Λύγισαν από το άγχος και την υπόσχεση που είχαν δώσει...

Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε πως ένα πρωτάθλημα ή έναν τίτλο συνολικά δεν το χάνει μια ομάδα, αλλά το κατακτά αυτή που το κατακτά. Στο βόλεϊ και την Volley League την κούπα την πήρε ο ΠΑΟΚ, δεν την έχασε ο Ολυμπιακός. Τώρα αν οι Πειραιώτες θα μπορούσαν να σπάσουν το σερί του αντιπάλου τους είναι άλλο θέμα συζήτησης. Η απάντηση είναι φυσικά και μπορούσαν, αλλά το άγχος τελικά τους νίκησε.

Θα πείτε πως αυτό είναι τρομερά απλοϊκό. Αλλά πάλι πόσες φορές έχουμε τονίσει πως το βόλεϊ είναι απλό θέαμα και πως δεν χρειάζονται οι τρελές αναλύσεις; Οι «ερυθρόλευκοι» από το ξεκίνημα μπήκαν δυνατά στο πρωτάθλημα, αλλά η αλήθεια είναι πως είχαν δείξει πως έχουν τρωτά σημεία, με μεγαλύτερο αυτό στα άκρα.

Ο Τσούπκοβιτς στην υποδοχή ήταν το λιγότερο κακός και το χειρότερο είναι πως όταν οι αντίπαλοι τον σημάδευαν εκνευριζόταν και δεν μπορούσε να προσφέρει ούτε επιθετικά, όπου εκεί ήταν άλλωστε και το δυνατό του σημείο. Δίπλα στον Σέρβο υπήρχε αρχικά ο Κοκκινάκης που στην πίσω ζώνη ήταν και είναι εξαιρετικός, αλλά στην μπροστά λίγα είναι τα ματς που μπορεί να κάνει την διαφορά, ενώ και ο Φράγκος ναι μεν ήταν μια χρήσιμη προσθήκη, αλλά σίγουρα όχι ο παίκτης ηγέτης στον οποίο θα στηριζόσουν για να πάρεις πρωτάθλημα.

Ωστόσο όσο περνούσαν οι αγωνιστικές ο Μπόσκαν είχε καταφέρει να κρύψει τον Σέρβο στην υποδοχή με αποκορύφωμα τα παιχνίδια στο Λιγκ Καπ, αλλά και στο Κύπελλο όπου ο Τσούπκοβιτς ήταν όχι μόνο ασταμάτητος, αλλά και ο καλύτερος παίκτης των συγκεκριμένων διοργανώσεων. Με τα άκρα να δυναμώνουν, τον Αγκάμεζ ασταμάτητο και το κέντρο με τους Άθος, Νταφ και Σουλτανόπουλο ανίκητο, οι Πειραιώτες φάνταζαν ως το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση και του πρωταθλήματος.

Η εμφατική νίκη μάλιστα στο πρώτο ματς, έκανε τους περισσότερους να νομίσουν πως όχι απλά θα κατακτηθεί ο τίτλος, αλλά θα γίνει μάλιστα και με ευκολία. Και κάπου εκεί ήρθε το μπλακ άουτ. Γιατί υπήρξε μπλακ άουτ παρότι σημειώθηκε η νίκη μέσα στην Πυλαία. Την συγκεκριμένη νίκη την πήρε μόνος του ο Αγκάμεζ, στην υπόλοιπη ομάδα το μπλακ άουτ υπήρξε.

Και υπήρξε γιατί το άγχος νίκησε τους πάντες. Άγχος όχι μόνο γιατί η ομάδα έπρεπε να επιβεβαιώσει εντός γηπέδου τον τίτλο του φαβορί που της είχαν δώσει οι περισσότεροι, αλλά γιατί υπήρξε και η υπόσχεση που είχε δοθεί στο ξεκίνημα της χρονιάς. Τότε δηλαδή που παίκτες των «ερυθρόλευκων» είχαν ζητήσει από την διοίκηση την απομάκρυνση του Φλάβιο Γκουλινέλι υποσχόμενοι το πρωτάθλημα. Ο Ιταλός απομακρύνθηκε, αλλά όταν έπρεπε να γίνει πράξη η υπόσχεση, το άγχος γιγαντώθηκε με συνέπεια να χαθεί η σειρά των τελικών και ο Ολυμπιακός να μείνει για τρίτη σερί χρονιά χωρίς πρωτάθλημα.

Ξαναλέμε βέβαια πως το πρωτάθλημα το κέρδισε ο ΠΑΟΚ. Και το κέρδισε επάξια παρά τα πολλά και σημαντικά προβλήματα που είχε. Άλλο το ένα όμως και άλλο το άλλο. Ναι μεν οι Θεσσαλονικείς τα έδωσαν όλα και έφτασαν στην κορυφή, αλλά από την άλλη και οι Πειραιώτες όταν η μπάλα... έκαιγε εμφανίστηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Είναι σαν το ποδόσφαιρο, αν δεν κάνει κάποιος λάθος, δεν θα μπει γκολ. Ε στο βόλεϊ το λάθος το έκανε ο Ολυμπιακός, σκόραρε ο ΠΑΟΚ και έμεινε στον θρόνο του για τρίτη συνεχόμενη χρονιά...

ΥΓ: Σωστή η ανακοίνωση για την δίκαιη κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον ΠΑΟΚ. Σωστά καταδικάστηκαν και τα όσα θλιβερά έγιναν μετά. Αυτό όμως το «Άμεσα θα αναζητηθούν, σε κάθε επίπεδο εντός της ομάδας, οι ευθύνες που για μια ακόμη χρονιά χάνεται το πρωτάθλημα, με ανεξήγητα αθλητικά ερμηνεύσιμα κριτήρια» η αλήθεια είναι πως λίγοι το κατάλαβαν ή για να είμαστε πιο ακριβείς με την πρώτη ανάγνωση σκέφτεσαι περίεργα πράγματα...

ΥΓ1: Πολλές οι αλλαγές που αναμένονται στον Ολυμπιακό, πολλές θα είναι και στον ΠΑΟΚ. Η αλήθεια είναι πως ως τώρα αυτές οι δύο ομάδες δείχνουν να παίζουν μόνες τους και αν και νωρίς το ενδιαφέρον για τις κινήσεις που θα γίνουν θα είναι μεγάλο...