Μετράει 139 συμμετοχές με τη φανέλα με το μεξικανικό εθνόσημο. Είναι ο άνθρωπος που έχει οδηγήσει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της πατρίδας του σε τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα ως αρχηγός (!) και ετοιμάζεται να το κάνει για 5η διαφορετική διοργάνωση, το καλοκαίρι του 2018, στην Ρωσία όπου βρίσκεται και τώρα.

Προς το παρόν συμμετέχει στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών και βοηθάει το Μεξικό με όλες τις δυνάμεις του. Τι πάει να πει είναι 38 ετών; Πρόκειται για... θαύμα της ποδοσφαιρικής φύσης. Για οργανισμό που έχει κατατροπώσει τις απόψεις περί απώλειας ικανοτήτων όσο περνούν τα χρόνια.

Και μπορεί να χρειάζεται ειδική διαχείριση στα παιχνίδια, τόσο από τον ομοσπονδιακό του προπονητή, όσο και από τον κόουτς της Άτλας στην πατρίδα του, εκεί όπου ξεκίνησε την καριέρα του και έχει βρεθεί σε αυτά τα τελευταία χρόνια της παρουσίας του στα γήπεδα ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.

Μπορεί να έχει φύγει από το ανώτατο επίπεδο όσον αφορά το διασυλλογικό τοπίο, αλλά τη σημαία του Μεξικού θα την κρατάει όσο πιο ψηλά μπορεί...

Το ντεμπούτο του με τα εθνικά χρώματα, το πραγματοποίησε πριν από μια 20ετία... συμπληρωμένη!

Πιο συγκεκριμένα στις 5 του Φλεβάρη, το 1997 έχει καταγραφεί η πρώτη του συμμετοχή με την πράσινη φανέλα, εκπροσωπώντας ολόκληρη την πατρίδα του, σε παιχνίδι απέναντι στο Εκουαδόρ. Κι όμως, ο τότε κόουτς της εθνικής ομάδας, Μπόρα Μιλουτίνοβιτς, μάλλον άργησε πολύ να καταλάβει τη... γκάφα που είχε κάνει! Γκάφα για εκείνη τη χρονική στιγμή, δώρο για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο εκ των υστέρων...

Εκείνο τον Φλεβάρη, λοιπόν, ο Ράφα Μάρκεζ δέχθηκε την πρώτη του κλήση στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα των Ανδρών. Μόνο που όσο κι αν αποτέλεσε έκπληξη για εκείνον, άλλο τόσο ήταν για τον υπόλοιπο κόσμο της χώρας, αλλά και για τον ίδιο τον προπονητή του όταν κατάλαβε τι είχε κάνει...

Ο Μιλουτίνοβιτς, λοιπόν, είχε κατά νου τον Σέζαρ Μάρκεζ, παλαίμαχο Μεξικανό ποδοσφαιριστή, που εκείνη την εποχή αγωνιζόταν στην Άτλας Γουαδαλαχάρα.

Το... Μάρκεζ, το πέτυχε. Το όνομα, όχι!

Έτσι, ο Ράφα έκανε την πρώτη του εμφάνιση σε αποστολή της εθνικής ομάδας και εν έτει 2017, γνωρίζει και ο ίδιος ότι μπορεί να εμφανίστηκε για πρώτη φορά κατά... λάθος, αλλά θεωρείται πλέον εθνικός ήρωας. Τέτοιος είναι ο αντίκτυπος που έχει στη χώρα του. Είναι τέτοια η φυσιογνωμία του και οι αρχηγικές του ικανότητες που τον καθιστούν έναν εκ των πιο μαχητικών ποδοσφαιριστών.

Τι ακολούθησε; Μεγάλο αστέρι στη Μονακό και κορυφαίος αμυντικός τη χρονιά της κατάκτησης του πρωταθλήματος για τη σεζόν 1999/2000, με το CNN να τον κατατάσσει ανάμεσα στους κορυφαίους παγκοσμίως για εκείνη την αγωνιστική περίοδο.

Το 2003 υπογράφει για τη Μπαρτσελόνα, με τη φανέλα της οποίας στις εφτά χρονιές που θα προσφέρει τις υπηρεσίες του στην καταλανική ομάδα, θα κατακτήσει ό,τι υπάρχει προς διεκδίκηση επί ισπανικού εδάφους, ενώ φυσικά θα γίνει και ο πρώτος Μεξικανός ποδοσφαιριστής που φτάνει στην κορυφή της Ευρώπης με το μετάλλιο του θριαμβευτή στο Τσάμπιονς Λιγκ, στον τελικό του 2006 απέναντι στην Άρσεναλ. Έπαιξε 240 ματς και σκόραρε 13 φορές με τη φανέλα των «μπλαουγκράνα».

Η επιλογή του να δει και το αμερικανικό ποδόσφαιρο συμμετέχοντας στο MLS για δύο χρόνια προτού επιστρέψει στην πατρίδα του και τη Λεόν, αποδείχθηκε λανθασμένη, πράγμα το οποίο δεν δίστασε να παραδεχθεί κι ο ίδιος, δηλώνοντας πως μετάνιωσε για την απόφασή του να φορέσει τη φανέλα των New York Red Bulls.

Το σημαντικότερο επίτευγμά του, δεν είναι άλλο από την καθοδήγηση της εθνικής του ομάδας σε τέσσερα διαφορετικά Μουντιάλ, με το περιβραχιόνιο του αρχηγού στο μπράτσο.

Ο Μιγκέλ Ερέρα του το έδωσε ο Μιγκέλ Ερέρα πριν από το Μουντιάλ της Βραζιλίας και όταν πλέον οι Αζτέκοι έφτασαν για να παίξουν στη διοργάνωση που φιλοξενήθηκε στη χώρα του καφέ, ο Ράφα Μάρκεζ ήξερε πως είχε ήδη βρεθεί στις Νότια Κορέα/Ιαπωνία, Γερμανία, Νότια Αφρική και πλέον γινόταν ο πρώτος στα χρονικά του Μεξικού που ήταν ο ηγέτης εντός αγωνιστικού χώρου για τέταρτη φορά στο κορυφαίο ποδοσφαιρικό τουρνουά.

Δεν θα ξεχάσει το γκολ του απέναντι στην Αργεντινή στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, στη φάση των «16». Δεν ήταν αρκετό όμως για να χαρίσει πρόκριση, αφού οι Κρέσπο και Μάξι Ροντρίγκες έδωσαν στην «αλμπισελέστε» το εισιτήριο για τα προημιτελικά εκείνη της διοργάνωσης. Εκείνο, ήταν το πρώτο γκολ του Ράφα Μάρκεζ στον θεσμό.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, έδειξε ξανά ότι είναι ικανός να δίνει και επιθετική έμπνευση, τραβώντας μπροστά ολόκληρη την ομάδα όταν εκείνη δείχνει να χάνει το δρόμο της.

Στην πρεμιέρα του Μουντιάλ του 2010, απέναντι στους διοργανωτές Νοτιοαφρικανούς, ο Τσαμπαλάλα λίγο έλειψε να σοκάρει τους Μεξικανούς, όμως ο 31χρονος, τότε, στόπερ, θα έφερνε το ματς στα ίσια για να πάρει η εθνική ομάδα της πατρίδας του έναν βαθμό.

Το 2011 και όντας πλέον βετεράνος του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της χώρας του, κατέκτησε και το Gold Cup παίζοντας σε όλα τα ματς και σιγουρεύοντας την παρουσία του Μεξικού στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών το 2013.

Στη Βραζιλία, στο τελευταίο Μουντιάλ πριν από αυτό της Ρωσίας, το Μεξικό χρειαζόταν έναν βαθμό στο τελευταίο ματς του ομίλου απέναντι στους Κροάτες, έχοντας πάρει νίκη απέναντι στο Καμερούν και έχοντας μείνει στην ισοπαλία κόντρα στη «σελεσάο».

Ο Ράφα Μάρκεζ ήταν ξανά εκεί γιατί τον χρειάστηκε η ομάδα του. Γκολ με κεφαλιά από εκτέλεση κόρνερ, μεγάλη συνεισφορά στη νίκη με σκορ 3-1 και πρόκριση.

Στόχος του πλέον, το καλοκαίρι του 2018. Την υγειά του να ΄χει και θα κάνει τα πάντα για να βρεθεί και στη Ρωσία!