Την Κυριακή (27/2) το πρωί, το κέντρο του Λονδίνου κινούταν σε ρυθμούς τελικού League Cup. Παντού έβλεπες γαλάζιες και κόκκινες αποχρώσεις, οπαδούς της Λίβερπουλ και της Σίτι με την πρώτη κούπα της χρονιάς να κάνει το μάτι τους να γυαλίζει. Το gazzetta.gr ήταν εκεί.

Στα νοτιοδυτικά της πόλης, στο Κίνγκστον, τα πράγματα ήταν πολύ πιο ήρεμα. Το εκπληκτικό σερί της AFC Γουίμπλεντον στη League Two τερματίστηκε με εντός έδρας ήττα από την Όξφορντ Γιουνάιτεντ, ενώ ακολούθησε την Τρίτη εκτός έδρας ισοπαλία με την Νορθάμπτον, η οποία άφησε τους Ντονς στην 8η θέση.

Θα αναρωτηθεί κανείς, «μα καλά, ο άλλος ταξίδεψε στο Νησί για τελικό Σίτι-Λίβερπουλ κι ασχολείται με την AFC Γουίμπλεντον;». Κι όμως. Η ιστορική ομάδα του ευρύτερου Λονδίνου κρύβει τη δική της μαγεία.

Ήταν τον Μάιο του 2002, όταν ο πρόεδρος Τσαρλς Κόπελ διεμήνυσε στην FA ότι αν ο σύλλογος της Γουίμπλεντον δεν άλλαζε έδρα θα οδηγούταν στη χρεοκοπία. Το πλάνο είχε στόχο τη δημιουργία ενός εντελώς νέου brand, με άλλο όνομα, σήμα και χρώματα στην νεοσύστατη πόλη του Μίλτον Κέινς. Η απουσία γηπέδου καθυστέρησε τη μετακίνηση, ωστόσο από την πρώτη στιγμή οι οπαδοί των Wombles βρέθηκαν απέναντι.

Σύντομα, όταν κατάλαβαν πως ο κύβος ερρίφθη, αποφάσισαν την σύσταση ενός νέου σωματείου, βασισμένου στην οπαδική βάση της παλιάς Γουίμπλεντον, το οποίο θα ξεκινούσε από τον πάτο των ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων του Νησιού. Αποτέλεσμα; Πέντε άνοδοι σε εννιά χρόνια και εισαγωγή στις επαγγελματικές κατηγορίες! Οι Ντονς βρίσκονται στη League Two και η τρομερή φετινή τους πορεία αφήνει υποσχέσεις για άνοδο στη League One! Παρότι έχασαν τελευταία έδαφος, η ελπίδα τους παραμένει ζωντανή. Από την ένατη κατηγορία στην τέταρτη λοιπόν, ενώ κατάφεραν να πάρουν έγκριση για την ανέγερση νέου γηπέδου, στα παλιά τους λημέρια!

Η άδεια για το χτίσιμο του ολοκαίνουργιου «σπιτιού» στο Plough Lane, όπου έπαιζε η παλιά Γουίμπλεντον πριν οδηγηθεί στην πρώτη/// έξωση και στο Σέλχαστ Παρκ της Κρίσταλ Πάλας, εγκρίθηκε τον Δεκέμβριο του 2015. Το νέο γήπεδο θα έχει αρχικά 11.000 θέσεις, με στόχο να φτάσει τελικά τις 20.00 και να ανεβάσει ακόμα περισσότερο τη δυναμική του συλλόγου.

Προφανώς, για να εξελιχθεί ένα τόσο μεγαλόπνοο και σημαντικό πλάνο, χρειάζεται πλήρη οργάνωση. Δεν μαζεύτηκαν απλά οπαδοί από την κερκίδα και τους δόθηκαν διοικητικά πόστα. Το Dons Trust δημιουργήθηκε για να διασφαλίσει την ομαλή διοίκηση και τον δημοκρατικό έλεγχο του συλλόγου από τα μέλη του. Κάθε μέλος, έχει δικαίωμα ψήφου.

Πρόεδρος του Trust αυτή τη στιγμή είναι ο Μάθιου Μπριτς, ο οποίος μίλησε στο Gazzetta Weekend Journal για τη διαδρομή της AFC Γουίμπλεντον, τις δυσκολίες και τις προκλήσεις της δημοκρατικής διοίκησης, καθώς και τα όνειρα για το μέλλον.

Πώς αντέδρασαν οι οπαδοί όταν αποφασίστηκε ότι ο αγαπημένος τους σύλλογος, με 104 χρόνια ιστορίας, θα μετακινούταν σε άλλη πόλη με διαφορετικό όνομα;

«Όχι καλά! Υπήρχε οργή και πάνω από το 90% των οπαδών μποϊκόταρε το νέο σύλλογο και ξεκίνησε από την αρχή με την AFC Γουίμπλεντον».

Γιατί αποφασίσατε να ξεκινήσετε από την αρχή και όχι απλά να ακολουθήσετε την MK Ντοντς; Ήταν η απόσταση ή κάτι παραπάνω; Υπήρχε κόσμος που προτίμησε την Ντονς;

«Φαντάζομαι ότι η απόσταση έπαιξε το ρόλο της, γιατί προηγουμένως είχαμε μετακινηθεί μερικά μίλια από το Γουίμπλεντον στο Σέλχαστ Παρκ. Το βασικό όμως ήταν πως μας έγινε ξεκάθαρο ότι η κίνηση αυτή θα έσπαγε τους δεσμούς με την τοπική κοινωνία, οπότε απλά δεν έγινε αποδεκτή από τον κόσμο. Υπολογίζεται ότι λιγότεροι από 100 οπαδοί πήγαν στα ματς της ΜΚ Ντονς όταν έγινε η μετακίνηση. Την ίδια στιγμή, η νεοσύστατη AFC Γουίμπλεντον συγκέντρωνε σχεδόν 3000 θεατές μέσο όρο, παρότι έπαιζε στη χαμηλότερη δυνατή κατηγορία, απέναντι σε ομάδες που τις περισσότερες φορές δεν τις παρακολουθούσαν πάνω από 50 οπαδοί».

Πώς καταφέρατε να διατηρήσετε την ταυτότητα και την παράδοση της παλιάς Γουίμπλεντον;

«Απλά συνεχίσαμε με τον τρόπο που θεωρούσαμε σωστό και όλα δούλεψαν μια χαρά. Ο σύλλογός μας είχε ανέβει από τις ερασιτεχνικές κατηγορίες και στο παρελθόν, οπότε μας φαινόταν φυσιολογικό να το κάνει ξανά».

Πόσο εύκολο είναι να ανταγωνίζεσαι στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο χωρίς έναν «sugar daddy» να δίνει χρήματα; Πώς καταφέρνετε να κάνετε μεταγραφές;

«Τα καταφέρνουμε δουλεύοντας πολύ στο fundraising και επενδύοντας στα νιάτα. Ο κόσμος που έρχεται στο γήπεδο είναι πολύ καλός για το επίπεδο που είμαστε τώρα και τα εισιτήρια μας αποζημιώνουν, μαζί με τα έσοδα που έχουμε από τις μεγάλες δωρεές».

Ποια ήταν η πιο δύσκολη χρονιά της AFC Γουίμπλεντoν και γιατί;

«Η δεύτερη χρονιά στο πρωτάθλημα της League Two, όταν αποφύγαμε τον υποβιβασμό την τελευταία αγωνιστική. Έπρεπε να αλλάξουμε προπονητή και τα χρήματα που είχαμε διαθέσιμα έκαναν πολύ δύσκολο τον καταρτισμό ενός ρόστερ με επαρκές επίπεδο. Ο Νιλ Άρντλεϊ έκανε πολύ καλή δουλειά κρατώντας μας στην κατηγορία».

Η Γουίμπλεντον σκαρφάλωνε πρωταθλήματα για να φτάσει τελικά στην πρώτη κατηγορία και στον τελικό του FA Cup. Είναι αυτός ο στόχος της AFC Γουίμπλεντον; Είναι εφικτό κάτι τέτοιο στο σύγχρονο ποδόσφαιρο;

«Είμαστε φιλόδοξοι και θέλουν να φτάσουμε όσο πιο ψηλά γίνεται. Δεν δείχνει και πολύ πιθανό με τον τρόπο που τα χρήματα εξουσιάζουν το ποδόσφαιρο στις μέρες μας, ωστόσο και τότε το να ανέβεις από την ένατη κατηγορία έδειχνε απίθανο. Επομένως απλά πρέπει να ξανακάνουμε το απίθανο πραγματικότητα!».

Η ομάδα επιστρέφει στις ρίζες της, παίρνοντας άδεια για την κατασκευή νέου γηπέδου στο Plough Lane. Πόσο σημαντικό είναι αυτό;

«Είναι τρομερά σημαντικό για δύο λόγους. Αφενός αποτελεί την ολοκλήρωση του ταξιδιού μας πίσω στο Γουίμπλεντον, στο οποίο παίξαμε για τελευταία φορά το 1991. Αφετέρου, η μεγαλύτερη χωρητικότητα (και η αυξημένη δυνατότητα για εμπορική εκμετάλλευση) θα μας επιτρέψουν να αυξήσουμε το εισόδημά μας και να πιέσουμε για περισσότερες ανόδους».

Ποιο είναι το μυστικό ώστε μια οπαδική πρωτοβουλία για την διοίκηση ενός συλλόγου να στεφθεί με επιτυχία;

«Πιθανότατα το μυστικό μας ήταν πως όλοι όσοι συμμετείχαν ήταν απολύτως σύμφωνοι για το τι κάναμε και γιατί το κάναμε. Είχαμε ένα κοινό σκοπό και μια κοινή οργή για αυτά που μας έκαναν. Έτσι διαβεβαιώσαμε ότι θα μείνουμε ενωμένοι μέχρι τουλάχιστον να έχουμε τη δυνατότητα να λειτουργήσουμε περισσότερο "κανονικά" σαν σύλλογος».

Σας έχουν προσεγγίσει άλλα κλαμπς για να ακολουθήσουν το δρόμο σας; Θεωρείτε πως στο μέλλον θα δούμε περισσότερες πρωτοβουλίες λαϊκής βάσης;

«Πολλοί σύλλογοι κάνουν πλέον το ίδιο, ή τουλάχιστον προσπαθούν να είναι προετοιμασμένοι να το κάνουν σε περίπτωση που βρεθούν σε μπελάδες. Εμείς πάντα δουλεύουμε με τους επόμενους. Υπάρχουν ήδη 5 κλαμπ που ακολουθούν το ίδιο μοντέλο στην κατηγορία μας, οπότε γίνεται όλο και πιο σύνηθες».

Τελικά, ο κόσμος έχει τη δύναμη στο ποδόσφαιρο;

«Το ποδόσφαιρο χωρίς οπαδούς είναι απλά μερικοί άνθρωποι που κλοτσούν μια μπάλα τριγύρω. Εμείς πάντα πρέπει να θυμόμαστε ότι οι οπαδοί φέρνουν όλα τα χρήματα στο παιχνίδι, οπότε δεν μπορούν να μας αγνοήσουν αν δουλεύουμε από κοινού».