Ο Τερζής το άλλαξε ο Ελγκέτα το πήρε και ο Ντάντε έδωσε απαντήσεις!

Καθημερινά ειδικά στοιχήματα στη Novibet (21+).

Μετά από δύο εντελώς αδιάφορα παιχνίδια, επιτέλους είδαμε ένα ντέρμπι στους φετινούς τελικούς του πρωταθλήματος. Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ πάλεψαν και με το παραπάνω, με τους Θεσσαλονικείς να κάνουν την έκπληξη να επικρατούν με 3-2 και κάνουν πολλούς να λένε για την περιβόητη καρδιά του πρωταθλητή. Αυτό με την καρδιά δεν ξέρω κάτα πόσο ισχύει, ωστόσο σίγουρα αν καταφέρεις να βρεις τον τρόπο να φτάσεις στην κορυφή μία φορά, ξέρεις τον δρόμο για να το κάνεις και άλλες.

Πριν αρχίσουμε όμως την ανάλυση του ντέρμπι, θα πρέπει να αναφερθεί πως αν όχι όλοι, σίγουρα οι περισσότεροι έχουμε πέσει έξω στις προβλέψεις μας. Έχοντας ως εικόνα τα ματς στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, αυτά των Λιγκ Καπ και Κυπέλλου, αλλά και του πρώτου τελικού στο Ρέντη, ελάχιστοι ήταν αυτοί (όσοι το λένε, λένε ψέματα) που πίστευαν πως μετά το τρίτο ματς ο ΠΑΟΚ θα ήταν μπροστά με 2-1 νίκες, έχοντας μάλιστα κερδίσει και μέσα στο Πειραιά.

Και όμως οι Θεσσαλονικείς το κατάφεραν και αυτό. Φαίνεται πως γουστάρουν να παίζουν με την πλάτη στον τοίχο και δεν θέλουν να το αλλάξουν για το γούρι βρε αδερφέ. Όλη την χρονιά χαλαρώνουν ως σωστοί κάτοικοι της πανέμορφης αυτής πόλης και στα δύσκολα αφήνουν στην άκρη τον φραπέ και κάνουν τα δικά τους, ακολουθώντας τον γνωστό τους δρόμο που οδηγεί στην κορυφή.

Αυτό έκαναν και χθες, εκεί που κανείς δεν το περίμενε. Εκεί που είχαν χάσει σχετικά άνετα το πρώτο σετ και ο Ολυμπιακός έδειχνε να είχε συνέλθει από το σοκ της άνετης νίκης του «δικεφάλου» στην Πυλαία. Εκεί στα δύσκολα οι πρωταθλητές επέστρεψαν για τα καλά, έχοντας τρεις μεγάλους πρωταγωνιστές. Ναι εννοείται πως όλη η ομάδα κερδίζει και όλη η ομάδα χάνει, αλλά σίγουρα υπάρχουν αυτοί που ξεχωρίζουν λίγο παραπάνω. Για τον τρίτο τελικό αυτοί οι τρεις ήταν οι Τερζής, Ελγκέτα και Ντάντε, με τον πρώτο να αλλάζει την εικόνα της ομάδας του, τον δεύτερο να παίρνει το ντέρμπι και τον τρίτο να δίνει απαντήσεις.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο έμπειρος πασαδόρος και χθες ήταν εντυπωσιακός και δεν θα είναι υπερβολή να πούμε πως αν τελικά ο ΠΑΟΚ καταφέρει να το πάρει, αυτός είναι το τεράστιο φαβορί για να βγει πολυτιμότερος. Σχεδόν αλάνθαστος σε δεύτερο συνεχόμενο τελικό, έχει κερδίσει τους πάντες με τις εμφανίσεις και το πάθος του όντας πιο ώριμος από ποτέ. Με τέτοιον Τερζή κανείς δεν θυμάται αν υπάρχει Πέτκοβιτς στον «δικέφαλο», με τον Έλληνα διεθνή να έχει καταφέρει να βάλει και το κέντρο στο παιχνίδι, κάνει που έκανε τα προηγούμενα χρόνια ο Κουρνέτας και οδηγούσε σε τίτλους την ομάδα του. Δεν λέμε πως είναι ίδια κλάση, αλλά σίγουρα η βοήθειά του είναι τεράστια.

Αφήνουμε τελευταίο τον κόουτς και πάμε στον Ντάντε. Ο Βραζιλιάνος όλη την χρονιά άκουσε πολλά και μεταξύ μας όχι και τόσο άδικα. Η αλήθεια είναι πως η προσφορά του δεν ήταν κάτι το φοβερό, όμως από την άλλη όσοι περίμεναν να δουν τον παίκτη που μεσουρανούσε με την ομάδα του Παναθηναϊκού, ήταν λίγο άσχετοι. Από την άλλη όμως λίγοι περίμεναν πως θα ήταν στα περισσότερα παιχνίδια κακός. Τώρα όμως που κρίνεται το πρωτάθλημα, ξεχωρίζουν οι παίκτες που έχουν γεννηθεί να παίρνουν τίτλους και ο Ντάντε είναι ένας από αυτούς.

Ο έμπειρος ακραίος ήταν χθες εντυπωσιακός σε επίθεση, ενώ όσες φορές χρειάστηκε κράτησε εξαιρετικά και στην υποδοχή. Στην επίθεση είχε 15 πόντους, ενώ το πιο σημαντικό ήταν πως κέρδισε κρίσιμους συμβάλλοντας τα μέγιστα στο να έρθει η τεράστια νίκη για την ομάδα του. Στην υποδοχή πάλι ναι μεν πήρε μόλις 7 σε όλο το ματς, αλλά κατάφερε να φτάσει στο 77%. Συνολικά ο Βραζιλιάνος ήταν ο ηγέτης που ήθελε ο ΠΑΟΚ θυμίζοντας κάτι από το ένδοξο παρελθόν του. Και όσο ο Ντάντε ανεβαίνει, τόσο ανεβαίνουν και οι Θεσσαλονικείς, μην το ξεχνάμε αυτό...

Και πάμε στον τρίτο και όχι καταϊδρωμένο Ελγκέτα. Ο Αργεντίνος ανέλαβε το δύσκολο έργο να αντικαταστήσει τον πιο πετυχημένο προπονητή στην χώρα μας την τελευταία δεκαετία. Με τίτλους σε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ ο Καλμαζίδης ήταν ο άνθρωπος που έφερε το πρώτο πρωτάθλημα στον «δικέφαλο» (πήρε δύο συνολικά) και όπως και να το κάνουμε η πίεση για τον αντικαταστάτη του θα ήταν μεγάλη.

Ο Ελγκέτα όμως τα έχει καταφέρει εξαιρετικά. Για το συνολικό θα γράψουμε άλλη φορά. Τώρα θα ασχοληθούμε με μια κίνηση που λίγοι κάνουν, αυτός όμως τόλμησε, του βγήκε και στο τέλος πανηγύρισε μια νίκη που μπορεί να ισοδυναμεί και με τίτλο. Ποια ήταν αυτή; Αναφέρομαι στην αλλαγή όλης της ομάδας στο 4ο σετ, με το σκορ να είναι στο 20-16 (όχι όλοι μαζί βέβαια), ένα σκορ που δεν είναι από αυτά που λες πως δεν γυρίζουν. Ο Αργεντίνος βλέποντας την κούραση που είναι λογικό να υπάρχει στους παίκτες του και λόγω ηλικίας, αποφάσισε να αφήσει ουσιαστικά το σετ προτιμώντας να έχει έτοιμους τους βασικούς για το τάι μπρέικ.

Και ναι πολλοί προπονητές κάνουν αλλαγές όταν βλέπουν πως υπάρχει κούραση και θέλουν να χτυπήσουν τα επόμενα, αλλά εδώ μιλάμε για όλη την εξάδα. Στο διάστημα αυτό έδωσε τις ανάσες και τις συμβουλές στην παρέα του Ντάντε, ενώ είδε και τους λεγόμενους αναπληρωματικούς να βάζουν εξαιρετικά δύσκολα στον Ολυμπιακό. Το ρίσκο έπιασε και λέμε ρίσκο γιατί μπορεί στο τάι μπρέικ που λεγόμενοι βασικοί να είχαν χάσει τον ρυθμό τους και να μην μπορούσαν να παίξουν το ίδιο καλά, ο ΠΑΟΚ έκανε το μπρέικ και την Πέμπτη στο κατάμεστο όπως αναμένεται Παλατάκι είναι έτοιμος να κάνει το τρία στα τρία. Και αν το καταφέρει ο Ελγκέτα θα έχει σημαντικότατη συμμετοχή.

Αυτά για τον ΠΑΟΚ. Ωστόσο οι Θεσσαλονικείς δεν έπαιζαν μόνοι τους. Έπαιζαν με τον Ολυμπιακό, έναν Ολυμπιακό που σε τίποτα δεν θυμίζει την ομάδα που πήρε με άνεση Λιγκ Καπ και Κύπελλο και βρέθηκε με ακόμα μεγαλύτερη άνεση στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα. Οι Πειραιώτες δείχνουν τρομερά αγχωμένοι, ένα άγχος που μεγάλωσε μετά την άνετη ήττα μέσα στην Πυλαιά. Εκεί κατάλαβαν πως μόνο περίπατο δεν θα κάνουν και δείχνουν πως τα πόδια έχουν βαρύνει σε μεγάλο βαθμό.

Πιο κλασικό παράδειγμα από τα δύο τραγικά σερβίς του Αγκάμεζ, το ένα κάτω από το φιλέ και το άλλο να μην βρει καν την μπάλα (την πέταξε τόσο μπροστά που δεν υπήρχε περίπτωση να την προλάβει) δεν υπάρχουν αναφορικά στο άγχος που υπάρχει. Αυτό σημαίνει πως οι «ερυθρόλευκοι» είναι τελειωμένοι; Όχι βέβαια, όμως από ακλόνητο φαβορί με το πέντε στα πέντε εναντίον του αντιπάλου τους έχουν μειώσει τις πιθανότητές τους, κάτι που ωστόσο μπορεί και να τους κάνει καλό στο ματς της Πέμπτης.

Εκεί δηλαδή που παρότι θα έχει τον κόσμο στο πλευρό του ο ΠΑΟΚ δεν είναι το φαβορί για το τρία στα τρία. Προσωπικά θεωρώ πως παραμένει ο Ολυμπιακός, αλλά αλλά μιλάμε για φαβορί της τάξης του 55-45 σε ένα ντέρμπι που λογικά θα κριθεί στις λεπτομέρειες. Εμείς πάλι ελπίζουμε να δούμε ανάλογο ματς με το χθεσινό, όχι από πλευράς θεάματος, καθώς δεν ήταν και το πλέον εντυπωσιακό, αλλά από πλευράς αγωνίας και κόντρας και ας κερδίσει ο καλύτερος.

ΥΓ: Μόλις ο ΠΑΟΚ έδιωξε με τρομερά άκομψο τρόπο τον Καλμαζίδη, τον άνθρωπο δηλαδή που τον έφερε στην κορυφή και τον έμαθε να κερδίζει τίτλους, υπήρξε μάνατζερ που τόνιζε πως «να δω τώρα κάποιοι δημοσιογράφοι τι θα γράφουν». Μέσα στους κάποιους ήμουν και εγώ και όπως είδε βρήκα. Ο Ελγκέτα τα πάει πολύ καλά, εξαιρετικά και δεν είχα κανένα πρόβλημα να το αναφέρω. Αν δηλαδή δεν έχεις κόμπλεξ και απλά γράφεις όσα βλέπεις, βρίσκεις και να γράφεις, τόσο απλό...

ΥΓ1: Όπως εκτός από την αποθέωση θα πρέπει να γράφονται και τα λάθη. Και το ότι έκλεισαν οι αλλαγές στο 14-12 με τον Σακόγλου και τον Πέτκοβιτς μέσα και τους Στάροβιτς και Τερζή στο πάγκο ήταν λάθος και μάλιστα μεγάλο. Ναι μεν δεν στοίχισε για τον ΠΑΟΚ, αλλά θα μπορούσε να στοιχίσει για να τα λέμε και όλα...

ΥΓ2: Μια από τις μεγαλύτερες απώλειες του φετινού ΠΑΟΚ σε σχέση με τα δύο προηγούμενα χρόνια ήταν αυτή του Κουντουρίδη, ενός από τους καλύτερους στατιστικολόγους στην χώρα μας που ήταν από τους ακρογωνιαίους λίθους του δύο στα δύο. Τον συγκεκριμένο δεν τον έδιωξε ο Καλμαζίδης όπως κάποιοι νόμισαν, ωστόσο με την έλευση του Ελγκέτα διόρθωσε το λάθος. Ο ΠΑΟΚ πήρε τον Τάρλα, έναν άνθρωπο που επίσης είναι εξαιρετικός σε αυτόν τον τομέα και τα αποτελέσματα φαίνονται. Η στατιστική στο βόλεϊ είναι πολύ πιο σημαντική από όσο κάποιοι νομίζουν και αν έχεις στην ομάδα σου κάποιον που ξέρει καλά την δουλειά του, γνωρίζοντας και βόλεϊ μόνο κερδισμένος βγαίνεις...

ΥΓ3: Είναι η μοίρα των λίμπερο να μην έχουν τα φώτα στραμμένα επάνω τους, αλλά όπως και να το κάνουμε ο Γκαράς χθες ήταν εξαιρετικός. Ο άνθρωπος πήρε όχι μία και δύο αλλά 57 υποδοχές, κρατώντας μόνος του όλη την πίσω ζώνη του ΠΑΟΚ και σίγουρα ήταν από τους ανθρώπους στους οποίους πιστώνεται αυτή η νίκη.

ΥΓ4: Δεν συζητάμε καν αν ο Νταφ είναι καλύτερος από τον πάντα χρήσιμο Σουλτανόπουλο, ωστόσο προσωπικά ο Ολυμπιακός με την αλλαγή αυτή μετά την επιστροφή του Καναδού μου δείχνει να έχει χάσει την χημεία του, όσο τραβηγμένο και αν ακούγεται αυτό.

ΥΓ5: Για όσα έγιναν στο Ρέντη δεν θα αναφερθούμε καν. Υπάρχουν και ατα αρμόδια όργανα. Σίγυρα όμως δεν τιμούν καθόλου ούτε τον Ανδρεάδη οι χειρονομίες προς τον κόσμο του Ολυμπιακού, ούτε βέβαια τον Αγκάμεζ το να πιάσει τον πρώην συμπαίκτη του από τον λαιμό. Όσο για τον Τσούπκοβιτς το ποστ του ήταν το λιγότερο άστοχο, όπως και αυτό του Γιώργου Σαββίδη που αφορούσε το συγκεκριμένο ματς.