Η γάτα στον μεσαίωνα

Κι όπως φαίνεται άπαντες, μικροί, μεγάλοι, ο καθένας στο δικό του επίπεδο βρίσκεται σε πανικό αυτή την περίοδο στην Ελλάδα. Οπως στο παρελθόν που δε μπορούσες να δώσεις εξήγηση για ποιο λόγο υπήρχε η έπαρση, γιατί γινόνταν υπερκατανάλωση, γιατί υπήρχε διάχυτη «ευφορία» χωρίς λόγο τις περισσότερες φορές, έτσι και τώρα κανείς δεν μπορεί να σκεφτεί και να εκτιμήσει με ψυχραιμία τις δυσκολίες και να βρει λύσεις.

Ακόμα και να τις βρει τις λύσεις δεν μπορεί να τις εφαρμόσει αφού πλέον το «σύστημα» ξεχαρβαλώθηκε κι αρχίζει να καταρρέει.
Να γυρίσουμε στην παροιμία των κινέζων. Αντί για γάτες βάλτε τους αθλητές που στριμώχνονται όλο και περισσότερο από τα σωματεία. Τις καλές εποχές τους «στρίμωχναν» χωρίς ιδιαίτερο λόγο και κυρίως από ανοργανωσιά. Τώρα τα σωματεία δεν έχουν άλλη επιλογή και πιέζουν, πιέζουν, πιέζουν ενώ ορισμένα εξ αυτών λειτουργούν σε συνθήκες μεσαίωνα. Αθλητής που ζήτησε διακοπή συμβολαίου αναγκάστηκε να υπογράψει πως παραιτείται από όσους του όφειλαν από το καλοκαίρι αλλά και 50% μείωση των παλαιών οφειλών. Ειλικρινά ψάχνω να βρω μια άλλη επαγγελματική σχέση εργαζόμενου – εργοδότη που να επικρατούν τέτοιες συνθήκες μεσαίωνα και δεν βρίσκονται. Οι παράγοντες κανονικά στην αρχή μιας μεταγραφής πρέπει να είναι κέρβεροι και σκληροί στο ξεκίνημα της συνεργασίας τους ξεκαθαρίζοντας το τοπίο και τις συνθήκες που θα αποδίδει ένας επαγγελματίας αθλητής. Στο φινάλε πρέπει να χαμογελούν είτε για την επιτυχία που τους φέρνει ο αθλητής είτε γιατί πρέπει να αποχωρήσει. Στην Ελλάδα, βέβαια, γίνεται ακριβώς το αντίθετο. Αρχίζουν με χαμόγελα και καταλήγουν στα... μαχαίρια.

Κι ενώ ο εργασιακός μεσαίωνας καλά κρατεί, οδεύουμε στην τελευταία εβδομάδα των μεταγραφών με πρωταγωνιστές τον Παναθηναϊκό, τον Άρη και την ΕΑΠ που κάνουν αλλαγές επί αλλαγών στην προσπάθεια τους να σώσουν τη σεζόν και να μην αμαυρωθεί η ιστορία του με την ενδεχόμενο υποβιβασμό.

Ο Παναθηναϊκός παρά τις αλλαγές συνεχίζει να σχοινοβατεί. Ανοίγει νέα μέτωπα, χωρίς να κλείνει τα προηγούμενα και με μία ομάδα που θα πρέπει να αρχίσει πάλι το... μηδέν αλλά με πολύ ρίσκο και πολύ χρόνο για να μπορέσει να συνέλθει. Ο Παναθηναϊκός έδωσε ήδη δύο αγώνες στον Β΄γύρο και πήρε μόλις έναν βαθμό. Βγάλτε έξω και το ρεπό με την Καλαμαριά και τα δύο ματς με Ηρακλή και Ολυμπιακό που δύσκολα να πάρει βαθμό του έμειναν έξι ματς που θα παίξει την παραμονή.

Έφυγε ο Σάκης Ψάρρας στη μοναδική επαγγελματική και προσωπική έκρηξη που έκανε μην αντέχοντας την τεράστια ψυχολογική πίεση που του ασκήθηκε τα τελευταία 2,5 χρόνια.

Τον Ψάρρα, ακολούθησαν και οι Κοτσιλιάνης, Ζουπάνι προκειμένου να ασχοληθούν αποκλειστικά με το μπιτς βόλεϊ και με αβέβαιο το μέλλον τους. Για τον Ζουπάνι έχω αμφιβολίες για το εάν έκανε το σωστό αφού στα τελευταία παιχνίδια είχε πολύ μεγάλη βελτίωση αλλά κι εδώ ο οικονομικός παράγοντας ήταν βασική προϋπόθεση.

Υπ΄ ατμόν και ο Στάθης Ντονάς. Βλέπει κόσμο να πηγαίνει και να έρχεται, αποτυχημένους ξένους να πληρώνονται μέχρι κεραίας και ο ίδιος να παρακαλάει για τα δεδουλευμένα του. Είναι ο εργασιακός μεσαίωνας που λέγαμε. Δεν αντέχεται με τίποτα, διότι εκτός του ότι μένεις απλήρωτος αναρωτιέσαι εάν σε σέβονται κι αν σε υπολογίζουν λιγότερο από τους ξένους.

Έφτασαν ο Στέλιος Πιπέργιας και ο Κάσσανδρος Στίγγας. Οι δύο πρώην παίκτες του Απόλλων Καλαμαριάς παίζουν την καριέρα τους κορώνα γράμματα για δεύτερη φορά μέσα σε μία σεζόν. Το ωραίο είναι πως και οι δύο είχαν επαφές με τον Παναθηναϊκό από το καλοκαίρι αλλά με τον Πιπέργια δεν προχώρησε και με τον Στίγγα έμπλεξε και η ΧΑΝΘ που είχε τα δικαιώματα του και τον είχε δώσει δανεικό στον Απόλλων.

Σαν επιλογές είναι πολύ καλές αλλά όπως φαίνεται ο Παναθηναϊκός «χτυπάει» και τον Θεόδωρο Δημητριάδη που πήγε στον Ηρακλή, όμως, στην ίδια μεταγραφική περίοδο δύο μετακινήσεις του ίδιου παίκτη δεν προβλέπονται. Ο νομοθέτης θέλει να προλάβει τραγέλαφους του τύπου μία ομάδα να παραχωρεί έναν παίκτη της στα μέσα Δεκεμβρίου και να τον παίρνει πίσω στα τέλη Ιανουαρίου. Το μόνο που δείχνει η ιστορία του Παπαδημητρίου είναι πως ο Καζάζης δεν υπολογίζει και πολύ τον Αγγελόπουλο.

Βέβαια, το ζήτημα στον Παναθηναϊκό δεν είναι οι πάσες και τα κέντρα αλλά οι υποδοχές. Οι Στοϊκοβιτς, Κόλεφ είναι καλοί επιθετικά αλλά υστερούν στην υποδοχή ενώ παρά την τεράστια βελτίωση που έχει παρουσιάσει ο Δαρίδης είναι λογικό να έχει «κενά» σημεία. Άλλωστε, η θέση του λίμπερο βασίζεται στην επανάληψη, στην προπόνηση αλλά και στο δέσιμο μεταξύ των παικτών.

Το ντέρμπι της επιβίωσης θα είναι αυτό που θα γίνει την Κυριακή και ο Άρης θα υποδεχτεί τον Παναθηναϊκό. Και οι «κιτρινόμαυροι» έκαναν πολλές αλλαγές αλλά κι εδώ ισχύει ότι και στον Παναθηναϊκό. Οι ομάδες χρειάζονται ρολάρισμα και ρυθμό, δεν φτιάχονται οι παίκτες από τη μνία μέρα στην άλλη.

Γενικά όπως δείχνει μέχρι σήμερα η εικόνα των ομάδων ο Άρης, η ΕΑΠ και ο Παναθηναϊκός είναι οι βασικές υποψήφιες για τα πλέι άουτ.
Ο Ολυμπιακός και ο Ηρακλής είναι οι κερδισμένοι εντός των τειχών καθώς μέχρι στιγμής ξεπερνούν ανώδυνα τους τραυματισμούς και τις απουσίες, ενώ τα πάντα θα κριθούν από την επιστροφή Προύσαλη στον «γηραιό» και από την έλευση Φιγκερόα στον Ολυμπιακό. Ο Πορτορικανός λέγεται πως βρίσκεται σε καλή κατάσταση και πως μπορεί να κάνει τη διαφορά στην υποδοχή και την επίθεση του Ολυμπιακού.

Εάν ο Φιγκερόα επιβεβαιώσει τις εκτιμήσεις τότε ο Ολυμπιακός θα έχει ελπίδες να χτυπήσει τον Ηρακλή για τον τίτλο του πρωταθλήματος και εννοείται να μην έχουν γίνει εκπλήξεις από τους συριανούς και τους κορίνθιους.

Και να κλείσουμε με το Ολ Σταρ των γυναικών που θα γίνει στη Λευκάδα στις 18 Φεβρουαρίου. Οι κλήσεις των αθλητριών από τους προπονητές πρέπει να έγιναν σε κανένα... καφέ. Στο όρθιο. Δεν κλήθηκαν φορμαρισμένες αθλήτριες όπως οι Τσίμα, Κονόμη, Κοσμά, Γιακουμή, Παπαφωτίου κ.α. Αλλά όπως μας είπε και ένας φίλος του βόλεϊ «εδώ δεν έγιναν οι συγκεντρωτικές των Εθνικών ομάδων Παίδων, Κορασίδων, Εφήβων, Νεανίδων το Ολ Σταρ σε μάρανε; Σωστός...