Ρεάλ Μ. – Ατλέτικο Μ. με επιστροφή, αν ο Τόρες πετύχει το πρώτο γκολ (21+).

Ο σκοπός του ονείρου είναι να στοχεύεις ψηλά, να σκέφτεσαι μεγαλύτερα και να μην σταματάς να βελτιώνεσαι. Αλλά το να ονειρεύεσαι δεν είναι αρκετό. Όλοι θα μας θυμούνται από τις πράξεις μας για την ικανότητα να πετυχαίνουμε το ακατόρθωτο.

Στον Πανιώνιο βρήκαν το νόημα της ζωής. Από την έλλειψη αγάπης στην αγάπη, από το θάνατο στη ζωή, από το κακό στο καλό από την απιστία στην πίστη.

Στον Πανιώνιο αυτό που κατάφεραν να πετύχουν μέσα σε δύο χρόνια είναι αδιανόητο, θα μπορούσε να πει κανείς και ακατόρθωτο. Για όσους δεν το πήραν χαμπάρι, το καμάρι της Νέας Σμύρνης, ετοιμάζεται να ξεσκονίσει το διαβατήριό του αφού η εισήγηση της Επιτροπής Αδειοδοτήσεων της ΕΠΟ είναι θετική για τον φάκελο του Ιστορικού, κάτι που σημαίνει ότι το καλοκαίρι μετά από εννιά χρόνια απουσίας και από εκείνο τα ματς με τη Νάπολι στο Σάο Πάολο τον Ιούλιο του 2008.

Τις προάλλες έγραφα για τον Ζαμάνη και το ευχαριστώ που θα πρέπει να του λένε όλοι όσοι έχουν σχέση με τον ζωντανό οργανισμό που λέγεται Πανιώνιος, από τον τελευταίο οπαδό μέχρι τον Δήμαρχο Ν. Σμύρνης και κάποιοι θεώρησαν το κείμενο είναι υπερβολικό έως και γραφικό, ακόμα και ότι γράφτηκε για να περάσει αθόρυβα η συμφωνία με τον Μιχάλη Γρηγορίου για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας.

La vita e bella (η ζωή είναι όμορφη) γιατί σου δίνει η ίδια τις καλύτερες απαντήσεις. Λίγες ημέρες μετά την πρόσληψη του πρώην τεχνικού της Κέρκυρας η οποία προφανώς και δεν έκανε γκελ στον κόσμο της ομάδας, ήρθε η είδηση για την διαφαινόμενη ευρωπαϊκή συμμετοχή της ομάδας βουλώνοντας τα στόματα ακόμα και των τελευταίων δύσπιστων που έβλεπαν διάφορα φαντάσματα.

Μια συμμετοχή που αν το έλεγες σε κάποιον πριν δύο χρόνια στην Πλατεία, όχι απλά θα έπεφτε κάτω από τα γέλια, αλλά θα έπαιρνε ζουρλομανδύα για να σε δέσει. Ένας σύλλογος που είχε πέσει στα σκ@@, είχε φτάσει στα Τάρταρα, στα πρόθυρα διάλυσης και μέσα σε δύο χρόνια έφτασε όχι μόνο να μπει στον δρόμο της οικονομικής εξυγίανσης, αλλά να υπερπηδήσει εμπόδια και βουνά φτάνοντας στο τέλος της αναζήτησης. Φτάνοντας στο δικό του Άγιο Δισκοπότηρο.

Ο Νίκος Ζαμάνης, ο Χρήστος Δάρας, ο Κυριάκος Σκούρας, ο Νίκος Παρασκευόπουλος, σύσσωμη η διοίκηση, υπαλληλικό προσωπικό, ποδοσφαιριστές, τεχνικό επιτελείο, φροντιστές, κατάφεραν το ακατόρθωτο, να μετατρέψουν ένα άπιαστο όνειρο σε πραγματικότητα. Και όταν θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου, όλοι θα θυμούνται τον άνθρωπο που κατάφερε να κάνει μια ευτυχισμένη πολιτεία τη Νέα Σμύρνη.