Έκλειψη ηλίου στο Ρέντη

Σε άδειο γήπεδο και σε ντέρμπι μετά από έκλειψη ηλίου ο Παναθηναϊκός δεν χάνει από τον Ολυμπιακό ακόμα κι αν τα προγνωστικά δεν είναι με το μέρος του. Αν συνωμοτήσει το σύμπαν τα ντέρμπι είναι «πράσινα» ακόμα και μετά από μεγάλα σερί του Ολυμπιακού. Η νίκη του τριφυλλιού στο Ρέντη αλλάζει εκ νέου τα δεδομένα στην Volleyleague. Ο Παναθηναϊκός έκανε μία ακόμα αναβάθμιση στην αξιολόγηση του. Αφήνει οριστικά πίσω του την χειρότερη πενταετία της ιστορίας του, όχι γιατί έχασε 18 φορές από τον Ολυμπιακό αλλά διότι μέσα σε αυτό το διάστημα οδηγήθηκε σε μεγάλες περιπέτειες και πάνω από τρεις φορές σώθηκε ως εκ θαύματος από βέβαιο υποβιβασμό.

Να τα πάρουμε με τη σειρά. Στις 18 Μαρτίου 2000 ο Παναθηναϊκός υποδέχτηκε τον πανίσχυρο Ολυμπιακό του Ζόραν Γκάετς που όμως – όπως και εφέτος – προέρχονταν από την απώλεια του κυπέλλου από τον Ηρακλή στην Πάτρα. Ο «γηραιός» - όπως και ο ΠΑΟΚ εφέτος – κατακτούσε τότε τον πρώτο του τίτλου. Ζαλισμένος ο Ολυμπιακός πήγε στην άδεια Λεωφόρο και ηττήθηκε 3-0 από Παναθηναϊκό που έδινε μάχη για κρατηθεί στην 8αδα. Η ήττα οδήγησε στην απομάκρυνση του Ζόραν Γκάετς και στην πρόσληψη του Τάσου Κουμπλή. Ο τελευταίος μάζεψε τα κομμάτια του Ολυμπιακού και πήρε το πρωτάθλημα στα πλέι οφ. Το εντυπωσιακό ήταν πως ο Γκάετς που έφυγε ως αποτυχημένος από τον Ολυμπιακό λίγους μήνες αργότερα ως προπονητής της Σερβίας πήρε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ. Μεγαλύτερο χονευτήρι από το ελληνικό πρωτάθλημα δεν υπάρχει.

Κι αν το άδειο γήπεδο γοητεύει τους παίκτες του Παναθηναϊκού, οι εκλείψεις ηλίου παίζουν κι αυτές τον δικό τους ρόλο. Η τελευταία νίκη επί του Ολυμπιακού σε κανονική περίοδο έγινε στις 17 Ιανουαρίου 2010 πάλι στο Ρέντη και παλι με 3-1 σετ ενώ 24 ώρες νωρίτερα είχε γίνει έκλειψη ηλίου. Το ίδιο συνέβη και χθες, 24 ώρες μετά την έκλειψη ηλίου.

Μάλιστα τον Γενάρη του 2010 ο Παναθηναϊκός πήγε στο Ρέντη μετά από νίκη της Φριντρισχάφεν στο Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ ο Ολυμπιακός είχε νικήσει τη Ντιναμό Μόσχας 3-2 σετ. Ο Παναθηναϊκός δεν είχε καμία ομάδα της πλάκας. Είχε πασαδορο τον πρωταθλητή Πάβελ Ζαγκούμνι, τον θρυλικό Λίμπερμαν Αγκάμεζ, κεντρικό τον Σωτήρη Πανταλέων και χρυσή αλλαγή τον Ηλία Λάππα που έκανε εκπληκτική εμφάνιση.

Ηταν το ντέρμπι που έφερε τον Παναθηναϊκό στην πρώτη θέση του πρωταθλήματος, τον οδήγησε στο φορμάρισμα μέχρι και την κατάκτηση του δεύτερου κυπέλλου που έγινε στην Ολυμπιακή εγκατάσταση του Τάε Κβο Ντο με 3-2 επί του Ολυμπιακού. Μεγάλος πρωταγωνιστής ήταν ο Κώστας Χριστοφιδέλης ο οποίος λίγο καιρό αργότερα μπήκε στην περιπέτεια με τα αποτελέσματα του αντιντόπινγκ που κατά πολλούς κόστισε στον Παναθηναϊκό και τον τίτλο του πρωταθλήματος.

Η ομοιότητα της χθεσινής νίκης με αυτή του 2010 είναι πως σηματοδοτεί μία νέα αρχή. Κατ΄ αρχήν ο Παναθηναϊκός αποτίναξε το χειρότερο σερί όλων των εποχών σε αναμετρήσεις με τον Ολυμπιακό (18-0) αλλά το σημαντικότερο είναι πως κάνει μία νέα αρχή. Και στο δια ταύτα, μπαίνει ισότιμα στο παιχνίδι της πρόκρισης μέσα στην πρώτη 4αδα της βαθμολογίας που οδηγεί στα πλέι οφ.

Ο Παναθηναϊκός νίκησε στο Ρέντη γιατί συνηγόρησαν ακόμα πολλοί λόγοι. Πέρα από την απουσία οπαδών του Ολυμπιακού και πάνω από το ότι ο Ολυμπιακός βρέθηκε «ζαλισμένος» και απογοητευμένος από την απώλεια του κυπέλλου αλλά και της πρώτης θέσης στην κανονική περίοδο, ο Παναθηναϊκός επηρέασε τη μοίρα του.

Πρώτα απ΄ όλα φάνηκε διαβασμένος, αλλά αυτό δεν λέει και τίποτα. Κι άλλες φορές ήταν διαβασμένος αλλά στις πανελλαδικές έδινε άδεια κόλλα. Αυτή τη φορά πήρε μεγάλο ρίσκο στο σερβίς και του βγήκε κατακτώντας το 1ο σετ που άρχισε να του δημιουργεί σκέψεις νίκης αλλά και αυτοπεποίθηση. Η υποδοχή του Ολυμπιακού βγήκε νοκ άουτ κι ο Καζάζης αναγκάστηκε από νωρίς να ρίξει στον αγώνα τον Κοκκινάκη. Ο αγώνας ισορρόπησε και τότε ο Παναθηναϊκός πάτησε... γκάζι κι έκανε τη διαφορά σε άμυνα – μπλοκ αλλά και στην επίθεση με τον Μπέλο να κάνει την καλύτερη εφετινή του εμφάνιση. Βλέποντας την άνοδο του Μπέλου στην επίθεση οι Κουκ, Πρωτοψάλτης (και ειδικά ο δεύτερος) απελευθερώθηκαν επιθετικά, αφοσιώθηκαν στην ποιότητα υποδοχής και μαζί με τον εντυπωσιακό Πολυχρονιάδη σφράγισαν και την τελευταία χαραμάδα. Ρεσιτάλ Στιβαχτή στην ανάπτυξη αλλά και στο μπλοκ, ειδικά στο φινάλε του 3ου σετ που μαζί με τον Κουκ έκαναν εντυπωσιακά «στοπ» σε Κουκ, Τζελάτι και Γιούρισιτς. Ο Παναθηναϊκός μας εξέπληξε θετικά διότι για άλλη μια φορά ξεπέρασε τον εαυτό του, συνέχισε την ανοδική αγωνιστική πορεία και οι παίκτες του έπαιξαν απελευθερωμένα πλην όμως πειθαρχημένα.

Ο Ολυμπιακός δεν θύμισε σε τίποτα την ομάδα που είδαμε στον Α΄ γύρο στην Κυψέλη όπου νίκησε τον Παναθηναϊκό με 3-2 σετ, ούτε καν την ομάδα του φάιναλ-4 του κυπέλλου πριν από μία εβδομάδα. Εάν ο Ντιάτσκοφ και ο Χριστοφιδέλης δεν έχουν κάποιο πρόβλημα τραυματισμού που κρατιέται επτασφράγιστο μυστικό κι αν δεν έχει ξεκινήσει μίνι προετοιμασία για τα πλέι οφ, τότε πράγματι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Δεν έχει νόημα να αναφερόμαστε μόνιμα στην υστέρηση του Κλαρκ διότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο του Αμερικανού.

Εντάξει, δεν είναι ο εκρηκτικός διαγώνιος, δεν είναι Γκόμεζ, δεν είναι Γιοβάνοβιτς αλλά ως γνήσιος Αμερικανός για να λειτουργήσει μέσα σε μία ομάδα βόλεϊ πρέπει να υπάρχει οργανωμένο παιχνίδι, έννοια ξένη προς το σημερινό αγωνιστικό προφίλ του Ολυμπιακού.

Η διοίκηση στηρίζει τον Δημήτρη Καζάζη όπως έκανε στα δύσκολα και των δύο προηγουμένων πρωταθλημάτων τα οποία και στο τέλος κατακτήθηκαν. Όσο κι αν είναι φαίνεται παράδοξο, το κέρδος του Ολυμπιακού για το υπόλοιπο του πρωταθλήματος είναι να πιάσει πάτο για να ξεκινήσει τα πλέι οφ από τη θέση του αουτσάιντερ. Η ομάδα θα «ξεφορτώσει» και θα παίξει πιο ελεύθερα, αλλά μέχρι τότε θα πρέπει να κρατήσει τη συνοχή της και την αξιοπρέπεια της και κυρίως την αυτοπεποίθηση των παικτών της. Το σίγουρο είναι πως μετά και τους υπόλοιπους αγώνες της 20ης αγωνιστικής πάμε για συγκλονιστικό φινάλε τόσο για την 4αδα όσο και για τα πλέι άουτ. Ο μόνος που μπορεί να αισθάνεται διπλά κερδισμένος είναι ο ΠΑΟΚ ο οποίος χρειάζεται 4 βαθμούς σε 3 αγώνες για να κλειδώσει το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας για πρώτη φορά στην ιστορία του.