Η σφαλιάρα της πρεμιέρας από τη Γουέστ Μπρομ (3-0) ήταν ηχηρή. Το γιατρικό ήταν ένα: νίκη με την πρωταθλήτρια. Δυστυχώς για τη Λίβερπουλ αυτή δεν ήρθεκόντρα στη Σίτι (2-2), αλλά ακόμα και έτσι το φάρμακο φάνηκε να έχει θετική επίδραση στον περίεργη ψυχοσύνθεση των Κόκκινων. Ισως να το ήθελε η μοίρα. Αυτή που ορίζει το ντεμπούτο των νέων προπονητών της ομάδας από καταβολής Πρέμιερλιγκ, που θέλει να μην νικούν ποτέ στο πρώτο παιχνίδι τους στο Ανφιλντ». Οπως συνέβη λοιπόν με τους προηγούμενους επτά τεχνικούς (3 ισοπαλίες, 4 ήττες), αυτό βίωσε και ο Μπρένταν Ρότζερς.

Τουλάχιστον ο Ρότζερς θα κοιμηθεί το βράδυ έχοντας και κάτι καλό να σκεφτεί. Αυτό δεν είναι άλλο από το πάθος και την καλή επιθετική λειτουργία που επέδειξαν τα παιδιά του. Γιατί όσο για τα μετόπισθεν, κάθε σκέψη θα του προκαλεί δάκρυα. Τι να κάνει και αυτός ο άμοιρος; Τους έστησε έξυπνα, τους πώρωσε και τερματοφύλακας και αμυντικοί τα έκαναν θάλασσα και μάλιστα χωρίς λόγο και πίεση. Από δύο αστεία-παιδικά λάθη προήλθαν και τα δύο γκολ της ισοφάρισης της Σίτι.

Ακόμα και να μην τη συμπαθείς αυτή την ομάδα, σε κάνει πλέον να σκέφτεσαι πως κάτι δεν πάει καλά. Πως το έχει και ανεβαίνει επίπεδο στα μεγάλα ματς και με τους μικρούς χάνει τη μπάλα. Ετσι με τους Πολίτες ήταν καλύτερη. Για την ακρίβεια ανέβηκε μετά το ημίωρο και πήρε τα ηνία. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, την είχε γλυτώσει με το απίθανο δοκάρι του Τέβες στο 19' (πέρασε από πολύ πλάγια σχεδόν στη γραμμή τον Ρέινα, πλάσαρε και η μπάλα παράλληλα με τη γραμμή του τέρματος σταμάτησε στο απέναντι σίδερο).

Στο 33' λίγο ήθελε να βάλει αυτογκόλ ο Κομπανί. Η Μπάλα κατέληξε κόρνερ και από εκεί προήλθε το 1-0, με τον Σκρτελ να απογειώνεται στον Θεό και να καρφώνει με το κούτελο λες και ήταν με το... μίτο. Η Λίβερπουλ έδειχνε να ελέγχει το ρυθμό και δεν της έκανε φάσεις η φιλοξενούμενη της. Ωσπου στο 64', στη σέντρα του Τέβες συνέβησαν τα εξής τραγικά: Ο Ρέινα θυμήθηκε το Μεσολόγγι και έκανε μία αντίστοιχη έξοδο, ο Κέλι έκανε με τη σειρά του κοντρόλ πάσα στον Γιάγια Τουρέ και ο Ιβοριανός πλάσαρε από το ένα μέτρο.

Η χαρά του Μαντσίνι, ο οποίος έκανε ακόμα ένα τραγικό κοουτσάρισμα (σ.σ.: έχανε και έβγαλε τον Νασρί για να βάλει όχι τον Σίλβα, αλλά τον αμυντικό μέσο Ρόντγουελ), κράτησε μόλις δύο λεπτά. Ο Λουίς Σουάρες που ήταν ο κορυφαίος του αγώνα (έτρεχε σαν σκύλος παντού), έβαλε ένα εκπληκτικό φάουλ. Τίποτα μέχρι το 80' δεν μαρτυρούσε πως οι γηπεδούχοι θα έχαναν τη νίκη. Κανείς φυσικά δεν μπορούσε να προβλέψει ότι ο εγκέφαλος του Σκρτελ θα σταματούσε να δουλεύει για κάποια κλάσματα και θα έκανε αυτή την πάρε βάλε φοβερή ασίστ στον Τέβες, ο οποίος έκανε πλάκα στον Ρέινα για το 2-2. Είπαμε όμως σημασία δεν έχει μόνο το αποτέλεσμα...

Λίβερπουλ: Ρέινα, Κόατες, Τζονσον, Σκρτελ, Κέλι (66' Χοσέ Ενρίκε), Τζέραρντ, Λούκας (5' Σέλβι), Αλεν, Στέρλινγκ, Λουίς Σουάρες, Μπορίνι (83' Κάρολ)

Μάν. Σίτι: Χαρτ, Κομπανί, Κόλο Τουρέ, Σαμπαλέτα, Κολάροβ, Μίλνερ (76' Σίλβα), Νασρί (59' Ρόντγουελ), Ντε Γιονγκ, Γιάγια Τουρέ, Τέβες, Μπαλοτέλι (62' Ντζέκο)