Ο Τράβερς είχε μεταγραφεί απ' την Σάντερλαντ στην οποία αγωνιζόταν μέχρι το 1921, στην Φούλαμ, έναντι του ποσού των 3.000 λιρών. Τα επιτεύγματά του μάλιστα με του Λονδρέζους, ιδίως στην πρώτη του χρονιά, αν μη τι άλλο εντυπωσιακά, έχοντας σημειώσει 28 τέρματα στις 45 του εμφανίσεις. Επειδή ωστόσο το χρήμα πάντοτε ήταν πολύ... γλυκό, στις 18 Μαρτίου του 1922 φαίνεται πως δεν κατάφερε ούτε εκείνος να του αντισταθεί.

Συγκεκριμένα τότε διεξήχθη και το επίμαχο παιχνίδι, όπου η ομάδα του φιλοξενούνταν απ' την Σάουθ Σιλντς και το οποίο είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και για τις δύο ομάδες. Το τελικό σκορ 1-0 υπέρ των γηπεδούχων, με το... τρίτο ημίχρονο ωστόσο του αγώνα, να είναι και αυτό που είχε και το πιο μεγάλο ενδιαφέρον. Για την ακρίβεια υπήρξαν καταγγελίες πως το ματς ήταν στημένο, με τις κατηγορίες να εμπλέκουν και τον Τράβερς, ο οποίος όπως υποστήριζαν είχε φύγει νωρίτερα για την βορειότερη περιοχή της Αγγλίας -απ' όπου και καταγόταν- χωρίς μάλιστα να το γνωρίζουν οι συμπαίκτες του, κάτι που προκάλεσε ερωτηματικά σχετικά με την... αθωότητα της πράξης.

Αμέτοχη φυσικά δεν θα μπορούσε να μείνει και η ομοσπονδία, που κάλεσε σε απολογία αρκετούς παίκτες, μεταξύ αυτών και ο Αλφ Μάιτλαντ, ο οποίος υποστήριξε ότι δέχτηκα χρήματα απ' τον Τράβερς για να χάσει η ομάδα του! Μπορεί βέβαια ο τελευταίος να διέψευσε τις κατηγορίες, αυτό ωστόσο κάθε άλλο παρά... συγκίνησε όπως φαίνεται την ομοσπονδία, που στις 8 Απριλίου του 1922 τον τιμώρησε με δια βίου αποκλεισμό απ' το ποδόσφαιρο.

Στην συνέχεια πάντως υπήρξαν και δημοσιεύματα που αμφισβήτησαν το γεγονός, λόγω του ότι ο Τράβερς δεν θα μπορούσε να τάξει μόνο το το ποσό που ο Μάιτλαντ ισχυρίστηκε ότι του έδωσε, εννοώντας ότι κάποιος άλλος του το έδωσε.

Όπως και να 'χει ωστόσο είναι ακόμα μία απόδειξη ότι δεν φταίει για όλα τα... δεινά του ποδοσφαίρου το στοίχημα, αφού όπως φαίνεται και πριν την είσοδό του στο χώρο, υπήρχαν αρκετοί «καλοθελητές».