Το 2000 αποτελεί χρονιά ορόσημο στη σύγχρονη ιστορία των Λέικερς. Από την εποχή του «showtime» και τους 5 τίτλους την οκταετία 1980-1988 (1980, 1982, 1985, 1987, 1988), υπό την καθοδήγηση των Τζέρι Ουέστ και Πατ Ράιλι και με παίκτες-θρύλους να έχουν γράψει ιστορία αγωνιζόμενοι για τους «Λιμνανθρώπους» (Μάτζικ Τζόνσον, Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ, Μπομπ Μάκαντου, Κερτ Ράμπις, Μπάιρον Σκοτ, Τζέιμς Ουόρθι και πολλοί άλλοι ακόμα), η ομάδα βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο.

Έχοντας συμπληρώσει ήδη 11 χρόνια μακριά από τις επιτυχίες, οι Λέικερς αποφασίζουν να γυρίσουν σελίδα προσλαμβάνοντας τον Φιλ Τζάκσον στην τεχνική τους ηγεσία, ενώ ο αέρας ανανέωσης στην ομάδα συνδυάζεται και με την μετακόμισή τους στο Staples Center.

Η τριγωνική επίθεση των Μπουλς βρίσκει πλέον την εφαρμογή της και στους Λιμναθρώπους με αιχμές του δόρατος του Σακίλ Ο' Νιλ και Κόμπι Μπράιαντ και η ομάδα του Λος Άντζελες βρίσκει πολύ γρήγορα το δρόμο της.

Ξεκινώντας τη σεζόν με ένα εντυπωσιακό 25-5, οι Λέικερς τερματίζουν τη σεζόν στην πρώτη θέση της δυτικής περιφέρειας με ρεκόρ 67-15, εξασφαλίζοντας το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας μέχρι τους τελικούς. Αποκλείοντας κατά σειρά Κινγκς, Σανς και Μπλέιζερς, βρίσκονται αντιμέτωποι στους τελικούς του ΝΒΑ με τους Πέισερς του coach Λάρι Μπερντ.

Πριν από 16 χρόνια λοιπόν (19/6/2000), οι Λέικερς με πρωταγωνιστή τον εκπληκτικό Σακίλ Ο' Νιλ (41 π, 16 ριμπ.) και άξιο συμπαραστάτη του τον Κόμπι Μπράιαντ (26 π., 10 ριμπ.) επικρατούν με 116-111 των Πέισερς, επιστρέφοντας από το -13 στις αρχές της 4ης περιόδου. Έτσι, μετά το 1988 και 12 χρόνια μακριά από τις επιτυχίες, οι Λιμνάνθρωποι φτάνουν ξανά στην κορυφή, στο ξεκίνημα της πορείας τους για το περίφημο three-peat.

Μαζί με τους Λέικερς το δαχτυλίδι κατέκτησε και ένας δικός μας γνώριμος. Ο λόγος για τον Τζον Σάλει, ο οποίος λίγο πριν αποσυρθεί οριστικά από την ενεργό δράση, μιας και είχε ήδη επιστρέψει από απουσία 2+ ετών στον «μαγικό» κόσμο, στέφθηκε για 4η φορά πρωταθλητής του ΝΒΑ.

Ο γνωστός μας από το ταραχώδες πέρασμα του από τον Παναθηναϊκό στις αρχές της σεζόν 1996-97, με αποκορύφωμα την προσγείωση του στο ΟΑΚΑ με ελικόπτερο προκειμένου να προλάβει την αναμέτρηση απέναντι στον ΠΑΟΚ για το Κύπελλο, έγινε εκείνη την ημέρα μέλος ενός πολύ κλειστού club.

Οι Λέικερς έγιναν ο τρίτος διαφορετικός σύλλογος με τη φανέλα του οποίου ο Σάλεϊ φτάνει στον τίτλο του ΝΒΑ, μετά τους Πίστονς (1989, 1990), αλλά και τους Unstop-A-Bulls του Τζόρνταν (1996). Μoνάχα ο τότε συμπαίκτης και επί 7 χρόνια κάτοικος Λος Άντζελες, Ρόμπερτ Χόρι, έχει καταφέρει κάτι ανάλογο έχοντας κατακτήσει συνολικά 7 πρωταθλήματα στην καριέρα του, αγωνιζόμενος σε Ρόκετς (1994, 1995), Λέικερς (2000, 2001, 2002) και Σπερς (2005, 2007).

Έτσι, η «Αράχνη», όπως ήταν το προσωνύμιο που του είχε αποδοθεί από την περίοδό του στα «Κακά Παιδιά» των Πίστονς, στο άκουσμα του οποίου ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς πιθανότατα ακόμα και σήμερα θα αφρίζει, κατέχει μέχρι και σήμερα ένα μοναδικό ρεκόρ και παρότι στα τελευταία playoffs της καριέρας του μετρούσε μόλις 0.9 πόντους και 0.6 ριμπάουντ ανά παιχνίδι, κατάφερε να μείνει για πάντα στην ιστορία, μέχρις ότου κάποιος πετύχει κάτι αντίστοιχο με 4 διαφορετικές ομάδες.

«4 πρωταθλήματα με τρεις διαφορετικές ομάδες, σε τρεις διαφορετικές δεκαετίες και δύο ξεχωριστά millenniums, δεν είναι και μιρκό κατόρθωμα», όπως είχει πει και ο ίδιος ο Σάλεϊ ανακοινώνοντας το οριστικό φινάλε της καριέρας του.

*Ο μοναδικός άλλος πάικτης που έχει στεφθεί πρωταθλητής σε 3 διαφορετικές δεκαετίες είναι ο Τιμ Ντάνκαν (1999, 2003, 2005, 2007, 2014).

Ιστορικό επίτευγμα και από τον τρομακτικό στη σειρά των τελικών Σακίλ Ο' Νιλ, ο οποίος έγινε μόλις ο 3ος στην ιστορία του ΝΒΑ μετά τους Ουίλις Ριντ (1970) και Μάικλ Τζόρνταν (1996) που κατακτά και τα 3 βραβεία MVP μέσα στην ίδια σεζόν (All-Star Game, regular season, τελικών).

Τα επιτεύγματα του Τζον Σάλει στο ΝΒΑ:

4 πρωταθλήματα ΝΒΑ (1989, 1990, 1996, 2000)

5.228 πόντοι (7 μ.ο)

3.356 ριμπάουντ (4.5 μ.ο)

Μέλος της τρίτης καλύτερης 5αδας του ΝΒΑ (1986)

*Το Νο.22 με το οποίο αγωνιζόταν στο κολέγιο του Georgia Tech έχει αποσυρθεί.

*Bonus video: Η καλύτερη εμφάνιση του Σάλεϊ με τη φανέλα του Παναθηναϊκού (21 πόντοι απέναντι στη Μπάγερν Λεβερκούζεν).