Ίσα μόρτηδες, καθαρίζει η μάνα!
Κι επειδή είναι πολλά και απαιτητικά αυτά που πρέπει να κάνει και ειδικά εκείνες που δεν έχουν βοήθεια ή μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους, το μόνο που χρειάζονται είναι κατανόηση, βοήθεια και όχι ανέξοδη κριτική.
Όταν χάνει την ψυχραιμία της και στριγκλίζει στα παιδιά, γιατί της ζήτησαν παγωτό, ενώ εκείνη ξέρει ότι έχει αφήσει απλήρωτους λογαριασμούς, όταν οδηγεί και αλλάζει λωρίδα χωρίς να βγάλει φλας, γιατί προσπαθεί να σταματήσει τον καυγά στο πίσω κάθισμα, όταν κάποια μέρα δεν είναι επαρκής στα επαγγελματικά της καθήκοντα, γιατί όλο το βράδυ δεν έκλεισε μάτι, μαζεύοντας εμέτους και διάρροιες, όταν, όταν, όταν... ο αγώνας σαμποτάρεται, το μόνο που δεν χρειάζεται είναι να την στήνετε στον τοίχο.
Δεν υπάρχει άλλωστε μέρα που να μην κάνει την αυτοκριτική της, για το τι πήγε στραβά ή όχι στον αγώνα. Έναν αγώνα που ξεκινά καθημερινά την ώρα που παλεύει κάθε πρωί να τα ξυπνήσει και να τα ετοιμάσει για το σχολείο, και τερματίζει όταν τελειώσει το παραμύθι για να πέσουν τα φιλιά της καληνύχτας.
Κάθε μάνα ακολουθεί το δικό της προπονητικό σύστημα και το κάνει γιατί πιστεύει ότι είναι το καλύτερο για τα πλάσματα που ένιωσε να παίρνουν ζωή μέσα της και στη συνέχεια κλήθηκε να τα φροντίσει ώστε να γίνουν αυτόνομοι και επαρκείς άνθρωποι για να βγουν στην κοινωνία.
Στον αγώνα της, όπως και κάθε πρωταθλητή, οι δυσκολίες είναι πολύ περισσότερες από τις στιγμές πανηγυρισμού, όμως αξίζει να δουλεύεις γι αυτές παρότι, ούτε μετάλλια έχει, ούτε χρηματικά έπαθλα, έχει όμως μία σφικτή αγκαλιά και λόγια αγάπης, που σε κάνουν να ανατριχιάζεις σύγκορμη και σου δίνουν απίστευτη δύναμη να συνεχίσεις, εκεί που νομίζεις ότι οι δυνάμεις σου σε εγκαταλείπουν.
Η μόνη διαφορά της μητρότητας σε σχέση με έναν αθλητή, είναι ότι ο τελευταίος την περίοδο που είναι τραυματίας ή άρρωστος δικαιούται να ξεκουραστεί, ενώ η μάνα όχι. Και τότε πάλι τον ίδιο όγκο προπόνησης πρέπει να βγάλει, να ετοιμάσει τα παιδιά για το σχολείο, να ετοιμάσει πέντε γεύματα (το ένα πακέτο για το σχολείο), να μαζέψει το σπίτι, να δουλέψει, να ασχοληθεί με τα παιδιά είτε για να τα διαβάσει, είτε για να παίξει και πάει λέγοντας...
Πρωταθλητισμός σημαίνει στερήσεις και ακριβώς το ίδιο ισχύει με την μητρότητα. Οι προτεραιότητες οι δικές σου μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των παιδιών. Μπορεί να χρειαστεί να εγκαταλείψεις αγαπημένες σου ασχολίες, όπως φερ' ειπείν να αθλείσαι για να δώσεις αυτή τη χαρά στα παιδιά σου. Ευτυχώς, αυτό δεν συμβαίνει για πάντα, αρκεί να υπάρχει κατανόηση και σεβασμός από τα μέλη που απαρτίζουν την οικογένεια.
Εν πάση περιπτώσει στην πραγματικότητα η μάνα οφείλει -ανάμεσα σε πολλά άλλα- να φέρει τα παιδιά της σε επαφή με τον αθλητισμό, γιατί μέσω αυτού θα «χτίσουν» το σώμα και το χαρακτήρα τους. Εκεί θα μάθουν να «ακούνε» και να σέβονται το σώμα τους και τους άλλους, θα μάθουν να ξεπερνούν τον εαυτό τους, μακριά από το προστατευμένο περιβάλλον της οικογένειας και θα αντιληφθούν ότι είναι αναγκασμένα να ακολουθήσουν ένα πλαίσιο κανόνων προπονητικών, διατροφικών και όχι μόνο, για να μπορέσουν να πάνε παρακάτω. Εκεί θα μάθουν ότι όσο περισσότερο προσπαθείς, τόσα περισσότερα κερδίζεις.
Ο αθλητισμός είναι μία από τις ασφαλέστερες διεξόδους, για να μπορέσει ένα παιδί να διοχετεύσει τα αστείρευτα αποθέματα ενέργειας που έχει, χωρίς να θέσει τον εαυτό του σε κίνδυνο από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, έως και την δύσκολη περίοδο της εφηβείας και ταυτόχρονα για τη μητέρα ο τρόπος για να αποφορτιστεί η κούραση και να γεμίσει με ενέργεια τις μπαταρίες της.
Προφανώς και δεν έχει απολύτως καμία σημασία αν τα παιδιά θα ακολουθήσουν το δρόμο του πρωταθλητισμού, στους στίβους, σίγουρα όμως θα αποκτήσουν πνεύμα πρωταθλητή στη ζωή.
Υπάρχουν στιγμές που μία μάνα ξεπερνά τα όρια της, όμως ποτέ μα ποτέ δεν εγκαταλείπει, πάντα βρίσκει τρόπο να συνεχίσει τον αγώνα της. Ο διαιτητής σφυρίζει τη λήξη όταν τα μάτια κλείσουν για πάντα και η επιθυμία κάθε μάνας είναι αυτό να συμβεί όταν τα παιδιά θα στέκονται γερά πια στα πόδια τους.
Για το fair play πάντως να πούμε ότι ο πατέρας είναι το αντίβαρο που κρατά τις ισορροπίες και αποτελεί το πιο αξιόπιστο support team που μπορεί να έχει μία μάνα. Και όλοι ξέρουμε ότι χωρίς καλό support team κούπες δεν έχει!
