Release Athens 2019: Οι Manowar μάς ισοπέδωσαν με black wind, fire and steel (pics & vids)

Γιάννης Κονταξής
Release Athens 2019: Οι Manowar μάς ισοπέδωσαν με black wind, fire and steel (pics & vids)
Οι Kings of Metal ήρθαν, έπαιξαν,πέρασαν από πάνω μας και τους ευχαριστούμε πολύ για αυτό. Βασικά: Ρε 'σεις, τι ζήσαμε; Γράφει ο Γιάννης Κονταξής.

Έχεις φύγει από τις 4 περίπου από το σπίτι, γυρνάς τη μισή Αθήνα για να μαζέψεις Manowarriors φίλους σου, περνάς μιάμιση ώρα στο δρόμο μέχρι να φτάσεις στο Φάληρο, αλλά ΔΕΝ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ. Δεν σε νοιάζει γιατί ήξερες ότι μόνο ένα πράγμα είναι αυτό που σε ένοιαζε χθες. Να δεις τους Manowar και να βιώσεις μια βραδιά γεμάτη ατσάλι που δεν θα σκουριάσει ποτέ. Και ναι, αυτό έζησες και για αυτό ακόμα και σήμερα περνάς τη μέρα σου ακούγοντας ξανά και ξανά τα τραγούδια των Θεών.

Με βρετανική ακρίβεια, ανεβαίνουν στη σκηνή, στις 18:00, οι ντόπιοι Battleroar, που πέρυσι μας έδωσαν μία από τις καλύτερες metal κυκλοφορίες της χρονιάς, το καταπληκτικό «Codex Epicus». Ορεξάτοι, με τον Γιάννη Παπανικολάου των Diviner στα φωνητικά να αποδεικνύει γιατί είναι μεγάλη κλάση, έπαιξαν για περίπου 40 λεπτά κάτω από τον καυτό ήλιο. Συγκρότημα που ξέρεις ότι στη μέρα του παίζει μέταλ υψηλού επιπέδου, όπως ακριβώς και χθες. Μπράβο, παίδες!

Στις 19:00, ήταν η σειρά των Ολλανδών symphonic metallers Imperia να βγουν στη σκηνή. Ο γράφων δεν τρέφει καμία ιδιαίτερη συμπάθεια για το συγκεκριμένο είδος και άρα δεν είμαι και ο πλέον αντικειμενικός κριτής για να κρίνω την εμφάνισή τους. Φάνηκε όμως ότι το διασκέδασαν πολύ, ενώ και μεγάλο μέρος του κοινού ανταποκρινόταν στα καλέσματα της τραγουδίστριας για διάφορα... χορευτικά με τα χέρια.

Στις 20:30, οι Ιταλοί πρωτοπόροι του neoclassical metal ήχου, οι Rhapsody of Fire βγήκαν στη σκηνή και σάρωσαν. Απίθανη σκηνική παρουσία, το ελληνικό κοινό τους αγαπάει, οι ίδιοι μας αγαπάνε όπως φάνηκε και κάποια μικροποβλήματα που εντόπισαν διάφοροι στον ήχο (αλλού δεν ακούγοταν καλά και αλλού η ένταση ήταν πολύ υψηλά) δεν εμπόδισαν ιδιαίτερα το συγκρότημα για να κάνει ό,τι καλύτερο μπορούσε.

πηγή φωτογραφίας: εδώ

Καὶ εἶπεν ὁ Όντιν· γενηθήτω μέταλ· καὶ ἐγένετο Manowar

Ελάχιστα λεπτά μετά τις 23:00, έφτασε η στιγμή που όλοι περιμέναμε. Τα φώτα σβήνουν, ένα μικρός στρατός μαχητών ανεβαίνει στη σκηνή κραδαίνοντας ασπίδες και σπαθιά και ξαφνικά: «We met on English ground / In a backstage room / We heard the sound / And we all knew / What we had to do». Το «Manowar» ακούγεται ακόμα θεόρατο παρότι πέρασαν 37 χρόνια από τότε που γράφτηκε. Η ιδανική εισαγωγή για να συστηθείς στο κοινό σου. Και εμείς από κάτω να ξελαρυγγιαζόμαστε «Aaah, Manowar / Born to live forever more / The right to conquer every shore / Hold your ground and give no more».

Και χωρίς καν να προλάβουμε να ουρλιάξουμε μέχρι να μας ακούσει ο Όντιν, σκάνε κολλητά τα «Warriors of the World United» και το «Blood of my Enemies». Ιδίως εκεί που σκάει το ριφ του «Blood...» και το λαρύγγι σου σκίζεται με το «Three sons have I, and they Ride by my side / The fierce, the black, and the wicked are their names»! Όμως, παρότι μιλάμε για τρεις υπερκομματάρες νιώθεις πως κάτι λείπει από την ατμόσφαιρα. Θες τα πολλά κινητά τριγύρω σου που δεν σε άφηναν να δεις τη σκηνή, θες ο λίγο μουδιασμένος τρόπος που μπήκε η μπάντα, θες το γεγονός ότι όλοι ήταν μπερδεμένοι σχετικά με το τι να περιμένουν και τι όχι, θες λίγο απ' όλα, κάτι ένιωθες να σε κρατάει λίγο δέσμιο.

Ίσως βέβαια για αυτό το σχετικά άνευρο ξεκίνημα να φταίει και το γεγονός πως ξέρεις ότι οι Manowar παίζουν κολλητά τα «Brothers of Metal», «Call to Arms», «Hand of Doom» και «Son's of Odin» που ναι μεν είναι ωραία συναυλιακά κομμάτια, όταν πέφτουν το ένα μετά το άλλο δεν σε κρατάνε με το σπαθί στα δόντια, αλλά σε αναγκάζουν να το βάλεις για λίγο στη θήκη. Δηλαδή, μετά το «Blood...» δεν γίνεται να ρίχνεις αμέσως ταχύτητα. Πάντως, μιας και μιλάμε για τραγούδια που η Κεντρική Ευρώπη τα αγαπάει πολύ, δεν γίνεται να λείπουν από το setlist.

Ευτυχώς, εκείνη τη στιγμή ακούμε αυτό που ήδη κυκλοφορούσε σαν βόμβα από το μεσημέρι. Το «Hector's Final Hour», το πέμπτο μέρος από το κολοσσιαίο έπος «Achilles, Agony, And Ecstasy (In Eight Parts)», καθηλώνει τους πάντες, σε ένα μοναδικό tribute των Manowar ειδικά για τους Έλληνες οπαδούς τους. «I hear the silent voices I cannot hide / The gods leaves no choices so we all must die» τραγουδάει ο Adams και είσαι σίγουρος ότι ακούγεται μέχρι την Τροία. Θερμό χειροκρότημα και αμέσως μετά το μαγικό «Swords in the Wind» με τον Adams να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας, να δένει αρμονικά τη φωνή του με το προηγούμενο tribute στην Ιλιάδα. Αυτό το συναίσθημα που βγάζουν οι Manowar στα τραγούδια τους, δεν το πετυχαίνει ΚΑΝΕΙΣ άλλος. Οριακά ήθελες να κλάψεις με αυτά τα δύο άσματα παιγμένα μαζί. Κάπως έτσι, έκλεισε το πρώτο μισό της συναυλίας.

Η παράδοση επιτάσσει ο Αρχηγός να παίρνει το μπάσο του, να το «ιππεύει» και να αποδεικνύει πόσο γρήγορα μπορεί να «τρέξει». Σύντομο bass solo από τον DeMaio, λοιπόν και μετά ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ, ΚΕΡΑΥΝΟΣ, ΤΥΦΩΝΑΣ, ΑΝΕΜΟΣΤΡΟΒΙΛΟΣ, ΟΔΟΣΤΡΩΤΗΡΑΣ, ΠΟΔΟΒΟΛΗΤΟ, ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΙ ΚΑΤΑ ΡΙΠΑΣ με «Battle Hymns», «Thor (The Powerhead)», «Kings Of Metal», «Fighting the World», «Hail and Kill» και «Power of Thy Sword». ΔΕΝ ΠΗΡΑΜΕ ΑΝΑΣΑ. Μπορείτε να διανοηθείτε για τι σερί ατσαλιού μιλάμε; Πόσα συγκροτήματα μπορούν να παίξουν σερί τέτοιες υπερκομματάρες και να μην σου φτάνουν; Μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Εκεί λοιπόν που ο Αρχηγός τελείωνε το bass solo του, μπαίνουν τα τύμπανα του «Battle Hymns» και ο κόσμος παραληρεί. Ο Adams είναι σε μεγάλη φόρμα. Αδιαμφισβήτητα. Μας παίρνει από το χέρι και μας καθοδηγεί. «By moonlight we ride / Ten thousands side by side» με χιλιάδες σφιγμένες γροθιές στον αέρα και το «Kill, Kill, Oh Oh Oh» να σκορπά τρόμο σε όποιον νόμιζε ότι οι Manowar αστειεύονται.

Και μετά παίζουν το «Thor (The Powerhead)». ΤΟ THOR! «Swing your hammer to crack the sky / Lift your cape so that you might fly / Back to Odin and gods on high / And leave this mortal world» ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ. Εντάξει, με διαφορά η καλύτερη στιγμή της συναυλίας. Ατέλειωτη κ@υλ@. Δεν περιγράφεται αλλιώς αυτή η στιγμή. Και να μην ήταν ο Adams στη σκηνή, μπορούσαμε εμείς να ακουστούμε. Αυτό θα πει Manowar.

Για την επόμενη τριάδα ύμνων, δεν χρειάζονται πολλά. Αρκεί η περιγραφή του sukhoy72 στο YouTube: «a constant hammerfall to the heads of the not so unsuspected manowarriors... because kings of metal are fighting the world, hail their fans and kill the false ones...». Τόσο απλά, τόσο Manowar. Στο «Kings of Metal» επιβεβαιώθηκε ότι «Other bands play, Manowar kill». Στο «Fighting the World» ότι όπως «Stripes on a tiger don't wash away» έτσι και οι «Manowar's made of steel not clay». Στο «Hail and Kill» τα χέρια υψώνονται ψηλά για τον Manowar χαιρετισμό και η ιαχή «Hail and Kill» ακούγεται μέχρι τη Βαλχάλα.

Η καταιγίδα υπερύμνων κλείνει με το «Power of thy Sword», με διάφορα pits να δημιουργούνται σε διάφορα σημεία και «The clash of honor calls / I will stand when others fall / Open magic doors / The will know the power of my sword» να είναι ένα από τα καλύτερα ρεφρέν που έχουν γράψει οι Θεοί. Πάρτε και ένα μισάωρο βίντεο με όλη την καταιγίδα στη σειρά. Μουσκέψαμε και δεν στεγνώσαμε ακόμα.

Τα «King of Kings» και «House of Death» μάς επαναφέρουν στο παρόν, χωρίς να ρίχνουν τις ταχύτητες και αποτελούν την ιδανική εισαγωγή για την ομιλία trademark του De Maio., που ευτυχώς ήταν αρκετά σύντομη. Ο Αρχηγός ξεκίνησε την ομιλία του λέγοντας «Υπάρχουν δυο είδη ανθρώπων. Οι Έλληνες και αυτοί που θα ήθελαν να ήταν Έλληνες». Ήθελε να μας εξηγήσει πως όταν είχε έρθει για διακοπές στην Ελλάδα το 1991, έμεινε τόσο έκθαμβος από την αγάπη των Ελλήνων που θέλησε να μας τιμήσει και για αυτό έγραψε το «Achilles, Agony, And Ecstasy (In Eight Parts)», στο δίσκο «The Triumph Of Steel» του 1992. Έπειτα, είπε κάμποσες φορές τη λέξη «malakas» (ίσως η μόνη λέξη που ξεπερνά σε διασημότητα την «Acropolis»), ευχαρίστησε τους διοργανωτές που έφεραν τους Manowar με το full stage show και τέλος, ήπιε και λούστηκε με μια μπίρα.

Για το τέλος, οι Manowar έπαιξαν τον οδοστρωτήρα «Black Wind, Fire and Steel». Τι να περιγράψεις τώρα... Απλώς δείτε το βίντεο ή βάλτε να ακούσετε τη studio version, ανοίξτε μια μπίρα και ουρλιάξτε «Full moon's light is calling me / My kingdom lies within / The mystic soul and lion's heart / Brought by the talisman / The ecstasy of battle takes me / Where the falcons fly / Immortal youth was granted me / I will never die / Born of Black Wind, Fire and Steel / Born of Black Wind, Fire and Steel / Born to teach them all to heel / Black Wind, Fire and Steel».

Ο DeMaio έσπασε τις χόρδες του μπάσου του με τα πυροτεχνήματα να σκάνε κάθε φορά που έσπαγε και από μία, πυροτεχνήματα γέμισαν τον αττικό ουρανό και μία συναυλία που ξεπέρασε κάθε προσδοκία έφτασε στο τέλος της. Να το γράψουμε και μια τελευταία φορά: Ο Adams το πήρε το ματσάκι από τα αποδυτήρια! Μπορεί λόγω ηλικίας η φωνή του να μην φτάνει τις αξεπέραστες κορυφές των προηγούμενων ετών, αλλά ο τύπος φαινόταν ότι περνάει γαμώ, γούσταρε και έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε. Και όταν ο frontman περνάει τέλεια, τότε θα περάσεις και εσύ τέλεια. Τιτάνα Adams, σε ευχαριστούμε!

πηγή κεντρικής φωτογραφίας: εδώ

Και ένα απαραίτητο υστερόγραφο: Παιδιά, χαλαρώστε λιγάκι με τα κινητά στις συναυλίες. Αν θέλετε να βγάλετε βίντεο, μπορείτε να πάτε προς τα πλάγια και όχι στο κέντρο. Μπορείτε να πάτε προς τα πίσω και όχι μπροστά μπροστά. Μπορείτε να πάτε στα VIP και όχι στην αρένα. Δεν είναι ωραίο να παίζει ένα συγκρότημα που όρισε όσο ελάχιστα τον metal ήχο και εσείς να βγάζετε βίντεο αντί να τραγουδάτε και να συμμετέχετε στο pit. Αυτές οι στιγμές είναι που μένουν χαραγμένες στο μυαλό και κανένα βίντεο στο κινητό δεν μπορεί να τις αποτυπώσει. Επίσης, κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να βλέπει την οθόνη του κινητού σας αντί για τη σκηνή,είναι μεγάλο φάουλ να στερείται ο οποιοσδήποτε την καθαρή θέαση της σκηνής επειδή μπροστά του υπάρχουν εκατοντάδες σκηνικά. Ξέρω βέβαια ότι αν εσείς δεν βγάζατε βίντεο, αυτό το άρθρο θα ήταν απλώς ένα κείμενο χωρίς οπτικοακουστικό υλικό. Προσπαθήστε λοιπόν να διαβάσετε άλλη μια φορά το άρθρο χωρίς να δείτε τα βίντεο και απλώς να φέρετε στο νου σας τι κάνατε εκείνη τη στιγμή που έπαιζε το εκάστοτε τραγούδι. Θα είναι πολύ πιο ωραία.

Για εισιτήρια, τρόπο μετάβασης στην Πλατεία Νερού και περισσότερες πληροφορίες για τις επόμενες μέρες του Release Athens Festival:

Website: Release Athens - official site

Facebook: Release Athens Festival

Instagram: release_athens

Youtube: Release Athens

Twitter: Release Athens

Διαβάστε επίσης: