Πρωταθλητισμό σαν τσιγγάνος...

Πρωταθλητισμό σαν τσιγγάνος...

bet365

Ο Χρήστος Βολικάκης, πρωτοπόρος στην παγκόσμια κατάταξη στο σκρατς περιγράφει στο G-Weekend τις συνθήκες που προετοιμάζεται και ταξιδεύει σε αγώνες, οι οποίες θυμίζουν περισσότερο τσιγγάνο, παρά πρωταθλητή εθνικής ομάδας.

Το ποδηλατοδρόμιο μπορεί να το χρησιμοποιεί μόνο όταν είναι ανοικτό, στις διοργανώσεις ταξιδεύει μόνος του με ένα σκελετό και δύο ρόδες, όμως στο μυαλό του δεν βρίσκεται τίποτα άλλο εκτός από το Τόκιο σε τρία χρόνια από τώρα!

Τους τελευταίους μήνες γύρισε την Ευρώπη και σάρωσε τα μετάλλια στις διεθνείς διοργανώσεις προκειμένου να πετύχει τον πρώτο στόχο της χρονιάς, που δεν ήταν άλλος από την κατάκτηση της πρώτης θέσης στην παγκόσμια κατάταξη, αφού αυτός ήταν ο πλέον ασφαλής τρόπος για να εξασφαλίσει την είσοδο του στα παγκόσμια κύπελλα.

«Πλέον στην ποδηλασία η θέση στην παγκόσμια κατάταξη είναι μείζονος σημασίας, γιατί δίνει τις προκρίσεις στις μεγάλες διοργανώσεις.
Εξασφαλίζεις πρόκριση για όλα τα αγωνίσματα στα Παγκόσμια Κύπελλα. Ήταν εξαντλητικό γιατί ήταν κυριολεκτικά ο ένας αγώνας πάνω στον άλλον, αλλά τα κατάφερα.

Παλιά μετρούσαν οι τρεις καλύτεροι βαθμολογημένοι αγώνες για τα κύπελλα πλέον οι 10!
Έχουν αλλάξει τα πράγματα. H Παγκόσμια Ομοσπονδία θέλει πολλούς αγώνες και πολλές συμμετοχές παντού. Πλέον τα Παγκόσμια Κύπελλα είναι 6 αντί 4 που ήταν πέρυσι.

Αυτό για χώρες όπως η Ελλάδα, που τρέχω εγώ και ο Ζαφείρης (Βολικάκης) είναι πολύ δύσκολο. Για χώρες όμως που έχουν δυνατές ομάδες με πολλούς ποδηλάτες είναι ευεργετικό, γιατί δίνετε η ευκαιρία σε όλους να αγωνίζονται. Εμείς πάλι, πρέπει να τρέχουμε παντού για να μαζέψουμε βαθμούς.

Ταυτόχρονα τα νέα δεδομένα, μας δημιούργησαν ένα ακόμη πρόβλημα, αφού εκτόξευσαν τα έξοδα και αυτός είναι μεγάλος βραχνάς για εμάς που δεν έχουμε έναν δυνατό χορηγό.

Εν ολίγοις πλέον πρέπει να δώσεις το «παρών» σε 15 με 20 αγώνες στο χρόνο. Από κει και πέρα αν τα πράγματα δεν σου πάνε καλά, μπορεί να χρειαστεί να πας σε παραπάνω διοργανώσεις. Αυτός ήταν ένας βασικός λόγος που έπεισα τον Ζαφείρη να επιστρέψει στην αγωνιστική δράση και ευτυχώς ανταποκρίνεται πολύ καλά».

Με την ομοσπονδία ποδηλασίας να καλύπτει πλέον μόνο τους μισθούς των υπαλλήλων της, είναι να αναρωτιέται κανείς το λόγο υπάρξης της...
«Η ομοσπονδία δεν προσφέρει τίποτα. Σε έναν αγώνα βαθμολογούμενο οι διοργανωτές καλύπτουν κάποια πράγματα, αλλά φυσικά προτιμούν να τα καλύψουν για τους δικούς τους αθλητές και όχι για σένα που θα πας να τους πάρεις τους βαθμούς.

Εμείς λοιπόν διοργανώνουμε το Βαλκανικό Πρωτάθλημα, το οποίο είναι ταυτόχρονα αγώνας C2 και δεν περιλαμβάνεται το μάντισον, έτσι ώστε να γλιτώσω ένα ταξίδι στο εξωτερικό και να εξασφαλίσω μέσα στη χώρα μου κάποιους βαθμούς...
Δεν ξέρω ποιος έκανε τον σχεδιασμό, αλλά πραγματικά απορρώ πως είναι δυνατόν να μην το σκέφτηκε κανείς, όταν είναι γνωστό ότι κυνηγάμε βαθμούς σε μάντισον και όμνιουμ.

Για τα θέματα αυτά φτάσαμε έως τον Υφυπουργό, μας έδειξε ότι έχει διάθεση να βοηθήσει, όμως έχω πραγματικά εναποθέσει τις τελευταίες μου ελπίδες, για την ανεύρεση ενός χορηγού στον κύριο Καπράλο».

Οι αθλητές μας πραγματικά πηγαίνουν ξυπόλητοι στα αγκάθια σε σχέση με τους αθλητές των ξένων αποστολών. «Το μπάτζετ αυτή τη στιγμή για την κάλυψη των ετησίων εξόδων μας ανέρχεται στις 50.000 ευρώ.

Εδώ και καιρό τα καλύπτω μόνος μου, με την ελάχιστη δυνατή βοήθεια που έχω από κάποιους υποστηρικτές. Πρέπει να βρεθεί ένας χορηγός που θα μου παρέχει τα στοιχειώδη, δηλαδή έναν προπονητή και έναν μηχανικό, τα υπόλοιπα θα τα κάνουμε μόνοι μας.

Στους αγώνες πάμε εντελώς μόνοι μας. Όταν χαλάει το ποδήλατο, μας βοηθούν οι ξένοι. Το αστείο είναι ότι θεωρούσα ότι το δύσκολο θα ήταν το αγωνιστικό, οι επιτυχίες ήρθαν πολύ νωρίτερα απ' ότι πιστεύαμε, τεστάροντας τις δυνάμεις μας κόντρα σε δυνατούς αθλητές και τελικά το πρόβλημα είναι όλα τα υπόλοιπα.

Δεν ξέρουμε αν θα μπορέσουμε να πάμε στον επόμενο αγώνα. Εμείς κάναμε την προσπάθεια μας, αλλά όλο αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο.


Είναι η πρώτη χρονιά που η ομοσπονδία απέχει απ' όλα. Και παλιά υπήρχαν προβλήματα και μας χρωστούσαν, αλλά μας έστελναν σε κανέναν αγώνα. Πλέον δεν καλύπτουν τίποτα. Ο λόγος είναι ότι δεν έχει πάρει επιχορήγηση λόγω παλαιότερων οφειλών. Απ' όσο ξέρω πλέον πληρώνονται μόνον οι υπάλληλοι της ομοσπονδίας.

Νομίζω ότι υπάρχουν περαιτέρω ευθύνες για την κατάσταση στο άθλημα, αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι υπήρξαν άνθρωποι που συζητούσαν για το αν πρέπει να κλείσει το ποδηλατοδρόμιο, στο οποίο έχουν πραγματοποιηθεί Ολυμπιακοί Αγώνες για να γίνει γήπεδο μπάσκετ.

Όταν θέσαμε στον Υφυπουργό το θέμα, μας είπε ότι δεν ξέρει πόσο ακόμα θα μπορέσει να κρατήσει το ποδηλατοδρόμιο λόγω των οφειλών της ΕΟΠ προς το ΟΑΚΑ. Το κράτος χρωστάει στο κράτος και τίποτα δεν λειτουργεί!

Η εγκατάσταση λειτουργεί μέχρι το μεσημέρι. Δεν μας ανάβουν φώτα να κάνουμε προπόνηση, τα σαββατοκύριακα είναι κλειστά και είτε το θερμόμετρο είναι -5°C είτε 40, κλιματισμός δεν υπάρχει.

Κάνουμε πρωταθλητισμό με περιορισμένες ώρες προπόνησης. Πως είναι δυνατόν να υλοποιήσεις το πρόγραμμα σου σωστά έτσι;


Στην περίπτωση μας πρέπει να μπεις να αγωνιστείς σε τέσσερα αγωνίσματα δηλαδή από το πρωί έως το βράδυ, είναι δυνατόν να μπορώ να κάνω μόνο μία προπόνηση την ημέρα;

Τα πράγματα χειροτερεύουν ολοένα και περισσότερο και πας έξω και ντρέπεσαι μην ιδρώσεις και στάξει ο ιδρώτας στην πίστα. Εκεί τα ποδηλατοδρόμια είναι για τους αθλητές, όλων των ηλικιών από παιδάκια ως ενήλικους. Στην Ελλάδα το ποδηλατοδρόμιο μόνο για τους αθλητές δεν είναι.

Οι μόνοι που δεν στηρίζονται αυτή τη στιγμή είναι οι αθλητές. Είχα πει ότι θα σταματούσα, όμως είμαι τρελός με την ποδηλασία».

Ο Χρήστος Βολικάκης εξηγεί τα αυτονόητα, δηλαδή πόσο σημαντικό είναι για έναν αθλητή που κάνει πρωταθλητισμό να έχει ποδήλατο, προπονητή και έναν φυσιοθεραπευτή...
«Ο εξοπλισμός στο άθλημα μας παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Ένα καλό ποδήλατο έχει 12 χιλιάδες ευρώ. Αν δεν το έχεις, αυτόματα μειονεκτείς σε σχέση με τους αντιπάλους σου.

Μία ολοκληρωμένη αποστολή της Αγγλιας για παράδειγμα, απαρτίζεται από 2-3 προπονητές, κάμεραμαν, για να βλέπεις τις τεχνικές και τα λάθη, μασέρ, φυσιοθεραπευτή, γιατρό και μηχανικούς.
Όταν εγώ δεν έχω δει αγώνα μου να τρέχω, πως είναι δυνατόν να βελτιωθώ, πως θα εντοπίσω για να βελτιώσω τα λάθη μου.

Πάμε χύμα στο κύμα. Το μπάτζετ των 50 χιλιάδων μπορεί να ακούγεται εξωφρενικό όμως δεν είναι, αφού από αυτά θα καλυφθούν τα έξοδα δύο ακόμη ατόμων.

Ας μην έρθει μηχανικός θα το φτιάχνω μόνος μου το ποδήλατο, αλλά ένας μασέρ και ένας προπονητής πρέπει να είναι οπωσδήποτε μαζί μου. Εξυπακούεται ότι αυτοί οι δύο θα έχουν κι άλλους ρόλους. Των ανθρώπων που δεν θα είναι εκεί.

Θα εξηγήσω ακριβώς τον λόγο. Όταν τρέχεις στην πίστα, πρέπει ο προπονητής να είναι μαζί σου για να σου λέει πόσους βαθμούς έχεις, ποιον πρέπει να κυνηγήσεις. Αν πέσεις και σπάσει το ποδηλάτο σου, τη ρεζέρβα πρέπει να στη δώσει το δεύτερο άτομο, που βρίσκεται κάτω.

Είμαι απλώς τυχερός, θα μπορούσα να έχω πάει σε 2-3 αγώνες να είχα πέσει και μην είχα πάρει κανέναν βαθμό και να είχα κάνει και τσάμπα έξοδα.
Αν μου συμβεί κάτι τέτοιο καταστράφηκα. Ποδήλατο ρεζέρβα δεν παίρνω μαζί μου γιατί τα υπέρβαρα μου θα φτάσουν τα 600-700 ευρώ, ενώ αυτή τη στιγμή είναι 300-400.

Ποδήλατο δρόμου που χρειάζομαι για ζέσταμα εννοείται δανείζομαι όταν πηγαίνω στους αγώνες. Εργόμετρα για το ζέσταμα επίσης δεν παίρνουμε. Παίρνουμε το ποδήλατο και δύο ρόδες. Τέλος.

Η κατάσταση δεν είναι τωρινή, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο είχα ζητήσει λάστιχα και μου τα έφεραν την παραμονή του αγώνα».

Όσο οι δυσκολίες αυξάνονται, τόσο φαίνεται να μεγαλώνει και η πρόκληση για τον Χρήστο Βολικάκη να καταφέρει να αντεπεξέλθει.
«Δεν μπορώ να πω ότι έχω μετανιώσει που ασχολήθηκα με τον πρωταθλητισμό. Αγαπώ την ποδηλασία, είμαι πολύ πωρωμένος. Μετά την χειρουργική επέμβαση για τις δισκοκήλες στη μέση μου (τέλη Δεκεμβρίου του 2016) σκέφτηκα ότι πρέπει να μου ξανάρθει η τρέλα που είχα μικρός, για να μπορέσω να συνεχίσω δυνατά.

Δεν ήταν δύσκολη απόφαση, ήταν μονόδρομος το χειρουργείο, δεν είχα άλλη επιλογή, γιατί ήμουν συνεχώς με πόνους και ενέσεις. Έπρεπε να κάνω κάτι για να μπορώ να περπατάω. Δεν γινόταν να το αφήσω άλλο, ήταν πλέον τρεις δισκοκήλες.

Ήταν από τις πιο δύσκολες στην καριέρα μου, με δεδομένο ότι από εκεί που ήμουν ακινητοποιημένος στο κρεβάτι για 15 μέρες έπρεπε να σηκωθώ και να ξεκινήσω προετοιμασία για το Ρίο.

Εξίσου δύσκολα βέβαια ήταν και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, όπου είχα πάθει συντριπτικό κάταγμα στην κλείδα, είχα κάνει χειρουργείο και μετά από ένα μήνα έπρεπε να φύγω να πάω σε Παγκόσμιο Κύπελλο στην Αυστραλια για να πάρω την πρόκριση για τους Αγώνες του Λονδίνου. Τα κατάφερα και βγήκα και 4ος. Αυτά τα έχει το άθλημα, τα υπόλοιπα είναι το πρόβλημα. Τα υπόλοιπα είναι που σε φθείρουν».

Ο παγκόσμιος πρωταθλητής εφήβων στο κεϊρίν μένει να προβληματίζεται για το τι μέλλει γενέσθαι:
«Πρέπει να στηριχτούμε όχι μόνο εμείς αλλά και τα νέα παιδιά. Τι θα πεις στο παιδάκι που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό στην ποδηλασία και ονειρεύεται να μπει στην εθνική ομάδα; Ποια εθνική ομάδα, αφού δεν υπάρχει. Υποτίθεται ότι στην εθνική ομάδα μπαίνεις ως επίλεκτος για να σου παρέχει κάποια πράγματα, να σου καλύπτει τα έξοδα, να σε στέλνει στους αγώνες.

Τι θα πεις στο παιδί που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό ότι δεν μπορεί να μπει στο στάδιο την Κυριακή για προπόνηση ή τα απογεύματα; Να παρατήσει το σχολείο το πρωί; Έτσι διαλύεται το άθλημα!


Αυτό έχει απομακρύνει πολλά παιδιά από το άθλημα. Όταν ξεκίνησα είχα τρεις φουρνιές αθλητών μπροστά μου εκ των οποίων δεν υπάρχει κανείς, ενώ εξ όσων με ακολουθούν συνεχίζουν 2-3 άτομα.
Πολλά ταλέντα που μπορούσαν να φέρουν διακρίσεις έφυγαν.

Παράδειγμα είναι ο κολλητός μου ο Βασίλης Γαλάνης, ο οποίος είχε ανέβει στο βάθρο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα των εφήβων. Συνεχίσαμε μαζί, ο ανταγωνισμός βοηθούσε και τους δύο και ξαφνικά είπε σταματάω, θα επιστρέψω στις σπουδές της νομικής.

Το έκανε και τώρα είναι δικηγόρος και δουλεύει μία χαρά. Τι θα του πω ότι έκανε λάθος επιλογή; Ο αδελφός μου περιμένει ακόμη το διορισμό του στο Δήμο ούτε ξέρω πόσα χρόνια. Αν δεν ήμουν στα σώματα ασφαλείας θα είχα σταματήσει κι εγώ, αυτό με κράτησε στον πρωταθλητισμό».

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα