Τα media ακολουθούν τον ΠΑΟΚ σε κάθε του βήμα και στο μαγευτικό Oosterbeek βρέθηκαν 12 απεσταλμένοι από ελληνικά ΜΜΕ, αριθμός-ρεκόρ, παρά την κρίση, στην πρόσφατη ιστορία της ομάδας.

Ποτέ άλλοτε οι απεσταλμένοι, που κάλυψαν προετοιμασία του «Δικεφάλου» στο εξωτερικό, δεν ήταν τόσο πολλοί, που να μην υπήρχε και κρίση στο χώρο των ελληνικών media.

Το Gazzetta.gr ήταν παρών στο Oosterbeek και έπιασε κουβέντα με αρκετούς από τους Έλληνες απεσταλμένους, μερικοί εκ των οποίων είχαν βρεθεί κι άλλες πέντε, έξι φορές στο ίδιο μέρος, στο ίδιο αθλητικό κέντρο και στο ίδιο ξενοδοχείο, μέσα στο δάσος της ομώνυμης περιοχής, έξι μόλις χιλιόμετρα έξω από την πόλη του Άρνεμ.

Η κουβέντα περιστράφηκε γύρω από προηγούμενες προετοιμασίες του ΠΑΟΚ. Το Gazzetta Weekend τους έδωσε το λόγο κι οι συνάδερφοι ξετύλιξαν τις αναμνήσεις τους περιγράφοντας το πιο παράξενο ή αστείο περιστατικό σε μια προετοιμασία με τον «Δικέφαλο».

Στέργιος Αναστασιάδης (Arena Press): «Ήταν το 2012, είμαστε και πάλι στην Ολλανδία, στο Golden Tullip, με τη διοίκηση του ΠΑΟΚ να μας επιτρέπει την παραμονή στο ξενοδοχείο της αποστολής μέχρι αργά το βράδυ. Κάποιο βράδυ, στα μισά της προετοιμασίας, υπήρξε ένα επεισόδιο, μια φοβερή ένταση, αρχίσαμε να ακούμε φωνές στους διαδρόμους και εκεί που γράφουμε για τις εφημερίδες, βλέπουμε έναν Γκαρσία να κατεβαίνει στο λόμπι του ξενοδοχείου, με το σάκο της αποστολής στην πλάτη. Σοκ! Όλοι λέμε “φεύγει ο Γκαρσία από την ομάδα, τι κάνουμε τώρα”. Μετά από λίγα λεπτά διαπιστώσαμε, ότι ο Ουρουγουανός είχε κατέβει στο λόμπι με τα πράγματά του γιατί στον όροφό, που ήταν το δωμάτιο του, δεν μπορούσε να κοιμηθεί από τις φωνές! Τελικά, τα πράγματα ηρέμησαν και ο Γκαρσία επέστρεψε στο δωμάτιο του και κοιμήθηκε…».

Γρηγόρης Ατρείδης (PAOK24.COM): «Πέρσι στο Ντόρβερθ ζήσαμε έντονα την αγωνία με το δημοψήφισμα στην Ελλάδα. Είχαμε έρθει στην Ολλανδία στις 2 Ιουλίου, το δημοψήφισμα είχε προαναγγελθεί, υπήρχε μια παγωμάρα και μεταξύ μας συζητούσαμε τι γίνεται στην Ελλάδα, πόσο σημαντικό ήταν το δημοψήφισμα και εμείς θα λείπουμε και δεν θα πάρουμε θέση, σε κάτι που γίνεται μια φορά στα 100 χρόνια. Εν τέλει, βέβαια, αποδείχθηκε ότι ήταν καλύτερα που λείπαμε και δεν συμμετείχαμε στη ψηφοφορία. Ηρθαμε στο ίδιο ξενοδοχείο και όλοι μας κοιτούσαν περίεργα. Στην Ελλάδα γινόταν χαμός και μας αντιμετώπιζαν με ένα περίεργο βλέμμα. Αντε να τους εξηγήσεις, τι κάναμε εμείς εδώ πέρα. Όλα τα κανάλια έπαιζαν Ελλάδα επί 10-12 ημέρες. Μετά ήρθαν και τα κάπιταλ κοντρόλ, βγάζαμε κάθε μέρα από τους λογαριασμούς μας τα 60 ευρώ, που ήταν το ημερήσιο όριο ανάληψης, και δεν ξέραμε τι θα συναντήσουμε επιστρέφοντας πίσω στην Ελλάδα. Ολες εκείνες οι ημέρες έμοιαζαν εφιαλτικές».

Γιώργος Ζαίρης (Metrosport): «Συνηθίζω να κρατάω ατάκες των πρωταγωνιστών. Πριν από δύο χρόνια, με προπονητή στον ΠΑΟΚ τον Άγγελο Αναστασιάδη, βρήκα τη χαρά μου. Μοίραζε ατάκες σε κάθε προπόνηση και σχεδόν για κάθε ποδοσφαιριστή. Τότε, ήταν ο Ρατς που εκτελούσε μια άσκηση, αλλά έχασε το γκολ. Τρελαμένος ο Αναστασιάδης γυρίζει και του λέει “εσύ πότε τελικά θα σκοράρεις» και με μια αφέλεια πετάγεται ο Κυριάκος Σαββίδης και του απαντάει, «κόουτς, έχει σκοράρει με την εθνική”, ο Αγγελος όμως δεν είχε πει την τελευταία του λέξη: “ποια εθνική; Την… εθνική τράπεζα!”και όλοι έπεσαν στο χορτάρι...».

Σταύρος Κόλκας (PAOK24.COM): «Είμαστε το 2006 στο Ντιζόν της Γαλλίας, απεσταλμένος της Sportday. Με τον Γούμενο φευγάτο από την ομάδα, στην Τούμπα είχε γίνει κατάληψη, δεν μπορούσε να πάει, πιεζόταν από τους βετεράνους και ένα Σάββατο υπήρχε έκτακτη Γ.Σ. της ΠΑΕ για να παραδώσει τις μετοχές του. Εμείς ήμασταν στη Γαλλία, η ομάδα με προπονητή τον Ίλιε Ντουμιτρέσκου, χωρίς λεφτά, χωρίς διοίκηση, κάνει προετοιμασία. Με τα πολλά, ο Γούμενος σκέφτεται ένα τρυκ για να αποφύγει να δώσει τις μετοχές στη Γ.Σ. και να κερδίσει χρόνο. Ήταν 10 το βράδυ όταν είδαμε τον Φώτη τον Κυριακόπουλο να φεύγει από το Holliday Inn του Ντιζόν, μ’ ένα Fiat Panda που είχε νοικιάσει με δικά του χρήματα, αφού δεν υπήρχε… ευρώ στον ΠΑΟΚ για να του το πληρώσει, καθώς όπως μας είπε “ερχόταν ο νέος επενδυτής” σύμφωνα με τα όσα του είχε πει ο Γούμενος. Οδικώς θα πήγαινε στο Λυών για να τον παραλάβει, μέσα σ’ όσα λέμε έχει μια χαρά γιατί πιστεύει ότι όντως έρχεται ο λεφτάς επενδυτής, που θα σώσει τον ΠΑΟΚ και κυρίως θα έχει τα χρήματα να αφήσει το Fiat Panda και να επιστρέψει στο Ντιζόν με… κανονικό αυτοκίνητο.

Μετά από ώρες, ενώ είχαμε και την αγωνία για να ενημερώσουμε τις εφημερίδες που περίμεναν τον επενδυτή, επιστρέφει ο Φώτης με το Fiat Panda στο Ντιζόν. Πρώτο σοκ! Βγαίνει από το αυτοκίνητο, τσαλακωμένος ο Γιαννούλης Καμπάνης, με έναν ακόμη υπάλληλο του, που μας συστήθηκε ως οικονομικός διευθυντής των επιχειρήσεων του. Η πρώτη κουβέντα του Καμπάνη ήταν η εξής: “Καλησπέρα σας, είμαι ο εν δυνάμει αγοραστής του ΠΑΟΚ!”. Ο Γούμενος εξαφανισμένος, οι ρεπόρτερ αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι δεν πάει καλά, δημιουργείται μια ένταση βραδιάτικα, ενώ και οι οπαδοί στη Θεσσαλονίκη τον έχουν πάρει χαμπάρι και αρχίζουν στα τηλέφωνα να τον απειλούν να μην πάρει τις μετοχές. Το επόμενο πρωινό ο Καμπάνης ψάχνει να μάθει ποιοι είναι οι δημοσιογράφοι, που δημιούργησαν την ένταση. Και εκεί απευθυνόμενος προς τον φωτογράφο της αποστολής, τον Βασίλη Βερβερίδη υπάρχει η μυθική ατάκα του απευθυνόμενος σε μένα: “Αυτός εκεί, ποιος είναι”, ρωτάει, «ο Κόλκας από την Sportday», απαντάει ο φωτογράφος και λέει ο Καμπάνης: «δικιά του είναι…!».

Κωστής Μπότσαρης (Novasports): «Το 2011 στο Ντόρβεθ ένα βράδυ υπάρχει έντονη κινητικότητα στο ξενοδοχείο της αποστολής. Κάτι υποψιαζόμαστε ότι συμβαίνει, όχι στην Ολλανδία, αλλά στην Ελλάδα, βλέποντας τον Ζαγοράκη και τον Βρύζα να είναι διαρκώς μ’ ένα τηλέφωνο στο χέρι και να συνομιλούν ασταμάτητα. Ήταν το βράδυ που ο Γιώργος Γεωργιάδης του Πανσερραϊκού άλλαζε ομάδες κάθε δέκα λεπτά, αφού αποτελούσε μήλον της έριδος για ΠΑΟΚ και ΑΕΚ. Οι ρεπόρτερ που ήμασταν στην Ολλανδία παίρναμε τηλέφωνο στα Μέσα που εργαζόμασταν και λέγαμε, ότι ο ποδοσφαιριστής έχει κλείσει στον ΠΑΟΚ. Στην Αθήνα, κυρίως, δεν μας πίστευαν με τίποτα. Μας απορρίπτανε και έλεγαν ότι ο παίκτης είχε κλείσει στην ΑΕΚ. Εμείς όμως ήμασταν άθελα μας παρόντες μπροστά σε μια ζωντανή διαπραγμάτευση. Βλέπαμε τους δύο παράγοντες να μιλάνε στα τηλέφωνα και κάποια στιγμή κι ενώ η ώρα είχε πάει 2 τα ξημερώματα, μας ενημέρωσαν οριστικά ότι ο Γεωργιάδης είχε συμφωνήσει σ’ όλα με τον ΠΑΟΚ και ήταν παίκτης του. Δεν μας συμβαίνει συχνά να είμαστε παρόντες στο κλείσιμο μιας μεταγραφής, αλλά και πάλι δεν μας πίστευαν στην Ελλάδα, γιατί ο αντίστοιχος ρεπόρτερ της ΑΕΚ επέμενε, ότι ο Σερραίος ποδοσφαιριστής είχε κλείσει στην ομάδα τους. Πείσθηκαν την άλλη μέρα το πρωί, όταν ανακοινώθηκε και επίσημα η μεταγραφή του Γεωργιάδη στον ΠΑΟΚ και όχι στην ΑΕΚ, όπως έγραφαν και πολλές αθλητικές εφημερίδες εκείνη την ημέρα…».

Νίκος Τοσκίτσης (INPAOK.COM): «Το 2000 με προπονητή τον Μπάγεβιτς στον ΠΑΟΚ, η προετοιμασία έγινε στο Ζέεφελντ της Αυστρίας. Δεν υπήρχαν άλλοι απεσταλμένοι ελληνικών ΜΜΕ και αποφάσισα να πάω να καλύψω το πρώτο φιλικό της ομάδας. Πρώτη εμφάνιση Σπάσιτς, Εγκωμίτη, Ουντέζε. Ξαφνικά εμφανίζεται στο ξενοδοχείο ένα ζευγάρι μεσηλίκων Αυστριακών, γύρω στα 50, που ζούσαν μόνιμα στη Βιέννη και ήταν οπαδοί του ΠΑΟΚ! Όμως, το πως έγιναν ΠΑΟΚ έχει νόημα και αξία. Είχαν κατέβει στη Θεσσαλονίκη για διακοπές, έτυχε να παίζει ΠΑΟΚ – Άρης στην Τούμπα και από τότε έγιναν φανατικοί φίλοι της ομάδας. Σε εποχές που δεν υπήρχε διαδεδομένο το ίντερνετ, όπου πλέον ο καθένας μπορεί να δει την ατμόσφαιρα σε ένα οποιοδήποτε παιχνίδι στην Τούμπα. Αυτοί έγιναν ΠΑΟΚ, αγάπησαν την ομάδα και όπως μου εκμυστηρεύτηκαν παρακολουθούσαν κάθε Κυριακή τα αποτελέσματα της ομάδας μέσω του teletext! Περίμεναν καρτερικά να αλλάξει η σελίδα στο teletext για να μάθουν τι έκανε η ομάδα. Αυτό θα πει αγάπη…».

Αντώνης Τσακαλέας (Goalnews): «Ήταν το 2009 και πάλι στο Ντόρβερθ. Την πρώτη ημέρα αποφασίσαμε να πάμε στο Αρνεμ για φαγητό και αφήσαμε το αυτοκίνητο με τις λευκές γερμανικές πινακίδες, όλα τα άλλα είχαν κίτρινες ολλανδικές πινακίδες, στο μοναδικό πάρκινγκ που δεν είχε στον συγκεκριμένο όροφο κλειστό κύκλωμα καμερών. Επιστρέφοντας βλέπω το πίσω τζάμι του αυτοκινήτου σπασμένο. Στο αυτοκίνητο υπήρχαν πέντε τσάντες με υπολογιστές και έλειπε μόνο μία, η δικιά μου! Είχα μέσα τον υπολογιστή και μεγάλο μέρος των χρημάτων για την κάλυψη της διαμονής. Μετά το πρώτο, δεύτερο, τρίτο σοκ, ζητήσαμε τη βοήθεια του Ζήση Βρύζα, ο οποίος θα ερχόταν δύο μέρες μετά στο Ντόρβερθ, για να μου φέρει ένα νέο υπολογιστή. Ανεβαίνει ο Βρύζας και τον περιμένω σαν σωτήρα. Μας χαιρετάει έναν προς έναν και με αφήνει τελευταίο. Με χαιρετάει κι αμέσως αλλάζει ύφος και μου λέει “αμάν, ξέχασα τον υπολογιστή σου στο γραφείο της ΠΑΕ”! Όταν με είδε ότι άλλαξα πενήντα δύο χρώματα στο λεπτό, δεν άντεξε και άρχισε να γελάει, εμφανίζοντας τον υπολογιστή. Αυτό, όμως, το ένα λεπτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ…».

Δημήτρης Τσορμπατζόγλου (Libero 104,7 FM): «Το 2008 παίζουν φιλικό Πόρτο και ΠΑΟΚ, με νικήτρια την ομάδα από την Πορτογαλία, που ακόμη έχει το Λίνο, με σκορ 1-0. Έχουμε συνεννοηθεί όλοι οι ρεπόρτερ να κάνουμε πλάκα στον φωτογράφο της αποστολής. Να του ζητήσουμε στο τέλος του αγώνα, το γκολ του Μπακαγιόκο, που ισοφάρισε και το ματς έληξε 1-1. Θα του λέγαμε ότι έχασε τη φάση, και ότι θέλουμε πάση θυσία το γκολ. Φυσικά, ποτέ ο συμπαθής Ιμπραχίμα δεν είχε σκοράρει, αντιθέτως είχε αστοχήσει σε πέναλτι.

Στην αρχή, ο φωτογράφος έμπειρος από άλλες προετοιμασίες και ανάλογα περιστατικά, δείχνει να μην το πιστεύει. Ελα, όμως, που στο κόλπο είναι και οι συντάκτες ύλης δύο αθλητικών εφημερίδων, οι οποίοι τον παίρνουν τηλέφωνο και του ζητούν τη φωτογραφία με το γκολ! Όλα αυτά γίνονται καθοδόν για την επιστροφή από το γήπεδο στο ξενοδοχείο. Στο πρώτο τηλεφώνημα έχει αρχίσει να παγώνει, ενώ στο δεύτερο έχει πεισθεί ότι ο Μπακαγιόκο έχει σκοράρει και αυτός έχασε τη φάση. Και λέει το μυθικό: “Κάνε λίγο στην άκρη και σταμάτα το αυτοκίνητο, να δω στον υπολογιστή αν όντως υπάρχει η φάση”. Βγαίνει από το αυτοκίνητο, ανοίγει το πορτ μπαγκάζ και διαπιστώνει ότι λείπει και η τσάντα! Μετά από ώρα αντιλήφθηκε ότι ο Μπακαγιόκο δεν είχε σκοράρει, ηρέμησε από το σοκ, ενώ η τσάντα ήταν στο δεύτερο αυτοκίνητο που μας ακολουθούσε…».