Από τη δεκαετία του '60 μέχρι κι αυτή του '90 στο «Boot Room» (βρισκόταν κάτω από τη Main Stand) μαζεύονταν το προπονητικό σταφ της Λίβερπουλ για να πιει το τσάι του, να συζητήσει, να αναλύσει τις νίκες, τις ήττες, να χαρεί, να στεναχωρηθεί.

Μπιλ Σάνκλι, Μπομπ Πέισλι, Ρόμπιν Μπένετ, Τομ Σόντερς. Με όλες αυτές τις θρυλικές μορφές θα κάνει παρέα πια ο Μοράν, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 22/3 στα 83 του χρόνια.

Στο τελευταίο μεταξύ τους ματς η Γερμανία από 2:0 μπροστά στο 57' έχασε τελικά από την Αγγλία με 3:2! Αυτή τη φορά;

Ο Μοράν γεννήθηκε στο Κρόσμπι του Λίβερπουλ και η ζωή του έμελλε να βαφτεί με το... κόκκινο χρώμα της ομάδας της πόλης.

Δεν έπαιξε ποτέ σε άλλη ομάδα, αγωνίστηκε με την αγαπημένη του Λίβερπουλ σε 342 ματς, σκοράροντας 15 γκολ. Εκανε το ντεμπούτο του το Νοέμβριο του 1952 και κρέμασε τα παπούτσια του το Μάιο του 1965.

Υπηρέτησε για περίπου μισό αιώνα το σύλλογο ως παίκτης, αρχηγός, γυμναστής, προπονητής και φροντιστής όντας ο μακροβιότερος εργαζόμενος της ομάδας μέχρι το 1999 όπου και τελικά αποφάσισε να βγει στη σύνταξη.

Παρόλα αυτά, δεν έκοψε τους δεσμούς του με το «Άνφιλντ», κάνοντας καθημερινά τις βόλτες του στο Μέλγουντ.

«Στην εποχή μου αμειβόσουν με 14 λίρες/εβδομάδα κατά τη διάρκεια της σεζόν και 11 λίρες/εβδομάδα κατά το διάστημα του καλοκαιριού.

Κανείς δεν έκανε περιουσία από τους μισθούς. Αποσύρθηκα ως παίκτης με μισθό 30 λίρες την εβδομάδα», είχε πει σε μια συνέντευξή του ο Μοράν, ο οποίος πάντα είχε να πει κάτι καλό για τον Σάνκλι. Ποιος μπορούσε να πει το αντίθετο εξάλλου;

Ο τελευταίος που έχει μείνει να συνδέεται με τις αξίες του Boot Room είναι ο Κένι Νταλγκλις, αν και δεν είχε πάρει την κατάλληλη «εκπαίδευση».

Ο Μοράν κατέκτησε με τη Λίβερπουλ:

Football League First Division (2): 1963–64, 1965–66
Football League Second Division (1): 1961–62
FA Cup (1): 1964–65
FA Charity Shield (3): 1964, 1965, 1966