Και οι δυο στο κόλπο της ευρωπαϊκής κούπας!

Μεγάλη η χθεσινή ημέρα για το ελληνικό βόλεϊ καθώς μετά από χρόνια είδαμε ανδρική και γυναικεία ομάδα σε τελικό Ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Οι παίκτες και παίκτριες του Ολυμπιακού μπορεί να έχασαν στους πρώτους τελικούς του Challenge Cup από την Ραβέννα (3-1) στην Ιταλία και την Μπούρσα (3-2) στο Ρέντη, ωστόσο στις ρεβάνς της ερχόμενης Τετάρτης έχουν την δυνατότητα να κάνουν την ανατροπή και να χαρίσουν στο άθλημα δύο σημαντικούς τίτλους.

Παρακάτω θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μια ανάλυση των δύο αγώνων και μια πρώτη εκτίμηση για τις ρεβάνς, όπου με την πρώτη ματιά οι άνδρες του Ολυμπιακού δείχνουν να έχουν πολλές ελπίδες για την ανατροπή, ενώ το έργο των «ερυθρόλευκων» φαίνεται να είναι πιο δύσκολο, αλλά σίγουρα πιθανότητες υπάρχουν και μάλιστα πολλές.

Ξεκινάμε με τις γυναίκες όπου όπως έχει αναφερθεί πολλές φορές ασφαλείς εκτιμήσεις δεν μπορούν να γίνουν. Και δεν μπορούν γιατί μόνο σε γυναικείο παιχνίδι μπορεί κάποιος να δει μια ομάδα να κερδίζει σετ με 25-10 και να χάνει το επόμενο με 25-8. Αν το βόλεϊ θεωρείται και είναι άθλημα ψυχολογίας, το γυναικείο βόλεϊ χρειάζεται ντοκτορά στην συγκεκριμένη επιστήμη για να το αναλύσεις και να πέσεις μέσα. Στο ελληνικό πρωτάθλημα βέβαια χρειάζεται απλά να έχεις δει δύο φορές αγώνα για να καταλάβεις πως ο Ολυμπιακός δεν έχει αντίπαλο και θα το σηκώσει για πλάκα.

Στην Ευρώπη που οι ομάδες είναι ισοδύναμες θα δεις την Μπούρσα να κερδίζει με 2-0 μέσα στο κατάμεστο Ρέντη, τον Ολυμπιακό να της κάνει πλάκα στα άλλα δύο και εκεί που είσαι σίγουρος για το 3-2, καθώς οι Τουρκάλες έπαιζαν και χωρίς την βασική τους κεντρικό, να γίνεται το 2-3. Αυτός ακριβώς ο αγώνας μας έδειξε το τι είναι το γυναικείο βόλεϊ. Το μοναδικό ίσως άθλημα που δεν παίζουν ρόλο οι έδρες, οι διαφορές, καθώς όλα ανατρέπονται μέσα σε δευτερόλεπτα.

Θα πείτε και με το δίκιο σας, καλά αφού δεν παίζουν ρόλο οι έδρες και οι διαφορές, γιατί ο Ολυμπιακός είναι αουτσάιντερ στην Τουρκία; Αρχικά γιατί η Μπούρσα έδειξε καλύτερα στοιχεία στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. Η περσινή κάτοχος του θεσμού έχει το τεράστιο πλεονέκτημα σε σχέση με τον Ολυμπιακό που δεν είναι άλλο από τα συνεχόμενα ντέρμπι. Οι «ερυθρόλευκες» στην Ελλάδα δεν παίζουν ούτε μισό δύσκολο παιχνίδι, με τις προπονήσεις να είναι πιο δυνατές από τα ματς του πρωταθλήματος.

Αυτό στα δύσκολα φαίνεται ή στην καλύτερη δύσκολα κρύβεται. Τον Ολυμπιακό με τίποτα δεν τον συμφέρει να φτάσει το ματς στην Προύσα στο χρυσό σετ. Πρέπει να μπει και να καθαρίσει όσο γίνεται πιο νωρίς την υπόθεση τίτλος και να τον σηκώσει κερδίζοντας με 3-0 ή 3-1. Φυσικά και αυτό μόνο εύκολο δεν είναι και για να το πετύχει θα πρέπει να μπουν από την αρχή στο παιχνίδι οι Νιέμερ και Πολ που όντως ήταν εξαιρετικές, αλλά μετά το δεύτερο σετ. Κυρίως όμως πρέπει να μπουν στην εξίσωση οι Γιώτα και Λαμπρούση. Με την Αβτσί να χάνει τη ρεβάνς, είναι αναγκαίο να έρθουν πόντοι από το κέντρο και για να γίνει αυτό, δεν πρέπει με καμία περίπτωση η υποδοχή να είναι όπως στο πρώτο και δεύτερο σετ.

Αν η Κονόμι κρατήσει στην πρώτη μπάλα και «λύσει» τα χέρια της Χριστοδούλου, τότε ο Ολυμπιακός μπορεί να ελπίζει. Από την άλλη το μεγάλο πρόβλημα είναι η έδρα. Η Μπούρσα όπως θυμάστε από πέρσι θυμίζει Ρέντη και Κυψέλη. Δηλαδή έχει οπαδούς που δεν σταματούν να φωνάζουν, γεμίζουν το γήπεδο, ενώ αξίζει να αναφερθεί πως και λόγω των όσων έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα σε πολιτικό επίπεδο, το συγκεκριμένο ματς θα είναι λίγο περίεργο. Μπορεί ο φανατισμός να είναι πάνω ακόμα και από πέρσι, και αυτό κανείς δεν ξέρει πόσο θα επηρεάσει τα κορίτσια του Μπράνκο Κοβάτσεβιτς που όπως και να το κάνουμε δεν έχουν μάθει να παίζουν σε τέτοιες έδρες. Από την άλλη όλο αυτό το «πολεμικό» όπως αναμένεται κλίμα, μπορεί να επιδράσει θετικά στην ψυχολογία των κοριτσιών. Αυτό θα φανεί την επόμενη Τετάρτη, ωστόσο αν θέλαμε να κάνουμε προβλέψεις, θα λέγαμε πως το ποσοστό αυτή την στιγμή είναι 65-35 για την Μπούρσα, αλλά είπαμε στο γυναικείο βόλεϊ όλα γίνονται...

Πιο κοντά στον τίτλο οι «ερυθρόλευκοι»

Πάμε τώρα στους άνδρες. Οι παίκτες του Μπενίτεθ Μουνιόθ έφυγαν από την Ιταλία με ανάμικτα συναισθήματα. Αρχικά με την ικανοποίηση όχι του σετ που ουσιαστικά και τυπικά δεν προσφέρει απολύτως τίποτα, αλλά της καλής εμφάνισης, καθώς από τα δύο από τα τρία σετ τα έχασαν στις λεπτομέρειες. Από την άλλη όλοι έχουν στο μυαλό τους ένα μεγάλο γαμώτο.

Ο Ολυμπιακός ακόμα και αν η εμφάνισή του δεν ήταν η καλύτερη, θα μπορούσε να φύγει από την Ραβέννα με κάτι σαφώς καλύτερο. Με τον Οϊβάνεν πολύ κακό επιθετικά, τον Μπέμε επίσης μακριά από τον καλό του εαυτό και την υποδοχή να μην λειτουργεί άψογα, οι Πειραιώτες το πάλεψαν και με το παραπάνω, βάζοντας δύσκολα στους Ιταλούς.

Στο γεμάτο ΣΕΦ δεν χρειάζονται πολλά για να καταφέρουν οι «ερυθρόλευκοι» να πάρουν την κούπα. Απλά ο Φινλανδός με τον Γερμανό να γίνουν ελάχιστα πιο αποτελεσματικοί και να μην έχουν 10/34 και 5/15. Φυσικά και δεν φταίνε οι συγκεκριμένοι για την ήττα, απλά λέω πως ελάχιστα να ανέβουν η πλάστιγγα θα αρχίσει να γέρνει υπέρ του Ολυμπιακού. Για να γίνει βέβαια αυτό χρειάζεται και η μπάλα να πηγαίνει με καλύτερη υποδοχή στα... μαγικά χέρια του Ντρίζγκα.

Σε απλά ελληνικά αν ο Ολυμπιακός ανεβάσει λίγο την πρώτη του μπάλα και μπουν καλύτερα στο ματς οι Οϊβάνεν με τον Μπέμε, δεν έχουν απλά τύχη για τη ρεβάνς, αλλά είναι και το φαβορί, όσο και αν αυτό ακούγεται υπερβολικό. Και είναι γιατί μην ξεχνάμε πως η αναμέτρηση θα γίνει σε ένα κατάμεστο ΣΕΦ. Με τον κόσμο στο πλευρό του ο Ολυμπιακός μπορεί να τα καταφέρει και να κατακτήσει το τρίτο του Ευρωπαϊκό τρόπαιο. Στην Ιταλία έδειξε πως μπορεί, μένει να το δείξει με ακόμα καλύτερο τρόπο και στην Ελλάδα...

ΥΓ: Για το ΣΕΦ το λέγαμε και στο προηγούμενο μπλογκ. Μπορεί να κάνει καλό, μπορεί από την άλλη να δημιουργήσει και πρόβλημα, γιατί οι Πειραιώτες θα πάνε να παίξουν ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι σε ένα γήπεδο που κάποιοι από αυτούς δεν έχουν πάει ούτε για να δουν τον Σπανούλη και την παρέα του σε κάποια αναμέτρηση. Από την άλλη αν γεμίσει μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες.

ΥΓ1: Στο κείμενο η αναφορά έγινε για τους Οϊβάνεν και Μπέμε χωρίς φυσικά να είναι ο λόγος που ο Ολυμπιακός έχασε. Απλά από την στιγμή που δεν είχαν τόσο καλή εμφάνιση ίσως θα μπορούσε να δοθεί ευκαιρία σε Ζουπάνι και Ανδρεάδη. Ο πρώτος δύο επιθέσεις πήρε και πέρασε την μία, ενώ ο δεύτερος δεν αγωνίστηκε καν και ίσως θα μπορούσε να μπει έστω και για να ξελαμπικάρει όπως λέμε ο Γερμανός.

ΥΓ2: Αυτή η Ντιμίτροβα άνετα έπαιζε ως διαγώνια σε ανδρική ελληνική ομάδα. Τέτοιο χτύπημα καιρό είχαμε να δούμε σε γυναικείο βόλεϊ.