Ανώνυμες Ευκαιρίες και το μεγάλο Στοίχημα

Και ξαφνικά στο βόλεϊ ανακάλυψαν το μαγικό κόσμο του «Στοιχήματος» και τις Ανώνυμες Εταιρίες. Είναι σαν τους... ιθαγενείς που είδαν πρώτη φορά αεροπλάνο και νόμιζαν πως κατέβηκε ο θεός στη γη. Έτσι και στην ΕΣΑΠ. Ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ καλώς ή κακώς άνοιξαν την αγορά του στοιχήματος. Είτε λόγω εμπορικότητας, είτε λόγω συγκυριών μπήκαν πρώτοι στην αγορά του «Στοιχήματος».

Αντί οι εξελίξεις να γίνουν αντικείμενο έρευνας και μελέτης, αντί να γίνει εμπορική και εμπεριστατωμένη έρευνα της αγοράς, άρχισαν η καχυποψία και τα σενάρια διάλυσης. Μόνο που ο ΟΠΑΠ έχει αποδεχτεί σιωπηρά την εξαίρεση των δύο θα πρέπει να βάλει σε σκέψεις τους υπολοίπους...

Κατ΄ αρχήν να εκτιμήσουμε δύο βασικά πράγματα...

Πράγματι είναι λάθος ο χρόνος που γίνονται όλα αυτά. Οι συμφωνίες αυτές έπρεπε να είχαν ανακοινωθεί και να είχαν «κλειδώσει» πολύ νωρίτερα και όχι την παραμονή της έναρξης του πρωταθλήματος έτσι ώστε το «παιχνίδι» να ήταν ξεκάθαρο από την αρχή και οι ομάδες να γνώριζαν τα μπάτζετ τους.

Αυτό βέβαια δεν έχει να κάνει με τους παράγοντες που αντιπροσωπεύουν το βόλεϊ αλλά με εξελίξεις που γίνονται σε υψηλότερους ορόφους της... πολυκατοικίας.

Επίσης δεν θα είχε συμβεί τίποτα εάν ο ΟΠΑΠ είχε ανανεώσει ανανεώσει τη χορηγία με την ΕΣΑΠ τουλάχιστον δύο μήνες νωρίτερα.

Δεύτερον, όπως προκύπτει σε αυτή τη φάση, ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ δεν πήραν αυτές τις χορηγίες για την εμπορικότητα του βόλεϊ ή γιατί ξαφνικά η αγορά «διψάει» για βόλεϊ (μακάρι να είναι έτσι), αλλά για την εμπορικότητα των συγκεκριμένων συλλόγων. Με την ίδια λογική εάν για παράδειγμα και η ΠΑΕ Παναθηναϊκός ή η ΚΑΕ Παναθηναϊκός είχε κεντρική χορηγία θα μπορούσε να έβαζε και τον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό στη συμφωνία και πάει λέγοντας...

Επίσης, εάν πράγματι υπήρχε ενδιαφέρον για την εμπορικότητα του βόλεϊ θα έρχονταν κεντρική χορηγία για όλο το πρωτάθλημα ή στο κάτω κάτω θα αυξάνονταν και δε θα μειώνονταν η χορηγία του ΟΠΑΠ κατά 20% τη σεζόν 2014-15.

Το ζητούμενο δεν είναι το τι θα κάνουν σήμερα ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ, αλλά το τι θα κάνουν αύριο οι υπόλοιπες 10 ομάδες ώστε να μπορέσουν να βρουν έσοδα από τη συγκεκριμένη αγορά η οποία δοκιμάζει το ελληνικό βόλεϊ σαν νέο φρούτο. Εκεί είναι το μεγάλο... στοίχημα του επαγγελματικού βόλεϊ.

Το πώς θα αυξηθούν οι χορηγίες των εταιριών που επενδύουν ή υποστηρίζουν την διοργανώτρια αρχή και τις ομάδες, έτσι ώστε από τη φάση της ύφεσης να περάσουν στη φάση της ανάκαμψης. Από τη σοβαρότητα και τη διορατικότητα που θα αντιμετωπιστούν οι καταστάσεις θα εξαρτηθεί το μέλλον του βόλεϊ.

Για να γίνει αυτό θα πρέπει να κάνουν πολλά περισσότερα. Αντί να γκρινιάζουν οι παράγοντες και να αυτόμαστιγώνονται πρέπει να δουλέψουν πολύ πιο σκληρά και πολύ πιο επαγγελματικά όλα τα σωματεία. Όχι μόνο στη Volleyleague αλλά και στην Α1 γυναικών.

Πόσα δαπανούν για την προβολή τους οι σύλλογοι στην Α1 ανδρών και γυναικών και πόσο οι αντίστοιχοι σύλλογοι άλλων προηγμένων αθλημάτων όπως για παράδειγμα του μπάσκετ;

Πόσα από αυτά που εισπράττουν κάθε χρόνο επενδύονται σε εκδηλώσεις, διαφημίσεις, υποστηρικτικές εκδηλώσεις, συνεργασίες προβολής; Πόσα επενδύουν στα social media, στα ΜΜΕ, στις ανταποδοτικές χορηγίες; Πόσο καταφέρνουν να διεισδύσουν στις τοπικές κοινωνίες, στο φίλαθλο κοινό και στις μικρές ηλικίες που όπως έχει αποδειχτεί είναι οι πλέον παραγωγικές ακόμα και σε περιόδους κρίσης;

Ποιοι είναι οι σταρ του ελληνικού βόλεϊ και πως μπορούν να συγκριθούν με τα υπόλοιπα ομαδικά σπορ;

Ποιες είναι οι επιτυχίες των Εθνικών ομάδων του βόλεϊ σε σύγκριση με τα υπόλοιπα ομαδικά σπορ;

Οι συγκρίσεις «πονάνε» αλλά εάν δεν γίνουν και δεν αναφέρονται καθημερινά δεν θα μπορέσει ποτέ το άθλημα να γίνει ανταγωνιστικό.

Ποιες έρευνες έχουν κάνει τα ΤΑΑ για να μάθουν πραγματικά την δυναμική του προϊόντος τους έτσι ώστε να βγουν πιο επιθετικά στην αγορά; Ποια και πόσα ΤΑΑ έχουν οργανωμένα τμήματα μάρκετινγκ, γραφεία προβολής και δημοσίων σχέσεων;

Η αγορά του «στοιχήματος» είναι άγνωστη σε όλους τους παράγοντες του ελληνικού βόλεϊ και χρειάζεται προσεκτικές τοποθετήσεις και σοβαρή αντιμετώπιση. Με απειλές, φανταστικά σενάρια, αφορισμούς, αποκλεισμούς και παραιτήσεις δεν αντιμετωπίζονται τα νέα δεδομένα. Όλοι θα πρέπει να οπλιστούν με υπομονή και σοβαρότητα, να αποκτήσουν γνώση και εμπειρία. Ακόμα και τότε που θα υπάρχει καχυποψία για τις μεγάλες εκπλήξεις στους αγώνες του πρωταθλήματος και ο καθένας θα λέει το μακρύ του και το κοντό του θα χρειαστεί σοβαρή διαχείριση.

Η επόμενη διετία θα είναι καθοριστική καθώς πολλά θα αλλάξουν στην αθλητική και στοιχηματική αγορά, όπως άλλωστε και σε όλη την κουρασμένη ελληνική κοινωνία που αναζητά μία κατεύθυνση κι έναν στόχο.

Οι παράγοντες που υπηρετούν το βόλεϊ πρέπει να είναι συνεχώς ενήμεροι και καταρτισμένοι τόσο για τις ραγδαίες αγωνιστικές εξελίξεις που αλλάζουν το άθλημα παγκοσμίως, όσο και για τα νέα δεδομένα της αγοράς. Όπως είπε και ο Κώστας Χαριτωνίδης αυτοί που ασχολούνται πλέον με τις Εθνικές ομάδες και το επαγγελματικό βόλεϊ δεν φτάνει να το κάνουν μόνο στα ρεπό τους!

Μεγάλη ατάκα που τη είπε στην ημερίδα των Φίλων των Εθνικών ομάδων για την οποία θα αναφερθούμε παρακάτω...

Ακόμα και οι τροπολογίες που ψηφίστηκαν για το επαγγελματικό βόλεϊ και έγιναν νόμος του κράτους πριν από λίγα εικοσιτετράωρα είναι μία τεράστια και κομβική αλλαγή για το επαγγελματικό βόλεϊ. Ανεβάζει πολύ ψηλά τον πήχη.

Για να υλοποιηθούν τα όσα προβλέπονται, θα πρέπει τα ΤΑΑ να αλλάξουν ριζικά και στον τρόπο λειτουργίας τους αλλά και στον τρόπο που κινούνται μέσα στην αθλητική, οικονομική και πολιτιστική ζωή του τόπου.

Ο δεσμευτικός διακανονισμός των παλιών χρεών προς αθλητές και προπονητές, η κατάργηση των ΤΑΑ και η μετατροπή τους σε Ανώνυμες Εταιρίες δημιουργεί νέα δεδομένα και ανατρεπτικές αλλαγές στη δομή και οργάνωση τους σε σημείο να προκαλούνται εύλογες απορίες για το εάν θα αντέξουν το όλο εγχείρημα.

Το βασικότερο έχει να κάνει με τον προϋπολογισμό τους. Θα πρέπει να εξασφαλίσουν μόνιμες και αξιόπιστες πηγές εσόδων για να ανταπεξέλθουν στα έξοδα τους. Θα πρέπει να εμπλουτίσουν την «παράσταση» που δίνουν κάθε 15 ημέρες στην έδρα τους με πλούσιες εκδηλώσεις, εκπλήξεις και πολλές παροχές. Αυτά θέλουν οι χορηγοί. Γεμάτα γήπεδα, ζωντανούς παράγοντες και δυναμική διοργανώτρια αρχή που θα είναι μπροστά και όχι πίσω από τις εξελίξεις.

Πάνω απ΄ όλα θα πρέπει να αναζητηθεί μία νέα γενιά παραγόντων και επενδυτών που θα στελεχώσουν τα διοικητικά συμβούλια των Ανωνύμων Εταιριών και να διευρυνθεί η βάση των σωματείων. Το μοντέλο του «one man show» έχει πεθάνει. Δεν προχωράει το μοντέλο του προέδρου – προπονητή – εφόρου. Διαφορετικά οι Ανώνυμες Εταιρείες θα γίνουν Ανώνυμες Χαμένες Ευκαιρίες.

Ανάλογος πρέπει να είναι ο προβληματισμός και στα σωματεία της Α1 γυναικών. Μόνο εάν οργανωθούν και αναζητήσουν προβολή, δηλαδή, τηλεοπτικό κανάλι, χορηγίες και μία πρώτη κεντρική διαχείριση θα βοηθούσε και το έργο της ομοσπονδίας και θα άλλαζε πολύ τα δεδομένα στο άθλημα. Ακόμα και μια καλή Λίγκα στο βόλεϊ γυναικών θα έκανε καλύτερη την ΕΣΑΠ.

Το σαββατοκύριακο δεν είχαμε αγώνες αλλά είχαμε την ημερίδα που έκανε ο Σύλλογος Φίλων Ελληνικών Εθνικών Ομάδων.

Μόνο συγχαρητήρια αξίζουν στον Γιάννη Στουραΐτη και στους συνεργάτες του που με πολύ μεράκι χτίζουν μέρα με τη μέρα έναν υποστηρικτικό φορέα που μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις κυρίως των Εθνικών ομάδων.

Για άλλη μια φορά διατυπώθηκε απ όλους η ανάγκη να υπάρξει κεντρικός και ενιαίος σχεδιασμός για την ανάπτυξη των Εθνικών ομάδων που θα ξεκινάει από το σχολείο και θα καταλήγει στην Εθνική ανδρών, στην Εθνική γυναικών και στις Εθνικές ομάδες μπιτς βόλεϊ. Όσοι έκαναν εισηγήσεις εξέφρασαν προβληματισμούς και ζήτησαν άμεσες παρεμβάσεις διότι και χρόνος έχει χαθεί και δε πρέπει να αφεθούν στην τύχη τους οι εφετινές επιτυχίες των Εθνικών ανδρών και νεανίδων.

Η ημερίδα του ΣΦΕΕΟΠ όπως και οι αντίστοιχες της ΕΣΑΠ και της ΕΟΠΕ θα πρέπει να γίνουν κυρίαρχα όργανα έκφρασης των ειδικών του ελληνικού βόλεϊ και με την κατάλληλη οργάνωση αλλά και την αξιοποίηση του πλούτου ιδεών και προτάσεων που παράγουν κάθε φορά, το βόλεϊ και το μπιτς βόλεϊ μόνο κέρδος θα έχουν.