Ομπστ στο Gazzetta: «Είδωλό μου ο Τζέισι Κάρολ, έβλεπα στην τηλεόραση τη Ρεάλ του Λάσο» (vid)
Ο καιρός που ο Αντρέας Ομπστ σκάρωνε φανταστικές ιστορίες, στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς του στο Χάλε μοιάζει μακρινός.
Τότε, ακόμα, δεν είχε ανακαλύψει τον παίκτη που θα του άλλαζε τη ζωή. Αλλά μοιάζει βέβαιο πως αν ο Ομπστ μπορούσε να ανασύρει μελλοντικές μνήμες, τότε σε εκείνη τη χαλασμένη μπασκέτα - για την οποία πάντα έβρισκαν τον τρόπο να την επισκευάσουν για να γίνει λειτουργική - θα φαντάζονταν πως είναι ο Τζέισι Κάρολ. Και πως ο Πάμπλο Λάσο, από την άκρη του πάγκου, θα του δίνει εντολή να εκτελέσει.
Αυτή πια είναι η πραγματικότητα για τον γκαρντ της Μπάγερν Μονάχου. Ο ίδιος έχει αναλάβει έναν ρόλο σαν του Κάρολ. Και στον πάγκο βρίσκεται ο Λάσο. Αυτό και αν είναι σουρεάλ.
Τον Σεπτέμβριο ο Ομπστ έγινε Παγκόσμιος Πρωταθλητής με την Εθνική Γερμανίας και τη φετινή σεζόν θέλει να δοκιμάσει εκ νέου τις δυνάμεις του με την Μπάγερν Μονάχου στη EuroLeague.
Ο Ομπστ μίλησε στο Gazzetta για το ματς με τον Παναθηναϊκό και θυμήθηκε τα χρόνια που προσπαθούσε να βρει πρόσβαση για να δει το είδωλό του, τον Τζέισι Κάρολ, αλλά και τις αναμνήσεις από το σπίτι του παππού και της γιαγιάς του. Εκεί σε μία μπασκέτα έκανε τα πρώτα όνειρα.
Είναι ο Παναθηναϊκός η ομάδα που έχει προκαλέσει το μεγαλύτερο hype φέτος στη EuroLeague;
«Είναι βέβαιο ότι υπάρχει hype, μετά την απόκτηση του νέου κόουτς και πολλών παικτών, αλλά εγώ δεν ασχολήθηκα τόσο πολύ με αυτό γιατί ήμουν με την Εθνική ομάδα. Ακολούθησε μία μικρή preseason, αλλά είναι σίγουρο ότι το hype γύρω από την ομάδα του Παναθηναϊκού και κοιτώντας τι επικρατεί στα social media θα είναι ενδιαφέρον και συναρπαστικό να βρεθούμε στο ίδιο παρκέ».
«Δεν θέλω να είμαι μόνο ένας σουτέρ»
Είσαι ένα σουτέρ μεγάλης κλάσης. Υπάρχει χώρος για τέτοιους παίκτες στο μοντέρνο παιχνίδι;
«Ναι, νομίζω πως ναι. Είμαι σουτέρ, αλλά δεν είμαι μόνο αυτό. Θέλω να εξελίξω το παιχνίδι μου, να πασάρω, να μπορώ να πάω προς το καλάθι, επίσης στην άμυνα μπορώ να γίνω καλύτερος. Και φυσικά να μπορώ να απειλήσω περισσότερο από το τρίποντο. Όλα αυτά, μαζί».
Βλέπουμε έναν διαφορετικό Ομπστ με την Εθνική Γερμανίας και με την Μπάγερν Μονάχου. Αλλά κάθε χρόνο στη EuroLeague βελτιώνεις τα ποσοστά σου. Τι περιμένεις τη φετινή σεζόν;
«Νομίζω ότι είμαι αρκετά ενθουσιασμένος για τη φετινή σεζόν. Οι προηγούμενες σεζόν, η μία ήταν η πρώτη μου στο επίπεδο της EuroLeague, πέρσι πήρα περισσότερα λεπτά και είχα ένα ρόλο. Φέτος έχουμε ένα νέο κόουτς, τον έβλεπα στην τηλεόραση με τη Ρεάλ Μαδρίτης όταν μεγάλωνα.
Μου άρεσε ο τρόπος που έπαιζε, ήμουν μεγάλος θαυμαστής του Τζέισι Κάρολ, ήταν κάτι σαν ένα πρότυπο για εμένα. Έχω σχεδόν τα ίδια plays που είχε στη Ρεάλ, οπότε βρίσκομαι σε μία καλή κατάσταση. Ελπίζω ότι θα έχω καλό αντίκτυπο στην ομάδα και στην άμυνα και στην επίθεση».
Άρα ήταν ο Τζέισι Κάρολ το μεγάλο ίνδαλμα ή υπήρχε και ένας άλλος σουτέρ που θαύμαζες;
«Για εμένα το μεγαλύτερο αντίκτυπο, στη EuroLeague, τον είχε ο Κάρολ. Τον παρακολουθούσα όταν ήμουν μικρός και έπαιζα στην Μπάμπεργκ, τον τρόπο που έβγαινε από τα σκριν και σούταρε.
Ήταν τρελό. Προσπαθούσα να βρω τρόπο να δω όλα τα ματς που έπαιζε. Ήταν ο παίκτης που εκτιμούσα περισσότερο στη EuroLeague».
Οπότε είναι δίκαιο να πούμε ότι θέλεις να γίνει ο... Κάρολ του Λάσο στην Μπάγερν;
«Ναι, όπως είπα μου αρέσει να κάνω αυτά τα συστήματα, να βγαίνω και να σουτάρω, αλλά γνωρίζω ότι δεν πρέπει να κάνω μόνο αυτό. Θα πρέπει τελειώνω τις φάσεις κοντά στο καλάθι, να παίζω πικ εν ρολ, να εκτελώ από μέση απόσταση και να βάλω και άλλα πράγματα στο παιχνίδι για να βοηθήσω την ομάδα μου. Αλλά αν χρειαστούν κάποια τρίποντα και "τρέξουμε" αυτά τα plays, ξέρω τι να κάνω».
«Η μπασκέτα ήταν χαλασμένη, αλλά πάντα βρίσκαμε τον τρόπο»
Τι περιμένεις από το ματς απέναντι στον Παναθηναϊκό;
«Περιμένω ένα παιχνίδι με ένταση. Ο Παναθηναϊκός θα εμφανιστεί με κίνητρο, ειδικά μετά την τελευταία προπόνηση που είχαν και όσα άκουσα γι' αυτήν, έχουν κάποιες απουσίες, αλλά θα εμφανιστούν με κίνητρο.
Θέλουν να δείξουν στους φιλάθλους ότι είναι καλύτεροι, θα αναζητήσουν τη νίκη, οπότε περιμένουν μία δυνατή και συγκεντρωμένη ομάδα. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι και να μη χάσουμε τη συγκέντρωσή μας αν βάλουν ένα μεγάλο καλάθι ή ένα κάρφωμα ή αν ο κόσμος αρχίζει να φωνάζει».
Πόσο μακριά είναι πια η ανάμνηση του μικρού Αντρέας που σούταρε στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς του, τώρα που είσαι Παγκόσμιος Πρωταθλητής και παίζεις στη EuroLeague;
«Πάντα πάω, όποτε μπορώ, στο σπίτι. Πλέον δεν μπορώ να σουτάρω, γιατί η μπασκέτα έχει αφαιρεθεί, έχουν αλλάξει πράγματα στο σπίτι. Έχω τρομερές αναμνήσεις απ' αυτό το σπίτι, με τον κήπο, την μπασκέτα. Ήταν πάντα χαλασμένη, αλλά βρίσκαμε τον τρόπο να τη φτιάξουμε.
Και οι αναμνήσεις είναι εκεί. Ίσως οι γείτονες να με μισούσαν, αλλά... Κυρίως τα σαββατοκύριακα και σίγουρα την Κυριακή από τις 12 μέχρι 3 το μεσημέρι υπήρχε η... σιέστα. Ώρας ξεκούρασης. Οπότε κανείς δεν έπρεπε να κάνει φασαρία. Και το να παίζεις μπάσκετ δημιουργούσε φασαρία. Μόλις το ρολόι έδειχνε ότι είναι 3 το μεσημέρι, πήγαινα για μπάσκετ».
