Σνακ μίας άλλης εποχής που καταναλώνονταν μετά μανίας αλλά και γαριδάκια που πέρασαν απαρατήρητα.

Συσκευασίες οι οποίες δεν θα φαντάστηκες ποτέ πως θα κυκλοφορούσαν στο εμπόδιο.

Ουδείς κατανάλωνε τα αγαπημένα του πατατάκια για την θρεπτική τους αξία, αλλά για την πικάντικη γεύση τους.

Παραδόξως την δεκαετία του '80 και του '90 οι εταιρίες παραγωγής σνακς πειραματίζονταν συνεχώς παρουσιάζοντας νέες γεύσεις και πατέντες προκειμένου να πείσουν τον καταναλωτή πως αξίζει να τα δοκιμάσει.

Στην εποχή μας, τα πιτσιρίκια περιορίζονται σε Φουντούνια, Πακοτίνια, Πιτσίνια, Cheetos Δρακουλίνια, Cheetos Πίτσα, Λόττο γαριδάκια, με τα πατατάκια να έχουν την τιμητική τους και να κυκλοφορούν σε ποικιλομορφία γεύσεων.

Τουλάχιστον επανακυκλοφόρησαν τα Foficο προκειμένου να σώσουν την παρτίδα. Φτάνουν όμως;

Η ζωή μας σίγουρα δεν είναι ίδια δίχως τα αλήστου μνήμης «Tι και Τι» με γεύση πίτσα. Τα Δρακουλίνια δεν είναι «Σούπερ» όπως συνέβαινε πριν από μία 20ετία, ενώ πλέον έχουν εκλείψει τα θεματικά γαριδάκια.

Όταν η «Τόλμη και Γοητεία» έσπαγε τα κοντέρ τηλεθέασης κυκλοφορούσαν γαριδάκια «Ριτζ» και «Καρολάιν». Εάν είσαι πάνω από 30 πιθανότατα τα έχεις δοκιμάσει.

Το βάρος των βιομηχανιών σνακ έπεφτε πάνω στα γαριδάκια. Σε πολλές περιπτώσεις, η γεύση και ο σχηματισμός ήταν ίδια, αλλά αυτό που άλλαζε ήταν ο τίτλος και η συσκευασία.

Τα γαριδάκια «Ευρωμπάσκετ», αλλά και τα «Basketinia Τυρομπάσκετ» πάτησαν πάνω στις επιτυχίες της «επίσημης αγαπημένης», ενώ τα «Video Snack» ήταν προέκταση του παροξυσμού που υπήρχε στα τέλη της δεκαετίας του '80 με τις βιντεοκασέτες.

Κυκλοφόρησαν γαριδάκια με αφορμή το Μουντιάλ «Mεξικό '86», αλλά και με την διαφημιστική καμπάνια όπου πρωταγωνιστούσε ο Νίκος Παπαναστασίου «ο Επιμένων Νικά».

Δημοφιλή κόμικς, σειρές, κινούμενα σχέδια, μουσικές επιτυχίες, και ταινίες ενέπνευσαν σνακ όπως ήταν τα: «Χελωνονινζάκια», «Φρου Φρου Σνακ», «Γαριδάκια Batman», «Γαριδάκια Lambada», «Ποπάι», «Στρουμφ», «Γαριδάκια Μπάνι», «Ο γύρος του κόσμου με τον », Willy Fog», «Γαριδάκια Ντάλας.

Ακόμη και δημοφιλή video games αλλά και κονσόλες παιχνιδιών (βλέπε Pac Man με φουντούκι, καλαμπόκι και φυστικία, αλλά και κομπιοτεράκια Atari» τρώγονταν με περισσή ευχαρίστηση.

Η εταιρία παραγωγής Φάρμα, κυκλοφόρησε μεταξύ άλλων τα «Τυρογαριδάκια Φάρμα», τα «Πονυρά Γαριδάκια» με τα συμπαθή πόνυ στο σακουλάκι, τα «Στικς» και τα «Κουφά».

Άξια αναφοράς και η Φλώρινα με τα «Ευρωπάκια», τα πρώτα «Τσιπς με ρίγανη» και τα «Πίτσα Βλάχα», αλλά και τα τραγανά και ολόφρεσκα γαριδάκια της.

Τα «Καβουράκια με τυρί, τομάτα και πάπρικα», οι «πικάντικες φατσούλες με τομάτα και τυρί», «μπαμπούλες» που παρέπεμπαν σε δρακουλίνια, τα «Μπλα-Μπλα γελαστά γαριδάκια», τα «Αγρίμια με πικάντικη γεύση τυριού και ντομάτας», τα «ριγέ πατατάκια Ζαπάτα», τα «στριφτούλια», τα «δαγκώνια», τα «ρίκι τίκι», ξυνπνούν ευχάριστες μνήμες σε όσους τα γεύθηκαν.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει το καλτ σακουλάκι που ανέγραφε «Τορτίλλα Δρακουμέλ», η τα «Μελένια» που αποτελούνταν από ξηρούς καρπούς και μέλι και αποσύρθηκαν σε ελάχιστο χρόνο μετά την κυκλοφορία τους;

Εκείνη την εποχή ζητούσες από τον περιπτερά τα «Χρυσά Μανούλια», «Σνακ Γαριδάκια 73 American Type» και «Φιστίνια» και απολάμβανες τα «Κρικάκια» της Tom's food. Τα τελευταία κυκλοφορούν στο εξωτερικό και κάνουν χρυσές πωλήσεις. Αν μη τι άλλο μας λείπουν...

Photos: Retromaniax.gr