Μάιντς: Η έκπληξη της χρονιάς

«Ο Μπάουμ;;;;;». Πριν λίγες ημέρες ο Μάρτιν Σμιντ ρωτούσε με απορία τους συνεργάτες του αν όντως ο Μπάουμγκαρτλινγκερ πέτυχε το πρώτο του γκολ στην Bundesliga στη νίκη με 2-1 επί της Σάλκε. Η έκφραση στο πρόσωπό του έδειχνε ότι απλά δεν μπορούσε να το πιστέψει. Αυτή την έκφραση, την είδαμε ξανά χθες (02/03) στο Μόναχο, όταν ο Ελβετός τεχνικός έκατσε για αρκετά λεπτά στον πάγκο μετά το τελευταίο σφύριγμα, προσπαθώντας να συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί. Το απίστευτο, πλέον, συμβαίνει τόσο συχνά, που μάλλον θα πρέπει να το συνηθίσει.

Λίγα λεπτά νωρίτερα, μία φιγούρα ξεχώριζε στον αγωνιστικό χώρο. Ο Μπενάτια είχε μείνει με τα χέρια στη μέση και χρειαζόταν τον χρόνο του, ώστε να χωνέψει κάτι που, πλέον, γίνεται πολύ σπάνια. Η Μπάγερν είχε χάσει από την Μάιντς στο Μόναχο με 2-1, έχοντας υποστεί την πρώτη εντός έδρας ήττα στη σεζόν. Δύο γκολ, μάλιστα, στην Allianz Arena είχε να δεχθεί από την Μπαρτσελόνα. Και ο άνθρωπος, στον οποίο στράφηκαν όλα τα βλέμματα ήταν ο Σμιντ.

«Πάντα εστιάζω στη νίκη», έλεγε πριν το παιχνίδι, γνωρίζοντας ότι η ομάδα του έχει αποκτήσει εντυπωσιακή αυτοπεποίθηση. «Αν πιάσουμε απόδοση ανάλογη με εκείνη στο παιχνίδι με την Λεβερκούζεν, τότε έχουμε πιθανότητες». Ξάφνιασε τον Γκουαρδιόλα με το 5-3-2, ενώ οι Mainzer εντυπωσίασαν με το μαχητικό τους πνεύμα. Αν είσαι και λίγο προληπτικός, τότε μπορείς να πεις ότι φρόντισαν, ώστε τα άστρα να είναι μαζί τους, καθώς αποφάσισαν να ταξιδέψουν στον γερμανικό νότο την ημέρα του αγώνα, κάτι που είχαν κάνει ξανά το 2011. Τότε, ήταν και η τελευταία τους νίκη στο Μόναχο και πάλι με σκορ 2-1.

«Δεν μπορούμε να αποτρέψουμε το γεγονός ότι όλη η Ευρώπη θα μιλάει αυτή τη στιγμή για εμάς», τόνισε ο Γιουνούς Μάλι. Η Μάιντς είναι γεμάτη ταπεινότητα, κάτι που απορρέει από τον εκπληκτικό προπονητή της, που κάνει ό,τι μπορεί, για να συνεχίσει την παράδοση μετά τους Κλοπ και Τούχελ.

Το ποδόσφαιρο γράφει πολλές όμορφες ιστορίες και εκείνη του Σμιντ μοιάζει με ένα μικρό παραμύθι. Πριν λίγες ημέρες μίλησε για την φιλία του με τον Τζιάνι Ινφαντίνο, καθώς τα σπίτια τους ήταν πολύ κοντά στις Άλπεις, σε συνέντευξή του στην Münchner Merkur, ενώ πριν αναλάβει την Μάιντς ήταν μηχανικός αυτοκινήτων, ίδρυσε εταιρεία ρούχων με την αδερφή του, στην οποία είναι ακόμα πρόεδρος (!), ενώ ήταν και (σχεδόν επαγγελματίας) σκιέρ. Στη σύντομη καριέρα του στα γήπεδα και στα βουνά, μάλιστα, πρόλαβε να πάθει 7 φορές ρήξη χιαστών!

Κάθε πρωί κοιτάζει στις κάμερες στο internet τα βουνά στα οποία μεγάλωσε, ενώ παρακολουθεί και την πρόβλεψη του καιρού. «Μου κάνει καλό. Είναι η άγκυρά μου», είπε στην βαυαρική εφημερίδα. «Μία φωτογραφία από τα βουνά είναι σαν διακοπές για μένα. Είναι η πηγή ενέργειάς μου. Εκεί πάνω μαθαίνεις να είσαι υπομονετικός και έχεις χρόνο να δουλέψεις στο όραμά σου».

Ο Σμιντ και οι παίκτες του στις Άλπεις

Κάποτε, στην Raron τον φώναζαν «Treno». Είναι ένας ευφημισμός για τον προπονητή-φίλο. Μπορεί να είχε υψηλές απαιτήσεις, όμως ήταν ένας από εκείνους. Οργάνωνε ταξίδια για σκι και μπάρμπεκιου. Όπως και τώρα, οι παίκτες και ο σύλλογος παραμένουν οικογένειά του. Έτσι, κατά τη διάρκεια της χειμερινής διακοπής αποφάσισε να τους δείξει που μεγάλωσε και να δεθούν ακόμη περισσότερο.

Έκαναν πεζοπορία, κατασκήνωσαν στα 2.700 μέτρα, ενώ τους σύστησε και στη βιολογική του οικογένεια, ανοίγοντας το πατρικό του για εκείνους. Όταν απαιτείς από τους παίκτες σου να λειτουργούν ως ομάδα, πρέπει να τους βοηθήσεις και με άλλους τρόπους. Ο Σμιντ είναι πολύ επικοινωνιακός τύπος και από την στιγμή που ανέλαβε περίπου έναν χρόνο πριν, όλοι οι παίκτες έχουν βελτιωθεί. Δεν υπάρχει ούτε ένας, που να παρουσιάζεται χειρότερος. «Είναι μία πηγή ενέργειας, που ποτέ δεν ξεκουράζεται και δεν μολύνεται από παίκτες, οπαδούς και τα μίντια», όπως έγραψε η Walliser Bote.

«Νομίζω ότι έμαθα κατά τη διάρκεια της κανονικότητας της καριέρας μου σε όλα αυτά τα επαγγέλματα να είμαι ανεξάρτητος, να παίρνω ρίσκα», θα πει σε συνέντευξή του στην DW και αυτός ήταν ένας από τους λόγους, που όταν ο Τόμας Τούχελ (εκείνος τον έφερε στην Μάιντς) του ζήτησε να αναλάβει βοηθός του, αρνήθηκε προκειμένου να αναλάβει την U23 και να ακολουθήσει το δικό του μονοπάτι.

Και πάντα με ταπεινότητα. Κάποια στιγμή, το όνομά του βρισκόταν ανάμεσα στους υποψήφιους, για να αντικαταστήσει τον Τούχελ, που είχε παραιτηθεί. Ήταν στις σκέψεις του τεχνικού διευθυντή, Χάιντελ, κάτι που αποκαλύφθηκε αργότερα. Ο ρεπόρτερ Svens Schnellschuss, λοιπόν, είχε πάρει τους δρόμους, προκειμένου να ακούσει την άποψη των οπαδών. Και έπεσε πάνω στον Σμιντ, τον οποίο δεν αναγνώρισε! Ο Ελβετός χαμογέλασε, κράτησε χαμηλό προφίλ και απλά είπε τη γνώμη του.

Η πιο επιτυχημένη περίοδος του συλλόγου στην μετά-Τούχελ εποχή ήρθε ήσυχα, στην αφάνεια. Μέχρι τώρα. Μετά το τέλος του πρώτου γύρου η ομάδα του χαρακτηρίστηκε «Pressing-Maschine». Σε ένα πρωτάθλημα με ομάδες όπως η Λεβερκούζεν και η Γκλάντμπαχ, που το εφαρμόζουν με εκπληκτικό τρόπο, αυτό ήταν μεγάλο κομπλιμέντο.

«Υπάρχουν προπονητές, που ποντάρουν πολλά στην ψυχολογία, άλλοι που ποντάρουν στην τακτική και εγώ στη φυσική κατάσταση και στη δύναμη», είχε πει ο Μάρτιν Σμιντ σε συνέντευξή του στο επίσημο site της Bundesliga λίγες ημέρες αφότου ανέλαβε και επίσημα τους Mainzer και αυτό φαίνεται. «Κρατάμε εξαιρετικά την μπάλα και αναγκάζουμε τους αντιπάλους να τρέχουν περισσότερο. Αυτό φαίνεται στο τέλος», είχε πει ο Φίλιπ Λαμ μετά τη νίκη επί της Ντάρμσταντ (3-1). Αυτή τη φορά, όμως, τα πράγματα ήταν διαφορετικά.

Διότι, η Μπάγερν είχε απέναντί της την ομάδα, που τρέχει τα περισσότερα χιλιόμετρα στην κατηγορία κατά μέσο όρο (118,7) και που πριν λίγες εβδομάδες έκανε ρεκόρ στα σπριντ (262 με την Γκλάντμπαχ). «Το να κάνουμε τα πράγματα διαφορετικά, καθώς είμαστε μικρός σύλλογος, είναι η μόνη μας ευκαιρία», είχε πει ο Σμιντ στην Neue Zürcher Zeitung.

Το οικοδόμημα της Μάιντς ξεκίνησε από τον Βόλφγκανγκ Φρανκ και συνεχίζεται με προπονητές, που όχι μόνο έχουν εκπληκτικές ιδέες, αλλά πάνω απ’ όλα μπορούν να εμπνεύσουν. Εκείνος έβαλε τις βάσεις για το στυλ της Μάιντς και ο τεχνικός διευθυντής Κρίστιαν Χάιντελ, που μετά από 24 χρόνια στον σύλλογο θα αποχωρήσει για τη Σάλκε το καλοκαίρι, το έχει διατηρήσει. Όλοι όσοι έχουν πετύχει στον πάγκο των Mainzer έχουν πάρει κάτι από τον Φρανκ (ο Κλοπ τον έχει χαρακτηρίσει μέντορά του).

Όλα αυτά, για να φτάσουμε στη μεγάλη νίκη στο Μόναχο και στη διεκδίκηση επί ίσοις όροις μίας θέσης στην 4άδα. «Αυτό είναι θαύμα», όπως έγραψε και η Zeit. «Η εμφάνισή μας ήταν σαν ένας πίνακας, στον οποίον δουλεύουν πολλά πινέλα», είπε ο Σμιντ. Σε τελική ανάλυση, αυτό που μετράει είναι μία άλλη δήλωση του τελευταίου: «Κάναμε την Bundesliga λίγο πιο συναρπαστική». Αν ο Γκουαρδιόλα είναι ο άνθρωπος με τις χίλιες ιδέες, όπως συχνά-πυκνά γράφουν οι Γερμανοί, τότε ο Σμιντ είναι ένας καλλιτέχνης των πάγκων με χίλια πινέλα. Η Μάιντς αποδεικνύεται η έκπληξη της χρονιάς.

Follow me @entanovasilis