Η Premier League γεννάει ευλογημένο ποδόσφαιρο

Στις πρώτες στροφές, όταν άκουγα και διάβαζα τα σχόλια και τις εκτιμήσεις των ειδικών αναλυτών που υπόσχονταν την καλύτερη έκδοση της Premier League των τελευταίων ετών, αντιλαμβανόμουν τα σχόλια των Αγγλων ως πατριωτικά, αλλά και ως μια ανάγκη τους για προστασία του προϊόντος λόγω και του άγχους και του εκνευρισμού που τους δημιουργεί εσχάτως αυτός ο καλπασμός της Bundesliga και η ανάσα της La Liga, δηλαδή τα πρωταθλήματα που δημιουργούν ένα προϊόν που έχει προοπτικές να εξελιχθεί σε ανταγωνιστικό και να αναγκάσει το αγγλικό πρωτάθλημα σε ήττες ή έστω ισοπαλίες στα παιχνίδια που δίνει στις διεθνείς αγορές για την πώληση των τηλεοπτικών και των εμπορικών δικαιωμάτων του.

Περίπου 4 μήνες μετά βλέπω το θέαμα που περνά μπροστά από τα μάτια μου, τα αποτελέσματα των αγώνων, την πορεία που διαγράφουν οι πρώτες 7-8 ομάδες του ταμπλό και όχι απλώς δίνω δίκιο στους Αγγλους, αλλά τους ζηλεύω παράφορα που αυτές τις μέρες κάνουν γιορτές στα γήπεδα της Premier League, ζώντας από κοντά το κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, μακράν του δεύτερου, στην τρέχουσα σεζόν. Και χειροκροτώ την σοφία των Αγγλων να παίζουν παιχνίδι όταν οι άλλοι σταματούν και, κυρίως, όταν όλοι οι vip αυτού του πλανήτη έχουν χρόνο για να πεταχτούν στο Νησί και να συνδυάσουν χριστουγεννιάτικες διακοπές με ένα παιχνίδι, αφήνοντας ένα σωρό χρήματα στη χώρα και το ποδόσφαιρό της. Αν κανείς μπορούσε να μετρήσει το μέγεθος και τον αριθμό, τα μύρια όσα οφέλη που έχει η Αγγλία από την Βoxing Day και την αγωνιστική της Πρωτοχρονιάς, θα είχε μπροστά του την απεικόνιση ενός εκ των βασικότερων λόγων που κάνουν αυτό το πρωτάθλημα τόσο ξεχωριστό και τόσο εμπορικό συνάμα.

Τι σε εκπλήσσει, θα με ρωτήσεις. Συμμετέχουν ορισμένες εκ των ακριβότερων ομάδων παγκοσμίως, άρα είναι λογικό να βλέπεις καλό πρωτάθλημα. Ναι, αλλά στο φετινό πρωτάθλημα συμβαίνουν ως στιγμής και μη αναμενόμενα, ακριβώς επειδή πρωταγωνιστούν και βρίσκονται στριμωγμένες στην κορυφή, μαζί με τις ακριβές, ομάδες με πολύ χαμηλότερο μπάτζετ από την Σίτι και την Τσέλσι. Καταγράφοντας τη στιγμή, με εκπλήσσει περισσότερο από όλα αυτό που κάνει ο Μπρένταν Ρότζερς με τη Λίβερπουλ, η οποία μου έβγαλε τα μάτια με το παιχνίδι της απέναντι στην Σίτι, σε συνέχεια των προηγούμενων. Με εκπλήσσει αυτό που κάνει ο Αρσέν Βενγκέρ με την Αρσεναλ, η οποία κοστίζει πολύ λιγότερο από τις άλλες, αν εξαιρέσει κανείς τον Οζίλ και δεν είναι μόνο αποτελεσματική αλλά και - ξανά - θεαματική. Με εκπλήσσει εξίσου, για να μην πω περισσότερο, αυτό που έχει κάνει ως τα τώρα ο Ρομπέρτο Μαρτίνεθ με την Εβερτον. Οπως και αυτό που δείχνει μέχρι σήμερα η Νιούκασλ του Αλαν Πάρντιου.

Δεν μπορώ να μπω καν στη διαδικασία να βάλω σε μια σειρά όλους τους ποδοσφαιριστές που με έχουν εκπλήξει είτε επειδή διαγράφουν την πιο καλή - σημαντική πορεία των χρόνων τους, όπως ο Σουάρες, είτε επειδή τους ανακαλύπτω στην ηλικία των +-20 να δείχνουν προσόντα και προοπτικές για να εξελιχθούν σε αστέρες επαρκούς ακτινοβολίας για να λάμπουν σε αυτό το σύμπαν, της Premier League, διότι θα χρειαζόταν να κάνεις πολλά page down για να διαβάσεις την λίστα των “αξίζει να παρακολουθείς αυτή την εποχή” ποδοσφαιριστών.

Ζώντας αυτό το πρωτάθλημα από τον ΟΤΕ TV, οι δημοσιογράφοι στήνουμε σε κάθε ευκαιρία συζητήσεις για να επιχειρήσουμε μεταξύ μας μια πρόβλεψη για τον τίτλο και τα εισιτήρια του Champions League. Και παρ‘ όλο που οι συμμετέχοντες στην κουβέντα είμαστε σχεδόν πάντα οι ίδιοι, οι εκτιμήσεις δεν είναι ίδιες. Διότι μας πείθουν όλο και περισσότερο η Αρσεναλ και η Λίβερπουλ για την ικανότητά τους να αντέξουν, γιατί πάντοτε κρατάμε υπόψη ότι όσο η Τσέλσι καταφέρνει να μένει κολλημένη κοντά στην κορυφή ο Μουρίνιο παίρνει τον χρόνο του για να εμφανίσει την ομάδα που θα πάρει κεφάλι και μαζί τον τίτλο του φαβορί, γιατί μας θαμπώνει το εντός έδρας παιχνίδι της Σίτι και όταν την βλέπουμε να αρχίζει να τα καταφέρνει και μακριά από το σπίτι της αρχίζουμε να διαγράφουμε από τη σκέψη το δεδομένο ότι ο Πελεγκρίνι ήταν πάντα καλός αλλά ποτέ πρώτος, γιατί τώρα που αρχίζει και το γυρίζει η Γιουνάιτεντ δεν έχεις δικαίωμα να την εξαιρείς από την κουβέντα, γιατί, γιατί, γιατί.

Αν πάει έτσι μέχρι το τέλος, η ομάδα που θα κατακτήσει τον τίτλο θα έχει κατακτήσει και το επιπλέον καύχημα του ισχυρισμού ότι έκοψε το νήμα στο πλέον “απίστευτο πρωτάθλημα” των τελευταίων ετών, όπως πρόσφατα το βάφτισε ο Ζοσέ Μουρίνιο, δηλαδή το επιπλέον παράσημο ότι βγήκε πρώτη σε μια κούρσα πολλών πολύ δυνατών αλόγων και ότι δεν επρόκειτο για ένα τρόπαιο που σήκωσε επειδή εκμεταλλεύτηκε την συγκυρία, την εποχή, την αδυναμία των άλλων. Αν το φετινό πρωτάθλημα είναι το καλύτερο των τελευταίων ετών, όπως άπαντες αναγνωρίζουν, τέτοιος θα είναι και ο πρωταθλητής του 2014. Ο καλύτερος των τελευταίων ετών.