Ο δικός τους κόσμος...

Δεν είναι μόνο η αντιπαράθεση των δύο βασικότερων διεκδικητών του τίτλου στα χρόνια της Premier League. Δεν είναι καν μόνο η επική κόντρα των δύο πιο αναγνωρίσιμων προπονητών αυτή την στιγμή στην Αγγλία, είναι ότι αυτό το ντέρμπι, έστω κι' αν είναι νωρίς, έστω κι' αν υπάρχει πολύ δρόμος μπροστά μας, μπορεί να καθορίσει τη συνέχεια της σεζόν για έναν από τους δύο, μπορεί να μετατρέψει τη χρονιά, για έναν από τους δύο μονομάχους, σε μίζερη, γεμάτη εσωστρέφεια και γκρίνια...

Το Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Αρσεναλ της 12ης αγωνιστικής της φετινής Premier League υπό νορμάλ συνθήκες θα ήταν απλώς ένα από τα πολλά μεγάλα ντέρμπι της σεζόν. Η χρονική περίοδος την οποία διεξάγεται όμως, η βαθμολογική θέση των δύο ομάδων, η πίεση πάνω στους δύο προπονητές για επιτυχία, το μετατρέπει σε ένα σημείο αναφοράς για όλη την χρονιά. Αν η Μάντσεστερ νικήσει, είναι πιθανό στο τέλος της σεζόν να αντιμετωπίζουμε αυτό το παιχνίδι ως το ματς που άλλαξε την χρονιά της, ενώ αν η Αρσεναλ πάρει το τρίποντο τότε θα είναι η πρώτη φορά που θα μιλήσουμε στα σοβαρά για τις πιθανότητες να κατακτήσει τον τίτλο, θα διαπιστώσουμε ότι όντως κάτι αλλάζει και δεν λυγίζει στα δύσκολα όπως όλη την τελευταία δεκαετία.

Δεν είναι όμως αυτά. Η πίεση πάνω στον Μουρίνιο είναι αφόρητη. Αν στην ήδη πολύ κακή συγκομιδή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ προστεθεί μία εντός έδρας ήττα από την Αρσεναλ, η πρώτη του Μουρίνιο από τον Βενγκέρ στην ιστορία της Premier League, τότε η αμφισβήτηση όχι απλά θα μεγαλώσει, αλλά αυτή η ήττα θα σηματοδοτηθεί ως αυτή που επιβεβαιώνει, πιστοποιεί, ότι ο Ζοσέ έχασε το χάρισμα. Ολα του έχουν συμβεί τα δύο τελευταία χρόνια, αν χάσει για πρώτη φορά και από τον Βενγκέρ, τότε ο μύθος του θα αρχίζει να ξεθωριάζει και η επόμενη ημέρα στο Μάντσεστερ για αυτόν θα είναι πολύ δύσκολη και γεμάτη από αμφισβήτηση. Ασφαλώς η απουσία του Ζλάταν είναι πολύ μεγάλη, όπως και αυτή του Μπαϊγί στο κέντρο της άμυνας, αλλά για μία ομάδα που ξόδεψε σχεδόν 200 εκατ. ευρώ για μεταγραφές μοιάζει με... δικαιολογία. Αλλωστε η Μάντσεστερ, έχει μία σειρά από άσχημα αποτελέσματα και με τυχόν νέα ήττα, θα μείνει αισθητά πίσω ακόμη και από την τετράδα του πρωταθλήματος και μακριά από τον βασικό στόχο της, που είναι η συμμετοχή στο επόμενο Τσάμπιονς Λιγκ.

Την ίδια ώρα ήττα για την Αρσεναλ του Βενγκέρ, που ήδη μετά την εντός έδρας ισοπαλία στην προηγούμενη αγωνιστική με την Τότεναμ, έπεσε στην 4η θέση (από την πρώτη) μπορεί να σημάνει ακόμη και την εκτόπισή της από την τετράδα της βαθμολογίας. Κυρίως όμως θα γεμίσει ξανά τα οπισθόφυλλα των αγγλικών εφημερίδων με τον “αποτυχημένο” Βενγκέρ (ο Μουρίνιο τον έχει χαρακτηρίσει “σπεσιαλίστα της αποτυχίας”) και την... λίγη Αρσεναλ που δεν μπορεί να πάρει τον τίτλο.

Η εσωστρέφεια θα μεγαλώσει, όπως και ο μύθος της πελατειακής σχέσης του Βενγκέρ με τον Μουρίνιο. Για τον Βενγκέρ μπορεί να μην μοιάζει τόσο σοβαρή, αλλά η απουσία του Μπεγερίν είναι ίσως η χειρότερη που μπορεί να έχει η ομάδα του. Πρώτον γιατί είναι η θέση στην οποία δεν υπάρχει αξιόπιστος αντικαταστάτης (θα παίξει ο Τζένκινσον) και δεύτερον γιατί μετά τον Εζίλ και τον Σάντσες ο Μπεγερίν είναι με διαφορά ο πολυτιμότερος παίκτης της Αρσεαλ...

Ας πρόσεχε ο ίδιος να έχει καλύτερη εναλλακτική λύση, είναι η απλή διαπίστωση και για τον Αλσατό, όπως και για τον Πορτογάλο δεν θα υπάρξουν δικαιολογίες...

Η κάκιστη παράδοση που έχει ο Βενγκέρ με τον Μουρίνιο, αλλά και με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (μόλις τρεις νίκες στο “Ολντ Τράφορντ” στην 20ετή παρουσία του στην Premier League), σίγουρα τον βαραίνει και τον επηρεάζει και μία ακόμη ήττα θα επιβεβαιώσει ότι δεν άλλαξε κάτι και η Αρσεναλ στα μεγάλα, στα δύσκολα, λυγίζει, όπως και ο ίδιος ο Βενγκέρ την τελευταία δεκαετία.

Αμφότεροι Μουρίνιο και Βενγκέρ βρίσκονται σε μεγάλη πίεση και λόγω της μεταξύ τους αντιπαράθεσης, αλλά και πολύ κακής σχέσης που έχει οδηγήσει πολλές φορές ακόμη και σε ακραίες συμπεριφορές είτε στο τερέν που στο παρελθόν έχουν μαλώσει σαν τα κοκόρια, είτε και σε διάφορα γκαλά που έχουν βρεθεί και έχουν αποφύγει να χαιρετηθούν (ακόμη και λογομαχίες έχουν υπάρξει σε δημόσιους χώρους) φέρνοντας τους υπόλοιπους παρευρισκόμενους σε αμηχανία.

Στην Αγγλία παίζονταν ως στοίχημα ότι οι δύο τους δεν θα χαιρετηθούν ούτε πριν την έναρξη, ούτε μετά την λήξη του ματς, αν και ο Βενγκέρ έριξε τους τόνους στη συνέντευξη τύπου και είπε πως θα τηρήσει το πρωτόκολλο και θα δώσει το χέρι του, ενώ και ο Μουρίνιο μίλησε για τον σεβασμό που τρέφουν όλοι στον Βενγκέρ.

Ακόμη και αυτή η προσπάθεια να ρίξουν τους τόνους μοιάζει ικανή να ανατραπεί με ένα απλό βλέμμα του ενός στον άλλο, με μία απλή κουβέντα όταν θα στέκονται όρθιοι μπροστά από τους πάγκους και δίπλα από τις γραμμές του τερέν. Αυτή η κολόνια κρατάει χρόνια και το να επαναλάβει κανείς τις δηλητηριώδεις εκφράσεις τους, είτε τις στιγμές που αρπάχτηκαν σε κοινή θέα, έχει μάλλον μικρό νόημα...

Μεγαλύτερο έχει να δει κανείς την ψυχολογία τους πριν από αυτό το ντέρμπι.

Για τον υπόλοιπο κόσμο είναι ένα μεγάλο ντέρμπι, για αυτούς είναι ο κόσμος όλος...