Ακόμη ο Παναθηναϊκός δεν έχει ζήσει τα χειρότερα

Ακόμη ο Παναθηναϊκός δεν έχει ζήσει τα χειρότερα

Ακόμη ο Παναθηναϊκός δεν έχει ζήσει τα χειρότερα

bet365

Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για το “χθες” που έδειχνε το “σήμερα”, αλλά και για το “αύριο” του Παναθηναϊκού αν οι οπαδοί πιέσουν αφόρητα τον Αλαφούζο προτού αυτός βρει μια διέξοδο προκειμένου να απεμπλακεί από την ΠΑΕ.

Οι μεγαλύτερες διοργανώσεις στη Vistabet. Παίξε νόμιμα με προσφορά ημέρας στο Ντάνταλκ – Φιν Χαρπς (21+).

Δεν χρειαζόταν να είσαι προφήτης για να προβλέψεις αυτό που συμβαίνει αυτόν τον καιρό στον Παναθηναϊκό. Προφανώς φαινόταν ότι θα συμβεί. Αυτή η κρίση δεν ήρθε από το “πουθενά” ένα πρωί για να χτυπήσει την παναθηναϊκή κοινωνία, σαν την πραγματική κρίση που εμφανίστηκε ένα πρωινό μπροστά στην ελληνική κοινωνία. Γι' αυτό και είναι δύσκολο να κατανοήσεις και να δικαιολογήσεις τις οργισμένες αντιδράσεις μιας μερίδας οπαδών του Παναθηναϊκού, είτε πρόκειται για φυσικές αντιδράσεις σαν το “ντου” στα γραφεία, είτε πρόκειται για ψηφιακές αντιδράσεις με ύβρεις, κατάρες και αναθέματα.

Δεν έχει νόημα να μπει κανείς στην διαδικασία να αναλύσει αν ο Γιάννης Αλαφούζος και οι συνεργάτες που τον επηρεάζουν σε σχέση με τον Παναθηναϊκό διαχειρίζονται σωστά ή όχι την κρίση. Είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο για να στηρίξει αυτό το αφηρημένο “πρέπει να γίνουν μεγάλες περικοπές και να κοστίζει πολύ λιγότερο η επόμενη χρονιά για την ΠΑΕ”. Αυτοί που έχουν την ευθύνη της ΠΑΕ και την επιρροή πάνω στον Αλαφούζο αντιμετωπίζουν την κρίση με τις αντιλήψεις που κυριαρχούσαν στις επιχειρήσεις προ 7ετίας, δηλαδή με το “κόψε και βλέπουμε” σλόγκαν. Λειτουργούν λογιστικά, δεν προσεγγίζουν την άσκηση δημιουργικά. Πώς όμως να το κάνουν αυτό στελέχη που δεν έχουν καμία σχέση με το πραγματικό ποδόσφαιρο και την διοίκηση ποδοσφαιρικής επιχείρησης; Πώς να το κάνουν άνθρωποι που υποχρεώθηκαν να μάθουν στο πόδι τα ποδοσφαιρικά προκειμένου να συνεχίσουν να φαίνονται χρήσιμοι στον εργοδότη τους όταν αυτός απέκτησε ένα “καινούργιο παιχνίδι”, με συνέπεια να μαθαίνουν στου κασίδη το κεφάλι κωμμωτική;

Αυτό που σήμερα συνέβη με τον Νίκο Λυμπερόπουλο και αύριο πιθανότατα θα συμβεί με τον Μαρίνο Ουζουνίδη έρχεται ως φυσική συνέπεια. Ο τεχνικός διευθυντής και ο προπονητής δεν αποχωρούν μόνο επειδή αντιλαμβάνονται ότι στο εξής ο Παναθηναϊκός θα αναγκαστεί να λειτουργεί με τόσο λιγότερα χρήματα που δεν θα έχουν το περιθώριο να παρουσιάσουν μια αξιοπρεπή ομάδα που θα δημιουργεί προοπτικές να μεγαλώνει. Οδηγούνται στην έξοδο επειδή συνειδητοποιούν ότι δεν πρόκειται να τους δώσει η διοίκηση σαφή οικονομικά δεδομένα προκειμένου αυτοί να εκπονήσουν το αγωνιστικό σχέδιο, και φυσικά ότι δεν θα τους αφήσει αυτή η διοίκηση ελεύθερους να λειτουργήσουν για να το εφαρμόσουν. Και προφανώς είναι λογική η επιλογή της αποχώρησης, διότι ο διαφαινόμενος αγωνιστικός ξεπεσμός του Παναθηναϊκού θα είχε ευθεία αντανάκλαση επάνω τους.

Και τώρα; Μολονότι αντιλαμβάνομαι ότι οι συνεργάτες του Αλαφούζου τον οδηγούν στο ένα λάθος πίσω από το άλλο, και μου μοιάζει πολύ πιθανό να καταφέρουν να ελαφρύνουν σε κυβισμό τη μηχανή του Παναθηναϊκού πολύ περισσότερο από όσο οι οικονομικές συνθήκες αναγκάζουν τον Παναθηναϊκό να ελαφρύνει τη μηχανή του, είμαι βέβαιος ότι η κοινωνία των φίλων του Παναθηναϊκού δεν έχει ρεαλιστικά καμία άλλη επιλογή από το να δείξει την ανοχή της προς τον Αλαφούζο προκειμένου ο Παναθηναϊκός να κερδίσει χρόνο μέχρι να εμφανιστεί στο προσκήνιο μια καλύτερη λύση, δηλαδή ένας ενδιαφερόμενος.

Αν οι οπαδοί πιέσουν κι άλλο τον Αλαφούζο και μεγαλώσουν τον εκνευρισμό ενός ανθρώπου που έχει εδώ και καιρό αποφασίσει να απεμπλακεί από τον Παναθηναϊκό, το πιθανότερο είναι ότι θα φέρουν πιο κοντά την ημέρα που η ΠΑΕ θα φτάσει στα όρια της χρεοκοπίας. Αν σήμερα δεν συμβαίνει αυτό, το χειρότερο, είναι μόνο επειδή ο Αλαφούζος δεν θέλει να έρθει αντιμέτωπος με τις συνέπειες αυτής της κατάληξης. Αν είχε τρόπο να ξεφορτωθεί τον Παναθηναϊκό, θα το είχε κάνει εδώ και τουλάχιστον επτά μήνες. Είναι σαφές ότι στο εξής το όραμά του σχετικά με τον Παναθηναϊκό είναι να πληρώνει τα λιγότερα από την τσέπη του, προκειμένου να μην “σκάνε” οι οφειλές και του δημιουργούν επιχειρηματικά προβλήματα, και να μην ασχολείται κανείς μαζί του.

Το έχω σημειώσει ξανά, το επαναλαμβάνω επειδή η στιγμή είναι επίκαιρη: από τον Αλαφούζο ουδείς έχει δικαίωμα να ζητάει “τα ρέστα”, διότι ξόδεψε στον Παναθηναϊκό πολύ περισσότερα από όσα είχε υποσχεθεί. Ναι, απέτυχε, όπως άλλωστε ο ίδιος έχει αναγνωρίσει, και ναι, συνεχίζει να αποτυγχάνει αφού τα παθήματα δεν του γίνονται μαθήματα και συνεχίζει να επηρεάζεται από ακατάλληλους για το ποδόσφαιρο συνεργάτες. Αυτή όμως είναι μια δική του επιλογή, που την κάνει “με την μαγκιά του και τον παρά του”. Αυτός πληρώνει τα έξοδα συντήρησης του Παναθηναϊκού, αυτός πληρώνει και τα σπασμένα της ζημιάς που δημιουργεί, αυτός διαλέγει και τους συνεργάτες. Αγορασμένο δικαίωμα είναι αυτό.

Το “φύγε” είναι η πιο ανεύθυνη στάση που μπορεί να κρατήσει ένας οπαδός του Παναθηναϊκού απέναντι στην κατάσταση που διαμορφώνεται. Αν δεν έχεις πρόχειρο έναν πλούσιο με διάθεση να βάλει πραγματικά χρήματα στον Παναθηναϊκό, δεν μπορείς να την ολοκληρώσεις τη φράση του σλόγκαν και να πεις το “φύγε εσύ, έλα εσύ”. Οσο δεν έχεις τον δεύτερο, η επιλογή να πιέζεις τον πρώτο να εγκαταλείψει είναι η μόνη σίγουρη επιλογή που μπορείς να κάνεις για να σπρώξεις την ΠΑΕ που χρηματοδοτεί την αγαπημένη σου ομάδα προς την χρεοκοπία. Διότι είναι εύκολο να το καταλάβεις ότι αν η πίεση του γίνει αφόρητη, ο Αλαφούζος θα τραβήξει την πρίζα. Το είδες να συμβαίνει σε τόσες μεγάλες και μικρότερες ομάδες στην Ελλάδα, τι άλλο πρέπει να δεις για να το καταλάβεις;

Ο Παναθηναϊκός, ως κοινωνία, δεν έχει σήμερα απολύτως καμία άλλη προφανή επιλογή από μια στάση ανοχής προς τον Αλαφούζο, μέχρι αυτός να καταφέρει να βρει τον επόμενο, ή μέχρι να εμφανιστεί μόνος του ο επόμενος. Μάλιστα αν για κάτι πρέπει να “κυνηγάνε” οι οπαδοί τον Αλαφούζο πρέπει να είναι ακριβώς για αυτό: για να κάνει μια οργανωμένη αναζήτηση επιχειρηματιών που θα ενδιαφέρονταν να επενδύσουν σε μια μεγάλη ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα. Αναζήτηση προς το εξωτερικό, όχι εντός εσωτερικού. Για κάποιον που ενδιαφέρεται πραγματικά να επενδύσει στο ποδόσφαιρο για να κερδίσει, ο Παναθηναϊκός είναι μια καλή επιλογή. Θα ήταν εξαιρετική αν δεν είχε αλλάξει η UEFA το καθεστώς της ελληνικής συμμετοχής στο Champions League. Και θα ήταν σπουδαία επιλογή αν ο Παναθηναϊκός είχε ιδιόκτητες εγκαταστάσεις και ένα πιο σύγχρονο γήπεδο. Ακόμη όμως και υπό τις σημερινές συνθήκες, δεν είναι απίθανο να καταφέρει ο Παναθηναϊκός να προσελκύσει έναν ξένο επενδυτή. Αλλά αν δεν το επιχειρήσει αυτό οργανωμένα και μεθοδικά, δεν θα το μάθει ποτέ.

Οι Μάχες Των Play Off είναι στο Gazzetta.gr

Τα πιο συναρπαστικά Play Off της δεκαετίας είναι στο Gazzetta.gr! Όλα τα αθλητικά νέα για την αγαπημένη σου ομάδα, σε συνεχή ενημέρωση. Ακολούθησε το Gazzetta και θα είσαι πάντα ενημερωμένος για το πρόγραμμα των Play Off, την βαθμολογία των ομάδων, τις μεταδόσεις και φυσικά παρακολουθείτε live τα Play Off μέσα από το Game Center!

Βασίλης Σαμπράκος
Βασίλης Σαμπράκος

Έχει συμπληρώσει 3 δεκαετίες στην αθλητική δημοσιογραφία. Μετά από τόσα χρόνια και τόσα διαφορετικά έργα, δεν λειτουργεί στην δημοσιογραφία για να εκφράζει οπαδικά αισθήματα ή συλλογικές προτιμήσεις. Γράφει και μιλάει για όλους, απευθυνόμενος προς όλους. Και τρελαίνεται στην ιδέα ότι υπάρχει κάπου ένας άνθρωπος, μια μέθοδος ή ένα εργαλείο που θα τον βοηθήσει να κατανοήσει καλύτερα και βαθύτερα το ποδόσφαιρο. Πάνω από όλα, ο Βασίλης Σαμπράκος συστήνεται ως ο συγγραφέας του “Εξηγώντας το θαύμα” ή “The Miracle 2004”, ενός βιβλίου που έφτασε να σταθεί ανάμεσα στα καλύτερα ποδοσφαιρικά βιβλία του 2022 στην Αγγλία.