Σαν δυο σταγόνες… (pics&vids)

Σίριους - ΑΙΚ Στοκχόλμης και το ποντάρισμά σου επιστρέφεται*, αν σημειωθούν περισσότερο γκολ στο πρώτο ημίχρονο. (21+) * Ισχύουν Οροι και Προϋποθέσεις

Πως τα φέρνει η ζωή… Το 1976, σαν σήμερα, ο Νέτο Γκουερίνο σκοράρει στην κατάμεστη Τούμπα κόντρα στην ΑΕΚ με το ρολόι, τότε, να «σημαδεύει» το 89ο λεπτό. Ένα γκολ, ένας τίτλος! Σαράντα δύο χρόνια μετά, ένα άλλο γκολ, αυτό από τον Φερνάντο Βαρέλα, πάλι απέναντι στην ΑΕΚ, έκρινε -επί της ουσίας- έναν τίτλο, που όμως αυτή τη φορά δεν καταλήγει σε ασπρόμαυρα χέρια. Επειδή, έτσι αποφάσισαν ο Κομίνης και ο Ποντίκης.

Η σημερινή «επέτειος» του χρυσού γκολ από το Νέτο Γκουερίνο, αναπόφευκτα φέρνει στο μυαλό το πιο πολυσυζητημένο γκολ, που τελικά έκρινε και τον φετινό πρωταθλητή. Οι ομοιότητες, άλλωστε, είναι πολλές ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο ντέρμπι και σ’ αυτά τα δύο γκολ. Μοιάζουν, τόσο πολύ, σαν δυο σταγόνες…

Το ’76 ο Γκουερίνο είχε πετύχει το γκολ, στην ίδια εστία προς τη Θύρα 4, κατά διαβολική σύμπτωση στο ίδιο λεπτό, που σκόραρε και το ’18 ο Βαρέλα. Ηταν το 89^ο λεπτό! Και τότε η φάση ξεκίνησε από μια στημένη μπάλα. Όπως και φέτος. Ο Κούδας (τότε), ο Μπίσεσβαρ (τώρα) με μαεστρία την έστειλαν στην καρδιά της κιτρινόμαυρης περιοχής. Κοίτα κάτι συμπτώσεις…

​

Υπάρχει, όμως, μια τεράστια διαφορά: Όπως ακριβώς έπραξαν αρχικά ο Κομίνης και ο Ποντίκης το 2018, έτσι και το ’76, ο διαιτητής Παπαβασιλείου και ο βοηθός Γεωργίου έφυγαν προς την σέντρα. Μόνο που οι δύο διαιτητές, από τον Πειραιά μάλιστα, δεν πήραν πίσω την αρχική απόφασή τους! Το γκολ μέτρησε κανονικά.

Η μπάλα από το κεφάλι του Λάκη Νικολάου, που προσπάθησε να απομακρύνει, έφτασε συστημένη στα πόδια του Βραζιλιάνου επιθετικού του ΠΑΟΚ, που από κοντά την έστειλε στα δίχτυα του Γιώργου Σιδηρόπουλο, ο οποίος για 700 λεπτά είχε καταφέρει να κρατήσει ανέπαφη την εστία της ΑΕΚ. Δεν είχε νικηθεί ούτε από τον Σταύρο Σαράφη στο 18^ο λεπτό, όταν απέκρουσε το πέναλτι που είχε κερδίσει ο Γκουερίνο και εκτέλεσε ο «Καίσαρας».

Η κατάμεστη Τούμπα από σχεδόν 50.000 κόσμο (45.010 τα εισιτήρια) πήρε φωτιά. Οι ιαχές για το «χρυσό» γκολ είχαν ακουστεί μέχρι το Βαρδάρη, όπως αναφέρει ο αστικός μύθος, ενώ η Θεσσαλονίκη δεν κοιμήθηκε εκείνο το βράδυ. Σε κάθε γειτονιά οι ΠΑΟΚτσήδες είχαν στήσει το δικό τους γλέντι του τίτλου!

Ο Νέτο κράτησε την υπόσχεσή του

Οι δύο «Δικέφαλοι» του ελληνικού ποδοσφαίρου οδηγούσαν χέρι-χέρι την κούρσα του πρωταθλήματος τη σεζόν 1975-76. Πριν το ντέρμπι, στις 2 Μαϊου του 1976, ο ΠΑΟΚ είχε 43 βαθμούς και η ΑΕΚ 41, με σύστημα βαθμολογίας 2-1-0. Υπολειπόταν τρεις αγωνιστικές για το τέλος του πρωταθλήματος και με νίκη οι «ασπρόμαυροι» θα κλείδωναν τον πρώτο τίτλο στην ιστορία τους.

Η ΑΕΚ πριν από την σέντρα σήκωσε ψηλά τους τόνους, με αφορμή το διαιτητικό τρίο του ντέρμπι. Ζητούσε να γίνει κλήρωση ανάμεσα στους έξι διαιτητές που ήταν διεθνείς, ενώ ο ΠΑΟΚ μεταξύ όλων των διαιτητών, όπως γινόταν μέχρι τότε σ’ όλους τους αγώνες του πρωταθλήματος. Ο αείμνηστος Λουκάς Μπάρλος ηγήθηκε της «κιτρινόμαυρης» αποστολής στη Θεσσαλονίκη, ενώ η Ένωση είχε στο πλευρό της 7.500 φίλους της, αφού εξάντλησε όλα τα εισιτήρια, που βάσει της τότε νομοθεσίας, είχε πάρει ως η φιλοξενούμενη ομάδα.

Μια εβδομάδα πριν από τη μεταξύ τους μονομαχία, ο ΠΑΟΚ κέρδιζε εύκολα τον Ολυμπιακό (που τότε έμεινε και έπαιξε στην Τούμπα…) με 3-1, ενώ η ΑΕΚ είχε εύκολο έργο απέναντι στον Παναιτωλικό τον οποίο συνέτριψε με 4-0 στη Νέα Φιλαδέλφεια. Υστερα από τη νίκη επί του Ολυμπιακού στο «ασπρόμαυρο» στρατόπεδο ήταν σίγουροι πως εκείνο το πρωτάθλημα δεν μπορούσε να χαθεί. Το έλεγαν ο Λόραντ και ο Κούδας στις δηλώσεις τους, αλλά εκείνος που το πίστευε περισσότερο απ’ όλους, λες και ήξερε τι επρόκειτο να συμβεί, ήταν ο Νέτο Γκουερίνο. «Πιστεύω σε νίκη εκατό τοις εκατό. Από μέσα μου πιστεύω ότι την Κυριακή θα είμαστε πρωταθλητές», είχε πει ο άνθρωπος που στο 89’ του ντέρμπι με την ΑΕΚ σφράγισε, υπέγραψε και «έβαψε» ασπρόμαυρο το πρωτάθλημα της σεζόν 1975-76!

Στον 89ο λεπτό ο Κούλης Αποστολίδης κέρδισε φάουλ από τον Απόστολο Τόσκα. Το εκτέλεσε ο Γιώργος Κούδας. Διεκδίκησε την μπάλα ο Παναγιώτης Κερμανίδης από το Λάκη Νικολάου στη καρδιά της άμυνας της ΑΕΚ. Αυτή κύλησε λίγο αριστερά στη μικρή περιοχή. Προς την πλευρά της «Θύρας 4». Εκεί την άγγιξε ο Νέτο Γκουερίνο. Κι έστειλε εαυτόν κι αλλήλους στον έβδομο ουρανό!

«Κάτι μέσα μου με έσπρωξε σε εκείνη την πλευρά», θυμάται πάντα ο Νέτο Γκουερίνο. «Το ένιωσα δυνατό. Γι’ αυτό και στα κάγκελα ύψωσα τα χέρια στον ουρανό. Ευχαρίστησα το θεό. Ήταν θέλημα Του να πάρει ο ΠΑΟΚ εκείνο το Πρωτάθλημα. Αισθάνθηκα πάντως, σαν το πόδι όλου του ΠΑΟΚ να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα», είχε πει ο Βραζιλιάνος πρώην επιθετικός στην πιο αυθόρμητη περιγραφή των πανηγυρισμών του πάνω στα κάγκελα της Θύρας 4, που αποτυπώθηκαν από το φωτογραφικό φακό, με εκείνα τα ασπρόμαυρα «καρέ» να αποτελέσουν, πολλά χρόνια μετά, η αφορμή για να γραφτεί το παιδικό παραμύθι «Το Μικρό Παοκτσάκι και ο Μεγάλος ΠΑΟΚ».

ΥΓ1: Σαν χτες, Πρωτομαγιά του 1977, πριν 41 χρόνια, σημειώθηκε και η «σφαγή», από τον κουρέα της Λαμίας, Γ. Τσουκαλαδέλη, όσοι δείτε το βίντεο με τα λίγα στιγμιότυπα της ΕΡΤ, σε περιγραφή του Βαγγέλη Φουντουκίδη, θα πειστείτε και εσείς ό,τι τίποτα δεν άλλαξε στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Χρόνια τώρα.

Πάλι καλά που μέτρησε το γκολ του Γκουερίνο…