Σαν σήμερα στο LeMans 1955: Η μαύρη ημέρα του μηχανοκίνητου αθλητισμού (pics & vid)

• Ο μοιραίος αγώνας
• Η επόμενη μέρα

Οι 24 ώρες του Le Mans αποτελούν το μεγαλύτερο αγώνα στο μηχανοκίνητο αθλητισμό, μια πρόκληση που επιθυμεί κάθε οδηγός να κατακτήσει. Δεν είναι τυχαίο που συγκαταλέγεται στο Triple Crown, το οποίο συμπληρώνουν το Grand Prix Μονακό και τα 500 μίλια της Ινδιανάπολης. Στα χρονικά, μόνο o Γκρέιαμ Χιλ έχει καταφέρει να κατακτήσει και τους τρεις αγώνες στην καριέρα του, ενώ πολλοί άλλοι έχουν μείνει μόνο στους δύο.

Όμως όπως και η ζωή, έτσι και ο μηχανοκίνητος αθλητισμός έχει σημαδευτεί με συμβάντα που άλλαξαν την ιστορία του. Ένα από αυτά είναι ο τραγικός όπως αποδείχθηκε αγώνας στο Le Mans το 1955. Ο συγκεκριμένος αγώνας αναμενόταν με αγωνία, καθώς Ferrari, Jaguar και Mercedes θα έδιναν μεγάλη μάχη για τη νίκη.

Η Ferrari ήταν η πρωταθλήτρια ομάδα της εποχής, με την Jaguar να ασχολείται αποκλειστικά με τους αγώνες αντοχής εκείνη την περίοδο. Η Mercedes έκανε το βήμα έπειτα από μια πετυχημένη περίοδο στη Formula 1 με την ολοκαίνουργια 300 SLR, η οποία είχε ήδη κατακτήσει δια χειρός Σερ Στέρλινγκ Μος το διάσημο αγώνα Mille Miglia. Στη τότε χάραξη του σιρκουί Λα Σάρθ, τα αγωνιστικά έφταναν τελικές της τάξης των 270 χλμ/ώρα.

Ο μοιραίος αγώνας

O αγώνας ξεκίνησε στις 16:00 τοπική ώρα το Σάββατο, με τη μάχη να είναι εντυπωσιακή. Οι Εουγκένιο Καστελότι με Ferrari, Μάικ Χόθορν με Jaguar και Χουάν-Μανουέλ Φάντζιο με Mercedes έδιναν μάχη για την 1η θέση. Ο οδηγός της Ferrari άρχισε να χάνει έδαφος, με αυτούς της Jaguar και Mercedes να εναλλάσσονται στην κορυφή, σπάζοντας το ρεκόρ πίστας. Η διάρκεια ενός αγωνιστικού stint ήταν μεγάλη, με τα πρώτα pit-stop να έρχονται στον 35ο γύρο. Ο Χόθορν σταματούσε στην ευθεία εκκίνησης τερματισμού στο σημείο του γκαράζ της ομάδας του. Η επιβράδυνση από τα καινούργια δισκόφρενα της D-Type ήταν έντονη και αυτό ξάφνιασε τον Λανς Μακλίν που ακολουθούσε μες το αυτοκίνητο της Austin Healey.

Ο Μακλίν προσπάθησε με ελιγμό να αποφύγει την Jaguar, όμως έπεσε πάνω στη Mercedes του Πιέρ Λεβί (του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Πιέρ Μπουιλίν), ο οποίος κινούνταν με ταχύτητα 200 χλμ/ώρα. Η γερμανική 300 SLR εκτοξεύθηκε σε χωμάτινο ανάχωμα ανάμεσα στη πίστα και στις κερκίδες. Στη συνέχεια χτύπησε σε έναν τοίχο και εξερράγη σκορπίζοντας πανικό και τεράστια κομμάτια πάνω στους θεατές σε απόσταση μεγαλύτερη των 100 μέτρων.

Η έκρηξη δημιούργησε εικόνες καταστροφής και θρήνου. Συνολικά 84 άνθρωποι συμπεριλαμβανομένου του Λεβί σκοτώθηκαν από το δυστύχημα, άλλοι από τη φωτιά, άλλοι από τα θραύσματα που εκτοξεύθηκαν ενώ οι τραυματίες ανήλθαν στους 178. Το σκηνικό είχε βαφτεί με αίμα, καθώς θεατές κείτονταν στο έδαφος, ενώ άλλοι ήταν αβοήθητοι στις εξέδρες. Ο θάνατος του Λεβί ήταν φρικτός, καθώς κείτονταν στη μέση της πίστας με τη φωτιά να τον τυλίγει μπροστά στα μάτια της ομάδας και της γυναίκας του.

Έως σήμερα αυτό αποτελεί το μεγαλύτερο δυστύχημα στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού.

Η επόμενη μέρα

Η Mercedes αποχώρησε από τον αγώνα έπειτα το τραγικό συμβάν, σε συνεννόηση με τα κεντρικά στη Στουτγάρδη τις βραδινές ώρες. Ο αγώνας συνεχίστηκε κανονικά, με τους θεατές να αποχωρούν και νίκη πήγε στην Jaguar, με τους Μάικ Χόρθορν και Ιβόρ Μπουέμπ να μην πανηγυρίζουν. Ως αποτέλεσμα του τραγικού συμβάντος, η Mercedes αποχώρησε πλήρως από τους αγώνες έως το 1987.

Η κάλυψη του γεγονότος αποτέλεσε ένα καυτό θέμα για αρκετό καιρό. Οι εικασίες, τα δημοσιεύματα και οι έρευνες οδήγησαν τις Mercedes και Jaguar να βγάλουν επίσημες ανακοινώσεις για να υποστηρίξουν τη θέση τους. Οι οδηγοί τους είχαν κατηγορηθεί για τη πρόκληση του δυστυχήματος, με πολλούς να δείχνουν ως υπαίτιο τον Χόθορν. Η κυβέρνηση της Γαλλίας διεξήγαγε επίσημη έρευνα, με τους διοργανωτές, ανθρώπους των ομάδων και οδηγούς να καταθέτουν αποδεικτικά. Το πόρισμα της έρευνας, όμως, δεν έβγαλε κανέναν υπαίτιο για το τραγικό δυστύχημα που κόστισε τη ζωή σε 84 ανθρώπους.

To δυστύχημα της 11ης Ιουνίου άλλαξε τα δεδομένα στο μηχανοκίνητο αθλητισμό παραδίδοντας ένα τεράστιο μάθημα ασφάλειας. Πολλές αλλαγές τόσο στην πίστα της Λα Σάρθ, αλλά και στα αγωνιστικά αυτοκίνητα έγιναν για την επόμενη χρονιά. Αρκετές χώρες απαγόρεψαν τις αγωνιστικές δραστηριότητες έως ότου διασφαλιστεί η ασφαλής διεξαγωγή τους.

Ο αγώνας αυτός μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη ως animated ταινία μικρού μήκους κερδίζοντας τη σχετική κατηγορία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Σεντ Λούις το 2019.