσα στο γήπεδο είναι τέτοιες που δεν αρκούν όσοι κι αν πέσουν πάνω του. Τρίτη σεζόν στα μπλέ, κάθε χρονιά καλύτερος και ακούραστος... Ακόμα κι όταν παραδέχθηκε και ο ίδιος ότι αισθάνεται την κόπωση στον οργανισμό του από τα συνεχόμενα παιχνίδια (σε ματς του Βελγίου απέναντι στο Ισραήλ), δεν θα μπορούσε να μην πιέσει τον εαυτό του και τελικά να συνεχίσει να προσφέρει στήριγμα και σημαντικά γκολ.

Ο ιδανικός για «service», Σεσκ Φάμπρεγας:

Οι 17 ασίστ στο πρωτάθλημα τον φέρνουν στο -3 από την εκπληκτική επίδοση του Τιερί Ανρί που ήταν ο recordman στον συγκεκριμένο τομέα στην Πρέμιερ Λιγκ με 20. Ο Ισπανός χαφ, χαρίζει ισορροπία στην Τσέλσι. Αυτή είναι η δουλειά του και την κάνει πολύ καλά. Έδειξε στον Αρσέν Βενγκέρ ότι όντως τον είχε ανάγκη η Άρσεναλ παρά το γεμάτο κέντρο της και ο Σεσκ Φάμπρεγας στην πρώτη του χρονιά με την επιστροφή του στο Λονδίνο, αναδείχθηκε Πρωταθλητής Αγγλίας. Δεν το έκανε ποτέ στη θητεία τους στους «κανονιέρηδες» και πλέον βάζει πλώρη και για την πρώτη θέση στις ασίστ στα τρία παιχνίδια που απομένουν. Φυσικά είχε πολλή βοήθεια από τον Νεμάνια Μάτιτς στα χαφ, ήταν εκπληκτικός στο πρώτο μισό της σεζόν, «έπεσε» σε κάποια σημεία του δεύτερου γύρου, όμως η παρουσία του έκανε την επιλογή του Μουρίνιο να τον πάρει στο «Στάμφορντ Μπριτζ» το περασμένο καλοκαίρι ήταν απίστευτα επιτυχημένη.

Ο ιδιαίτερος, Ντιέγκο Κόστα:

Οι απόψεις θα μπορούσαν να διίστανται. Όσο μπορούσε κι όταν έπαιξε, ήταν χάρμα οφθαλμών. Σκόραρε, είναι ο βασικός φορ της Τσέλσι και ακολουθούν οι Ρεμί και Ντρογκμπά, όμως, η πρώτη του χρονιά στην ομάδα ήταν περίεργη. Πολλοί τραυματισμοί, κόντρα των «μπλε» με την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Ισπανίας για τη χρησιμοποίησή του και το ρίσκο με τους τραυματισμούς του, τιμωρήθηκε από την FA για τα όσα έκανε στη ρεβάνς των ημιτελικών του Λιγκ Καπ και γενικότερα, πέρα από τα γκολ του, απασχόλησε έντονα και η ομάδα στερήθηκε πολύ τις υπηρεσίες του. Μάλιστα, ενδεχομένως να μην μπορέσει να παίξει μέχρι και το φινάλε της φετινής αγωνιστικής περιόδου. Έκανε εκπληκτικό ξεκίνημα κι όταν σιγά – σιγά «χανόταν», είχε τους συμπαίκτες του να παίξουν και για εκείνον...

Στο αδιέξοδο, άνοιγε πάντα το δρόμο

Η μοναδική που στην πράξη μπόρεσε μέχρι κάποιο σημείο της σεζόν (για την ακρίβεια μέχρι την Πρωτοχρονιά) να διεκδικήσει τον φετινό τίτλο στην Πρέμιερ Λιγκ και να βάλει τα δύσκολα για την Τσέλσι, ήταν η Μάντσεστερ Σίτι. Η βαθμολογία, την πρώτη μέρα του 2015 βρήκε τις δύο ομάδες ισόπαλες στους 46 βαθμούς έπειτα από 20 αγωνιστικές, με τους «πολίτες» να έχουν κλείσει την «ψαλίδα» από την κορυφή. Μάλιστα, ήταν η δεύτερη φορά μέσα στη σεζόν που προσωρινά είχε ανησυχήσει τους «μπλε», οι οποίοι, έδειξαν ότι είχαν πολλά παραπάνω από τους «πολίτες» για να μη χάσουν το έδαφος κάτω απ' τα πόδια τους και να συνεχίσουν την πορεία τους προς τον τίτλο, βλέποντας παράλληλα την ομάδα του Μανουέλ Πελεγκρίνι να «ξεφουσκώνει».

Με άνεση το Λιγκ Καπ, αποκλειμός που έφερε πείσμα στο Κύπελλο

Μια μεγάλη «σφαλιάρα» τη φετινή σεζόν για την Τσέλσι ήρθε στο Κύπελλο, όμως, ίσως να ήταν ό,τι ακριβώς έπρεπε για να σκεφτούν όλοι πως δεν υπήρχαν περιθώρια χαλάρωσης και πως όφειλαν να απαντήσουν κατακτώντας τους υπόλοιπους εγχώριους τίτλους. Στον 4ο γύρο του FA Cup και παρά το προβάδισμα δύο τερμάτων στο «Στάμφορντ Μπριτζ» απέναντι στη Μπράντφορντ, οι «μπλε» είδαν τον σύλλογο της LeagueOne να φτάνει στο «εκκωφαντικό» 4-2 και να πετάει εκτός συνέχειας την ομάδα του Ζοσέ Μουρίνιο. Ο Πορτογάλος ήξερε ότι το... ταρακούνημα από μόνο του ήταν ικανό να δώσει το κατάλληλο μήνυμα στους ποδοσφαιριστές του, όμως, όλοι μαζί έδωσαν όρκο να μην συμβεί κάτι ανάλογο στη συνέχεια της αγωνιστικής περιόδου.

Στο Λιγκ Καπ, όσο κι αν η Λίβερπουλ την κόντραρε στα ημιτελικά, η Τσέλσι δεν της άφησε περιθώρια και φτάνοντας στον τελικό όπου αντιμετώπισε την Τότεναμ, η ανωτερότητά της απέναντι στα «σπιρούνια» αποτυπώθηκε στην ευκολία με την οποία ο φωτεινός πίνακας του «Γουέμπλεϊ» έγραψε το τελικό 2-0 υπέρ των «μπλε». Ήταν ο πρώτος τίτλους του Ζοσέ Μουρίνιο στη δεύτερη θητεία του στον πάγκο της ομάδας μετά την αποτυχημένη περσινή πρώτη χρονιά και αμέσως ο στόχος επετεύχθη. Ο Μουρίνιο το πανηγύρισε σαν μικρό παιδί, οι Λονδρέζοι γεύτηκαν ξανά τη χαρά ενός τροπαίου, αλλά ο δρόμος είχε ακόμα «ύπουλα» εμπόδια στην Πρέμιερ και την Παρί να περιμένει στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ.

Πίκρα, αλλά και...ευλογία

Η Παρί Σεν Ζερμέν πήρε εκδίκηση από την Τσέλσι έναν χρόνο μετά και την άφησε εκτός προημιτελικών της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης, με το 1-1 στο Παρίσι και το 2-2 στο «Στάμφορντ Μπριτζ». Σε μια κόντρα που φούντωσε από πέρυσι και τους Πρωταθλητές Γαλλίας αποφασισμένους για την πρόκριση, την οποία πήραν με παίκτη λιγότερο από το 60ο λεπτό (!), οι «μπλε» ήξεραν ότι η συγκεκριμένη εξέλιξη, όπως κάθε νόμισμα, είχε δύο όψεις. Από τη μια χάθηκε ένας στόχος, τον οποίο όμως δεν είχε σε προτεραιότητα η ομάδα. Από την άλλη, χαλάρωνε πάρα πολύ το πρόγραμμα των υποχρεώσεων και μπορούσαν οι ποδοσφαιριστές να έχουν περισσότερο χρόνο να προετοιμάζονται κατάλληλα για τα δύσκολα παιχνίδια του πρωταθλήματος επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον τους μονάχα στη διατήρηση της υπεροχής στην κορυφή της βαθμολογίας και την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Βήμα – βήμα όλα έγιναν όπως έπρεπε...

Το «διπλό» τίτλου στο Μπέρμιγχαμ και η «απόδραση» από τη... γειτονιά

Οι ημερομηνίες 7/2/2015 και 12/4/2015 αποδείχθηκαν από τις πιο σημαντικές στη φετινή πορεία των Πρωταθλητών προς την επισημοποίηση του 4ου τίτλου τους από καταβολής Πρέμιερ Λιγκ. Τον Φεβρουάριο, στο «Βίλα Παρκ», η Τσέλσι κατάφερε με γκολ των Αζάρ και Ιβάνοβιτς να πάρει τεράστια νίκη επί της Άστον Βίλα που εμφανίστηκε μαχητικότατη και πάλεψε για να πάρει το θετικό αποτέλεσμα ώστε να διευκολυνθεί στην επιχείρηση σωτηρίας που συνεχίζει στις τελευταίες αγωνιστικές. Με εκείνο το αποτέλεσμα, οι «μπλε» αποσπάστηκαν ξανά στο +7 από τη Μάντσεστερ Σίτι και κάπου εκεί, το πράγμα άρχιζε να ξεκαθαρίζει, αφού ακολούθησε και νίκη (1-0) επί της Έβερτον με γκολ ξανά στο φινάλε, από τον Γουίλιαν αυτή τη φορά.

Λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά από το «Στάμφορντ Μπριτζ», στο «Λόφτους Ρόουντ», η Τσέλσι χρειάστηκε ένα γκολ του Σεσκ Φάμπρεγας στο 88ο λεπτό για να «αποδράσει» και να συνεχίσει να μετράει αντίστροφα για τη στέψη. Σε ένα πολύ κακό μεσημέρι για την ομάδα του Ζοσέ Μουρίνιο, με τους Όστιν και Ζαμόρα ν' απειλούν την εστία του Τιμπό Κουρτουά, ο Ισπανός... μασκοφόρος (λόγω και της προστατευτικής μάσκας που φοράει για ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει) πέτυχε γκολ τεράστιας σημασίας μετά από τις ασίστ με τις οποίες έβαζε το λιθαράκι του στη φετινή επιτυχία.

Καλύτερη στα ντέρμπι των Big-5

Σε ένα πρωτάθλημα όπως αυτό της Πρέμιερ Λιγκ, δεν περιμένει να σου δώσουν τον τίτλο τα ντέρμπι, εκτός κι αν η διαφορά είναι στον πόντο και το μεγάλο ματς απέναντι στην συνδιεκδικήτρια του τίτλου είναι στις τελευταίες αγωνιστικές του πρωταθλήματος. Το εξαιρετικά ανταγωνιστικό επίπεδο στην Αγγλία είναι τέτοιο που οποιαδήποτε ομάδα μπορεί να ηττηθεί από την οποιαδήποτε άλλη κι έτσι, πέρα από τα ντέρμπι, όλα τα ματς κρύβουν κινδύνους. Στα μεγάλα παιχνίδια, ωστόσο, απέναντι σε Μάντσεστερ Σίτι, Άρσεναλ, Λίβερπουλ και (άσχετα αν δεν θεωρήθηκε ποτέ φέτος ομάδας που μπορούσε να «χτυπήσει» τον τίτλο) Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Τσέλσι αναδεικνύεται πρώτη σε ένα υποθετικό... μίνι – πρωτάθλημα.

Έχοντας πλέον να παίξει μονάχα το δεύτερο παιχνίδι με τη Λίβερπουλ στο «Στάμφορντ Μπριτζ», το σύνολο του Ζοσέ Μουρίνιο μέτρησε τρεις νίκες, τέσσερις ισοπαλίες, 8 γκολ υπέρ, 4 κατά και σύνολο βαθμών 13. Τόσους μετράει μέχρι αυτή τη στιγμή και η Γιουνάιτεντ, για την οποία απομένει ένα παιχνίδι κόντρα στην Άρσεναλ. Η Μάντσεστερ Σίτι, από τη στιγμή που ηττήθηκε στο «Ολντ Τράφορντ», στο μοναδικό ντέρμπι που είχε να παίξει στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος έμεινε στους 9 βαθμούς, ενώ Άρσεναλ και Λίβερπουλ είναι ακόμα πιο κάτω...