Επεσε η σκεπή

Οι αντιμνημονιακές κατάρες των οπαδών του Παναθηναϊκού που βρέθηκαν στο γυμναστήριο του «Αγίου Διονυσίου» στη Πάτρα αλλά και τα συνθήματα κατά «μικρών» και «μεγάλων» οικογενειών που έχουν συνδέσει το όνομα τους με τον αθηναϊκό σύλλογο είναι το φινάλε μιας ακόμα δύσκολης βραδιάς για το πολύπαθο τμήμα βόλεϊ που αργά αλλά σταθερά βαδίζει προς την Α2...

Από εδώ φυσικά μην περιμένετε «κατάρες» και «αφορισμούς» διότι όλα έχουν την εξήγηση τους. Η ομάδα βόλεϊ του Παναθηναϊκού έχει βαριά ιστορία, αλλά η ιστορία δυστυχώς για όλους μας δεν εξαργυρώνεται και δεν υποθηκεύεται. Αν ήταν έτσι η Ελλάδα μας θα ήταν η πιο πλούσια χώρα στον κόσμο.

Απλά ο Παναθηναϊκός έχει πολλά κοινά με την Ελλάδα του σήμερα. Πίνει γουλιά, γουλιά το δηλητήριο πριν τελικά πτωχεύσει και βγει από την ΕΕ και υποβιβαστεί στην Α2.

Κι επειδή πολλά ταιριάζουν πάμε και για μία παροιμία που συνήθως δεν γράφεται επειδή είναι «ανάρμοστη» αλλά συνήθως λέγεται επειδή είναι εύστοχη: «Όποιος εμπιστεύεται στον ποπό του χέζει το βρακί του».

Όπου βρακί βάλτε τους κάθε λογής λεγεωνάριους που πέρασαν από την ομάδα: Έλληνες και ξένους με τελευταία περίπτωση τον Σέρβο Μίλος Στοϊκοβιτς.

Εκτός του ότι ήταν λάθος η επιλογή του εξ αρχής να έρθει στον Παναθηναϊκό, δεν έκανε και για τίποτα το παλικάρι. Δεν άκουγε κανέναν, δεν ενσωματώθηκε ποτέ στην ομάδα και απάντησε με τις πράξεις του γιατί δεν στέριωσε στην Ιταλία. Είχε μόνιμα ξινισμένα μούτρα και δημιούργησε σοβαρά προβλήματα και πριν τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ όπου ήταν ανύπαρκτος. Έπρεπε να φύγει τα ξημερώματα της 15ης Δεκεμβρίου όταν και άρχισε η μεταγραφική περίοδος. Κι αντί, λοιπόν, να φύγει ο Στοϊκοβιτς άλλαξαν όλοι οι υπόλοιποι...

Δύο μήνες μετά το να φωνάζουν στον Παναθηναϊκό επειδή έφυγε ο Στοϊκοβιτς μοιάζουν με τους απατημένους συζύγους. Άλλωστε το να χρωστάς σε έναν Έλληνα δύο μηνιάτικα μοιάζει με κοπλιμέντο αλλά για έναν λεγεωνάριο είναι λόγος για να σου πάρει το κεφάλι και τελικά να πάρει και των ομματιών του και να φύγει. Όπως, δηλαδή, έκανε ο Στοϊκοβιτς όπου οι πληροφορίες λένε πως πήγε για να παίξει δύο μήνες στο πρωτάθλημα του Λιβάνου για να βγάλει αυτά που έχασε στον Παναθηναϊκό. Θα δείτε που μέχρι τα πλέι άουτ μπορεί και να ξαναγυρίσει. Ποια πλέι άουτ, δηλαδή, που έτσι όπως πάει το πράγμα ο Παναθηναϊκός δεν θα κάνει ούτε κιχ. Αν «βρει» η ΕΑΠ άλλους δύο βαθμούς και αυξήσει την διαφορά στους 7 βαθμούς δεν θα γίνουν ούτε πλέι οφ. Τόσο απλά. Τόσο σκληρά.

Έτσι, είναι η ζωή και ειδικά για αυτούς που δεν έχουν χρήμα, νου, και γνώση. Τους τιμωρεί σκληρά. Και από τον Παναθηναϊκό χάθηκε προ πολλού το χρήμα, ο νους και η γνώση. Υπολογίζω πως πέρασαν από το τμήμα κοντά στα 15 εκατομμύρια Ευρώ την τελευταία 10ετία όταν και ήρθε ο Βλάσης το 2002 μέχρι και που έφυγε το 2008. Και τι έμεινε; Τίποτα. Ο Σωτήρης Πανταλέων που έγινε ένα με το κοτσάνι στο τριφύλλι κι ο Ρούλης Αγραπιδάκης που κλαίει από το πρωί μέχρι το βράδυ. Δεν υπάρχει πάγκος που να μην έχει κλάψει ο Ρούλης την εφετινή σεζόν και σίγουρα δεν του ταιριάζει και δεν του αρμόζει.

Μπορείτε να διανοηθείτε τι σημαίνουν 15εκ. για το βόλεϊ ανδρών; Ξέρετε τι είναι τα 15 εκ. Ευρώ; Το 1/10 που ψάχνει η ελληνική κυβέρνηση για να μην κόψει άλλο τα επιδόματα πρόνοιας. Μάλιστα από το 2008 και μετά οι διοικήσεις του Ερασιτέχνη φόρτωσαν με χρέος κοντά στο 1,5 εκ. Ευρώ.

Μόνο για αυτά, ο Παναθηναϊκός και ο κάθε Παναθηναϊκός πρέπει να υποβιβαστεί. Για τα εγκλήματα των παραγόντων του και μετά για τα λάθη των αθλητών και προπονητών του.

Μην παραμυθιάζεστε τώρα και τα βάζετε με τον Δαρίδη, τον Πρωτοψάλτη και τον Πιπέργια επειδή δεν κέρδισαν την ΕΑΠ. Πως να κερδίσουν τα παιδάκια; Κι εκεί που έφτασαν το ματς πολύ ήταν κι αυτό επειδή και η ΕΑΠ ήταν σκορποχώρι. Με τις αλχημίες του Χριστόπουλου κρατήθηκε. Όποιος έκανε σερβίς «μέσα» από τη μία ή, την άλλη ομάδα κέρδιζε «άσσο».

Ακόμα και τώρα ο Παναθηναϊκός αν έμπαινε στο πρωτάθλημα της Α2 ανδρών που βρίσκεται σε εξέλιξη είναι ζήτημα αν θα μπει στην 4αδα. Δεν κερδίζει ούτε τη Νίκη Αιγινίου που είναι μπροστά, ούτε τον Οδυσσέα Αμαρουσίου που ακολουθεί, ούτε τον Πανελλήνιο, ούτε και την Μεταμόρφωση και μιλάμε για ομάδες που κατά 99% αποτελούνται από Έλληνες.

Ο μόνος ξένος είναι ο Κολομβιανός Μπράβο της Νίκης Αιγινίου που παρεμπιπτόντως έμεινε χωρίς γήπεδο αφού έριξε δέκα πόντους χιόνι στο Αιγίνιο και έπεσε η σκεπή του γυμναστηρίου. Απίστευτες ιστορίες ελληνικής τρέλας. Ευτυχώς η κατάρρευση έγινε ξημερώματα και δεν είχαμε δράματα. Το κωμικοτραγικό είναι ότι αναζήτησαν τον κατασκευαστή και τον βρήκαν στη... φυλακή για άλλες κακοτεχνίες.

Οπως βλέπετε, λοιπόν. σε όλα τα επίπεδα έχουμε καταρρεύσεις... σκεπών. Και ο Παναθηναϊκός η σκεπή του ελληνικού βόλεϊ είναι και με το πρώτο χιόνι κατέρρευσε. Μόνο που οι κατασκευαστές του δεν είναι φυλακή κι ευθύνονται για πολλές κακοτεχνίες στον σύλλογο.

Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, θα ησυχάσει μόνο εάν γκρεμίσει τα πάντα, δηλαδή, τελειώσει το πρωτάθλημα και υποβιβαστεί. Αυτή θα είναι η σωτηρία του και η λύτρωση του και τα υπόλοιπα που λέγονται και γράφονται για «δράματα», «συμφορές» και διάλυση του ελληνικού βόλεϊ είναι ιστορίες για αγρίους. Και ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει την πορεία του και ελληνικό βόλεϊ θα υπάρχει όσο υπάρχει Ελλάδα.

Μια χαρά θα είναι ο Παναθηναϊκός στην Α2 και οι πολλοί θα μάθουν πως υπάρχουν κι άλλα πρωταθλήματα στο ελληνικό βόλεϊ που είναι εξίσου καλά και ανταγωνιστικά. Ο Παναθηναϊκός θα συναντήσει και την ΑΕΚ που έρχεται από την Β΄ Εθνική, θα παίξει πάλι με την Ορεστιάδα, τον γείτονα Πανελλήνιο, θα «γνωρίσει» την Παναχαϊκή και την Καρδίτσα και μπορεί να γίνει και κύπελλο που θα λαμβάνουν και ομάδες της Α2. Βλέπετε πόσες λύσεις υπάρχουν;

Άσε που η Α2 ανδρών με Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, Ορεστιάδα και Παναχαϊκή βρίσκει για πλάκα χορηγό και τηλεοπτικό κανάλι ακόμα και τώρα μέσα στην κρίση.

Το μόνο αρνητικό είναι που η ομάδα θα γυρίσει και στη... Λεωφόρο που είναι και ο μεγάλος νταλκάς των οπαδών. Θα κάνει και την ανασυγκρότηση της, θα ξεχρεώσει ότι μπορεί από αυτά που χρωστάει και μετά πάει για τα μεγαλεία.

Έτσι είναι τα πράγματα παιδιά. Πίσω στις ρίζες. Στη δεκαετία του ΄80 θα γυρίσουμε. Εδώ μισθολογικά γυρίσαμε στη δεκαετία του ΄60 και θα χαλαστεί ο Παναθηναϊκός που θα είναι και... 20 χρόνια μπροστά;

Η διοίκηση και οι οπαδοί του Παναθηναϊκού θα πρέπει άμεσα να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες. Πάρτε το χαμπάρι. Μεταγραφική περίοδος δεν υπάρχει, θαύματα δεν γίνονται και ακόμα και να γυρίσουν πίσω οι Ζουπάνι, Κοτσιλιάνος, Ντονάς η ομάδα δύσκολα να καλύψει τη διαφορά.

Έβαλα σε εισαγωγικά το να «σωθεί» διότι η πραγματική σωτηρία δεν είναι να μείνει η ομάδα στην Βόλεϊ Λιγκ. Αυτό θα είναι καλό μόνο για το γόητρο. Ο υποβιβασμός δεν θα είναι η καταστροφή

Καταστροφή είναι να συντηρεί κανείς μια ομάδα με ετήσιο κόστος και πάλι κοντά στις 350.000 Ευρώ, που παίζει σε άδειο γήπεδο, που τα χρήματα πάνε σε λεγεωνάριους και στο τέλος υποβιβάζεται.

Εγκληματικό, είναι να συνεχιστεί αυτό το μοντέλο.

Αντίθετα, επιτυχία θα είναι η οργάνωση από το «μηδέν» και σε εθελοντική βάση με νέα και φρέσκα πρόσωπα, με παράγοντες που θα βάλουν το υστέρημα τους και θα πιάνει τόπο, με ορεξάτους προπονητές και ακαδημίες με νέα παιδιά που θα χαίρονται και θα είναι υπερήφανα που θα φορούν τη φανέλα με το τριφύλλι στο στήθος.

Αυτό το όραμα πρέπει να έχει η διοίκηση του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού του Αχιλλέα Μακρόπουλου εφόσον βέβαια καταφέρει να αντέξει κι ο ίδιος από τη γενικότερη λαίλαπα, τα πρωτοδικεία, τους συμβουλάτορες των υγρών και των ξηρών σπορ κι εν τέλει και την οικονομική κρίση.

Υ.Γ. Την 1η Μαρτίου του δίσεκτου 2008 ο Παναθηναϊκός με Ντάντε, Αγκάμεζ, Ανδρεάδη, Πανταλέων, Μινούτσι, Στεφάνου και Μαρτσέλο βασικούς και τους Λάππα, Γκιρτζίκη, Ψάρρα στον πάγκο αφού δεν είχαν θέση (!) αντιμετώπισε την ΕΑ Πατρών των Ζέκοφ, Γκιούρδα, Γιούριστιτς, Αρμενάκη στον τελικό Κυπέλλου της Ορεστιάδας. Ο Παναθηναϊκός νίκησε 3-1 σετ. Ηταν ο τελευταίος τίτλος του «πράσινου» ΤΑΑ με πρόεδρο τον Βλάση Σταθοκωστόπουλο και ο προτελευταίος μέχρι σήμερα για τον Παναθηναϊκό. Ηταν η μοναδική φορά που η ΕΑΠ αγωνίστηκε σε τελικό Κυπέλλου. Απόψε η ΕΑΠ νίκησε τον Παναθηναϊκό 3-1 σε αγώνα επιβίωσης και εξαθλίωσης.