Πριν ξεκινήσω να εκθέτω τις απόψεις μου, θα ήθελα να είμαι ειλικρινής. Δεν έχω δει ούτε δευτερόλεπτο από αυτή την περιβόητη «μάχη του αιώνα» ανάμεσα στον Φλόιντ Μεϊγουέδερ και τον Μάνι Πακιάο. Άλλωστε – ως άσχετος με την πυγμαχία – απορούσα καιρό με το συγκεκριμένο χαρακτηρισμό αυτού του αγώνα, αφού στο ποδοσφαιρικό μυαλό μου, «μάχη του αιώνα» θεωρείται ένας τελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου ανάμεσα σε Βραζιλία και Αργεντινή ή ένας τελικός Τσάμπιονς Λιγκ μεταξύ της Ρεάλ Μαδρίτης και της Μπαρτσελόνα (κάτι που ως ουδέτερος εύχομαι να συμβεί φέτος).

Στα αποσπάσματα των δελτίων ειδήσεων περισσότερο πρόσεξα τα εντυπωσιακά ring girls, παρά τον τρόπο με τον οποίο ο Μεϊγουέδερ «έριξε στο καναβάτσο» τον Πακιάο (ειλικρινά συγνώμη στους λάτρεις του αθλήματος). Απ’ ότι, όμως, ακούω δεξιά κι αριστερά, ο Αμερικανός δε νίκησε... δίκαια τον Φιλιππινέζο αντίπαλό του. Τι θα πει δίκαια και άδικα; Έκανε κάτι πέρα από τους κανονισμούς; Απ’ όσο ξέρω, όχι. Το «παράπτωμά» του ήταν το γεγονός πως ακολούθησε μια αμυντική τακτική στο ρινγκ και χτυπούσε στις... αντεπιθέσεις, που λένε και στο ποδόσφαιρο. Όπως ακριβώς κάνει στα μεγάλα παιχνίδια – που κρίνουν τίτλο – και ο Ζοσέ Μουρίνιο.

Αυτή την εποχή οι φίλαθλοι της Τσέλσι είναι οι πιο ευτυχισμένοι από κάθε άλλον στην Αγγλία. Ο λόγος προφανής. Η κατάκτηση του 5ου πρωταθλήματος στην ιστορία της ομάδας. Τι κι αν η Άρσεναλ έπαιξε, κατά κοινή γνώμη, το καλύτερο ποδόσφαιρο στη φετινή Πρέμιερ Λιγκ, το αποτέλεσμα για την ομάδα του Βενγκέρ ήταν... μηδέν εις το πηλίκο. Στο μεταξύ τους ντέρμπι οι «μπλε» κατηγορήθηκαν για βαρετό ποδόσφαιρο, όμως η απάντηση του Μουρίνιο στους επικριτές του ήταν αφοπλιστική: «Είναι περισσότερο βαρετό να μην κατακτάς τίτλους». Και ποιος μπορεί να πει το αντίθετο;

Τόσο ο ‘’Special One’’, όσο και ο ‘’Money’’ κατηγορούνται πως δεν προσφέρουν θέαμα στο κοινό. Τους ίδιους δεν τους απασχολεί αυτό. Μοναδικός τους στόχος είναι οι τίτλοι και κάνουν τα πάντα για να φτάσουν σε αυτούς. Με οποιονδήποτε τρόπο, ακόμη κι αν χρειαστεί να θυσιάσουν το θέαμα. Γιατί πολύ απλά, όταν στο κορυφαίο επίπεδο του επαγγελματικού αθλητισμού – που ανήκουν και οι δύο – διακυβεύονται δεκάδες εκατομμύρια ευρώ ή δολάρια, η νίκη αποτελεί αυτοσκοπό. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως με την επικράτησή του επί του Πακιάο, ο Μεϊγουέδερ έγινε πλουσιότερος κατά 180 εκατομμύρια δολάρια (εννοείται πως διαφωνώ με τον τρόπο που κάνει επίδειξη του πλούτου του). Για τον Αμερικανό είναι παντελώς αδιάφορο αυτή τη στιγμή, αν στη συνείδηση του κόσμου νικητής ήταν ο Φιλιππινέζος αντίπαλός του.

Ο Μάνι Πακιάο μετρά στην καριέρα του 38 νίκες με νοκ άουτ, έναντι 26 του Φλόιντ Μεϊγουέδερ, κάτι που σημαίνει πως αποτελεί έναν πυγμάχο περισσότερο θεαματικό. Στο μεταξύ τους, όμως, ο Αμερικανός ήταν ο νικητής. Στα σημεία, θα πει κανείς. Και τι σημαίνει αυτό; Δεν είναι νίκη αυτή; Όπως και στο ποδόσφαιρο, νίκη αποτελεί μόνο ένα εντυπωσιακό 5-0; Στον Μουρίνιο το φετινό τίτλο (και πολλούς άλλους φυσικά) δεν τον έδωσε το αγαπημένο του 1-0; Και όπως αναγράφεται στην παρακάτω φωτογραφία, μπορεί Μουρίνιο και Μεϊγουέδερ να κατηγορούνται πως είναι βαρετοί και αμυντικοί, όμως αυτοί είναι που στο τέλος παίρνουν τα αποτελέσματα.