Η νέα ταυτότητα της ΑΕΚ

Μετά από έξι ήττες από τον Ολυμπιακό (επτά αν υπολογίσουμε και τον αγώνα στις 21 Δεκεμβρίου που επαναλήφθηκε) η ΑΕΚ όχι μόνο ξέσπασε αλλά απέδειξε πως είναι ικανή για όλα. Για να είμαι ειλικρινής όταν είδα τα δύο συνεχόμενα μπλοκ της Δήμητρα Γιακουμή στο φινάλε του 3ου σετ μου θύμισε την περσινή ανατροπή του σκηνικού στους τελικούς των πλέι οφ όταν η ΑΕΚ ήταν το φαβορί και με τα μπλοκ της Γιακουμή (όταν ήταν στον Ολυμπιακό) στον πρώτο τελικό των πλέι οφ, οι «ερυθρόλευκες» έφεραν τα πάνω κάτω και πήραν όχι μόνο το πρωτάθλημα αλλά μετά έκαναν και το νταμπλ.

Η είσοδος της Φερνάντεζ στη βασική 6αδα και η αναγέννηση της Τοτσίδου μεταμόρφωσαν την ΑΕΚ που στον αποψινό αγώνα ήταν αποφασισμένη να μην χάσει.

Και πως να χάσεις μπροστά σε τέτοιο κοινό; Πραγματικά εντυπωσιακές οι εκδηλώσεις των οπαδών της ΑΕΚ που περίμεναν ένα χρόνο για να πανηγυρίσουν μία νίκη σε βάρος του Ολυμπιακού. Ήταν τέτοια η λαχτάρα και τόσο χύμα τα μέτρα ασφαλείας εκ μέρους της αστυνομίας που η ΑΕΚ παραλίγο να χαλάσει μόνη της τη γιορτή. Το έχουμε γράψει δεκάδες φορές θα το πάμε άλλη μία: Ο κόσμος βοηθάει ή και καταστρέφει μία ομάδα. Δεν κερδίζει τους αγώνες. Οι νίκες έρχονται μετά από καλή τακτική και σωστή προετοιμασία. Ο κόσμος πανηγυρίζει, συμμετέχει, βοηθάει στην ψυχολογία τις αθλήτριες αλλά δεν κερδίζει τους αγώνες. Αυτό γράφεται και λέγεται μεταφορικά σε τέτοιο βαθμό που ο κόσμος πιστεύει πως κερδίζει τον αγώνα. Αυτή είναι και η ομορφιά της εξέδρας. Από εκεί και πέρα υπάρχει και η πραγματικότητα.

Σήμερα, είδαμε μία εντελώς διαφορετική ΑΕΚ από αυτή που είδαμε στο Ρέντη πριν 20 ημέρες σε πρωτάθλημα και κύπελλο. Πιο φρέσκια ομάδα, με ενέργεια, πάθος και αυτοπεποίθηση. Η ΑΕΚ έβγαλε νέα - αγωνιστική - ταυτότητα και με αυτή θα διεκδικήσει τον τίτλο. Οι παίκτριες του Μανώλη Ρουμελιώτη λες και έπαιζαν τελικό. Μπορεί να έπαιζαν για το πρωτάθλημα αλλά στην πραγματικότητα ήταν τελικός. Παίκτριες πεισμωμένες και αποφασισμένες να πάρουν όχι μία απλή νίκη για τα προσχήματα αλλά μία «καθαρή» νίκη και το πλεονέκτημα έδρας. Ήθελαν όλες να δώσουν απαντήσεις για την αμφισβήτηση που έχουν βιώσει εδώ και 12 μήνες.

Βέβαια, για να κατακτήσεις ένα πρωτάθλημα πρέπει να είναι έτοιμος να κερδίσεις εντός κι εκτός έδρας, διαφορετικά δεν έχεις καμία τύχη.

Η είσοδος της Φερνάντεζ στη θέση της βασικής κεντρικού έδωσε μεγάλο εκτόπισμα και αυτοπεποίθηση στο παιχνίδι της ΑΕΚ. Η ισπανίδα δεν είναι μόνο μία καλή κεντρικός αλλά και μια αθλήτρια που παρασύρει όλη την ομάδα.

Η Τοτσίδου με την Ιβάνοβα σήκωσαν την υποδοχή και η Ρόγκα έκανε την καλύτερη εμφάνιση της χρονιάς σε υποδοχή και άμυνα. Ειδικά η Τοτσίδου ήταν όλα τα λεφτά αφού έκανε και πολύ δουλειά στην άμυνα και στην επίθεση και γέμισε το παιχνίδι της ΑΕΚ.

Γενικά τα δύο λίμπερο έκαναν εξαιρετική εμφάνιση. Και η Κονόμι έδωσε ρεσιτάλ στην άμυνα και για αυτό είδαμε ωραία αναμέτρηση με πολλές εναλλαγές στο σκορ και μεγάλες φάσεις σε χρονική διάρκεια δίνοντας στον αγώνα άγρια ομορφιά.

Η υποδοχή της ΑΕΚ κρατήθηκε σε καλά επίπεδα και η ομάδα είχε ρυθμό και πολλές λύσεις στην επίθεση. Ηταν η πρώτη φορά που η Γιόσοβιτς δεν ήταν μόνη αλλά και παράλληλα η ίδια έκανε τη διαφορά στην καλύτερη εμφάνιση της σεζόν. Σίγουρα ο Ρουμελιώτης έφερε αέρα αλλαγής σε βασικούς τομείς αλλά μου έκανε εντύπωση πως άπαντες και άπασες ξέχασαν τον Απόστολο Οικονόμου. Αυτή είναι η μοίρα του προπονητή. Κανείς δεν θυμάται τον προηγούμενο και ο νέος ανοίγει το δρόμο στον επόμενο.

Από την άλλη, ο Ολυμπιακός μπήκε αργά στον αγώνα. Η Κις στον πρώτο αγώνα που έδωσε στη Νέα Φιλαδέλφεια με τη φανέλα του Ολυμπιακού, ήταν έξω από τα νερά της. Οι «ερυθρόλευκες» δεν είχαν υποδοχή και η Σοφία Κοσμά ήταν απελπιστικά μόνη. Προσπαθούσε να τα κάνει όλα μόνη της και η μόνη που την ακολούθησε ήταν η Κατερίνα Γιώτα που έδωσε και κέρδισε πολλές μάχες στο φιλέ. Μία κεντρική, όμως, δεν κάνει τη διαφορά και όταν η Τένεβα με την Κωνσταντίνου δοκιμάστηκαν αλλά δεν «άναψαν» ο Ολυμπιακός δεν είχε επιλογές για να πάρει πόντους. Κρατήθηκε κοντά στο σκορ στο 2ο και στο 3ο σετ, πήρε αρκετές φορές προβάδισμα αλλά δεν είχε ούτε ρυθμό, ούτε σταθερότητα στο παιχνίδι του και η ήττα ήρθε λίγο πολύ φυσιολογικά. Ρεσιτάλ διαιτησίας από τις αδελφές Μουλά στις δύσκολες φάσεις, αλλά πίσω από τη σκάλα της Λεμονιάς γινόταν πανηγύρι με δεκάδες οπαδούς να περιφέρονται. Εάν δεν γίνει σωστός προγραμματισμός κι αν δεν παρθούν γενναίες αποφάσεις από τα σωματεία, τη διοργανώτρια και την αστυνομία δεν θα έχουμε καλά ξεμπερδέματα.

Και κάτι ακόμα. Η ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός ας μην το δένουν κόμπο πως θα φτάσουν εύκολα στον τελικό γιατί στο δρόμο μπορεί να πέσουν σε καμιά... λακκούβα είτε στην Κυψέλη, είτε στα Βριλήσσια. Ο Παναθηναϊκός χωρίς πίεση και άγχος έχει δείξει πως μπορεί να κάνει ζημιές.

Η σημερινή ημέρα, πάντως, ήταν ξεχωριστή για έναν ακόμα λόγο. Ο Δημήτρης Τζούριτς και ο Ντίμα Φιλίποφ πήραν την δεύτερη και την τρίτη θέση αντίστοιχα στο Τσάμπιονς Λιγκ. Εντάξει, καλό είναι να είσαι πρωταθλητής Ευρώπης, αλλά όταν έχεις να κάνει με το φαινόμενο της Μπελογκόριε Μπέλγκοροντ δεν έχεις και πολλά περιθώρια να ονειρευτείς. Ο Ολυμπιακός πάντως το έζησε το όνειρο του κόντρα στην ομάδα του Τσιπούλιν στη φάση των ομίλων και πήρε μία γεύση από την ισχύ, τη δύναμη και την ταχύτητα των Τετιούκιν, Μουσέρσκι, Γκρόζερ και τους λοιπούς του Τσιπούλιν που κάποτε χτύπαγε το κεφάλι του στον τοίχο επειδή έχανε στο τάι μπρέικ από τον Ηρακλή του Αλέκου Λεώνη. Γενικά, είχαμε να δούμε ελληνική παρουσία σε φάιναλ-4 του Τσάμπιονς Λιγκ από το 2009 όταν ο Ηρακλής αγωνίστηκε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ στην Πράγα.

Όσο για το πρωτάθλημα της Volleyleague τα καλύτερα είναι μπροστά. Το γεγονός ότι ξεκαθάρισε το τοπίο της 4αδας ατόνησε κάπως το ενδιαφέρον αλλά το «μακελειό» θα γίνει για το πλασάρισμα στην 4αδα και για το ποιος θα αποφύγει την Κηφισιά. Κάτι μου λέει, πάντως, πως ο Φοίνικας θέλει διασταύρωση με τον Ολυμπιακό και ο Εθνικός με την Κηφισιά. Για να δούμε...

Όσο για τη μάχη της παραμονής θα κρατήσει ακόμα πολύ. Ο Παναθηναϊκός παίζει τα ρέστα του αύριο με την Κηφισιά. Με νίκη πατάει στη... σελήνη. Έτσι μοιάζει η 8αδα για τους πράσινους. Στο τέλος του Α΄ γύρου είχαν ένα βαθμό και αν νικήσουν την Κηφισιά θα μπουν στην 8αδα και θα βάλουν πλώρη για την αποφυγή των πλέι άουτ. Άσε που θα μπουν με καλή ψυχολογία για το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στην Κυψέλη. Ο Παμβοχαϊκός υποχρέωσε τον Άρη στην έβδομη συνεχόμενη ήττα του στο ντεμπούτο του Γιώργου Κλαρούδα. Γενικά τα ματς που θα κρίνουν πολλά είναι Παναχαϊκή – Παμβοχαϊκός και Άρης – Παναθηναϊκός.

Όπως ίσως να πήρατε χαμπάρι το διήμερο που πέρασε έγινε στη Χαλκίδα η Γενική Συνέλευση της ΕΟΠΕ. Τίποτα το ιδιαίτερο, εκτός από τις παγιωμένες διαπιστώσεις πως το ανδρικό βόλεϊ οδεύει στην αφάνεια και τη διάλυση και πως η ΕΟΠΕ δεν έχει χρήματα να πληρώσει ούτε τους υπαλλήλους. Το εντυπωσιακό είναι πως από την εποχή του Μπελιγράτη, μέχρι την εποχή του Προσαλίκα και τώρα του Μαυρομάτη το χρέος της ΕΟΠΕ ήταν και παραμένει στα 8 εκ. Ευρώ παρά τα «κουρέματα», τα «ξυρίσματα» και τα «χτενίσματα».

Κατ΄ άλλα τα σενάρια «συνωμοσίας» και τα «φαντάσματα» κατά τη διοίκησης του ελληνικού βόλεϊ πέρασαν πάλι πάνω από το ξενοδοχείο... Αιγαίο της Χαλκίδας, συντρόφευσαν τους «συντρόφους» του φιλέ και χάθηκαν στα σκοτεινά στενά του Ευρίπου μέχρι να ανακοινωθούν κι επίσημα από την τρόικα οι επόμενες περικοπές.