Αν μπορούσε να γίνει κουίζ θα ήταν μία από τις πιο δύσκολες ερωτήσεις. Ποιος ή ποια από την ελληνική αποστολή θα ζήσει για τέταρτη φορά Ολυμπιακούς Αγώνες. Οχι. Το «κανείς» δεν είναι η σωστή απάντηση. Πιθανότατα κανείς δεν θα μπορούσε να την βρει. Κι όμως ο Νίκος Κουλόπουλος είναι έτοιμος να ζήσει στην Βραζιλία τους τέταρτους Ολυμπιακούς Αγώνες ως μέλος της ελληνικής αποστολής. Είναι ο επικεφαλής φυσικοθεραπευτής της ελληνικής αποστολής στο Ρίο! Εχει ζήσει από κοντά Αθήνα, Πεκίνο και Λονδίνο και βρίσκεται ήδη στο Ρίο ντε Τζανέιρο για τους τέταρτους Ολυμπιακούς Αγώνες του. Λίγο πριν πετάξει για την Βραζιλία, ο Νίκος Κουλόπουλος μας έδωσε ραντεβού στο Παναθηναϊκό Στάδιο και μίλησε στο Gazzetta Weekend Journal για τις εμπειρίες του αλλά και για το γεγονός ότι είναι ο πιο... παλιός!

Πως νιώθεις που δώσεις το παρών για τέταρτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες και πλέον είσαι ο παλιότερος της αποστολής;
«Αισθάνομαι μια ιδιαίτερη ευθύνη σίγουρα τιμή ότι μ' επιλέγει από παλιά η ΕΟΕ για τους Μεσογειακούς Αγώνες και τους Ολυμπιακούς αγώνες. Για εμένα είναι ίσως το μεγαλύτερο κομμάτι μου γιατί έτσι μεγάλωσα μαζί με τους αθλητές έζησα τις επιτυχίες τους και τις αποτυχίες τους. Ολο αυτό με έκανε καλύτερο άνθρωπο σε όλα τα επίπεδα»

Σου δημιουργεί μεγαλύτερη πίεση-ευθύνη το γεγονός ότι είσαι επικεφαλής του συγκεκριμένου τμήματος;
«Οχι καθόλου. Φυσικά δεν μου αρέσει η ταμπέλα του επικεφαλής διότι εκεί είμαστε “ένα”. Δουλεύουμε εθελοντικά και πάντα με γνώμονα το συμφέρον των αθλητών το οποίο είναι να ανέβουν στο ψηλότερο σκαλοπάτι. Ολοι είμαστε έμπειροι και κάθε χειρισμός απαιτεί σοβαρότητα και μεγάλη ευθύνη. Αφού τυχαίνει να είμαι εγώ ο πιο παλιός ας πούμε αυτό μου δημιουργεί και περισσότερο άγχος για τελειότητα»

Εχοντας ζήσει Αθήνα, Πεκίνο, Λονδίνο ποια ήταν η καλύτερή σου εμπειρία;
«Η καλύτερή μου εμπειρία χωρίς αμφιβολία ήταν τα δύο ολυμπιακά μετάλλια που κατέκτησε ο Αλέξανδρος Νικολαϊδης του τάε κβοντό. Είχαμε μια ιδιαίτερη σχέση θα έλεγα. Με πίστευε πάντα και με άκουγε κι εγώ ήμουν ο φύλακάς του. Το γούρι του ας πούμε. Δουλεύαμε ατελείωτες ώρες μέρα νύχτα και όταν στην Αθήνα και στο Πεκίνο ακούστηκε ο Εθνικός ύμνος με τον Αλέξανδρο στο βάθρο εγώ έκλαιγα σαν παιδάκι. Τα άξιζε. Μεγάλος αθλητής ! Εδώ θέλω να πω και για την Λένα Δανιηλίδου το 2004. Μετά από μια θλάση που έπαθε έπρεπε να μπει στο κορτ την επόμενη απόγευμα να παίξει μπροστά στο ελληνικό κοινό. Ολοι οι γιατροί είπαν αποκλείεται. Όταν την έβαλα και μπήκε για το παιχνίδι το χειροκρότημα του κοινού δεν θα το ξεχάσω ποτέ! Φυσικά η Λένα με κοίταξε με το αστραφτερό χαμόγελό της!»

Μπορείς να θυμηθείς κάτι που σου έχει κάνει εντύπωση και να σου έχει μείνει από τους Ολυμπιακούς Αγώνες;
«Αυτό που μου έκανε εντύπωση και δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι η είσοδός μου στην τελετή έναρξης του 2004. Η Ελλάδα φορούσε τα καλά της»

Πως ακριβώς λειτουργεί το δικό σου κομμάτι στους Ολυμπιακούς. Πως δηλαδή είστε υπεύθυνοι για τόσους αθλητές;
«Εμείς, η ιατρική ομάδα, ανήκουμε στο αρχηγείο της ελληνικής αποστολής. Οτιδήποτε χρειαστεί το έχουμε μαζί μας. Περνάνε σχεδόν όλοι οι αθλητές και οι συνοδοί από το φυσικοθεραπευτήριο της αποστολής στο οποίο παρέχουμε εμείς σχεδόν 17-18 ώρες την ημέρα υποστήριξη. Από 'κει και πέρα πάμε και στα αθλήματα στα στάδια εκτός χωριού. Μου έχει τύχει να φύγω από το χωριό πρωί και να επιστρέψω μετά από δυο μέρες πηγαίνοντας στο άθλημα της ιστιοπλοίας 200 χιλιόμετρα μακριά. Υπάρχουν και αθλητές που πάνε στον αρχηγό αποστολής και σε ζητάνε προσωπικά. Μου έχει τύχει και αυτό με διαφορετικούς αθλητές και αθλήματα»

Θα μπορούσαμε να είμαστε καλύτεροι σε αυτό το κομμάτι; Κι αν ναι πως;
«Σε αυτό το κομμάτι η ΕΟΕ δουλεύει πάντα με γνώμονα το καλύτερο δυνατό. Δεν θα ήθελα να πω “να είχαμε κι αυτό κι εκείνο και τ' άλλο” γιατί η χώρα μας περνάει δύσκολες στιγμές και προσαρμόζουμε τις ανάγκες μας με τα δεδομένα της εποχής»

Η κρίση έχει επηρεάσει το δικό σας κομμάτι αλλά και τον ελληνικό αθλητισμό; Σε ποιο βαθμό;
«Ναι σίγουρα έχει επηρεαστεί. Ομως όπως είπα και πιο πριν υπάρχει θέληση και ο ένας βοηθάει ουσιαστικά τον άλλον για ένα αποτέλεσμα. Την επιτυχία»

Μέχρι πόσους Ολυμπιακούς Αγώνες σκοπεύεις να δεις από κοντά;
«Θα ήθελα να με έχει καλά ο θεός να φτάσω και στο Τόκιο να δω και να ζήσω και αυτούς τους σπουδαίους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αλλωστε είμαι στα 42. Οπότε έχω χρόνο. Κανείς δεν ξέρει»

Εχετε πάρει κάποια ειδική οδηγία για την Βραζιλία και για τα όσα ακούγονται για τα μέτρα ασφαλείας;
«Ναι υπάρχουν ειδικές οδηγίες στα θέματα τρομοκρατίας. Πρέπει να είμαστε όλα τα μέλη της αποστολής υπεύθυνα. Να μην φεύγουμε μόνοι μας εκτός χωριού και φυσικά να ακολουθούμε τους κανόνες που έχουν τεθεί από την ΔΟΕ»

Ποια είναι η δική σας ηθική ανταμοιβή;
«Η ηθική ανταμοιβή για εμένα φαίνεται στο πρόσωπό μου όταν ένας αθλητής ή αθλήτρια γίνεται γρήγορα καλά ή δεν πονάει. Το χειρότερο που συμβαίνει στους ολυμπιακούς αγώνες είναι οτι παλεύεις με τον χρόνο. Αν τον κερδίσεις, κέρδισες»

Κλείνοντας θα ήθελα να μας πεις μερικά λόγια και για τους συνεργάτες σου στην Βραζιλία.
«Οι συνεργασίες μας ειναι σχεδόν ίδιες. Δηλαδή είμαστε άτομα που γνωριζόμαστε πάνω κάτω. Ο επικεφαλής ειδικός παθολόγος ο κύριος Γιώργος Μαρίνος Οι ορθοπεδικοί κύριοι Διονύσης Χίσσας και Οδυσσέας Παξινός και οι συναδέλφοι physio Γ. Δεφίγκος Σ. Νεωχορίτη Α. Κολιάτος. Οι γιατροί μας πάντα μπροστά και εμείς ακολουθούμε πιστά τις οδηγίες τους. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω από την καρδιά μου γι' αυτές τις υπέροχες εμπειρίες, την ΕΟΕ, τον αρχηγό μας Ισίδωρο Κούβελο ο οποίος πάντα καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες για την καλύτερη δυνατή στελέχωση των ολυμπιακών ομάδων σε επίπεδο υπηρεσιών τους γιατρούς μας, τους συνάδελφους μου και περισσότερο τους Ελληνες αθλητές μας. Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ σε τρεις ανθρώπους έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην πορεία μου. Τον Παναγιώτη Τσαρούχα ο οποίος είναι ειδικός παθολόγος, τον ολυμπιονίκη, Αλέξανδρο Νικολαϊδη και το στήριγμά μου την Ολυμπιά Κρασαγάκη»

* Ευχαριστούμε θερμά την Ολυμπία Κρασαγάκη για την φωτογράφιση στο Παναθηναϊκό Στάδιο.