Η οργάνωση των καλοκαιρινών διακοπών δεν είναι εύκολη. Πού θα πας; Κοσμικά ή μοναχικά; Θα βρεις δωμάτιο; Σε τι τιμή; Πόσες μέρες; Θα πάρεις και το ψυγείο μαζί σου ή μόνο το μαγιό, το αντηλιακό και τη διάθεση σου; Αν δεν έχεις χρήματα και πας στο χωριό, θα αντέξεις γονείς, παππούδες, θείους, ξαδέρφια, ανίψια και όλο το σόι; Όταν ξεμπερδέψεις με όλα αυτά, καταλήγεις και στο αναπόσπαστο κομμάτι του καλοκαιριού: Το βιβλίο.

Ναι, αυτή η περίοδος είναι η καλύτερη για τους ανθρώπους που ασχολούνται με το βιβλίο. Εκδότες, διακινητές, βιβλιοπωλεία, βλέπουν να ανεβαίνει η κίνηση στον χώρο. Η κρίση και η πληθώρα μέτριων έως κακών βιβλίων, έχουν ρίξει τα νούμερα. Εντούτοις, όσοι ετοιμάζονται να παραθερίσουν θα πάνε στο βιβλιοπωλείο και θα πάρουν σίγουρα ένα. Για να σας βγάλουμε από τη δύσκολη θέση διαλέξαμε πέντε κλασικά για σας. Μην τρομάζετε. Η πεντάδα που ακολουθεί περιλαμβάνει τίτλους που διαβάζονται εύκολα και φυσικά είναι υψηλού λογοτεχνικού επιπέδου. Αν τα έχετε στη βιβλιοθήκη σας είστε τυχεροί, αν δεν τα έχετε, αγοράστε τα με κλειστά μάτια. Άντε, καλό καλοκαίρι και καλό διάβασμα.

Η μεταμόρφωση, Φραντς Κάφκα

Ο Κάφκα είχε την ικανότητα να βλέπει τις αλλαγές πριν συμβούν. Να αποτυπώνει το δυστοπικό πριν επιβληθεί. Όπως και στη “Δίκη”, έτσι και δω το ξεκίνημα είναι συγκλονιστικό. “Όταν ένα πρωί ο Γκρέγκορ Σάμσα ξύπνησε από ταραγμένο ύπνο, βρέθηκε στο κρεβάτι του μεταμορφωμένος σε τεράστιο ζωύφιο”. Έτσι, απλά δίνει το στίγμα της νουβέλας. Ο μεγάλος Τσέχος συγγραφέας ξεκινά πάντα από το αποτέλεσμα του ζοφερού μέλλοντος για να το αναλύσει και να μας το παραδώσει γυμνό. Ο λόγος του ρέει ευχάριστα και σε κανένα σημείο δεν σε “βασανίζει” πνευματικά. Τουναντίον, σε προκαλεί να σκεφτείς και να ευχηθείς “Η μεταμόρφωση” να μην ήταν επίκαιρη γιατί οι επώδυνες αλλαγές είναι πάντα αόρατες.

Ο πότης, Χανς Φάλαντα

Ο Χανς Φάλαντα δεν έχει τη φήμη που του αξίζει. Κακώς, γιατί “Ο πότης” είναι βιβλίο υψηλού επιπέδου. Δεν είναι υπερβολή να τον βάλουμε δίπλα στους άλλους κλασικούς. Εδώ, μας προσφέρει κάτι που μόνο στον Ντοστογιέφσκι μπορούμε να βρούμε: Ένα μυθιστόρημα-καθρέφτης μια εποχής. Ειδικότερα αυτής που διαμορφώθηκε στη Γερμανία τη δεκαετία του '30. Τη δεκαετία που η δημοκρατίας-τέρας της Βαϊμάρης έφερε τον Χίτλερ στην εξουσία.

Ο Φάλαντα επικεντρώνει στον Έρβιν και τον εθισμό του στο αλκοόλ. Αργά και μεθοδικά θα τον διαβρώσει και την ίδια στιγμή θα αποκαλύψει την αρρώστια της τότε κοινωνίας. Απαράμιλλη αφηγηματική τεχνική και λόγος που δεν σου επιτρέπει να κλείσεις το βιβλίο.

Ο γέρος και η θάλασσα, Έρνεστ Χεμινγουέη

Ο Χεμινγουέη περιγράφει τον αγώνα για επιβίωση με ορμή και φρεσκάδα. Καταφέρνει να συνδυάσει την καθαρότητα των εικόνων που δημιουργεί ο λόγος, με το πάθος που κοχλάζει. Τον άχρονο αγώνα του ανθρώπου να νικήσει και μείνει όρθιος για μέρα ακόμα. Να κρατήσει την αξιοπρέπεια του.

Η μάχη του ψαρά Σαντιάγο με τον μεγάλο ξιφία στα ανοιχτά της Κούβας είναι επική. Ο άνθρωπος και η θάλασσα. Τίποτε άλλο. Ο άνθρωπος απέναντι στη φύση και την ανίκητη δύναμη της. Ο Χεμινγουέη σε βάζει μέσα στην περιπέτεια και σε εξουθενώνει. Στο τέλος βγαίνει κερδισμένος από την αναγνωστική εμπειρία. Ένα από τα σπουδαιότερα βιβλία της παγκόσμιας πεζογραφίας.

Σκακιστική νουβέλα, Στέφαν Τσβάιχ

Το τελευταίο αριστούργημα του μεγάλου Αυστριακού. Ο Τσβάιχ με τη “Σκακιστική νουβέλα” παρουσίασε μια λεπτομέρεια της λειτουργίας του μυαλού. Ασύλληπτο! Κανείς δεν μπορεί να ξέρει το πώς δουλεύει, όμως αυτός εστίασε στο περιβάλλον και μπόρεσε να αποκωδικοποιήσει το ελάχιστο. Η ευφυΐα του έγκειται στο ότι έστησε μια παρτίδα σκάκι στο μυαλό του και την κατέγραψε στο χαρτί.

Ο Τσβάιχ γράφει για δύο μεγάλους σκακιστές. Ο ένας, Μίρκο Τσέντοβιτς, όχι και πολύ έξυπνος, όμως μπορούσε να “διαβάζει” τη σκακιέρα τέλεια. Ο άλλος, ο Δρ. Μπ., μαθαίνει σκάκι ενώ είναι έγκλειστος σε ειδικό δωμάτιο από τους ναζί. Όχι φυλακή, δωμάτιο. Απομονωμένο και σχεδόν άδειο. Κάποια στιγμή κλέβει βιβλίο με παρτίδες σκακιού. Η παρτίδα του Τσβάιχ αφορά το πνεύμα και τη φαντασία. Αξεπέραστο.

Ο χρυσός σκαραβαίος, Έντγκαρ Άλλαν Πόε

Ο Πόε μπορεί να εξασφάλισε τη λογοτεχνική αθανασία με “Το κοράκι”, όμως με αυτό το αφήγημα κέρδισε τη μεγάλη φήμη στις ΗΠΑ. Ήταν η συμμετοχή του στον διαγωνισμό της εφημερίδας “Philadelphia Dollar Newspaper” το 1843. Βέβαια, κανείς δεν μπορούσε, τότε, να εκτιμήσει την αξία αυτού διαμαντιού. Ο Πόε ανακαλύπτει με τον “Σκαραβαίο” τη διαλεκτική της επιθυμίας πριν τον Φρόιντ!

Ο Πόε έγινε γνωστός από τον Σαρλ Μπωντλαίρ, ο οποίος τον ενσωμάτωσε στις προδρομικές φυσιογνωμίες του συμβολισμού. “Ο χρυσός σκαραβαίος” είναι τόσο λεπτοδουλεμένη δουλειά, που δεν θα το αφήσεις από τα χέρια σου μέχρι να φτάσει στο τέλος. Είναι γρίφος μέσα στον γρίφο που όμως η αγωνία να τον λύσεις σε παρασύρει ευχάριστα.

-Στοιχεία αντλήθηκαν από τη biblionet