Ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος και το σήκωσε

100% Επιστροφή* χρημάτων ΑΕΚ - Λάρισα! (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Δεν είναι λίγες οι φορές που θα έχετε διαβάσει πως το βόλεϊ είναι ένα δίκαιο άθλημα. Ένα άθλημα που πάντα ή έστω τις περισσότερες φορές, κερδίζει ο καλύτερος. Και για να είμαστε πιο σωστοί κερδίζει αυτός που θα παίξει καλύτερα στο συγκεκριμένο ματς. Δεν έχει καθυστερήσεις, δεν έχει ατυχία με δοκάρια και ευκαιρίες, δεν έχει έναν τερματοφύλακα να τα πιάνει όλα. Όποιος παίξει πιο καλά στο τέλος θα πανηγυρίσει.

Αυτό συνέβη και στην Ιεράπετρα, όπου ο ΠΑΟΚ παρουσιάστηκε πιο δυνατός από τον Ολυμπιακό που είχε σημαντικά προβλήματα και από τον Ηρακλή, κατακτώντας έτσι το δεύτερο συνεχόμενο Κύπελλο και τρίτο της ιστορίας του. Ένα Κύπελλο που αν το διαχειριστεί σωστά, δει τα προβλήματα που εμφάνισε και δεν τα κρύψει κάτω από το χαλάκι, μπορεί να του φέρει και το πρωτάθλημα.

Στον τελικό η αλήθεια είναι πως ήταν το μεγάλο, το αδιαφιλονίκητο φαβορί, απέναντι σε έναν Ηρακλή που πάλεψε και με το παραπάνω για να κάνει την έκπληξη, αλλά δεν το κατάφερε. Και δεν το κατάφερε γιατί όσο και αν το ματς ήταν ντέρμπι με εξαίρεση το δεύτερο σετ η διαφορά των δύο ομάδων ήταν μεγάλη. Ουσιαστικά ο «δικέφαλος του βορρά» κατέβηκε επίπεδο. Ο «γηραιός» έπαιξε το παιχνίδι του και με εξαίρεση των Φέργκιουσον που ήταν κακός, όλοι οι παίκτες του έπιασαν τα γνωστά τους στάνταρ, αλλά αυτό δεν θα μπορούσε να φτάσει.

Για την ακρίβεια δεν θα μπορούσε ούτε καν να κάνει τον τελικό ενδιαφέρον, αν ο ΠΑΟΚ δεν έδειχνε άλλο πρόσωπο, από αυτό που έδειξε στον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό. Η ομάδα του Γιούρι Φιλίποφ έπαιξε σαν να είχε βαρίδια στα πόδια, καθώς το «πρέπει να κατακτηθεί ο τίτλος», δεν ήταν απλά μεγάλο, αλλά τεράστιο. Αυτό το άγχος φάνηκε σε πολλά σημεία του αγώνα. Φάνηκε στο πρώτο σετ όπου ο Ηρακλής έκανε ό,τι ήθελε και το 20-25 έδειχνε και τιμητικό για την ομάδα που το έχασε.

Φάνηκε στα νεύρα του Όκολιτς με τον Φιλίποφ, με τον Σέρβο κεντρικό να κουνάει το δάκτυλο στον Έλληνα πασαδόρο επειδή αυτός δεν του έκανε πάσα σε μια κόντρα μπάλα (η αλήθεια είναι πως έπρεπε να του είχε κάνει ειδικά από την στιγμή που φαινόταν και εύκολη πάσα προκειμένου να φτιάξει και την ψυχολογία του συμπαίκτη του). Φάνηκε ακόμα και στα νεύρα του τέταρτου σετ, με πρωταγωνιστές τους Όκολιτς και Κλαπβάικ.

Οι «ασπρόμαυροι» είχαν άγχος και αυτό φάνηκε, όμως επειδή είναι καλύτερη ομάδα με πληρέστερο ρόστερ πήραν το τρόπαιο. Το πήραν έχοντας έναν εξαιρετικό Μουαγκουτούτια που ειδικά στα δύο πρώτα σετ ήταν σαν να έπαιζε μόνος του, έναν πολύ καλό Κλαπβάικ στα δύο τελευταία και ειδικά στο τέταρτο και έναν Τακουρίδη που όπως κάνει πάντα στα μεγάλα ματς έβγαλε ψυχή, έκανε σημαντικά μπλοκ και για ακόμα μία φορά ήταν παίκτης κλειδί.

Το πήραν από την άλλη έχοντας μόλις δύο παίκτες με πάνω από 50% στην επίθεση. Τον Αμερικανό ακραίο που είχε 20/34 και τον Έλληνα κεντρικό που είχε 5/9 και όλα αυτά ενώ η υποδοχή ήταν πολλή καλή, δείγμα του ό,τι το άγχος κρατούσε την ομάδα του Φιλίποφ και δεν την άφηνε να βγάλει τα πράγματα που έβγαλε απέναντι στον Ολυμπιακό.

Και ναι από την άλλη και ο Ηρακλής όπως είπαμε έβγαλε ψυχή, τα έδωσε όλα, έδειξε πως ήταν δεδομένο πως θα πουλούσε ακριβά το τομάρι του, αλλά σίγουρα δεν είχε την ποιότητα να δυσκολέψει τον ΠΑΟΚ όσο οι Πειραιώτες. Κατάφερε όμως να κάνει αυτό που δεν έκαναν οι «ερυθρόλευκοι», κατάφερε να τον αγχώσει, να του δείξει πως δεν θα έκανε τον περίπατο που έκανε πέρσι στην Ρόδο και αυτό τον έφτασε κοντά στην έκπληξη. Δεν την έκανε, αλλά σίγουρα κανείς από τους «κυανόλευκους» δεν πρέπει να νιώθει στεναχωρημένος. Προσπάθησαν, πάλεψαν, τα έδωσαν όλα και έχασαν από έναν πιο δυνατό αντίπαλο. Τόσο απλό.

Όσο για τον ΠΑΟΚ, όπως αναφέραμε θα πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτό το Κύπελλο για την συνέχεια. Έχοντας ήδη πάρει έναν τίτλο να παίξει ακόμα πιο άνετα και ελεύθερα και στο πρωτάθλημα και όπου βγει. Η ψαλίδα με τον Ολυμπιακό έχει κλείσει και στο χέρι των «ασπρόμαυρων» είναι να κλείσει περισσότερο. Το σίγουρο πάντως είναι πως όλοι μας περιμένουμε πως και πως τους τελικούς με την σιγουριά πως θα δούμε και πάλι όμορφο θέαμα από τις δύο καλύτερες ομάδες της χώρας τα τελευταία χρόνια. Θα έλεγα πως μακάρι και η ατμόσφαιρα στις εξέδρες να ήταν όπως στην Ιεράπετρα, αλλά πιο πιθανό είναι να υπάρχει ο Άγιος Βασίλης παρά αυτό...

ΥΓ: Στον τελικό και συνολικά στα δύο παιχνίδια του final-4 ο Σαφράνοβιτς είχε από 10 πόντους, συνέβαλε τα μέγιστα στην κατάκτηση του τροπαίου και έδειξε με τον πλέον πειστικό τρόπο πως ως λίμπερο θα μπορέσει να βρίσκεται σε τοπ επίπεδο για μια πενταετία ακόμα. Με 70% υποδοχή απέναντι στον Ολυμπιακό και 76% κόντρα στον Ηρακλή, ο Ισραηλινός ήταν εντυπωσιακός. Φυσικά και κάνω κωλοτούμπα γιατί και επιθετικά βοήθησε πολύ, αλλά πραγματικά θα είναι κρίμα να μην αποφασίσει να αλλάξει θέση, από την στιγμή που την συγκεκριμένη την έχει και με το παραπάνω.

ΥΓ1: Στον Ολυμπιακό το εύκολο θα είναι να αρχίσει η κριτική για την αλλαγή του Μπέμε με τον Αλεξίεφ. Η αλήθεια είναι πως δεν πέτυχε, αλλά από την άλλη οι Πειραιώτες θα πρέπει με την σειρά τους να δουλέψουν και να παρουσιαστούν καλύτεροι στους τελικούς. Το θετικό είναι πως ο Χριστοφιδέλης θα έχει περισσότερα παιχνίδια ως βασικός, ο Ζουπάνι θα πάρει και αυτός τις ευκαιρίες και σίγουρα η ομάδα του Μουνιόθ θα παρουσιαστεί ακόμα καλύτερη όταν θα κρίνεται το πρωτάθλημα.

ΥΓ2: Συνήθως είμαι από αυτούς που γκρινιάζει, αλλά όσον αφορά την διοργάνωση του final-4 της Ιεράπετρας και να θέλω δεν μπορώ. Όλα ήταν άψογα. Το γήπεδο γεμάτο, ελάχιστα άσχημα συνθήματα, το παραμικρό επεισόδιο, πλούσιο θέαμα και ανθρώπους έτοιμους να κάνουν τα πάντα για να σε εξυπηρετήσουν. Πραγματικά αξίζουν πολλά μπράβο σε όλους για το τριήμερο αυτό από το οποίο το βόλεϊ βγήκε κερδισμένο και με το παραπάνω.

ΥΓ3: Από την πρώτη στιγμή που ο Γιούρι Φιλίποφ ανέλαβε τον ΠΑΟΚ έδωσε μεγάλο βάρος στον τομέα της ψυχολογίας και η αλήθεια είναι πως τα αποτελέσματα φαίνονται. Αν δει κανείς σε κάθε σημαντικό πόντο πως έτρεχαν οι παίκτες επάνω του για να πανηγυρίσουν ή πως τους αγκάλιαζε πριν την έναρξη των αγώνων ή τον σετ ξεχωριστά θα καταλάβαινε πως τους έχει εμπνεύσει και με το παραπάνω.