Σιγά που θα έμεναν μακριά από το ποδόσφαιρο αυτοί οι τύποι. Σιγά που δεν θα σκέφτονταν ν' ασχοληθούν με μια δική τους ομάδας. Σιγά μην αρκούνταν στα... φιλικά παιχνίδια σε γηπεδάκια 8x8 απλά για να περνούν την ώρα τους...

Τα αδέρφια Νέβιλ, ο Ράιαν Γκιγκς και ο Νίκι Μπατ, συνεχίζουν να γράφουν την ήδη πλούσια ιστορία τους στο άθλημα, μόνο που αυτή τη φορά το κάνουν από μια πολύ διαφορετική θέση, σε πολύ διαφορετικές καταστάσεις από αυτές που είχαν συνηθίσει να βιώνουν και με πολύ διαφορετικά δεδομένα τα οποία οι ίδιοι πρέπει να φτιάξουν και να βελτιώσουν, όπως έφτιαξαν, βελτίωσαν και ... μεγαλούργησαν στην ποδοσφαιρική τους καριέρα.

Η Σάλφορντ Σίτι, είναι πλέον το «παιδί» τους. Η ποδοσφαιρική ομάδα με την οποία θέλησαν ν' ασχοληθούν. Δεν είναι χόμπι, δεν είναι... υποχρέωση, δεν είναι ασχολία για τα μάτια του κόσμου, δεν θα τους εξασφαλίσει χρήματα.

Κι όμως, θέλουν να το κάνουν, ασχολούνται όσες περισσότερες ώρες της ημέρας μπορούν με αυτό και έχουν δει ήδη αποτέλεσμα με ό,τι συνέβη στον πρώτο γύρο του φετινού Κυπέλλου Αγγλίας...

Η «Class of '92» έχει δώσει χρήματα, χρόνο, προσπάθεια και πολλές ώρες σε αυτή την ερασιτεχνική ομάδα που πλέον αγωνίζεται στη Northern Premier League Premier Division, κερδίζοντας την άνοδο στην πρώτη χρονιά παρουσίας των θρύλων της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο ιδιοκτησιακό της ερασιτεχνικής, αυτής, ομάδας.

Η επένδυση ήταν ιδέα του Γκάρι Νέβιλ, όπως έχουν αποκαλύψει τα... υπόλοιπα μέλη της «Τάξης του '92». Πρώτα, έπεισε τον Ράιαν Γκιγκς κι έπειτα τον Πολ Σκόουλς, έτσι ώστε ν' αναλάβουν τη Σάλφορντ Σίτι, ξεκινώντας όλες τις διαδικασίες από τις αρχές του 2014, παρακολουθώντας την ομάδα, διαπιστώνοντας τις ανάγκες που υπάρχουν, τη δουλειά που χρειάζεται να ρίξουν και εν τέλει να επισημοποιηθεί η παρουσία τους στην ιδιοκτησία της Σάλφορντ, τον Νοέμβρη του 2014.

«Ο Γκάρι είναι... control freak» δηλώνει η γυναίκα του άλλοτε δεξιού οπισθοφύλακα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο ντοκιμαντέρ του BBC για το συγκεκριμένο πρότζεκτ της «Class of '92», με τον Σκόουλς να την επιβεβαιώνει και τον ίδιο απλά να... διευκρινίζει πως: «Μου αρέσει να είμαι μέσα στα πράγματα και να μη χάνω τις εξελίξεις... Έτσι θα το έλεγα εγώ».

Πρωταρχικός στόχος, λοιπόν, ήταν να μη χαθούν τα ταλέντα που άξιζαν και έπρεπε να κάνουν το βήμα παραπάνω στο ποδόσφαιρο. Οι Νέβιλ, Γκιγκς, Σκόουλς και Μπατ, θυμούνται πως ξεκίνησαν και οι ίδιοι την ιστορία τους στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, πως δούλεψε μαζί τους ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, τι κατάφεραν όλοι μαζί αποτελώντας μια δυνατή και αδιάσπαστη παρέα (συμπεριλαμβανομένου φυσικά και του Ντέιβιντ Μπέκαμ) και θέλουν να το μεταδώσουν αυτό στους νεαρούς που ονειρεύονται και είναι ακόμα... ρομαντικοί με το ποδόσφαιρο. Φυσικά, αυτό θα το έκαναν σε ομάδα της πόλης του Μάντσεστερ, για να είναι ακόμα πιο έντονο το συναίσθημα της... επανάληψης της δικής τους ιστορίας και να τα δώσουν όλα.

Αναλαμβάνοντας και πρακτικά τα καθήκοντά τους, αντιλήφθηκαν ότι τίποτα δεν θύμιζε τα δικά τους χρόνια και τις εγκαταστάσεις που είχαν στη Γιουνάιτεντ, τα αποδυτήρια στο «Ολντ Τράφορντ» και το επαγγελματικό επίπεδο που βοήθησε εκείνους να αναδειχθούν. «Να δώσουμε χρήματα για... φώτα και καινούριες τουαλέτες ή για επιθετικό;» ήταν ένα από τα πρώτα διλλήματα του Γκάρι Νέβιλ, που έπρεπε να μάθει ότι χρειάζονταν και τα δύο. Για να καταλάβετε την κατάσταση που επικρατούσε στα... ενδότερα της Σάλφορντ Σίτι όσον αφορά το γήπεδό της και το πως προπονούνταν και δούλευαν όλα τα παιδιά της ομάδας, υπήρχαν μονάχα τρεις ντουζιέρες για όλους και ελάχιστες πετσέτες...

Ο Νέβιλ, (μην αναρωτιέστε γιατί αναφερόμαστε κυρίως σε αυτόν, είναι ο άνθρωπος που “τρέχει” και ασχολείται με όλα τα ζητήματα της Σάλφορντ...) ενοχλήθηκε και φρόντισε να εγκαταστήσει κανονική, νόμιμη σύνδεση του «Sky» στο γήπεδο, αφού ήταν παράνομος ο τρόπος με τον οποίο παρακολουθούσαν μέχρι πρότινος το δημοφιλές τηλεοπτικό δίκτυο. Και εφόσον ο Νέβιλ είναι παρουσιαστής εκεί, έπρεπε να... βάλει τα πράγματα σε τάξη.

Όση φήμη κι αν είχαν από την ποδοσφαιρική τους καριέρα οι θρύλοι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όσος κι αν ήταν ο ενθουσιασμός των φίλων της Σάλφορντ στο άκουσμα πως πλέον θα έχουν τους έμπειρους ποδοσφαιρανθρώπους να καθοδηγούν την ομάδα, την οποία βλέπουν από την άκρη του αγωνιστικού χώρου, στο χορτάρι, κοντά στους παίκτες και όχι από άνετη καρέκλα των μικρών κερκίδων του γηπέδου, υπήρξαν και... αντιδράσεις. Αυτές, είχαν να κάνουν με την αλλαγή του σήματος και του χρώματος της φανέλας, αλλά και από τη συμφωνία με τον... Πίτερ Λιμ, με τον οποίο η «Τάξη του '92» μοιράζεται πλέον τις μετοχές.

«Δεν ξέρω πως γίνεται να βγάζουν χρήματα όσοι ασχολούνται με τους ποδοσφαιρικούς συλλόγους, αλλά στην περίπτωσή μας δεν ισχύει αυτό... Δεν έχουμε τα χρήματα για να αλλάξουμε όσο θα θέλαμε τη Σάλφορντ, το ξέραμε, όμως θέλουμε να ασχοληθούμε και να την κάνουμε καλύτερη. Δεν είμαστε εδώ μονάχα για λίγο για να κάνουμε την πλάκα μας, θέλουμε να έχει μέλλον η ομάδα, να είμαστε κι εμείς μαζί και να προσφέρουμε ό,τι και όσα μπορούμε» είπε ο Φιλ Νέβιλ, ο οποίος παράλληλα με το πόστο του στη Βαλένθια (της οποίας αφεντικό επίσης είναι ο Λιμ) εξασκεί τις προπονητικές του ικανότητες και προσπαθεί να διαχειριστεί τους νεαρούς ποδοσφαιριστές αλλά και τον προπονητή, με οδηγίες και συμβουλές. Κι αν προκαλεί έκπληξη το γεγονός πως... δίνει οδηγίες στον προπονητή, έχει γίνει και αυτό όταν ο κόουτς – που κρατάει τις μπάλες της προπόνησης στο σπίτι του – είχε καθυστερήσει να φτάσει στο γήπεδο για την προπόνηση, λόγω της κανονικής του δουλειάς και του χρόνου που του είχε πάρει...

Η συμβολή και όσα κάνουν οι παλαίμαχοι άσοι των «κόκκινων διαβόλων» για να συμβάλλουν στην εξέλιξη των παικτών της Σάλφορντ, περνάει στην πράξη μέσα και από τα οικογενειακά διπλά, στα οποία όλοι παίρνουν μέρος! Και ο Γκάρι Νέβιλ και ο Φιλ (όταν το καταφέρνει) και ο Σκόουλς και ο Μπατ... Βάζουν ξανά τα εξάταπα και δείχνουν στην πράξη συγκεκριμένα πράγματα όσον αφορά την αμυντική και επιθετική συμπεριφορά της ομάδας την ώρα του αγώνα, παρουσιάζοντας στοιχεία τα οποία η «Τάξη του '92» εφάρμοζε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από τα μικρότερα κλιμάκια, τα πήρε... προίκα στην προώθηση στους Άνδρες και έφτασαν σε μεγάλες επιτυχίες.

Πρόσφατα, η Σάλφορντ Σίτι έκανε το μεγάλο «μπαμ» στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας, πετώντας εκτός συνέχειας την επαγγελματική, Νοτς Κάουντι, της LeagueTwo. Παρά τις ... 59 θέσεις διαφοράς τους στις κατηγορίες του αγγλικού ποδοσφαίρου (ερασιτεχνικές και Football League), η αύρα και το πνεύμα των Γκιγκς, Νέβιλ, Σκόουλς και Μπατ (άπαντες παρόντες πλην του Ουαλού) ενέπνευσαν τους πρωταγωνιστές της Σάλφορντ που έφτασαν στο τελικό 2-0.

Πανηγύρισαν έξαλλα. Παίκτες, προπονητής... Γκάρι. Ειδικά ο τελευταίος, χοροπηδούσε σαν τρελός στην εξέδρα και αγκάλιαζε τους Σκόουλς και Μπατ μετά το σφύριγμα της λήξης που επιβεβαίωσε τη μεγάλη πρόκριση και το γεγονός πως ο Τύπος την επόμενη μέρα θα είχε στα κεντρικά του θέματα τη μεγάλη επιτυχία της Σάλφορντ. Έτσι είναι, άλλωστε, όταν ασχολείται με κάτι, διαθέτεις χρήμα, χρόνο, νοιάζεσαι και προσπαθείς να το κάνεις καλύτερο. Όταν το βλέπεις να μεγαλώνει και να πετυχαίνει, το απολαμβάνεις και με το παραπάνω γιατί βλέπεις ότι όλα έχουν πιάσει τόπο. Δίχως να το θεωρείς, βέβαια, ταβάνι...

Στις μετρήσεις, της τηλεθέασης, ο αγώνας Κυπέλλου ανάμεσα στη Σάλφορντ και τη Νοτς Κάουντι, χτύπησε... κόκκινο! Στα 3,5 εκατομμύρια έφτασαν οι τηλεθεατές (εξασφάλισε τη μετάδοση του παιχνιδιού το BBC2), αριθμός που ξεπερνάει κατά 900.000 αυτούς που παρακολούθησαν την εντός έδρας νίκη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επί της Λίβερπουλ με το τελικό 3-1, τον Σεπτέμβριο!

Στόχος της «Class of '92» για τη Σάλφορντ; «Ασφαλώς η είσοδος στις επαγγελματικές κατηγορίες της Football League κι ένα γήπεδο 25.000 θέσεων. Δεν θα ήταν κι άσχημα, ε;» βγαίνει από τα χείλη των ζωντανών θρύλων που αποτελούν πηγή έμπνευσης...