Ο Καθόρλα και το στοίχημα του Βενγκέρ

Τα λάθη του παρελθόντος δείχνουν να αποφεύγονται για τον Βενγκέρ, ο οποίος πλήρωσε κατά κύριο λόγο πέρυσι την καθυστέρηση στον καταρτισμό του ρόστερ. Οι αποχωρήσεις των Φάμπρεγας, Νασρί και Κλισί αναμφίβολα στοίχησαν στους Λονδρέζους, αλλά περισσότερο στοίχισε η καθυστέρηση στο σχεδιασμό όσον αφορά την αντικατάστασή τους. Ακολούθησε η συντριβή από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η τραγική αμυντική λειτουργία και οι πολλοί τραυματισμοί και όλη τη χρονιά και η Άρσεναλ βρέθηκε να τρέχει και να μην φτάνει για να διορθώσει τις βιαστικές κινήσεις του ξεκινήματος.

Ο Αρσέν Βενγκέρ, για πρώτη φορά ίσως σε αυτή την τεράστια θητεία του στην Άρσεναλ, την οποία ας μην ξεχνάμε ότι βγάζει κάθε χρόνο στο Τσάμπιονς Λιγκ, βρέθηκε τόσο πολύ στο στόχαστρο. Φέτος, έχει βαλθεί να διαψεύσει όλους τους επικριτές του. Η μεταγραφική πολιτική πήρε άλλη κατεύθυνση και αντί για ταλαντούχους παίκτες που με το...ραβδάκι του Αλσατού θα είχαν την δυνατότητα εξέλιξης, αποκτήθηκαν έτοιμοι ποδοσφαιριστές. Η τάση αυτή είχε φανεί από πέρυσι, αν και η ενίσχυση με Μέρτεσακερ, Μπεναγιούν, Αντρέ Σάντος και Αρτέτα έδειχνε περισσότερο ως κίνηση πανικού.

Οι... συνδυασμοί και οι υποθέσεις για την σύνθεση της νέας ομάδας ποικίλουν. Η πιθανότερη τακτική είναι αυτή του 4-2-3-1, με πιθανές παραλλαγές (4-4-1-1, 4-3-3). Εκεί όπου μπορούν να «χωρέσουν» όλοι, ή σχεδόν όλοι! Ο Ρομπέρ Πιρές εξέφρασε την αμφιβολία του κατά πόσο ο Ζιρού θα δέσει με τον Φαν Πέρσι, αλλά ο Βενγκέρ... ξέρει. Φυσικά, είναι πιθανόν, τουλάχιστον στο ξεκίνημα, να δούμε τον Γάλλο στον πάγκο στον πάγκο, με τον Ολλανδό κορυφή. Αν φυσικά μείνει στο Emirates...

Δεν πρέπει όμως να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο της συνύπαρξής τους στην 11άδα. Με τον Ποντόλσκι αριστερά, τον Καθόρλα δεξιά και τον Φαν Πέρσι σε ελεύθερο ρόλο πίσω από τον Ζιρού, με τη δυνατότητα να «γεμίζει» την περιοχή όποτε χρειάζεται και να βοηθάει παράλληλα στη δημιουργία χώρων για τον πρώην στράικερ της Μονπελιέ, που έδειξε στην εκπληκτική περσινή χρονιά της ομάδας του ότι είναι «δολοφόνος» από το «κουτί». Είπαμε, οι συνδυασμοί είναι πολλοί και φέτος όταν ο Φαν Πέρσι «κολλάει», γιατί δύσκολα θα ξανακάνει χρονιά ανάλογη της περσινής, θα υπάρχουν εναλλακτικές.

Ποντόλσκι και Καθόρλα αποτελούν δύο παίκτες με διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά. Ο πρώτος «έχει» το γκολ, δουλεύει ασταμάτητα στο γήπεδο και μπορεί να παίξει και στην κορυφή και πίσω από τον επιθετικό. Ο δεύτερος έχει τεράστια ποιότητα, ταχύτητα και δημιουργική ικανότητα. Παράλληλα, ο Ζερβίνιο, ο Γουόλκοτ και ο Όξλεϊντ Τσάμπερλαϊν αποτελούν λύσεις πρώτης γραμμής σε περίπτωση που χρειαστεί είτε να πάρουν θέση βασικού σε πιθανό ντεφορμάρισμα, τραυματισμό ή rotation, ή ακόμα και να έρθουν από τον πάγκο.

Τι γίνεται από εκεί και... πίσω όμως; Έχουμε επανειλημμένα σταθεί στην απώλεια του Τζακ Γουίλσιρ, ο οποίος είναι ό,τι πιο ποιοτικό έχει ο Βενγκέρ στη μεσαία του γραμμή. Στις σύγχρονες τακτικές, ένας καλός deep lying playmaker δίπλα από τον αμυντικό χαφ αποτελεί κλειδί. Είναι άγνωστο το κατά πόσο ο Άγγλος μέσος θα επιστρέψει στα ίδια επίπεδα μετά από την μακρά απουσία του. Πέρυσι προοριζόταν για βασικός, αφού είχε ήδη δείξει ότι μπορεί να επωμιστεί αυτόν τον ρόλο, αλλά στάθηκε άτυχος. Αν επιστρέψει και είναι καλά, τότε σίγουρα αλλάζει τα δεδομένα. Υπάρχει πάντα και ο Αρτέτα όμως, ο οποίος μπορεί να σταθεί στον άξονα, όπως και Άλαν Ράμσεϊ. Με τον Σονγκ αμυντικό μέσο, η τριάδα στο περσινό 4-3-3 λειτούργησε πολύ καλά, αλλά δεν μπορούν να βγάλουν τη χρονιά μόνοι τους. Για το λόγο αυτό γίνεται κίνηση και για τον Νούρι Σαχίν, ο οποίος αν αποκτηθεί... δένει το γλυκό! Μην ξεχνάμε και τους Ροζίτσκι και Αρσάβιν, για τον οποίο ο Βενγκέρ είχε δηλώσει ότι «μπορεί να έχει μία δεύτερη ευκαιρία».

Η γραμμή για την οποία εκφράζονται αμφιβολίες και είναι γεγονός ότι πέρυσι υπήρχαν πολλά προβλήματα, είναι η αμυντική. Δεν πρέπει όμως να προσπεράσουμε έτσι απλά τους πολλούς τραυματισμούς. Σε αρκετές περιπτώσεις φαντάζουν ως φτηνή δικαιολογία, αλλά στους Gunners αποτελούν πραγματικότητα. Την αποχώρηση του Κλισί, ακολούθησε η απόκτηση του Αντρέ Σάντος, για την κάλυψη του επιρρεπή στους τραυματισμούς Κιέραν Γκιμπς, που τελικά άντεξε μέχρι τον Οκτώβριο. Στο ματς με τον Ολυμπιακό τραυματίστηκε όμως και ο Σάντος! Και στα δεξιά τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα. Στις 2 Οκτωβρίου ο Βενγκέρ έχασε τον Μπακαρί Σανιά με τραυματισμό στον αστράγαλο και τη θέση του πήρε ο νεαρός Καρλ Τζέκινσον, ο οποίος μετά από μόλις τέσσερις βδομάδες τέθηκε επίσης νοκ άουτ! Υπήρξαν παιχνίδια που η Άρσεναλ έπαιξε με τέσσερα σέντερ μπακ στην ευθεία! Τραυματισμοί υπήρχαν και στο κέντρο της άμυνας, με αποτέλεσμα ο νεοαποκτηθείς Μέρτεσακερ, ο οποίος είναι επιρρεπής στη γκέλα, να είναι... βασικότατος.

Με τους παίκτες υγιείς, η Άρσεναλ έχει μια αξιόμαχη άμυνα. Όχι την καλύτερη της Πρέμιερ Λιγκ, αλλά ικανή να σταθεί. Παρότι ξεκίνησε 18 φορές πέρυσι, ο Γκιμπς ήταν στην πρώτη πεντάδα στα κοψίματα και τα τάκλιν και έχει δείξει ότι το μέλλον του ανήκει. Ο Σανιά παίρνει τη φανέλα βασικού στα δεξιά και στο κέντρο ο Βερμάλεν με τον σαφέστατα βελτιωμένο Κοσιελνί, μπορούν να συνθέσουν ένα ποιοτικό δίδυμο, με τον Μέρτεσακερ στον πάγκο. Φυσικά, υπάρχουν περιθώρια ενίσχυσης.

Η ουσία είναι ότι ενώ η πλειοψηφία των Μέσων έκανε... σίριαλ το αν θα μείνει ή όχι ο Ρόμπιν Φαν Πέρσι, ο Βενγκέρ με μεθοδικές κινήσεις αποκτούσε παίκτες που μπορούν να «κολλήσουν» στην ομάδα και να πείσουν τον Ολλανδό να παραμείνει «Κανονιέρης», πλαισιώνοντάς τον με σωστές επιλογές. Το αν θα βγουν μέσα στο γήπεδο, καθώς και το που φτάνει το «ταβάνι» αυτής της Άρσεναλ, είναι νωρίς ακόμα για να το πούμε. Η αισιοδοξία όμως στους οπαδούς για την επιστροφή στους τίτλους είναι έκδηλη και ο Βενγκέρ περιμένει... στη γωνία για να χαμογελάσει με ικανοποίηση σε όσους τον κατηγορούν!