ninanina

Νίνα Ντάργουελ: Με φόρα στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα για ακόμη έναν θρίαμβο

Πηνελόπη Γκιώνη

Ένα ψηλό κορίτσι για τα ταπί της ενόργανης γυμναστικής όμως εκεί ένιωθε σαν στο σπίτι της. Ξεκίνησε δειλά, χωρίς να καταφέρνει να βρίσκεται σε τελικούς. Σήμερα, είναι η κορυφαία Βελγίδα αθλήτρια της ενόργανης όλων των εποχών και τώρα ετοιμάζεται για ακόμη μία θριαμβευτική εμφάνιση.

Σε λίγες μέρες η αυλαία του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος ενόργανης γυμναστικής ανοίγει στο Λίβερπουλ και τεράστια ονόματα του χώρου θα συγκεντρωθούν στην πόλη των Beatles. Η 22χρονη Βελγίδα, Νίνα Ντάργουελ, όχι μόνο θα δώσει το παρών αλλά θα προσπαθήσει να πάρει τον τρίτο της Παγκόσμιο τίτλο στους ασύμμετρους ζυγούς, για να προσθέσει μερικές ακόμη διακρίσεις στο success story της.

Η επαφή της με τη γυμναστική έγινε στην ηλικία των 2 ετών. Σε ηλικία που αρκετά παιδάκια ακόμη δε μιλούν ακόμη καλά, η Ντάργουελ έμπαινε στο γυμναστήριο. Οι γονείς της σκέφτηκαν πως θα ήταν καλό να αποκτήσει επαφή με τον αθλητισμό, μιας και ο πατέρας της ήταν επαγγεματίας ποδοσφαιριστής σε βελγική ομάδα. Παρ' ότι το όριο ηλικίας στο γυμνναστήριο ήταν από 3 ετών και πάνω, της επέτρεψαν να συνεχίσει τις προπονήσεις μετά το πρώτο τους κιόλας μάθημα. Στα 11 της έγινε μέλος της Εθνικής ομάδας του Βελγίου.

Πολύ γρήγορα φάνηκε πως οι ασύμμετροι ζυγοί ήταν το όργανο στο οποίο έχει κλίση. Όμως αυτό δεν ήταν αρκετό για να φανεί το ταλέντο της από την αρχή. Τις δύο πρώτες χρονιές (2013-2014) που αγωνιζόταν σε διεθνείς αγώνες, οι θέσεις κοντά στο τέλος της κατάταξης ήταν αυτές που βρισκόταν συνήθως η νεαρή αθλήτρια, είτε στο ατομικό είτε με το ομαδικό. Ακόμη και στα ευρωπαϊκά των μικρών ηλικιακών κατηγοριών δεν είχε καταφέρει να διακριθεί. Το 2015, με το ομαδικό, κατέκτησαν τη δεύτερη θέση στο Ολυμπιακό φεστιβάλ νεότητας. Στον ίδιο αγώνα η Ντάργουελ πήρε το ασημένιο στους ασύμμετρους ζυγούς. Αυτή η μικρή διάκριση ήταν η πρώτη από πολλές που θα ακολουθούσαν. Το όνομά της ακούστηκε στην εγχώρια σκηνή του Βελγίου, σε μία χώρα που δεν είχε ποτέ μεγάλες διακρίσεις στη γυμναστική. Ένα μικρό ταλεντάκι άνθιζε.

nina darweal

Το 2016, την πρώτη χρονιά που είχε δικαίωμα να αγωνίζεται με τις γυναίκες, η Ντάργουελ άλλαξε. Ίσως να ένιωθε πως πια είναι εκεί που ανήκει. Τον Μάρτιο της ίδιας χρονιάς έσπασε το χέρι της στην προπόνηση και έχασε το test event των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο 2016. Ίσως αυτό να της κόστισε κάποιες θέσεις στην τελική κατάταξη των Ολυμπιακών αλλά λίγη σημασία είχε. Στα 16 της είχε κάνει το ντεμπούτο της στους Ολυμπιακούς Αγώνες και παρ' όλο που οι θέσεις δεν ήταν καλές, είχε θέσει τις βάσεις για τη μεγάλη επιτυχία.

Το 2017 ανέβηκε για πρώτη φορά στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου και έγινε η πρώτη Βελγίδα που το κατάφερνε αυτό. Πρωταθλήτρια Ευρώπης στους ασύμμετρους ζυγούς, στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2017 στην πόλη Κλουζ-Ναπόκα, για να γίνει η πρώτη Βελγίδα που κερδίζει ποτέ χρυσό μετάλλιο σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Την ίδια χρονιά, τον Οκτώβριο, αγωνίζεται στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του Μόντρεαλ και κατακτά το πρώτο της Παγκόσμιο μετάλλιο αφού κατετάγη τρίτη στους ασύμμετρους ζυγούς.

Το 2018 έγινε η πρώτη αθλήτρια γυμναστικής από το Βέλγιο που γίνεται Παγκόσμια πρωταθλήτρια καθώς στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ντόχα κέρδισε το χρυσό μετάλλιο, ενώ μάλιστα την ταλαιπωρούσε ένας τραυματισμός σε δάχτυλο του χεριού. Την ίδια χρονιά κατέκτησε ξανά τον Ευρωπαϊκό τίτλο ενώ πήρε και ένα ασημένιο μετάλλιο στη δοκό ισορροπίας. Το 2019 επαναλαμβάνει τον θρίαμβό της στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Στουτγκάρδης και κερδίζει back-to-back τον Παγκόσμιο τίτλο. Είχε γίνει πια είδωλο για τον αθλητισμού του Βελγίου, γυμναστήρια έπαιρναν το όνομά της, οργανισμοί την τιμούσαν με βραβεία. Το 2019 ήταν η κορυφαία αθλήτρια της χρονιάς στη χώρα της.

Η «νεκρή» χρονιά του 2020 βρήκε την πρωταθλήτρια στα γυμναστήρια να ετοιμάζεται για το Τόκιο. Το 2021 τραυματίστηκε σοβαρά στο μεγάλο δάχτυλο του αριστερού ποδιού της και έχασε το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, και άρα την ευκαιρία να κερδίσει ακόμη έναν τίτλο. Αλλά δεν την πτόησε αφού οι Ολυμπιακοί Αγώνες πλησίαζαν.

Η Νίνα στο Τόκιο

Στο Τόκιο έγραψε ιστορία. Στα 21 της χρόνια, κέρδισε το πρώτο χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στην καριέρα της και το πρώτο που γιορτάζει το Βέλγιο στην ενόργανη γυμναστική, με επίδοση 15.366 βαθμών. Ο κόσμος της ενόργανης υποκλινόταν στο ταλέντο της Ντάργουελ.

«Θέλω να πιστεύω ότι επικοινωνώ και ότι έχω σχέση με τους ζυγούς. Θέλω να πω ότι οι ζυγοί μου μιλάνε και σε αντάλλαγμα τους ακούω. Καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον. Μπορώ πραγματικά να το νιώσω όταν οι ζυγοί θέλουν να απελευθερωθώ ή να τους ξαναπιάσω, σαν μια ρέουσα κίνηση. Αισθάνομαι σαν να είμαι ένα μαζί τους και ξέρω ακριβώς πού και πότε να αφήσω ή να κρατηθώ για μια στιγμή ακόμα. Συνεργαζόμαστε πραγματικά, σε αρμονία» εξήγησε μετά την επιτυχία της.

Βέβαια, το Τόκιο την έκανε «διπλά» γνωστή αφού πέρα από την τεράστια επιτυχία του χρυσού Ολυμπιακού έβγαλε και μία από τις πιο viral φωτογραφίες της διοργάνωσης με την ατάκα: «Όταν σου ζητάει ο Νόβακ Τζόκοβιτς φωτογραφία δε μπορείς να αρνηθείς».

Η Ντάργουελ είχε δηλώσει πως το είδωλό της ήταν η Σιμόν Μπάιλς, μία από τις κορυφαίες γυμνάστριες όλων των εποχών. Στο Τόκιο την είδε να ζητωκραυγάζει για τις συναθλήτριές της και τη γνώρισε. Παρ' ότι η ενόργανη είναι ατομικό άθλημα, και φύσει μοναχικό, η Βελγίδα αρπάζει κάθε ευκαιρία για να βρεθεί κοντά στις συναθλήτριές της. Σύντομα, άλλωστε, θα συναντηθούν στο Λίβερπουλ.

Ακολούθησε το GWomen στο instagram

Στείλε μας νέα, ιδέες, προτάσεις, απορίες για τον γυναικείο αθλητισμό στο [email protected]