Τα τελευταία χρόνια οι προπονητές ποδοσφαίρου έχουν «κλέψει» ορισμένα πράγματα από την τακτική του μπάσκετ. Ειδικά στις στημένες φάσεις τα σκριν για παράδειγμα αποτελούν σύνηθες μέρος του παιχνιδιού.

Δυο καλές, μια ανάποδη, δυο καλές, μια ανάποδη! Η θεία Βίστα πλέκει το κασκόλ στο Μουντιάλ!

Το Mundial μπορεί να εξελίσσεται κανονικά, αλλά εμείς εδώ στο Gazzetta Weekend Journal φτιάξαμε την ιδανική 11άδα παικτών της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της Ευρώπης.

Για να προχωρήσετε παρακάτω πρέπει να γνωρίζεται πως επιλέξαμε σύστημα 4-4-2 και ασχοληθήκαμε μόνο με παίκτες των οκτώ ομάδων που προκρίθηκαν στα περσινά playoffs.

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ – ΟΥΟΛΤΕΡ ΤΑΒΑΡΕΣ (Ρεάλ Μαδρίτης)

Δε χρειάζονται πολλά λόγια για την επιλογή μας. Ο τύπος αν ανοίξει τα χέρια του κρύβει όλο το τέρμα. Θα έχει ένα μικρό θέμα στα σουτ που θα καταλήγουν χαμηλά ενδεχομένως, αλλά τον εμπιστευόμαστε με κλειστά μάτια.

ΔΕΞΙΟ ΜΠΑΚ – ΜΑΪΚ ΤΖΕΙΜΣ (Παναθηναϊκός)

Αρχικά ο τύπος παρακολουθεί πολύ ποδόσφαιρο και δηλώνει οπαδός της Γιουβέντους. Μιλάμε για το απόλυτο «μηχανάκι». Θα ξεκίναγε κούρσα και θα τους άφηνε όλους πίσω. Έχουμε ακούσει για δεξιό πόδι σκέτο «φαρμάκι» οπότε θα έχει και ανάλογη σέντρα. Το πρόβλημα του θα είναι πως όταν βγαίνει μπροστά, θα μένει κενό στην άμυνα, αλλά για αυτό είναι τα χαφ.

ΣΤΟΠΕΡ – ΓΚΟΥΣΤΑΒΟ ΑΓΙΟΝ (Ρεάλ Μαδρίτης)

Ο Μεξικανός έχει τρία πλεονεκτήματα κι ένα μειονέκτημα. Πάμε στα θετικά...

Στο ψηλό παιχνίδι δε θα χάνει κεφαλιά κάτι που μπορεί να φέρει και γκολ σε καμιά στημένη φάση. Χρησιμοποιεί τέλεια τους αγκώνες του και τέλος, είναι του δόγματος «ή θα περάσει η μπάλα ή ο παίκτης και οι δύο αποκλείεται».

Το αρνητικό του είναι εύκολο... αργά πόδια.

ΣΤΟΠΕΡ – ΚΩΣΤΑΣ ΣΛΟΥΚΑΣ (Φενέρμπαχτσε)

Οι αμυντικοί πρέπει να έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά έτσι λόγω Αγιόν, πήγαμε στον Σλούκα. Παίκτης με μυαλό που ξέρει πως να κινηθεί στο χώρο και δεν πανικοβάλλεται στην πίεση του αντιπάλου. Σημαντικό πως είναι αριστεροπόδαρος και κάτι τέτοιο πάντα βοηθάει. Λίγα λάθη, δυνατός κορμός για τα τζαρτζαρίσματα και σωστές πάσες προς τα μπρος.

ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΠΑΚ - ΕΝΤΓΚΑΡΑΣ ΟΥΛΑΝΟΒΑΣ (Ζαλγκίρις)

Αν του πει ο προπονητής του να πάει να πνιγεί, θα πάει. Ο Λιθουανός είναι υπάκουος και η θέση αυτή χρειάζεται όρια. Βέβαια στην άλλη πλευρά ο Τζέιμς δεν έχει τέτοια, οπότε καλό είναι έστω στην αριστερή πλευρά να υπάρχουν. Ο Ουλανόβας είναι ο παίκτης που θα προσέξει πάρα πολύ τα ανασταλτικά του καθήκοντα κα δε θα περάσει τη γραμμή του κέντρου παρά μόνο αν πάρει τη σχετική εντολή.

ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΧΑΦ – ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ (Ολυμπιακός)

Ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές. Έχει πνευμόνια και τρέχει ακατάπαυστα. Δεν διστάζει να μαρκάρει παντού ενώ και μπροστά όταν παίζει απλά βοηθάει αρκετά. Ο παίκτης που λατρεύουν οι προπονητές αφού κάνει ό,τι του λένε. Δε θα περνάει μπάλα με τον «Παπ» στο κέντρο.

ΔΕΞΙΟ ΕΞΤΡΕΜ – ΣΕΡΧΙΟ ΡΟΝΤΡΙΓΚΕΘ (ΤΣΣΚΑ Μόσχας)

Τον βάλαμε στην ίδια πλευρά με τον Τζέιμς ώστε να αλληλοκαλύπτονται κάτι σχετικά εύκολο λόγω της ταχύτητας που διαθέτει. Ο Ισπανός γκαρντ χάνει πολύ δύσκολα τη μπάλα από τα πόδια του (και χέρια του), είναι καλός πασέρ και έχει επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα όταν βγει η ομάδα στην αντεπίθεση.

ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΕΞΤΡΕΜ – ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΡΙΝΤΕΖΗΣ (Ολυμπιακός)

Μαγικό αριστερό πόδι (χέρι) και έχει αυτή τη signature ντρίμπλα (πεταχτάρι) που δεν σταματιέται με κανέναν τρόπο. Παίζει με το κεφάλι ψηλά ώστε να βλέπει γήπεδο και η σέντρα του θυμίζει Μπέκαμ, λες κι έχει κομπιουτεράκι στο παπούτσι. Παίκτης με αντοχές, σκληράδα και τατουάζ τα οποία είναι άκρως σημαντικά στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.

ΕΠΙΤΕΛΙΚΟΣ ΜΕΣΟΣ – ΝΙΚ ΚΑΛΑΘΗΣ (Παναθηναϊκός)

Βιρτουόζος. Κολλάει η μπάλα στα χέρια του... ε, στα πόδια του θέλαμε να πούμε και την μοιράζει με χάρη. Βρίσκει τον συμπαίκτη του εκεί που κανείς δεν το περιμένει και προσφέρει έτοιμα γκολ στους επιθετικούς.

Το καλό με τον Καλάθη είναι πως θα μαρκάρει ψηλά την αντίπαλη άμυνα όποτε χρειάζεται.

ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ – ΑΛΕΞΕΪ ΣΒΕΝΤ (Χίμκι)

Τεμπελάκος. Δεν ασχολείται με πολλά πράγματα μέσα στο γήπεδο, αλλά όταν η μπάλα φτάσει στα πόδια του κάτι καλό θα κάνει. Του αρέσει να σουτάρει από μακριά και να δοκιμάζει τα αντανακλαστικά του αντίπαλου τερματοφύλακα. Δεν μαρκάρει ούτε με τα μάτια και λατρεύει τις ντριμπλίτσες. Περιττό να αναφέρουμε πως εκτελεί όλα τα στημένα γύρω από την αντίπαλη περιοχή.

ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ – ΤΖΕΪ ΣΙ ΚΑΡΟΛ (Ρεάλ Μαδρίτης)

Ο άνθρωπος χρειάζεται δέκα εκατοστά χώρο για να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα. Πολλές φορές σκοράρει χωρίς να έχει καν χώρο. Μπορεί σε ένα παιχνίδι να είναι άφαντος και μέσα σε ένα τρίλεπτο να «παστελώσει» δύο τεμάχια εκεί που ο αντίπαλος δεν το περιμένει. Ο ορισμός του στράικερ που μπορεί να μην υπάρχει στο γήπεδο για 90 λεπτά, αλλά του αρκεί μία φάση για να αλλάξει τη ροή του αγώνα.

ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ – ΖΕΛΙΚΟ ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ (Φενέρμπαχτσε)

Κέρδισε στο νήμα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους καθαρά και μόνο λόγω υπηκοότητας αφού η Σερβία είναι ποδοσφαιρομάνα σε αντίθεση με τη Λιθουανία που δεν ξέρει που παν' τα τέσσερα.

Ο Ομπράντοβιτς πείθει τους παίκτες τους, σκέφτεται κάτι καλό όταν το ματς δεν πηγαίνει όπως θέλει και θα θυμίζει λίγο Μουρίνιο στις συνεντεύξεις Τύπου.

Το κακό για αυτόν είναι πως δεν υπάρχουν τάιμ άουτ για να μετατρέπεται σε φωνές το μελιτζανί χρώμα του προσώπου του όταν οι παίκτες του δεν κάνουν αυτά που θέλει.

ΥΓ: Συγγνώμη Μπασκόνια που δεν χρησιμοποιήσαμε κανέναν παίκτη σου, αν και ο Τζέισον Γκρέιντζερ ως Ουρουγουανός θα δέσποζε στο χώρο του κέντρου, αλλά προέρχεται από τραυματισμό. (Βέβαια χάνουμε και τη Μιλένα μαζί)