Η πιο δύσκολη στροφή της Τσέλσι...

Μήπως άλλωστε για τον νυν βασικό κεντρικό χαφ, Τζον Ομπι Μίκελ, πρόκειται να ενδιαφερθεί και να πληρώσει σοβαρά λεφτά κάποιος Ευρωπαίος; Δύσκολο. Ολο σε κάποια Κίνα ή Σαουδική Αραβία θα βρεθεί και αυτός, ομοίως και ο Φαλκάο ή ο Ρεμί. Ο Τζον Τέρι είτε θα πάει σπίτι του, είτε σε άλλες πολιτείες, όχι πάντως ευρωπαϊκές. Σιγά σιγά δημιουργείται η αίσθηση ότι το νυν ρόστερ της Τσέλσι αποτελείται από παίκτες που είναι για να φεύγουν για την Κίνα... Και όσοι δεν είναι για να φεύγουν για την Κίνα, θα θελήσουν να φύγουν γιατί δεν θέλουν να μείνουν σε μία ομάδα που την ερχόμενη σεζόν δεν θα παίζει Τσάμπιονς Λιγκ, όπως για παράδειγμα ο Αζάρ, ή ο Ντιέγκο Κόστα.

Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος, διότι η άλλη δεν είναι καλύτερη, αλλά χειρότερη για την Τσέλσι. Οταν για να ενισχυθείς στην επίθεση που πονάς, αυτό που βρίσκεις για να πάρεις είναι ο Πάτο, τότε το πρόβλημα δεν είναι ποιοί θα φύγουν και που θα πάνε, αλλά ποιοι θα έρθουν;

Θα μου πείτε έπαψαν να μετράνε τα λεφτά του Αμπράμοβιτς; Οχι ασφαλώς, απλά τώρα λεφτά έχουν και μάλιστα πολλά και η Μάντσεστερ Σίτι και η Αρσεναλ και φυσικά όπως πάντα η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Λεφτά έχει και η Λέστερ ώστε να απαντάει “όχι” στην Τσέλσι στην πρόταση 40 εκατ. ευρώ για τον Βάρντι και στην συνέχεια να τον ψήνει να υπογράψει νέο τριετές συμβόλαιο.

Η Τσέλσι ήθελε φορ και κατέληξε στον Πάτο. Το καλοκαίρι θα θέλει ένα σωρό παίκτες και είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι θα μπορέσει να πείσει έστω και έναν top class να πάει σε αυτήν, όπως άλλωστε δεν έπεισε και τον Πεπ Γκουαρντιόλα να την αναλάβει; Θα πήγαινε ποτέ ας πούμε στην Τσέλσι το ερχόμενο καλοκαίρι ο Ιγκουαϊν ή μήπως ο Καβάνι; Αποκλείεται.

Η Τσέλσι λοιπόν, η οποία αν δεν αποκλείσει σε 20 ημέρες την Μάντσεστερ Σίτι από το Κύπελλο και στη συνέχεια δεν φτάσει στην κατάκτησή του, ή αν δεν κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ (ακούγεται σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά ποτέ δεν ξέρεις...) την επόμενη σεζόν δεν θα παίζει καν στην Ευρώπη. Η Τσέλσι δεν θα βρεθεί, αλλά διανύει ήδη την πιο δύσκολη στροφή στην εποχή του Αμπράμοβιτς. Μία στροφή που ο κίνδυνος να την πετάξει στο διάζωμα και να της κάνει ανεπανόρθωτη ζημιά είναι μεγάλος.

Οι μπλέ του Λονδίνου έπαψαν να είναι επιθυμητοί, όχι για αυτούς που παίζουν αλλού και έκαναν “κρα” για να πάνε στην Τσέλσι, αλλά ούτε και για αυτούς που παίζουν στην ίδια την ομάδα και οι οποίοι πλέον θέλουν να την κάνουν για άλλες πολιτείες. Και αυτό είναι ένα πρόβλημα που δεν μπορεί να το λύσει το χρήμα του Αμπράμοβιτς.Οπως δεν το λύνει το χρήμα των Αμερικανών της Λίβερπουλ. Διότι και αυτοί δίνουν τρελά λεφτά για παίκτες, αλλά σέντερ φορ μπορούν να πάρουν τον Μπεντέκε από την Αστον Βίλα και όχι τον Καβάνι από την Παρί. Και δεν είναι ότι δεν έχουν τα λεφτά για Καβάνι, Καβάνι που να θέλει να πάει στο Λίβερπουλ δεν βρίσκουν. Οπότε νερώνουν το κρασί... Και χαλάνε τα λεφτά γιατί Λίβερπουλ είναι και Μπεντέκε παίρνουν...

Το καλοκαίρι η Τσέλσι θέλει προπονητή και ριζική ανανέωση, χρήματα όπως πάντα θα έχει, αλλά δεν θα έχει τίποτα από το υπόλοιπο πακέτο προκειμένου να προσελκύσει μεγάλους παίκτες. Η επένδυση σε νεαρούς ή σε παίκτες που θα γίνουν σταρ σε αυτήν, όπως συνέβη με τον Γουίλιαν για παράδειγμα, είναι η μόνη λύση. Και αυτή όχι εύκολη. Γιατί το φετινό καλοκαίρι πιο πιθανό είναι να αρπάξει τον αντίστοιχο Γουίλιαν από τα γραφεία της Τσέλσι η Τότεναμ, παρά το ανάποδο όπως συνέβη με τον Βραζιλιάνο πριν 2,5 χρόνια.Η εξίσωση μοιάζει πολύ δύσκολη για όποιον αναλάβει την δουλειά...