10. ΤΡΑΝΜΙΡ-ΣΑΟΥΘΑΜΠΤΟΝ 4-3 (2001, Κύπελλο)
Στα καλά της τότε η Σάουθαμπτον είχε εύκολο έργο με την μικρούλα Τρανμίρ. Η επιβεβαίωση είχε έρθει στο ημίχρονο, όπου οι Αγιοι προηγούνταν 3-0. Στο 60' ήρθε η ισοφάριση (Ραϊντάουτ) και στο 70' πέρασε στο ματς ο Μπάρλοου, ο οποίος από το 83' μέχρι το 90' γύρισε το ματς με εκπληκτικό χατ τρικ.

9. ΤΣΕΛΣΙ-ΑΡΣΕΝΑΛ 2-3 (1999, Πρέμιερλιγκ)
Μόλις στο 15' η Τσέλσι φάνηκε να έχει τον απόλυτο έλεγχο στο λονδρέζικο ντέρμπι, κάνοντας το 2-0. Ωστόσο, ο Κανού που τότε ήταν στα φόρτε του, δεν είχε πει τη δική του λέξη. Με δικό του χατ τρικ και μάγκικο νικητήριο γκολ στο 90' (μεταξύ Λεμπέφ και Ντεσαγί) ταπείνωσε τους Μπλε στο σπίτι τους.

8. ΝΙΟΥΚΑΣΤΛ-ΑΡΣΕΝΑΛ 4-4 (2011, Πρέμιερλιγκ)
Το ότι η Αρσεναλ είναι από τις ομάδες που μπορούν να εμπλακούν σε τέτοιου είδους τρελά ματς είναι γνωστό. Κανείς όμως δεν περίμενε εκείνο το χαλαρό 4-0 από το ημίχρονο, θα το έχαναν από μία απλά καλούτσικη αντίπαλο. Συνέβαλε και η ανόητη αποβολή του Ντιαμπί. Νόλαν, Μπάρτον, Μπεστ και η βολίδα του Τιοτέ έφεραν τον αγώνα στα ίσια τρία λεπτά πριν τη λήξη.

7. ΤΟΤΕΝΑΜ-ΜΑΝ. ΓΙΟΥΝΑΪΤΕΝΤ 3-5 (2001, Πρέμιερλιγκ)
Ο Αλεξ Φέργκιουσον μασούσε με νευρικότητα την τσίχλα του. Η Τότεναμ του έκανε πλάκα, προηγούμενη ανέλπιστα με 3-0 στο ημίχρονο. Ενας Θεός ξέρει τι μπινελίκι θα έπεσε στα αποδυτήρια και η Γιουνάιτεντ παρουσιάστηκε εντελώς διαφορετική. Κόουλ, Μπλαν, Φαν Νίστελροϊ, Βερόν και Μπέκαμ έκανα φύλλο και φτερό την άμυνα των Σπιρουνιών, η οποία θα μπορούσε να έχει δεχτεί χωρίς υπερβολή ακόμα και 8-10 τεμάχια!

6. ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ-ΜΑΝ. ΓΙΟΥΝΑΪΤΕΝΤ 2-3 (1999, Τσάμπιονς Λιγκ)
Η φοβερή και τρομερή Γιούβε του Λίπι των τεσσάρων σερί ευρωπαϊκών τελικών (1995 UEFA, 1996, 1997, 1998 Τσάμπιονς Λιγκ) θα έδινε το παρών σε ακόμα έναν, καθώς μόλις στο 11' είχε προηγηθεί με 2-0 και ιταλική ομάδα δεν χάνει εύκολα με τέτοιο προβάδισμα. Ωστόσο, ο Κιν που έκανε το καλύτερο ματς της καριέρας του, άνοιξε το σκορ, με τους Γιορκ, Κόουλ να το γυρίζουν και να στέλνουν τη Γιουνάιτεντ στον τελικό της Βαρκελώνης. Τραγική ειρωνεία για τον Κιν που κιτρινίστηκε και έχασε τ μεγάλο ραντεβού.

5. Κ.Π.Ρ.-ΝΙΟΥΚΑΣΤΛ 5-5 (1984, Ντιβίσιον 1... σ.σ.: η τότε Πρέμιερλιγκ)
Με τον Κρις Γουόντλ (χατ τρικ) να οργιάζει, η Νιούκαστλ έκανε περίπατο στο «Λόφτους Ρόουντ» με 0-4 στο ημίχρονο. Ελα όμως που οι Ρέιντζερς είχαν διαφορετική άποψη για το πως θα ολοκληρωνόταν το ματς. Στο 84' είχαν φέρει το παιχνίδι σε απόσταση βολής με 3-4 (Μπάνιστερ, Γκρέγκορι και ένα αυτογκόλ). Ο Γουόρτον έφερε και πάλι απόσταση ασφαλείας (3-5), αλλά στις καθυστερήσεις οι Γουίκς και Μίκλουαϊτ έφτιαξαν τη μοιρασιά.

4. ΤΟΤΕΝΑΜ-ΜΑΝ. ΣΙΤΙ 3-4 (2004, Κύπελλο)
Εκείνη η Σίτι που ανεβοκατέβαινε τις κατηγορίες δεν είχε καμία σχέση με το σημερινό μεγαθήριο των Αράβων. Οπότε το 3-0 των Λονδρέζων στο ημίχρονο έμοιαζε λογικό. Το πρόβλημα για τους Πολίτες ήταν ότι πέραν της «τριάρας» έπρεπε να παίξουν για 45 λεπτά με παίκτη λιγότερο εξαιτίας αποβολής ποιανού άλλου; του Τζόι Μπάρτον. Το αριθμητικό μειονέκτημα είναι αυτό που καθιστά ακόμα πιο επική εκείνη την ανατροπή-πρόκριση που ήρθε με τα γκολ των Ντιστέν, Μπόσφελντ, Ράιτ-Φίλιπς και την κεφαλιά του ΜακΚεν στις καθυστερήσεις.

3. ΜΙΛΑΝ-ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ 3-3 (2005, Τελικός Τσάμπιονς Λιγκ)
Ηταν ίσως ο συγκλονιστικότερος τελικός στον θεσμό. Στην Κωνσταντινούπολη ο Μαλντίνι και τα δύο γκολ του Κρέσπο είχαν φτιάξει το βράδυ των Ιταλών που πήγαν στα αποδυτήρια σκεπτόμενοι την απονομή. Τζέραρντ, Σμίτσερ και Τσάμπι Αλόνσο έφεραν εντελώς απροσδόκητα το ματς στα ίσια, με τον Ντούντεκ να ολοκληρώνει το θαύμα στη διαδικασία των πέναλτι.

2. ΜΑΝ. ΓΙΟΥΝΑΪΤΕΝΤ-ΜΠΑΓΕΡΝ (1999, Τελικός Τσάμπιονς Λιγκ)
Οπως έφτασε στον τελικό (ανατροπή με τη Γιουβέντους στα ημιτελικά), έτσι ακριβώς πήρε και την κούπα η Γιουνάιτεντ. Το φάουλ του Μπάσλερ έβαλε τους Κόκκινους Διαβόλους να κυνηγούν το σκορ από το 6'. Στο 67' ο Φέργκιουσον έκανε την πρώτη κίνηση του, περνώντας στο ματς τον Σέρινχαμ και στο 81' τα έπαιξε όλα για όλα ρίχνοντας στη μάχη και τον Σόλσκιερ. Κανείς δεν έχει διαπιστώσει ακόμα με ποιον... κοιμήθηκε ο Σερ και είχε τέτοια τύχη, αλλά αυτές οι δύο αλλαγές του χάρισαν στο 91' και στο 93' την ολοκλήρωση ενός μυθικού τρεμπλ.

1. ΤΣΑΡΛΤΟΝ-ΧΑΝΤΕΡΣΦΙΛΝΤ 7-6 (1945 Ντιβίσιον 2)
Σίγουρα μικροτερης αξίας από τις κούπες των Λίβερπουλ και Γιουνάιτεντ, αλλά μακράν η πιο εντυπωσιακή από πλευράς νούμερων ανατροπή. Η δυνατή Χάντερσφιλντ της εποχής με τον Μπιλ Σάνκλι (μετέπειτα αναμορφωτής της Λίβερπουλ) στον πάγκο, νικούσε 1-5 στην έδρα της Τσάρλτον. Το παιχνίδι είχε φτάσει το 70', όταν ο κόουτς των γηπεδούχων, Τζίμι Τρότερ έκανε την ίσως πιο εμπνευσμένη εσωτερική αλλαγή στην ιστορία του αθλήματος. Πήρε τον αριστερό μπακ Τζόνι Σάμερς και τον έβαλε στην κορυφή της επίθεσης, ώστε να εκμεταλλευτεί την ταχύτητα και το φοβερό αριστερό πόδι του. Ο Σάμερς έβαλε τέσσερα γκολ μέχρι το 86', όταν μετακινήθηκε εκ νέου ως δεξιός εξτρέμ (έξω δεξιά εκείνη την εποχή), όπου με δύο δικές του ασίστ στις καθυστερήσεις οδήγησε την Τσάρλτον στην πιο μυθική ανατροπή που έχει γίνει ποτέ στο Νησί.


Και για όσους δεν το έχουν δει: το Ρέντινγκ-Αρσεναλ 5-7