Οι φιλοδοξίες είναι αυτές που ξεχωρίζουν την… απλή ομάδα, από εκείνη που έχει βλέψεις, στόχους και «δίψα» για διακρίσεις!

Ο Αστέρας Νίκαιας ανήκει στη δεύτερη κατηγορία, το έχει αποδείξει και το επιβεβαιώνουν δύο αθλήτριές του!

Τι ψυχολογία έχει μια ομάδα που μετρά μόνο νίκες (!) στο πρωτάθλημα; Πως διαχειρίζεται τις επιτυχίες και τι ρόλο έχει παίξει στην τρομερή τους παρουσία ο κόουτς, Παναγιώτης Μαρούλης;

Όλα αυτά και άλλα πολλά στην απολαυστική συνέντευξη των δύο αθλητριών! Η Δώρα Θεοδωρίδου και η Ελευθερία Δασκάλου «αποκαλύπτονται» στο gazzetta.gr!

-Σε μια χρονιά που στόχος είναι η άνοδος, πόσο σημαντικό είναι το γεγονός πως η ομάδα έχει ξεκινήσει με το απόλυτο των νικών; Επίσης, χωρίς να έχει μάθει στην ήττα, πως θα μπορέσει να τη διαχειριστεί όταν έρθει;

Δ.Θ.: Είναι γνωστό ότι όλες οι ομάδες παλεύουν για το απόλυτο των νικών, επομένως εμείς που το έχουμε πετύχει νιώθουμε χαρά, ευχαρίστηση και σίγουρα επιβεβαίωση! Οταν εκπληρωθεί και ο στόχος της ανόδου τότε αυτά τα συναισθήματα θα πολλαπλασιαστούν! Βέβαια το να παραμείνεις αήττητος δεν σου προσφέρει μόνο συναισθηματική κάλυψη αλλά και βαθμολογική, που πρακτικά σημαίνει πως σε μια πιθανή ήττα, είτε λόγω τραυματισμού κάποιας βασικής αθλήτριας, είτε μιας κακής μέρας, έχουμε την δυνατότητα να μην απογοητευτούμε αλλά να δουλέψουμε ήρεμα και συγκεντρωμένα.

Ε.Δ.: Η ήττα θέλω να πιστεύω πως δεν θα έρθει. Aκόμα και αν συμβεί η ομάδα είναι αρκετά δεμένη και σωματικά έτοιμη να την αντιμετωπίσει. Δεν σκεφτόμαστε την ήττα. Εχουμε έρθει αρκετές φορές αντιμέτωπες με αυτή, αλλά καταφέρνουμε και την αποφεύγουμε.

-Ως αρχηγός τι είναι αυτό το κάτι παραπάνω που μπορείς να κάνεις από την πλευρά σου για να βοηθήσεις περισσότερο τις συμπαίκτριές σου;

Δ.Θ: Συνολικά είμαι πολλά χρόνια αρχηγός και οι άνθρωποι που με έχουν εμπιστευτεί μου έχουν πει πως σαν χαρακτήρας είμαι κοντά σε όλες τις αθλήτριες. Εγώ από την πλευρά μου πιστεύω πως είμαι ήρεμη εντός γηπέδου, χωρίς να δείχνω τον εκνευρισμό μου σε πιθανά λάθη. Επομένως ως αρχηγός δεν θα είμαι αυτή που θα χειροκροτήσει σε μια καλή φάση αλλά θα δώσει το χέρι της και θα εμπιστευτεί ξανά και ξανά μια συμπαίκτρια!

Οι δύο αθλήτριες «αποκαλύπτονται» στο gazzetta.gr

-Πόσο δύσκολο είναι να συγκεντρωθείς πριν από ένα ματς ενώ ξέρεις πως μέχρι τώρα είσαι ανίκητος; Ποιο είναι το μυστικό και δεν επαναπαύεστε;

Δ.Θ.: Δεν ξέρω αν είναι δύσκολο ή όχι, ξέρω οτι ο προπονητής μας Παναγιώτης Μαρούλης δεν μας αφήνει άλλη επιλογή! Αν τελικά υπάρχει κάποιο μυστικό τότε αυτό είναι το ότι η ομάδα προπονείται, είναι γερή και δυνατή, χωρίς τραυματισμούς και εμπλουτίζει συνεχώς τον τρόπο και την ανάπτυξη του παιχνιδιού της!

Ε.Δ.: Είμαστε μια ομάδα απόλυτα συγκεντρωμένη στον στόχο της. Ολες οι αθλήτριες είμαστε αφοσιωμένες και αποφασισμένες να ανέβουμε κατηγορία. Το ότι είμαστε ανίκητες σίγουρα είναι ένα τεράστιο πλεονέκτημα που μας δίνει ψυχική δύναμη και πάθος για να συνεχίζουμε. Στην ομάδα δεν επαναπαύεται κάνεις. Εστω και αν συμβεί αυτό στηρίζουμε η μια την άλλη. Άλλωστε αυτό πρέπει να συμβαίνει σε όλα τα ομαδικά αθλήματα.

- Δεδομένου ότι η άνοδος έρχεται και η ομάδα διατηρεί τον κορμό της, ποιους ρεαλιστικούς στόχους μπορεί να έχει απέναντι σε ποιοτικότερες ομάδες;

Δ.Θ.: Ανεβαίνοντας κατηγορία, οι στόχοι τροποποιούνται συμβαδίζοντας και με το ποιοτικότερο επίπεδο που θα αντιμετωπίσουμε. Η νοοτροπία δουλειά, υπομονή και πάθος μένει ως έχει! Ένας ρεαλιστικός στόχος που προστίθεται, είναι η διατήρηση του Αστέρα στις πρώτες θέσεις της κατηγορίας και αναμφισβήτητα το μεγάλο "θέλω" του συλλόγου του χρόνου τέτοια εποχή να μιλάμε για την άνοδο μας στην Β ‘Εθνική!

Ε.Δ.: Αν επέλθει η άνοδος, η ομάδα πρέπει να θέσει νέους στόχους. Ακόμη πιο υψηλούς και να επιφέρει ουσιαστικές αλλαγές. Αυτό θα το κρίνει η διοίκηση του Αστέρα για την πιθανή ενσωμάτωση νέων παικτών που θα ενισχύσουν την δυναμικότητα της ομάδας. Οι απαιτήσεις των αγώνων θα γίνονται όλο και περισσότερες και εμείς οφείλουμε να ανταποκρινόμαστε σε αυτές.

-Και οι δύο πέρυσι κάνατε μία παύση ενός χρόνου από τις αγωνιστικές σας υποχρεώσεις. Πώς επιστρέφεις στα γήπεδα μετά από τόσο διάστημα και τι πρέπει να κάνεις για να επανέλθεις στα κατάλληλα επίπεδα;

Δ.Θ.: Λόγω υγείας αναγκάστηκα να μείνω εκτός για έναν χρόνο. Χωρίς καμία υπερβολή αν δεν ήταν ο κόουτς θα καθόμουν σπίτι μου! Με διεκδίκησε, με ενθάρρυνε, πίστεψε σε μένα. Μετά την καλοκαιρινή προετοιμασία ήμουν έτοιμη και μπορώ να πω ότι πλέον είμαι και πιο ώριμη. Γενικά πιστεύω πως για να επανέλθει ένας αθλητής μετά από μια μεγάλη απουσία από τα γήπεδα χρειάζεται επαναφορά της σωματικής δύναμης, προπόνηση και εμπιστοσύνη. Το θεωρώ το άλφα και το ωμέγα στην ψυχολογία ενός αθλητή!

Ε.Δ.: Την προηγούμενη χρονιά δεν κατάφερα να αγωνιστώ διότι το δελτίο μου άνηκε στην ομάδα της Αρτεμις Κορυδαλλού. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω τη διοίκηση που επένδυσε σε εμένα και κατάφερε να πάρει το δελτίο από την ομάδα που αγωνιζόμουν επί 6 χρόνια. Η αλήθεια είναι ότι μου είχε λείψει η μαγεία του αγώνα. Μονο η προπόνηση δεν προσφέρει σε έναν φιλόδοξο αθλητή συναισθηματική και ψυχική πληρότητα. Με κατάλληλη προπόνηση, την βοήθεια προπονητών και αθλητριών έχω καταφέρει να βελτιώσω τις δεξιότητες μου και δεν σταματάω να προπονούνται.

-Για σένα συγκεκριμένα, που πρέπει να συνδυάζεις Πανελλήνιες και αθλητισμό, πόσο δύσκολη είναι η καθημερινότητα, αλλά και κατά πόσο μπορούν να σε βοηθήσουν οι εμπειρίες σου με τις Γυναίκες;

Ε.Δ.: Είναι πραγματικά δύσκολο να συνδυαστεί αθλητισμός και διάβασμα. Το πρόγραμμα είναι υπερβολικά απαιτητικό. Πάρα πολλοί αθλητές έχουν περάσει από την θέση μου και θα εξακολουθούν να περνάνε. Πιο πολύ δημιουργείται άγχος σχετικό με την οργάνωση του ημερήσιου προγράμματος στο οποίο εμπεριέχεται και ο πρωταθλητισμός. Δυστυχώς οι υποχρεώσεις μου πολλές φορές δεν με αφήνουν να απολαύσω τις εμπειρίες που αποκτώ μέσα στο γήπεδο. Προσπαθώ να ξεχνιέμαι από όλο αυτό όταν βρίσκομαι μέσα στο γήπεδο.

-Ποια είναι τα επαγγελματικά σας σχέδια για το μέλλον; Μπορεί ο Αστέρας να βασιστεί στο ταλέντο σας και τα επόμενα χρόνια;

Δ.Θ.: Πρακτικά είμαι αθλήτρια του Αστέρα οπότε θέλουν δεν θέλουν εγώ εκεί θα μείνω! Σαν άνθρωπος δεν αλλάζω εύκολα αποφάσεις, πόσο μάλλον όταν αυτές είναι πετυχημένες. Στην πραγματικότητα όταν τα βρίσκεις με τους παράγοντες της ομάδας, αγαπάς τις συμπαίκτριες σου ,περνάς καλά τις ώρες που διαθέτεις, γιατί να φύγεις; Ποιος θα έφευγε; Συνεπώς, ναι η ομάδα μπορεί να βασίζεται σε μένα για αυτά που έχει επιλέξει ότι μπορώ να της προσφέρω!

E.Δ.: Το βόλεϊ για εμένα πλέον αποτελεί κομμάτι της καθημερινότητας μου και για αυτό θα εξακολουθήσω να ασχολούμαι με αυτό. Σίγουρα θα μπορούσε να στηριχθεί η ομάδα σε εμένα. Έχω αποδείξει ότι κρατάω τον καλύτερο μου εαυτό για κάθε «δύσκολη» στιγμή της ομάδας και προσπαθώ να αποδίδω το μέγιστο!

-Ο προπονητής, Παναγιώτης Μαρούλης, έχει αποδείξει με πράξεις την εμπιστοσύνη του στο πρόσωπό σας. Τι στοιχεία λαμβάνετε εσείς από τη συνεργασία σας μαζί του;

Δ.Θ.: Η πρώτη επαφή με τον κ.Μαρούλη έγινε τηλεφωνικώς όπου με προσέγγισε με πολλή θέρμη κάτι που μου φάνηκε παράξενο ,δεδομένου ότι είχα να πιάσω μπάλα ένα χρόνο. Ετσι, τα πρώτα του λόγια ήταν σε ξέρω από παιδί ξέρω τι μπορείς να κάνεις! Και κάπως έτσι χωρίς να το καταλάβω την επόμενη μέρα ήμουν στο γήπεδο! Αυτή ήταν μια μορφή λεκτικής εμπιστοσύνης, ήταν το πρώτο λιθαράκι! Στην συνέχεια, με έκανε αρχηγό σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτό που χαρακτηρίζει τον κ.Μαρούλη, τον κόουτς, είναι η εμπιστοσύνη στο σύνολο των παικτριών. Στους αγώνες κατεβαίνουν 14 αθλήτριες οι οποίες θα παίξουν όλες μα όλες! Η έμπρακτη εμπιστοσύνη του προς το πρόσωπο μου, είναι ότι δεν θα με κάνει αλλαγή επειδή έκανα κάποιο λάθος αλλά επειδή τα πήγα καλά και έτσι έδωσα την δυνατότητα και σε άλλο παιδί να παίξει. Γενικά δεν φοβόμαστε να κάνουμε λάθος και το θεωρώ πλεονέκτημα μιας ομάδας. Κάνουμε λάθη και είναι εκεί να μας διορθώσει και όχι να μας ''ρίξει" ηθικά.

E.Δ.: Απο την πρώτη στιγμή μου βρέθηκα στην ομάδα του Αστέρα είχαμε πολύ καλή συνεργασία με τον κύριο Μαρούλη. Χαίρομαι ιδιαιτέρως που έχω κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή μου παρόλο που φέτος για εμένα είναι μια δύσκολη χρονιά λόγω σχολικών εξετάσεων ,πάντα μου δίνονται ευκαιρίες συμμέτοχης. Αγωνίζομαι στην ομάδα με μεγαλη μου χαρά και θα ήθελα πολύ να πλαισιώσω την δωδεκάδα και την επόμενη χρονιά..