Ο Sokratis ήταν πάντοτε σοφός!

Πόσες φορές δεν έχετε ακούσει την φράση “δεν φτάνει να έχεις το ταλέντο, πρέπει να έχεις και το μυαλό για να παίξεις ποδόσφαιρο στο υψηλότερο επίπεδο”... Η φράση αυτή είναι όλη η καριέρα (σπουδαία καριέρα) του Σωκράτη Παπασταθόπουλου. Δεν είχε μόνο τα προσόντα που ήταν ευδιάκριτα από όταν έπαιζε στο ξερό του Πεταλιδίου, αλλά είχε και το μυαλό, την ωριμότητα να διαχειριστεί αυτό το ταλέντο. Οι επιλογές του στην καριέρα του ήταν πάντα μία προς μία και το timing που επέλεγε να φύγει από κάπου για να πάει κάπου άλλου, πάντα το ιδανικό.

Σε λίγες ώρες ο Sokratis, ο αρχηγός της Ντόρτμουντ, θα υπογράψει στην Αρσεναλ και θα κάνει ένα ακόμη βήμα προς τα εμπρός στην καριέρα του. Μετά την Serie A και την Bundesliga θα αγωνιστεί και στην Premier League και όχι απλά θα αγωνιστεί, αλλά στο top επίπεδο της Premier, στην Αρσεναλ. Κάνοντας τον περασμένο Γενάρη μία κουβέντα μαζί του, σε ένα υπέροχο πολυχώρο για καφέ και φαγητό που έχει φτιάξει στην γενέτειρά του, την Καλαμάτα, είχα καταλάβει ότι αυτός ήταν ο τελευταίος χρόνος του στην Ντόρτμουντ.

Είχε αισθανθεί ότι το πλήρωμα του χρόνου για μία νέα πρόκληση είχε φτάσει, είχε διαπιστώσει από τότε, ότι χρειάζεται μία νέα προοπτική στην καριέρα του, μία μετακίνηση που θα του έδινε το κίνητρο να βελτιωθεί, να γίνει ακόμη καλύτερος, να ζήσει κάτι διαφορετικό.

Οχι ο Sokratis δεν ήθελε να φύγει από την Ντόρτμουντ για άλλους λόγους. Ούτε το οικονομικό τον ενδιέφερε, ούτε στην Μπορούσια είχε κάποιο πρόβλημα, αρχηγός ήταν, ούτε κάτι άλλο είχε στο μυαλό του, πλην της δικής του βελτίωσης, πλην της καριέρας του. Ηθελε νέα πρόκληση, ήθελε νέο κίνητρο, ήθελε νέες παραστάσεις και φυσικά τις βρήκε...

Το σκέφτηκε καλά, το έψαξε καλά, συζήτησε αρκετά με τον μάνατζέρ του και τελικά έκανε την καλύτερη δυνατή επιλογή. Διότι όντως, καλύτερη δυνατή επιλογή από την Αρσεναλ για τον Sokratis αυτή την εποχή ίσως και να μην υπήρχε. Πιθανόν ο Sokratis να ήθελε μία ομάδα που θα ήταν πιο κοντά σε τρόπαια από την Αρσεναλ, αλλά από την άλλη θα γίνει ο ποδοσφαιριστής που θα σηματοδοτήσει μαζί με δύο τρεις άλλους, τη νέα εποχή στην Αρσεναλ, τη μετά Βενγκέρ εποχή.

Ο Παπασταθόπουλος πάει σε μία ομάδα που τον εκτιμούν αφάνταστα. Ο τεχνικός διευθυντής της Αρσεναλ και πρώην της Ντόρτμουντ, ο Σβεν Μισλιντάτ (ο άνθρωπος που πήγε και τον Μαυροπάνο στο Λονδίνο), είναι αυτός που έκλεισε τον deal. Ξέρει καλά και τον ποδοσφαιριστή και τον άνθρωπο Sokratis. Στο scouting report που είχε δώσει και στον Βενγκέρ σε περίπτωση που αυτός έμενε και που έδωσε τώρα και στον Εμερι, δεν γράφει απλά για έναν εξαιρετικό παίκτη, αλλά για έναν leader. Στην Αρσεναλ έχει διαπιστωθεί ως μεγάλο πρόβλημα στην ομάδα, αυτή η έλλειψη προσωπικοτήτων και χαρακτήρων που μπορούν να εξελιχθούν σε leader της ομάδας και ο Sokratis είναι αυτός ακριβώς που χρειάζεται για να καλυφθεί αυτό το κενό.

Σε μία Αρσεναλ που χρόνια ταλανίζεται από την έλλειψη ενός ηγέτη στο κέντρο της άμυνάς της, ο Sokratis στην τιμή που αποκτάται μοιάζει με δώρο και το θεωρώ σχεδόν δεδομένο, όχι ότι απλά θα παίξει βασικός, αλλά ότι θα πάρει και τη φανέλα σπίτι του. Δεν θα μου κάνει καμία εντύπωση αν σε διάστημα δύο ετών μαζί με τη φανέλα πάρει σπίτι και το περιβραχιόνιο, αφού είναι τέτοιος ποδοσφαιριστής και τέτοιος χαρακτήρας που στο Emirates θα έβαζα στοίχημα ότι θα λατρευτεί. Εχουν καιρό να δουν παίκτη με τα δικά του προσόντα και ποδοσφαιρικά, αλλά κυρίως ψυχικά, που θα πρέπει να πάνε όλα πολύ στραβά στον ίδιο για να μην καθιερωθεί όχι μόνο στην ενδεκάδα, αλλά και στη συνείδηση των φίλων της Αρσεναλ.

Αλλωστε θα έχει και ορισμένα πλεονεκτήματα σε αυτή τη νέα προσπάθεια στην καριέρα του, ώστε να καθιερωθεί από την πρώτη μέρα στην Αρσεναλ. Οι παραστάσεις από μεγάλες ομάδες και μεγάλα πρωταθλήματα είναι ένα από αυτά, αλλά κυρίως η εμπιστοσύνη που θα νιώσει στο πρόσωπό του από την πρώτη στιγμή και οι πολλές γνώριμες φυσιογνωμίες στην ομάδα (Ομπαμεγιάνγκ, Μιχιταριάν) αποτελούν σοβαρά εχέγγυα ότι ο Sokratis έχει μπροστά του μία νέα λαμπρή καριέρα, αυτή τη φορά στην Premier League.

Ως φίλος της Αρσεναλ και έχοντας δει περισσότερους αγώνες των Κανονιέρηδων, ίσως και από τον ίδιο τον Βενγκέρ τα τελευταία χρόνια, το μοναδικό “γαμώτο” που λέω για την μεταγραφή του Sokratis είναι ένα. Τι κρίμα που ο Κοσιενλί είναι τραυματίας και θα είναι τουλάχιστον μέχρι τον Γενάρη (με πρόβλημα στον αχίλλειο), διότι οι δύο τους θα μπορούσαν να φτιάξουν από την πρώτη ημέρα ένα υπέροχο και απολύτως ταιριαστό δίδυμο στο κέντρο της άμυνας της Αρσεναλ. Ας είναι, θα περιμένουμε για αυτή τη συνύπαρξη μερικούς μήνες ακόμη, μέχρι τότε θα απολαμβάνουμε τον δικό μας Σωκράτη με τη φανέλα της Αρσεναλ, ποιός ξέρεις ίσως σε κάποια ματς και με παρτενέρ τον Μαυροπάνο...