Ο... περσινός προδότης λοιπόν μπορεί μέσα σε ένα καλοκαίρι να γίνει ο επόμενος «ήρωας» της Εθνικής και η περίπτωσή του θα ήθελε ιατρική γνωμάτευση, αν δεν ήταν Ελληνας και δεν αποφάσιζε όπως η πλειοψηφία του λαού μας. Τα «πίσω - μπρος του» έχουν γράψει ιστορία όλα αυτά τα χρόνια, αλλά το δεδομένο είναι πως άπαντες πλέον τραβούν μια κόκκινη γραμμή στα όσα έγιναν και με αφετηρία το Ευρωμπάσκετ ξεκινάει η προσπάθεια ανοικοδήμησης της εμπιστοσύνης που χάθηκε εξ ολοκλήρου το περασμένο καλοκαίρι.

Ο Κώστας Κουφός έχει όλα τα χαρακτηριστικά του παραδοσιακού Ελληνα, με... ολίγη από ομογενή. Δεμένος με την οικογένειά του, επίσκεψη κάθε Κυριακή στην εκκλησία, αποφάσεις της τελευταίας στιγμής, ακόμη και τον γάμο του αποφάσισε να ματαιώσει ένα - ενάμιση μήνα προτού βάλει στεφάνι. Τι άλλη απόδειξη θέλετε;

Στην εκκλησία κάθε Κυριακή!

Οι γονείς του Κουφού ήταν βέροι Ελληνες με καταγωγή από τη Μεσσηνία και την Κόρινθο. Στα 9του χρόνια, στην πιο τρυφερή ηλικία, έχασε τον πατέρα του Αλέξανδο και «δέθηκε» ακόμη περισσότερο με τη μητέρα του Κατερίνα (Κάθι κατά το αμερικάνικο), αλλά και τα δύο αδέλφια του με «καθαρά» ελληνικά ονόματα, τον Βασίλειο και τη Μαρία.

Ο Κουφός γεννήθηκε στον Κάντον του Οχάιο και η μητέρα του Κάθυ, μετανάστευσε στις ΗΠΑ στα 16της χρόνια όπου γνώρισε και παντρεύτηκε τον Αλέξανδρο Κουφό. Η μητέρα του ήταν αυτή που προσπάθησε και κατάφερε σε μεγάλο βαθμό να κρατήσει τα χαρακτηριστικά της ελληνικής παραδοσιακής οικογένειας.

Από μικρός προσπαθούσε να ζει «χριστιανικά», όπως έλεγε σε διάφορες συνεντεύξεις του. Στα 19του, ως παίκτης της Γιούτα, πήγαινε σχεδόν κάθε Κυριακή στην εκκλησία και δήλωνε: «Ακόμα και μέσα στην εκκλησία μου ζητούν αυτόγραφα. Στην προσωπική μου ζωή προσπαθώ να ακολουθώ τους κανόνες της θρησκείας. Να είμαι καθαρός, τίμιος και να σέβομαι τους γύρω μου. Δεν είναι εύκολο με τόσους πειρασμούς και σ' αυτή την ηλικία, αλλά είμαι τόσο προσηλωμένος στο στόχο που προσπαθώ να μην επηρεάζομαι».

Δήλωνε Ελληνας και... στρατιώτης της Εθνικής ομάδας

Ο Κουφός ήταν πάντα με τα φεγγάρια του ή καλύτερα με τα καλοκαίρια του. Πάντα δήλωνε την επιθυμία να επιστρέψει στην Ελλάδα και να φορέσει τη φανέλα της Εθνικής, όμως πάντα υπήρχε ένα «αλλά...» στην πρότασή του που άλλαζε το νόημα. «Είμαι περήφανος που είμαι Έλληνας. Θέλω να παίξω με την Εθνική μας, να φορέσω το εθνόσημο, να κερδίσω ένα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες», είχε πει μετά την πρώτη του εμπειρία με την Εθνική ομάδα των Εφήβων το 2007 στην Ισπανία. Εκτοτε πρόσθετε το «αλλά...».
«Είναι το όνειρό μου να παίζω στην Εθνική ομάδα.

Είμαι πολύ περήφανος που είμαι Ελληνοαμερικάνος και που εκπροσωπώ τη χώρα μου στο ΝΒΑ, αλλά αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να πω κάτι με σιγουριά. Η σεζόν είναι μεγάλη, χρειάζονται πολλά παιχνίδια ακόμα για να ολοκληρωθεί και πραγματικά δεν γνωρίζω σε τι κατάσταση θα βρίσκεται το σώμα μου εκείνη την περίοδο» ήταν η απάντηση που έδωσε τον Μάρτιο του 2013 και τα ίδια περίπου δήλωνε από το 2007 και μετά κάθε φορά που πλησίαζαν οι υποχρεώσεις της Εθνικής.

Το ΝΒΑ πάνω απ' όλα

Ο Κουφός είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση νεαρού που (λογικά) θαμπώνεται από το ΝΒΑ και βάζει πρώτα και πάνω απ' όλα την προοπτική αυτή. Δεν αμφισβήτησε ποτέ κανείς την αγάπη του για την Ελλάδα, τη σχέση του με τη χώρα μας, αλλά και ο ίδιος δεν έκρυψε ποτέ πως η συμμετοχή στις μεγάλες διοργανώσεις με την Εθνική εξαρτάται από τη δική του κατάσταση στο ΝΒΑ. «Τώρα παίζω με τους καλύτερους. Ο Θεός με ευλόγησε με ταλέντο και στόχος μου είναι να φτάσω στην κορυφή» έλεγε στα 19του χρόνια και αντιλαμβάνεται κανείς πόσο μεγάλο είναι το όνειρο αυτό για έναν πιτσιρικά για να το βάλει σε σύγκριση με οτιδήποτε άλλο.

Ο Κουφός έζησε όλο αυτό το «όμορφο παραμύθι» του ΝΒΑ, από την πρώτη στιγμή μέχρι και τώρα ζει τις στιγμές και εκπληρώνει το όνειρό του. «Πριν από κάθε παιχνίδι πρέπει να αγοράσω ντόνατς και σαμπουάν για όλη την ομάδα, ακόμα και εφημερίδες για κάποιους παίκτες. Είναι καψώνια που γίνονται στους νέους κάθε ομάδας και κρατούν ένα χρόνο.

Εμένα με προσέχουν όμως. Έχω ακούσει και χειρότερα. Σε άλλους ρούκις γεμίζουν το αμάξι τους με ποπ κορν, τους κλέβουν τα ρούχα προπόνησης ή πάνε για δείπνο όλοι μαζί και βάζουν το νέο να τα πληρώσει» είχε πει την πρώτη του χρονιά και βεβαίως μέρα με τη μέρα, μήνα με το μήνα, γινόταν μέλος ενός συστήματος που είχε αυτά και πολλά ακόμη.

Ο... γάμος αλά ελληνικά που δεν έγινε ποτέ

Ο Κουφός, πιστός στις συνήθειες των ομογενών, ήταν να ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας με την Ελληνοαμερικανίδα Λία Σεργάκις. Ζευγάρι από μικροί, επρόκειτο στις 18 Ιουλίου να επισημοποιοήσουν τη σχέση τους, αλλά ο γάμος... σχόλασε νωρίς. «Είναι πραγματικά ευλογία. Είναι εκεί για μένα από την πρώτη μέρα που είμαστε μαζί, υποστηρίζοντας πάντα εμένα και είναι είναι ένας από τους λόγους που είμαι εδώ που είμαι τώρα.

Δεν είναι μόνο μια όμορφη γυναίκα, αλλά αυτή είναι πολύ έξυπνη και έχει τον τρόπο της. Είναι μοναδική!», είχε δηλώσει ο Κουφός πριν από τη διάλυση του γάμου, αποκαλύπτοντας μάλιστα και λεπτομέρειες: «Είμαστε και οι δύο 100% Έλληνες ακόμα κι αν δεν μιλάμε άπταιστα τη γλώσσα. Είμαστε πολύ περήφανοι για την καταγωγή μας, αλλά ο γάμος μας θα είναι αρκετά σύγχρονος και βεβαίως θα γίνει σε ελληνική εκκλησία». Μάλιστα η περίπτωση του Κουφού με την Σεργάκη αποτέλεσε για τα αμερικανικά δίκτυα μια παραλαγή της ταινίας «Γάμος αλά ελληνικά», κάτι που ο ίδιος ο Κουφός δεν αρνήθηκε. «Ναι, θα χει πολλά κοινά με το φιλμ, αλλά δεν θα είναι τόσοι πολλοί Ελληνες» είχε πει.

Βέβαια, όλα τα παραπάνω πήγαν... στράφι, καθώς ελάχιστες μέρες πριν από το γάμο, ο Κουφός και η Σεργάκη διαφώνησαν στους όρους του προγαμιαίο συμβολαίου και διέλυσαν μια σχέση που κρατούσε χρόνο. Ισως αυτή η λεπτομέρεια να μην ταιριάζει με την ελληνική νοοτροπία, την παραδοσιακή τουλάχιστον λογική των Ελλήνων, αλλά πιθανότατα να είναι και η μοναδική διαφορά μας.

Θέλετε κι άλλα για να επιβεβαιώσετε πως ο Κουφός είναι ο... απόλυτος Ελληνας; «Μου αρέσουν οι ντολμάδες, οι οποίοι είναι τυλιγμένοι με φύλλο και μέσα έχουν ρύζι. Κάθε φορά που πάω στη Γιούτα, η γιαγιά μου πάντα δίνει ένα τάπερ από αυτά. Δεν υπάρχει καλύτερο φαγητό από το μαγειρευτό και το σπιτικό!» είχε πει σε μια πρόσφατη συνέντευξή του, σαν τους Ελληνες δηλαδή που πετάγονται στο χωριο κι επιστρέφουν με... αρνιά, λάδια και τυριά από το σόι.

Το φετινό καλοκαίρι ήταν η τελευταία του ευκαιρία

Ουδείς στην ΕΟΚ ή στην Εθνική ομάδα αμφισβήτησε ποτέ την αγάπη του Κουφού για την πατρίδα του, αλλά είναι αρκετές οι στιγμές εκείνες που με κάθε τρόπο δήλωνε την προτίμησή του στο ΝΒΑ και την καριέρα του. Τα περσινά «μπρος - πίσω» ήταν το κερασάκι στην τούρτα και δεν ήταν λίγοι αυτοί που θεωρούσαν πως δεν θα έπρεπε να υπάρξει άλλη ευκαιρία. Ο τρόπος που αρνήθηκε την πρόταση του Φώτη Κατσικάρη έκανε έξαλλους τους πάντες, ακόμη και τον συνήθη ψύχραιμο ομοσπονδιακό τεχνικό. Για ένα μεγάλο διάστημα οι σχέσεις της ΕΟΚ με τον Κουφό «πάγωσαν» και «πάγωσαν πολύ».

Το μήνυμα όσο περνούσε ο καιρός ήταν ξεκάθαρο: «Αν θέλει, θα πρέπει να το δείξει ο ίδιος», έλεγαν στην Ομοσπονδία και ουσιαστικά αυτή η κίνηση θα αποτελούσε το δείγμα καλής θέλησης για να καθίσουν ξανά στο ίδιο τραπέζι οι δύο πλευρές. Η Εθνική δεν έχει την πολυτέλεια να... πετάει αξιόπιστες λύσεις σαν του Κουφού, αλλά θα έπρεπε και ο ίδιος να αποδεχτεί πως θα ανήκει σε μια ομάδα με τα αντίστοιχα δικαιώματα και υποχρεώσεις.

Το φετινό «ναι» αποτελεί τη «λευκή σημαία» κι άπαντες θέλουν να πιστεύουν πως το Ευρωμπάσκετ θα είναι η αρχή μιας νέας αξιόπιστης σχέσης που θα οικοδομηθεί με τον Κουφό και θα δώσει στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα την ευκαιρία να επενδύσει πάνω του.