Ο άριστος «ερυθρόλευκος» προγραμματισμός και η αξία του H2O

Λογικά εσείς θα διαβάσατε τον τίτλο και θα αναρωτηθήκατε «τι εννοεί ο ποιητής», αλλά πρόκειται για δύο διαφορετικά θέματα.

Προφανώς αυτό που σας ενδιαφέρει είναι το μπασκετικό κομμάτι του blog, αλλά υπάρχουν κι άλλα σοβαρότερα πράγματα στη ζωή. Εννοείται και θα ασχοληθούμε με τις κινήσεις της ομάδας, αφήστε με όπως να σας πω πόσο τρομακτικό είναι να φεύγεις διπλωμένος από το γραφείο σου, να πηγαίνεις σε νοσοκομείο και να ακούς το «άμεσα χειρουργείο».

Δε μου είχε τύχει κι ελπίζω να μην ξανατύχει. Μου έτυχε όμως… και ήταν λίγο τρομακτικό.

Πηγαίνεις να σε εξετάσουν και σε βάζουν μέσα «μπαμ μπαμ».

Γα να μη σας τα πρήζω άλλο και χωρίς λεπτομέρειες, πλήρωσα 23 χρόνια καθημερινής και υπερβολικής πόσης ανθρακούχων αναψυκτικών (τουλάχιστον ένα λίτρο ημερησίως) και μηδαμινής πόσης νερού (μπορεί να περνούσε και μέρα που δε θα έπινα γουλιά).

Πάει η χολή λοιπόν και πλέον θα κυκλοφορώ με μπουκαλάκι νερό παντού.

Για να κλείνει το θέμα διότι δε σας ενδιαφέρει, να προσέχετε τον εαυτό σας.

ΑΡΙΣΤΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΑΝΕΩΣΕΩΝ

Οφείλουμε να παραδεχτούμε αρκετές αλλαγές στο καλοκαιρινό σκεπτικό του Παναγιώτη και του Γιώργου Αγγελόπουλου.

Μετά από αρκετά χρόνια πήγαν σε επιλογή ξένου προπονητή και επιτρέψτε μου να θεωρώ τον Ντούντα δικό μας άνθρωπο. Κινήθηκαν άμεσα και συμφώνησαν με τον Ντέιβιντ Μπλατ ρίχνοντας μάλιστα αρκετά το κασέ του (1.6 περίπου την διετία) .

Επίσης άλλαξαν αρκετά τα χρονικά όρια των συμβολαίων προσφέροντας μεγαλύτερη ασφάλεια στους παίκτες και εν συνεχεία στην ίδια την ομάδα. Τριετές κλειστό στον Παπανικολάου. Στον Γκος 2+1 αντί για το συνηθισμένο 1+1+1.

Αμέσως πήγαν στον αναμορφωτή αυτής της ομάδας. Μίλησαν μαζί του, τον άκουσαν και συμφώνησαν σε μία γενναία μείωση αποδοχών. Όχι για να ρίξουν τον προϋπολογισμό, αλλά για να δώσουν τα χρήματα που περίσσευαν σε καλούς ξένους παίκτες.

Το σημαντικό στο χειρισμό τους ήταν πως με τον Σπανούλη να μένει στην ομάδα με συγκεκριμένα χρήματα, απέκτησαν ένα επιπλέον όπλο στο «μα δε γίνεται ο Μάντζαρης να παίρνει τόσα» γιατί πλέον οι Αγγελόπουλοι απαντούν «μα ο άνθρωπος που του χρωστάτε τα πάντα, ο Σπανούλης παίρνει τόσα».

Ο χειρισμός των περιπτώσεων των δύο «Παπ» ήταν copy paste. Μία πρώτη κουβέντα με τους ατζέντηδες και η επόμενη με τους παίκτες παρόντες.

Σε ό,τι αφορά τον Κώστα Παπανικολάου λειτούργησε μια χαρά και μένει να δούμε πως θα πάει και το ραντεβού με τον Ιωάννη Παπαπέτρου αύριο.

Ο ΜΠΛΑΤ ΕΦΕΡΕ ΤΟΝ ΓΚΟΣ

Είχα αναφέρει παραμονές της ανακοίνωσης του Ντέιβιντ Μπλατ πως εκτός από τις διασυνδέσεις του στο ΝΒΑ, θα έφερνε μαζί και μία αύρα. Χρησιμοποιώντας ένα τυχαίο παράδειγμα με τον Αλεξέι Σβεντ.

Ο Νάιτζελ Γκος Ουίλιαμς προτίμησε τον Ολυμπιακό σε σχέση με τις ΤΣΣΚΑ, Ζαλγκίρις και Φενέρμπαχτσε για τον προπονητή του. Δε γίνεται να σου μιλάει στο τηλέφωνο ο άνθρωπος που έζησε για 400 μέρες τον ΛεΜπρόν Τζέιμς και να μην αισθανθείς δέος.

Ειδικά αν είσαι νεαρός Αμερικανός, κάθεσαι σούζα πιστεύω.

Πολύ καλός παίκτης με προτερήματα και ελαττώματα φυσικά. Εν συντομία… δίνει τρομερά γρήγορο ρυθμό, καταπληκτικός δημιουργός για τους άλλους, έχει καλό «ένας εναντίον ενός», σουτάρει μετά από ντρίμπλα από μέση απόσταση και παίζει καλή προσωπική άμυνα.

Στα αρνητικά του η έλλειψη εμπειρίας επιπέδου Euroleague και το ασυνεπές σουτ τριών πόντων.

Ο Γκος για να καταλάβετε ενδεχομένως καλύτερα, κάνει όσα και ο Άαρον Τζάκσον. Δεν αναφέρομαι στην ποιότητα, αλλά στο στυλ παίκτη.

ΔΕ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΜΑΝΤΖΑΡΗΣ ΠΟΥ ΧΑΛΑΣΕ ΤΗΝ… ΠΙΑΤΣΑ

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφέρω το σκεπτικό μου για τα χρήματα που ζητούνται, που δίνονται και που δαπανούνται.

Κάθε παίκτης έχει δικαίωμα να ζητάει όσα χρήματα επιθυμεί, αν τώρα εσείς (εμείς) τα βρίσκουμε πολλά ή λίγα είναι δικό μας θέμα απλά και μόνο διότι ως λαός έχουμε την τάση να κρίνουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΑΒΙΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ παίζοντας το άριστοι γνώστες…

Κάθε διοίκηση επίσης έχει δικαίωμα να προσφέρει όσα χρήματα επιθυμεί…. (ίδια συνέχεια με παραπάνω).

Ο Βαγγέλης Μάντζαρης πέρυσι άλλαξε τις ισορροπίες στα συμβόλαια των Ελλήνων παικτών και πολύ καλά έκανε. Αν σας έδιναν κάποιοι περισσότερα χρήματα από αυτά που αξίζατε δε θα λέγατε όχι. Γιατί να πει αυτός;

Στάθηκε τυχερός, μπήκε στη μέση ο Παναθηναϊκός και το κασέ του ανέβηκε.

Αν κάποιος φταίει για την αλλαγή στις ισορροπίες είναι οι Αγγελόπουλοι που του τα έδωσαν, αλλά να είστε σίγουροι πως και αυτοί κάτι περισσότερο από εμάς και εσάς ήξεραν και το έκαναν.

Προσωπικά να λες «όχι» σε προτάσεις 2.100.000 για τρία χρόνια (Παπανικολάου), 1.800.000 για τρία χρόνια (Παπαπέτρου), 1.300.000 για δύο χρόνια (Παππάς) μου μοιάζει εξωπραγματικό. Τα έχουμε κάνει πετσετάκια τα χιλιάρικα που έλεγε κι η Γλυκερία.

Φυσικά και εκφράζω προσωπική άποψη, απλά το θεωρώ αδιανόητο.

ΥΓ: Αναρωτιέμαι εδώ και δύο μέρες, αν ο Ολυμπιακός την τελευταία διετία δεν είχε μείνει άτιτλος… τι λεφτά θα ζητούσαν οι παίκτες του για να ανανεώσουν;

ΥΓ 2: Είναι σημαντικό σε δύσκολες προσωπικές στιγμές όπου (ενδεχομένως) η ζωή σου να εξαρτάται από άλλους, να αισθάνεσαι σιγουριά. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Κεντρική Κλινική και τον Διευθυντή της τον κ. Παπαγιαννόπουλο για το θάρρος που μου έδινε, τους ιατρούς μου κ. Νιάκα και κ. Κατσιφή που με… σένιαραν, την αναισθησιολόγο κ. Κοροβέση που με έκανε να κοιμηθώ και να ξυπνήσω σαν πουλάκι, τον κ. Αργυρόπουλο που με «ξύπνησε και πρόλαβα» και φυσικά τον αδερφό μου ο οποίος κανόνισε τα ΠΑΝΤΑ με κάθε λεπτομέρεια.

ΥΓ 3: Κάτι για το gazzetta.gr… Επειδή έλειψα και τις επόμενες μέρες δε θα είμαι 100% ενεργός είναι σημαντικό να έχεις πίσω σου άτομα που καταλαβαίνουν και βάζουν «πλάτη» για πάρτι σου. Στην πιο …. καυτή εβδομάδα το έκαναν. Ευχαριστώ πολύ Αντώνη, Τόνια, Γιάννη, Γιώργο, Κάτια (Νικολάκη εσύ κάνεις διακοπάρες με τα λεφτά μου).