Υοu David, me Rick!

Βασίλης Σκουντής Βασίλης Σκουντής
Υοu David, me Rick!
Απόψε το βράδυ ο Ντέιβιντ Μπλατ και ο Ρικ Πιτίνο θα βρεθούν για πρώτη φορά ενώπιος ενωπίω και ο Βασίλης Σκουντής παρουσιάζει το υπόβαθρο μιας… ανύπαρκτης σχέσης!

Ε ρε γλέντια απόψε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας: γλέντια μπασκετικά και κυρίως προπονητικά, καθότι το ντέρμπι της πρεμιέρας του Β’ γύρου της Εuroleague ανάμεσα στον Ολυμπιακό και στον Παναθηναϊκό σηματοδοτεί κιόλας την πρώτη συνάντηση του Ντέιβιντ Μπλατ με τον Ρικ Πιτίνο…

Εδά μάλιστας που λένε και στο χωριό μου, υπό την έννοια πως με όλο αυτό τον σαματά που ξέσπασε άμα τη αφίξει του Πιτίνο, το παρθενικό αντάμωμα του με τον παγκόσμιο προπονητή του Ολυμπιακού φτιάχνει ένα ονειρώδες σκηνικό!

Θα το έφτιαχνε βεβαίως περισσότερο εάν καθόντουσαν ο ένας δίπλα στον άλλον σε μια (κοινή) συνέντευξη Τύπου μετά το ματς, που ωστόσο δεν προβλέπεται από τους κανονισμούς, αλλά, διάβολε, ας μην τα θέλουμε όλα δικά μας: μας φτάνει και μας περισσεύει που δυο κορυφαίοι προπονητές θα βρεθούν ενώπιος ενωπίω και θα μας παρουσιάσουν την πραμάτεια τους…

Οφείλω πάντως να επισημάνω τις ενοχές που νιώθω διότι με τόση φασαρία που γίνεται για την επικείμενη αναμέτρηση τους, αδικούνται οι προκάτοχοι τους ένθεν και ένθεν: προφανώς ο Σφαιρόπουλος και ο Πασκουάλ δεν… κατούρησαν στο πηγάδι, απλώς τυγχάνει τώρα να κάθονται στους πάγκους των αιωνίων δυο Αμερικανοί προπονητές και αυτή η σύμπτωση είναι σπάνια: σπάνια ως εικόνα, αλλά και σε ό,τι αφορά το βεληνεκές και την προσωπικότητα αμφοτέρων καθίσταται μοναδική, διότι, ασφαλώς είναι άλλο πράγμα ο Κρις Φλέμινγκ που καθόταν επί έξι σεζόν στον πάγκο της Μπάμπεργκ και άλλο ο πολύς Ρικ Πιτίνο, με τα deflections του και με τα λοιπά σέα του και μέα του!

Όταν λοιπόν ο Ντέιβιντ συνάντησε τον Ρικ: για την ακρίβεια, όταν (το βράδυ, στις 21:00) ο Ντέιβιντ θα συναντήσει τον Ρικ για πρώτη φορά στα χρονικά όχι απλώς της Euroleague ή του ελληνικού και κατ’ επέκταση του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά για πρώτη φορά στη ζωή τους!

Δεν ξέρω μάλιστα εάν έχει τύχει να συναντηθούν κιόλας ποτέ και να συστηθούν ο ένας στον άλλον, αλλά σε κάθε περίπτωση το ντέρμπι είναι όντως ένα ραντεβού στα τυφλά!

Ο Κάρλο Λέβι έγραψε το βιβλίο «Ο Χριστός σταμάτησε στο Εμπολι» και οι μπασκετικοί συγγραφείς νομιμοποιούνται να παραφράσουν αυτόν τον τίτλο και να παρουσιάσουν τη δική τους εκδοχή…

Ο Μπλατ και ο Πιτίνο σταμάτησαν στο Νέο Φάληρο!

Εχει πολλώ λογιώ το χάζι του το αποψινό σουαρέ στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, καθότι οι βίοι των δυο προπονητών είναι άλλοτε παράλληλοι και άλλοτε κάθετοι, ενώ οι δρόμοι τους δεν έχουν διασταυρωθεί ποτέ μέχρι τώρα…

Ο 60χρονος Μπλατ είναι γέννημα θρέμμα της Βοστώνης, σπούδασε και έπαιξε κολεγιακό μπάσκετ στο Princeton το οποίο εδρεύει στα πέριξ της Νέας Υόρκης και συγκεκριμένα στο Νιού Τζέρσι…

Ο 67χρονος Πιτίνο γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νέα Υόρκη, αλλά σπούδασε και έπαιξε κολεγιακό μπάσκετ στο πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης από το οποίο παρεμπιπτόντως πέρασε μετά από τριάντα χρόνια ο Γκαμπονέζος νυν παίκτης του στον Παναθηναϊκό, Στεφάν Λάσμε!

Στην κολεγιακή καριέρα του ο Μπλατ βρέθηκε απέναντι στον Νίκο Γκάλη στις 6 Δεκεμβρίου του 1978 (Seton Hall- Princeton 67-65), ενώ ο Πιτίνο τον αντιμετώπισε δυο φορές τον Μάιο του 1987 στο Ντόρτμουντ και στο Ρέτζιο Καλάμπρια .

Ο Πιτίνο υπήρξε συμπαίκτης του (μετέπειτα σούπερ σταρ του ΝΒΑ και πρωταθλητή με τους Σίξερς) Τζούλιους Ερβινγκ στο Umass και κοούτσαρε τον Πατ Γιούιν στους Νικς, ενώ ο Μπλατ αξιώθηκε να έχει στη δούλεψη του στους Καβαλίερς τον ΛεΜπρόν Τζέιμς, τον Καίρί Ιρβινγκ και τον Κέβιν Λοβ.

Ο Πιτίνο είχε ως μέντορες τον Τζιμ Μπεχάιμ και τον Χιούμπι Μπράουν, των οποίων διετέλεσε βοηθός στο Σίρακιουζ και στους Νικς, ενώ γκουρού του Μπλατ υπήρξε ο προπονητής του στο κολέγιο, Πιτ Κάριλ που επινόησε κιόλας την περιβόητη Princeton offence.

Ο Μπλατ έχει ως θυρεούς της φιλοσοφίας του στην μεν επίθεση την Princeton offence, στη δε άμυνα τη ζώνη προσαρμογής 3-2, την οποία ανήγαγε σε άρμα μάχης του εξ απαλών ονύχων ο Πιτίνο, μαζί με το match up press.

Δεν αποκλείεται ο προπονητής του Ολυμπιακού να έχει επηρεασθεί στο αμυντικό δόγμα του από τον ομόλογο του στον Παναθηναϊκό, αλλά αυτό μπορεί να το απαντήσει μονάχα ο ίδιος: σε κάθε περίπτωση αμφότεροι έχουν περί πολλού τη ζώνη προσαρμογής, που συνίσταται στο μαρκάρισμα παικτών σε συγκεκριμένο χώρο, ενώ το man to man έχει να κάνει με την ατομική άμυνα σε κάθε παίκτη και οι κλασικές ζώνες αποτελούν άμυνες χώρου.

Από καταβολής του σουτ τριών πόντων ο Πιτίνο τα είχε πάντοτε σε μεγάλη υπόληψη (εξ ου και τα κωδικοποιημένα ως «Pitino bombinos»), ενώ ο Μπλατ δεν είναι φανατικός «τριποντάκιας»…

Το βράδυ ο Μπλατ και ο Πιτίνο θα βρεθούν αντιμέτωποι για πρώτη φορά και μολονότι δεν είχαν ανοίξει ποτέ έως τώρα προσωπικές και άμεσες παρτίδες, έχουν κάποιες έμμεσες πλην σαφείς σχέσεις…

Ο Μπλατ γνώρισε τον Πιτίνο από τις διηγήσεις ενός συμπαίκτη του πριν από 38 χρόνια: ερχόμενος στην Ευρώπη μετά την αποφοίτηση του από το Princeton φόρεσε από το 1981 έως το 1984 τη φανέλα της Μακάμπι Χάιφα, στην οποία είχε συμπαίκτη και συγκάτοικο στο δωμάτιο τον νυν αναλυτή του ΝΒΑ και του NCAA Γκλεν Κόνσορ, που ήταν για δυο σεζόν (1978-1980) πρωτοπαλίκαρο του Πιτίνο στο Boston University.

Βέρος Νεοϋορκέζος, από το Κουίνς και θαυμαστής (όπως και ο Γκάλης) του Κλάιντ («Τhe Glyde»)Φρέιζερ ο Κόνσορ μιλούσε πολύ συχνά στον Μπλατ για τον Πιτίνο, μάλιστα όπως αποκάλυψε την παραμονή των Χριστουγέννων στην εκπομπή «Pick N’ Roll» της Cosmote TV o προπονητής του Ολυμπιακού, «μου είχε περιγράψει έναν ιδιοφυή και συνάμα πολύ σκληρό και απαιτητικό προπονητή».

Αναφερόμενος στις σχέσεις του με τον Μπλατ ο επονομαζόμενος (στη Χάιφα) «Magic Consor» είχε πει τα εξής: «Ο Ντέιβιντ ήταν ένας ευφυής παίκτης και έγινε ένας ευφυέστατος προπονητής. Ως παίκτης δεν ξεχώριζε για την ταχύτητα του, αλλά ήταν ένας πανέξυπνος και κλασικός γκαρντ του Princeton που διέπρεπε στην άμυνα και διάβαζε με εξαιρετικό τρόπο το παιχνίδι. Είναι πανέξυπνος, αληθινή διάνοια. Εγώ μέσα σε δυο σεζόν δεν είχα καταφέρει να μάθω ούτε μια λέξη στα εβραϊκά και αυτός κατάφερε να τα μιλάει φαρσί μέσα σε τρεις μήνες»!

Ενώ ο Γκλεν Κόνσορ διετέλεσε παίκτης του Πιτίνο στο Boston University και συμπαίκτης με τον Μπλατ στη Μακάμπι Χάιφα, ένας Ισραηλινός προπονητής έγινε αργότερα ο δεύτερος συνδετικός κρίκος τους…

Ποιος είναι αυτός; Ο νυν προπονητής της Χάποελ Χολόν, Νταν Σαμίρ ο οποίος μάλιστα την ερχόμενη εβδομάδα θα βρεθεί στα μέρη μας για το ματς (8 Ιανουαρίου) της Χάποελ Χολόν με τον ΠΑΟΚ στο πλαίσιο της 10ης αγωνιστικής του Basketball Champions League.

Το 1997 ο Σαμίρ ξενιτεύτηκε στις ΗΠΑ για να σπουδάσει, πέρασε μια σεζόν στο Λέξινγκτον του Κεντάκι, ως μέλος του επιτελείου των Wildcats και έκτοτε, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, παραδέχεται ότι αυτή η εμπειρία τον σημάδεψε ανεξίτηλα.

Στη συνέχεια ο Ισραηλινός προπονητής επέστρεψε στην πατρίδα του και διετέλεσε ασίσταντ στη Χάποελ Ιερουσαλήμ και στη Μακάμπι Τελ Αβίβ όπου τη σεζόν 2003-04 βρέθηκε μαζί με τον Ντέιβιντ Μπλατ στο επιτελείο του Πίνι Γκέρσον. Ο Σαμίρ έμεινε στην «ομάδα του λαού» έως και το 2006, στη συνέχεια ανέλαβε πρώτος προπονητής της Χάποελ Ιερουσαλήμ και τη σεζόν 2008-09 ακολούθησε τον Μπλατ στη Ντινάμο Mόσχας.

Πριν από τέσσερα χρόνια ο Σαμίρ πέρασε από συνέντευξη για να αναλάβει πόστο στο τεχνικό επιτελείο των Γκρίζλις, αλλά εντέλει παρέμεινε στο Ισραήλ και μετά τη Χάποελ Εϊλάτ ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Χάποελ Χολόν την οποία πέρυσι (σεζόν 2017-18) οδήγησε στην κατάκτηση του Κυπέλλου και στους τελικούς του πρωταθλήματος απέναντι στη Μακάμπι Τελ Αβίβ.

«Στην τελευταία σεζόν του Πιτίνο στο Κεντάκι δεν είχα άμεση και καθημερινή σχέση μαζί του, αλλά συνεργαζόμουν με τον πρώτο βοηθό του τον Τζιμ Ο’Μπράιαν, ο οποίος το 1997 τον ακολούθησε στους Σέλτικς και μάλιστα ανέλαβε πρώτος προπονητής τους και έμεινε για τρία χρόνια όταν παραιτήθηκε ο Ρικ» μου έλεγε σήμερα το απόγευμα ο Σαμίρ.

«Στη μία σεζόν που έμεινα στο Κεντάκι (1997-98) πήρα τις καλύτερες και τις πιο σωστές βάσεις της προπονητικής, ενώ θεωρώ ότι ολοκληρώθηκα δίπλα στον Μπλατ και στον Μεσίνα. Με τον Ντέιβιντ βρεθήκαμε μαζί στη Μακάμπι Τελ Αβίβ και στη Ντινάμο Μόσχας, έχοντας παίκτες τον Τζανίρο Πάργκο και τον Μπόστιαν Νάχμπαρ, ενώ o Eτορε με πήρε δίπλα του τη σεζόν 2013-14 στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Όταν μιλάω για τον Μπλατ δεν είμαι αντικειμενικός για προφανείς λόγους. Δουλέψαμε δυο χρόνια μαζί, είμαστε συμπατριώτες, τον ξέρω καλά, τον έχω ως πρότυπο και τον θεωρώ έναν από τους κορυφαίους προπονητές του κόσμου».

Σκιαγραφώντας εν συντομία το προφίλ του νυν προπονητή του Ολυμπιακού ο Σαμίρ σχολιάζει ότι «έχει μια βαθιά και πλήρη γνώση του μπάσκετ, που δεν περιορίζεται μόνο στην άμυνα ή μόνο στην επίθεση, αλλά καλύπτει όλο το φάσμα».

Σε ό,τι αφορά τον Ρικ Πιτίνο ο 44χρονος προπονητής της Χάποελ Χολόν δεν δυσκολεύεται να ανακαλέσει από τον σκληρό δίσκο του τις εικόνες από την εποχή που βρέθηκε στα πέριξ του. «Ήταν από τότε μια μυθική φιγούρα του μπάσκετ και σε γοήτευε από την πρώτη στιγμή. Εγώ πήγα στο Κεντάκι τρεις μήνες αφότου είχαν κατακτήσει τον κολεγιακό τίτλο και γινόταν χαμός! Διάβασα ότι την περασμένη εβδομάδα μετά τη νίκη του Παναθηναϊκού επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας δήλωσε ότι η ατμόσφαιρα στο ΟΑΚΑ του θύμισε το Κεντάκι και τον δικαιολογώ απολύτως. Στο Λέξινγκτον ανέκαθεν κυριαρχεί μια μπασκετική παράνοια που μόνο όσοι την έχουν ζήσει, μπορούν να την περιγράψουν. Είναι ένας… τρελός τόπος στον οποίο ο Πιτίνο ήταν βασιλιάς. Εκείνη τη σεζόν μετά την κατάκτηση του τίτλου είχαν φύγει ο Τονι Ντελκ και ο Αντουάν Γουόκερ και πρωταγωνιστούσαν ο Ρον Μέρσερ και ο Ντέρεκ Αντερσον. Τότε ο Πιτίνο στήριζε τη φιλοσοφία του σε τρεις άξονες που σήμερα έχουν υιοθετηθεί απ’ όλους τους προπονητές του κόσμου: στο up tempo game, στα τρίποντα και βεβαίως στις πιεστικές άμυνες σε όλο το γήπεδο πάνω στις οποίες έκτισε κιόλας τον μύθο του. Πριν από είκοσι δύο χρόνια το μπάσκετ παιζόταν διαφορετικά και οι προπονητές προτιμούσαν την ασφάλεια των επιθέσεων του μισού γηπέδου, αλλά ο Πιτίνο επέβαλε ένα εντελώς διαφορετικό στιλ. Τολμώ να πω ότι λόγω της έντονης προσωπικότητας, των επαναστατικών ιδεών και των καινοτομιών που λάνσαρε, ο Ρικ είναι ένας προφήτης του μπάσκετ. Ο… Μωυσής του μπάσκετ»!

Ρώτησα τον Σαμίρ για τα κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα των δυο προπονητών και ιδού η απάντηση του: «Πρώτα απ’ όλα πρόκειται για χαρισματικούς προπονητές και για τρομερές προσωπικότητες. Και οι δυο αν και έχουν πατήσει σε κορυφές, εξακολουθούν να είναι πεινασμένοι για το μπάσκετ και για τις επιτυχίες και γι’ αυτό ψάχνονται διαρκώς. Είναι πολύ απαιτητικοί, ανικανοποίητοι, τελειομανείς και δίνουν μεγάλη έμφαση στις λεπτομέρειες. Σε τελική ανάλυση ο Ντέιβιντ και ο Ρικ ανήκουν στο ολιγομελές κλαμπ των κορυφαίων προπονητών του πλανήτη, όπως επίσης ο Ομπράντοβιτς και ο Μεσίνα».

Σε ό,τι αφορά τις κύριες διαφορές στα μπασκετικά δόγματα τους, ο Σαμίρ είναι επιφυλακτικός. «Δεν έχω συνεργασθεί πολύ στενά με τον Πιτίνο και ίσως είμαι άδικος εάν προσπαθήσω να εντοπίσω τις διαφορές τους. Ο Πιτίνο δοκιμάζεται για πρώτη φορά εκτός Αμερικής και όλοι ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι για έναν προπονητή να προσαρμοσθεί από το ΝΒΑ και το κολεγιακό μπάσκετ στις ευρωπαϊκές συνθήκες. Η δυνατότητα της γρήγορης, άμεσης και ανώδυνης εξοικείωσης είναι μεγάλη υπόθεση και γι’ αυτό βγάζω το καπέλο στον Μπλατ ο οποίος είχε μια επιτυχημένη καριέρα στο ΝΒΑ, αν και έμεινε μόλις μιάμιση σεζόν ενώ στην Ευρώπη έχει πετύχει σπουδαίους θριάμβους τόσο σε επίπεδο συλλόγων σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, όσο με την Εθνική Ρωσίας».

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Βασίλης Σκουντής
Βασίλης Σκουντής

H φήμη ότι βγήκε από την κοιλιά της μάνας του κρατώντας ένα στυλό κι ένα χαρτί ελέγχεται ως εντελώς αναληθής. Αντιθέτως είναι περίπου… αληθής η φήμη ότι στην πρώτη έκθεση του στο δημοτικό έβαλε τίτλο, υπότιτλο, φωτογραφία, λεζάντα και έδωσε χαρακτηρισμό γραμματοσειράς!
Τα νομικά βιβλία του Σάκουλα ενέμειναν απλώς στο ράφι, αλλά στις… σακούλες. Ο προορισμός υπήρξε μοιραίος και αναπόδραστος. Μετά από 32 χρόνια και με τα μαλλιά του να έχουν από ετών προτιμήσει την ταπείνωση από το θάνατο, ο Βασίλης Σκουντής ταλαιπωρεί τους γύρω του και τον εαυτό του, επιμένοντας να γράφει, άλλωστε είναι το μόνο που έμαθε να κάνει (πιστεύει καλά, αλλά κι αυτό παίζεται!) στη ζωή του. Αν και ενίοτε παρασπονδεί, εν τούτοις στις φλέβες του τρέχει πάντοτε πορτοκαλί αίμα, θεωρεί τον εαυτό του απόγονο του Homo Βasketikus και (περπατώντας στην πέμπτη δεκαετία της ενασχόλησης του με τη δημοσιογραφία) γουστάρει που ακόμη δεν βαρέθηκε να κάνει το χόμπι του!

ΥΓ: Αν μετά από τόσα χρόνια δεν τον βαρεθήκατε, εκτός από το gazzetta.gr μπορείτε να τον υποφέρετε ακόμη καθημερινά στο Goal News και στον Sentra FM 103.3