Καθημερινά ειδικά στοιχήματα (21+)!

Πριν από λίγες ημέρες ο Γιώργος Χαραλαμπόπουλος απέδειξε και πάλι ότι έχει το δυνατότερο δεξί χέρι του κόσμου! Συμμετείχε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα χειροπάλης, της W.A.F. που φέτος διοργανώθηκε στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας, στην κατηγορία master men +100kg κατέκτησε για ακόμη μία φορά την πρώτη θέση!

Ο Χαραλαμπόπουλος που άρχισε το μπράντεφερ στα 24 του, μίλησε στο Gazzetta Weekend Journal για το άθλημα του και τον ίδιο!

Αν κάτι σε χαρακτηρίζει, είναι το πάθος που έχεις στη διάρκεια του αγώνα. Πως το έχεις επιτύχει αυτό;

«Για να φτάσεις να συμμετέχεις σε οποιαδήποτε διοργάνωση έχεις περάσει πολλά εμπόδια, πολλές δυσκολίες είτε οφείλονται σε επαγγελματικούς παράγοντες, είτε οικονομικούς, είτε φόρτου προγράμματος . Ολα αυτά επιβαρύνουν την προετοιμασία , ενώ μπορούν να συμβούν χίλια δυο πράγματα που μπορεί να τύχουν σε κάθε άνθρωπο - και αυτό το τονίζω - γιατί και οι αθλητές βάλλονται από παντού, υπάρχουν παράγοντες που επηρεάζουν πάντα και πολλές φορές τα φαβορί είναι φαβορί μόνο στο όνομα. Εγώ επιδιώκω πάντα να μην τα σκέφτομαι όλα αυτά και να δίνω στον αγώνα το 100% των δυνάμεων μου.»

Την ώρα του αγώνα σκέφτεσαι κάτι ή μόνο πως θα λυγίσεις το χέρι του αντιπάλου;

«Την ώρα του αγώνα λοιπόν το μυαλό μου είναι άδειο από οτιδήποτε μπορεί να με επιβαρύνει. Μαίνω σε κλίμα «πολέμου», λέω από μέσα μου ή εγώ ή αυτός, ειδικότερα όταν εκπροσωπώ την πατρίδα μας, την Ελλάδα, σε πανευρωπαϊκά ή παγκόσμια πρωταθλήματα που εκεί πλέον το επίπεδο δυσκολίας είναι πολύ υψηλό. Το παίρνω και λίγο πατριωτικά, για να στο πω απλά πιστεύω σε μία φράση που είχε χρησιμοποιήσει και η εθνική Ελλάδος σαν σλόγκαν «οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες». Αυτό είναι και το κίνητρο μου, να σηκώσω τη σημαία, να ακουστεί ο εθνικός μας ύμνος, να χαμογελούν αισιόδοξα οι Έλληνες παιδιά και μεγάλοι μόλις δουν μια νέα κατάκτηση που θα τους χαρίσει στιγμές υπερηφάνειας στις εποχές που ζούμε. Και η ανταμοιβή μου είναι η αναγνώριση του κόσμου που όπως προείπα την δέχομαι καθημερινά. »

Τι λέει ο κόσμος που σε συναντά, για τη δύναμη σου;

«Ο κόσμος είναι πραγματικά πολύ ζεστός απέναντι μου, είναι πλέον στη καθημερινότητα μου να με σταματούν στο δρόμο, στο φανάρι ή οπουδήποτε αλλού, με εντυπωσιάζει η φιλική οικειότητα που έχουν όταν μου μιλάνε και αυτό είναι κάτι που με τιμά ιδιαίτερα! Οι περισσότεροι ζητούν να φωτογραφηθώ μαζί τους αλλά το στάνταρ είναι να μου σφίξουν το χέρι.. Όσο για την δύναμη, δεν μου αναφέρουν κάτι συγκεκριμένο, δείχνουν το θαυμασμό τη συμπάθεια και την στήριξη τους, τα σημεία δηλαδή που το κράτος είναι απών, και αυτό πιστεύω ότι δείχνουν σε όλους τους αθλητές που έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ‘αισθήματα ‘ την ώρα που παλεύουν ή που ανεβαίνουν με τη σημαία στο βάθρο. Ξαναλέω ότι αυτό είναι κάτι που με τιμά και με συγκινεί ιδιαίτερα.»

Έχει τύχει να χρησιμοποιήσεις τη δύναμη σου για καυγά, τι έγινε τελικά;

«Γενικότερα αποφεύγω τους καυγάδες, η βία είναι κάτι που με βρίσκει αντίθετο! Η ελληνική γλωσσά και ο πολιτισμός μας δεν μου επιτρέπει να καταφεύγω σε ακραίες πρακτικές επίλυσης προβλημάτων, πέρα από αυτό, εάν ακολουθήσω τέτοια τακτική δεν θα αδικήσω μόνο τον εαυτό μου αλλά και τον άνθρωπο που θα το έχει προκαλέσει. Θα πρέπει να έχει συμβεί κάτι πολύ σοβαρό, να κινδυνεύει η ζωή μου, ή της οικογένειας μου ή κάποιου συμπολίτη μου και προφανώς να μην υπάρχει άλλη λύση. Ευτυχώς δεν έχει χρειαστεί ποτέ κάτι τέτοιο. Έχει συμβεί όμως σε εφηβική ηλικία να λύσω διαφορές με το μπραντεφερ, αυτό το άθλημα με πήγαινε από παιδί!»

Πόσο γυμνάζεσαι καθημερινά για να είσαι σε αυτή τη κατάσταση;

Έχω μια αρκετά φορτωμένη καθημερινότητα, προσπαθώ να μοιράζω τον χρόνο μου για να είμαι για όλους εκεί και μέχρι στιγμής τα καταφέρνω, αν σκεφτείς ότι πέρα από την δουλεία, διαβάζω για το πανεπιστήμιο, είμαι πλέον στο τελευταίο έτος, από την άλλη υπάρχουν και άλλες υποχρεώσεις κυρίως οικογενειακές , μένει ελάχιστος χρόνος μέσα στην ημέρα. Φροντίζω καθημερινά να αφιερώνω ένα 3ωρο σε προπόνηση με βάρη. Ενας καλός χειροπαλαιστής θα πρέπει να γυμνάζει και να έχει ανεπτυγμένες όλες τις μυϊκές του ομάδες , πλάτη, στήθος, ώμους, εννοείται τα χέρια και δίνω ιδιαίτερη έμφαση στην προπόνηση των καρπών, των πήχεων και φυσικά των δακτύλων. Μια - δύο φορές την εβδομάδα προσπαθώ να βρω λίγο χρόνο παραπάνω ώστε να βρεθώ με άλλους συναθλητές μου και να δουλέψω τεχνική πάνω στο τραπέζι του μπράντεφερ.»

Είσαι παγκόσμιος πρωταθλητής, αλλά δεν έχεις προπονητή. Πως γίνεται αυτό;

Πάντα χρειάζεται ένας άνθρωπος να βλέπει τα λάθη σου να σε συμβουλεύει να μοιραστεί μαζί σου κάποια εμπειρία που προφανώς θα τη χρειαστείς σε κάποια μάχη ή να κάνει λίγο πιο στρωτή την προετοιμασία σου. Εγώ όταν ξεκίνησα την χειροπάλη βρέθηκαν άνθρωποι να μου δείξουν τα βασικά, όμως η τεχνογνωσία του αθλήματος στην Ελλάδα ήταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα για το κάτι παραπάνω που ζητούσα εγώ και αυτό είναι κάτι που με κράτησε πίσω και στις διακρίσεις μου. Πιστεύω αν τα πράγματα τότε ήταν διαφορετικά, όλα αυτά τα μετάλλια θα είχαν έρθει πολύ νωρίτερα, έτσι ξεκίνησα μόνος να ψάχνω στο εξωτερικό κασέτες με αγώνες μπραντεφερ και προπονήσεις για να ξεκινήσω να δουλεύω τεχνικές.

Εφτιαξα μόνος μου τα όργανα που χρειαζόμουν για την ενδυνάμωση μου και για αρκετά χρόνια πήγαινα μόνος μου σε διεθνή τουρνουά και πρωταθλήματα. Αυτός είναι ένας από τους λόγου που δεν έχω προπονητή, έχω και το σκεπτικό ότι ένας προπονητής για έναν αθλητή είναι σαν πατέρας με γιό… Η απογαλάκτιση έρχεται μετά από κάποια χρόνια και αν έχεις ισχυρό δέσιμο τότε θα σε πάρει από κάτω, πρέπει να είσαι κυρίαρχος του εαυτού σου και όχι να εξαρτιέσαι από άλλους. Δεν έχω προπονητή λοιπόν για αυτούς τους λόγους...»

​

Εκτός από προπονητή, όμως, δεν είσαι μόνος;

Φυσικά και δεν είμαι, έχω όμως την ομάδα μου, ο κάθε ένας με την δική του αρμοδιότητα όλοι με κοινό στόχο. Είναι ο γιατρός μου, Ιωάννης Τσώλος, ένας εξαιρετικός χειρούργος ορθοπεδικός ο οποίος είναι πάντα δίπλα μου σε προετοιμασία και αγώνες και δίνει πάντα το κάτι παραπάνω για να είμαι σε επίπεδο παγκοσμίου και ο Άρης Χονδρός που διαχειρίζεται την συνολική μου εικόνα στα media.

Πέρα από αθλητής, είσαι και Πρόεδρος στην Ελληνική Ομοσπονδία χειροπάλης. Είσαι ικανοποιημένος από την εξέλιξη του αθλήματος ;

«Νομίζω πια ότι όλη η Ελλάδα γνωρίζει την χειροπάλη σαν άθλημα. Είναι ένα από τα αθλήματα που δεν γίνεται εάν το δεις να μην σε μαγνητίσει. Εχει τεράστιο ενδιαφέρον και ο κόσμος έχει καταλάβει ότι δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται. Εχει τεχνικές, βλέπεις μέσα σε δευτερόλεπτα επιθέσεις, άμυνες, αλλαγή τρόπου παιχνιδιού, ανατροπές και είναι εντυπωσιακό από όπου και αν το πιάσεις. Η Ε.Ο.ΧΕΙ. αποτελείται από ανθρώπους που αγαπούν το άθλημα, που έχουν μεράκι να δουλέψουν για το όφελος όλων των αθλητών μας και ήδη μέσα σε λίγους μήνες το άθλημα επεκτάθηκε σε Μακεδονία, Πελοπόννησο, Νησιά Ιονίου, Κυκλάδες και συνεχίζουμε ακατάπαυστα τη σκληρή δουλειά, για να μπορεί ο κάθε ενδιαφερόμενος σε κάθε μέρος της Ελλάδας να ασχοληθεί με το άθλημα και να έχει τη ευκαιρία να διακριθεί.

Παράλληλα κρατάμε το οικογενειακό κλίμα ανάμεσα σε αθλητές, διοργανωτές, προπονητές, εκπροσώπους και ομοσπονδία, είμαστε μία οικογένεια. Η αλήθεια είναι ότι το άθλημα γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη στην Ελλάδα γιατί είναι προσιτό για όλους, γιατί δεν έχει ηλικία καθώς μπορεί να ασχοληθεί και κάποιος που έχει κλείσει τα 60, μπορεί να να ασχοληθεί το ίδιο εύκολα και ένας άνθρωπος με ιδιαιτερότητες κάθε φύσεως, επίσης γυναίκες, παιδιά, και είναι για κάθε σωματικό βάρος. Τολμώ να πω ότι μέσα στα επόμενα χρόνια θα είναι και στη χώρα μας ιδιαίτερα δημοφιλές όπως και στης υπόλοιπες χώρες. Θα ήθελα να προσκαλέσω μέσα από το gazzetta.gr τον κόσμο στο πανελλήνιο κύπελλο 2017 που θα πραγματοποιηθεί στις 11 Νοεμβρίου στη Helexpo Palace στο Μαρούσι, για να παρακολουθήσουν από κοντά αγώνες χειροπάλης ή ακόμα και να συμμετάσχουν. Θα βρουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το event στη σελίδα της Ε.Ο.ΧΕΙ. στο Facebook.»