Οι «ερυθρόλευκοι» ξόδεψαν ένα κάρο λεφτά το καλοκαίρι για την απόκτηση παικτών δημιουργώντας ένα πολυάριθμο ρόστερ, το οποίο έδειχνε στην αρχή της χρονιάς να είναι υπερπλήρες αφού για κάθε θέση υπήρχαν τουλάχιστον δύο ποδοσφαιριστές.

Όμως στην πορεία αποδείχθηκε ότι ο Ολυμπιακός έκανε λανθασμένες επιλογές αφού οι «νέοι» παίκτες που ήρθαν στο λιμάνι δεν έχουν καταφέρει -με ελάχιστες εξαιρέσεις- να προσφέρουν τα αναμενόμενα. Ακόμα και εκείνοι που αποκτήθηκαν για να κάνουν τη διαφορά είτε αποδείχθηκαν κατώτεροι των προσδοκιών (Γιέστε), είτε ήταν άτυχοι (Μακούν).

Από τις 13 συνολικά μεταγραφές που έκαναν οι πρωταθλητές Ελλάδας το καλοκαίρι μόνο οι Μαρκάνο, Ορμπάιθ, Μακούν και Αμπντούν φέρεται να έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή τους. Οι υπόλοιποι είτε αποχώρησαν τον Δεκέμβριο, είτε δεν είναι στις βασικές επιλογές του Ερνέστο Βαλβέρδε.

Ωστόσο, ακόμα και εκείνοι που τυγχάνουν την εμπιστοσύνη του προπονητή τους δεν έχουν προσφέρει τα αναμενόμενα και σε καμία περίπτωση δεν έχουν κάνει τη διαφορά, κάτι το οποίο ο Ολυμπιακός το πληρώνει με την απώλεια βαθμών στο πρωτάθλημα. Ας δούμε όμως καθεμία ξεχωριστά τις φετινές μεταγραφές των «ερυθρολεύκων».

Φράνκο Κοστάντσο: Αποκτήθηκε από τη Βασιλεία προκειμένου να γίνει ο διάδοχος του Αντώνη Νικοπολίδη. Οι «ερυθρόλευκοι» πίστεψαν ότι με τον Αργεντινό τερματοφύλακα θα βρουν μια αξιόπιστη λύση κάτω από τα δοκάρια τους, όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ιδανικά. Ο 32χρονος πορτιέρο έχει παίξει σε 6 ματς πρωταθλήματος και θα παραμείνει σε αυτά, αφού αναζητείται λύση για την αποδέσμευσή του από τον Ολυμπιακό. Ο Βελβέρδε έδειχνε να τον εμπιστεύεται αρχικά, αλλά οι «γκέλες» του Αργεντινού και οι χαμένοι βαθμοί τον έστειλαν γρήγορα στον πάγκο.

Ιβάν Μαρκάνο: Ο Ισπανός αμυντικός ήρθε με τη μορφή δανεισμού από τη Βιγιαρεάλ έχοντας κερδίσει την εκτίμηση του Βαλβέρδε. Από τις καλοκαιρινές μεταγραφές είναι ο παίκτης με τις περισσότερες συμμετοχές στο πρωτάθλημα (17 ματς και 2 γκολ) και παίζει πότε στο αριστερό άκρο και πότε στο κέντρο της άμυνας. Παρά το γεγονός ότι έχει κερδίσει θέση στη βασική ενδεκάδα, δείχνει ότι ούτε στον ρόλο ενός εκ των Μέλμπεργκ και Παπαδόπουλου στο κέντρο της άμυνας, αλλά ούτε και του Χολέμπας στην αριστερή πλευρά, μπορεί να ανταποκριθεί.

Φραν Γιέστε: Πέρασε και δεν ακούμπησε, θα μπορούσε να είναι ο τίτλος για τον Βάσκο μέσο. Ήρθε με δάφνες στον Ολυμπιακό, ως ο παίκτης που θα έκανε τη διαφορά, όμως η παρουσία του στην Ελλάδα ήταν σκέτη απογοήτευση. Πειθαρχικά παραπτώματα, αδιαφορία και συχνοί τραυματισμοί ήταν τα τρία χαρακτηριστικά της παρουσίας του Γιέστε στο λιμάνι με αποτέλεσμα να φύγει με τη ταμπέλα του αποτυχημένου. Στο μεταξύ πρόλαβε να παίξει σε 5 ματς πρωταθλήματος. Στον Ολυμπιακό το μόνο θετικό που έχουν να θυμούνται από αυτόν ήταν η πάσα από την οποία προήλθε το γκολ στη Γαλλία με τη Μαρσέιγ για το Τσάμπιονς Λιγκ.

Ζαν Μακούν: Από τις ελάχιστες περιπτώσεις των φετινών μεταγραφών που μπορεί να πει κανείς ότι δικαιολογούν τα χρήματά τους. Ο Καμερουνέζος αποκτήθηκε με τη μορφή δανεισμού από την Άστον Βίλα, χρειάστηκε κάποιο διάστημα προσαρμογής, αλλά στη συνέχεια έδειξε να αποτελεί το βαρόμετρο στη μεσαία γραμμή του Ολυμπιακού. Έχει παίξει σε 10 αγώνες της Σούπερ Λίγκας και έχει πετύχει ένα γκολ, όμως δείχνει ευπαθής στους τραυματισμούς. Πάνω που είχε αρχίσει να βρίσκει το ρυθμό του, χτύπησε στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και επέστρεψε πρόσφατα, αλλά ακόμα δεν έχει δείξει το καλό του πρόσωπο παρασυρόμενος από την κακή εικόνα της ομάδας του το τελευταίο διάστημα. Αν είναι υγιής πάντως, μπορεί να κάνει τη διαφορά στη μεσαία γραμμή.

Πάμπλο Ορμπάιθ: Ο Ισπανός μέσος ήρθε ως αντί Ουρτάδο με σκοπό να δώσει περισσότερη βοήθεια στη μεσαία γραμμή από τον συμπατριώτη του. Έχει αγωνιστεί σε 13 ματς στο φετινό πρωτάθλημα και συγκριτικά με τους υπόλοιπους συμπατριώτες του που αποκτήθηκαν το καλοκαίρι η παρουσία του είναι θετική. Δεν είναι όμως ο παίκτης που μπορεί να κάνει τη διαφορά στον Ολυμπιακό. Παρόλα αυτά αποδεικνύεται μία από τις ελάχιστες πετυχημένες επιλογές του καλοκαιριού.

Λιούμπομιρ Φέισα: Ήταν το μεγάλο ερωτηματικό του καλοκαιριού διότι ήρθε από την Παρτιζάν συνοδευόμενος από έναν μεγάλο τραυματισμό. Παίκτης με σπουδαία προσόντα, έδειξε στην αρχή ότι μπορεί να εξελιχθεί στον επόμενο ηγέτη της μεσαίας γραμμής του Ολυμπιακού. Πολύ γρήγορα ωστόσο, οι φόβοι των «ερυθρολεύκων» επιβεβαιώθηκαν αφού ο Σέρβος αποδείχθηκε «γυάλινος». Από την αρχή της σεζόν έχει ταλαιπωρηθεί από πολλούς τραυματισμούς και έχει προλάβει να παίξει μόλις σε 2 αγώνες.

Φρανσίσκο Χαβίτο: Παρότι αποκτήθηκε τον Ιανουάριο του 2011, το καλοκαίρι ενσωματώθηκε για πρώτη φορά στο δυναμικό του Ολυμπιακού. Ο Ισπανός μεσοεπιθετικός ίσως να είναι ο πιο αδικημένος από τους συμπατριώτες του αφού δεν κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Βαλβέρδε παρόλο που ήταν γνώστης του ελληνικού πρωταθλήματος λόγω της παρουσίας του στον Άρη. Έπαιξε σε 4 αγώνες σκόραρε μία φορά και τον Δεκέμβριο έφυγε για την Τουρκία. Στο τέλος της σεζόν λίγοι θα θυμούνται την παρουσία του στον Ολυμπιακό.

Πέταρ Γκρίμπιτς: Όταν ο Μαυροβούνιος μέσος ήρθε στον Ολυμπιακό κάποιοι τον βάφτισαν «νέο Γκαλέτι». Η απόκτησή του έμοιαζε περισσότερο ως επένδυση για το μέλλον αφού η παρουσία των Αμπντούν, Μιραλάς και Χαβίτο στη δεξιά πτέρυγα δύσκολα θα του έδιναν χρόνο συμμετοχής τη φετινή σεζόν. Έτσι παραχωρήθηκε δανεικός στον Λεβαδειακό προκειμένου να αποκτήσει παραστάσεις από το ελληνικό πρωτάθλημα και να πάρει παιχνίδια στα πόδια του.

Βιθέντε Μόνχε: Ο Αργεντινός ήταν η αποκάλυψη του περυσινού πρωταθλήματος με τη φανέλα του Ολυμπιακού Βόλου, όμως οι απαιτήσεις στον Ολυμπιακό Πειραιώς δεν είναι ίδιες. Οι πρωταθλητές τον απέκτησαν για να θωρακίσουν την αριστερή πτέρυγα με έναν παίκτη που είχε εμπειρία από το ελληνικό πρωτάθλημα. Έχει παίξει σε 8 ματς, αλλά η παρουσία του είναι ακόμα απαρατήρητη. Για την ώρα αποδεικνύεται ένας ακόμα που γεμίζει το ρόστερ παρά ένας παίκτης που μπορεί να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια στους «ερυθρόλευκους».

Τζαμάλ Αμπντούν: Μετά τους Κοστάντσο και Γέστε ο Αλγερινός είναι η μεγαλύτερη απογοήτευση των καλοκαιρινών μεταγραφών. Μετά από μια εκπληκτική χρονιά με τη φανέλα της Καβάλας ήρθε στον Ολυμπιακό με περγαμηνές και μάλιστα είχε την εμπιστοσύνη του προπονητή του. Αυτό άλλωστε, το μαρτυρούν οι 12 συμμετοχές του στο πρωτάθλημα, οι περισσότερες ως βασικός. Ο Αμπντούν όμως, δεν έχει δικαιολογήσει σε καμία περίπτωση τη φήμη που τον συνόδευε και η παρουσία του ως τώρα είναι απογοητευτική.

Σήφης Δασκαλάκης: Αποκτήθηκε για να δίνει ανάσες στον Κοστάντσο και για να πλαισιώσει την τριάδα των τερματοφυλάκων. Μετά τις κακές εμφανίσεις του Αργεντινού, ο Βαλβέρδε έδειξε περισσότερο εμπιστοσύνη στον Μέγιερι και πλέον αποτελεί τον δεύτερο τερματοφύλακα της ομάδας. Δεν έχει πάρει ευκαιρίες από τον προπονητή του, οπότε η παρουσία του στο λιμάνι δεν μπορεί να κριθεί.

Γιάννης Ζαραδούκας: Ο πιο αδικημένος από τους παίκτες που ήρθαν το καλοκαίρι. Μετά από μια σπουδαία χρονιά στον Ολυμπιακού Βόλου, ο 27χρονος μπακ ήρθε για να δώσει ανάσες στον Χολέμπας στο αριστερό άκρο της άμυνας, αλλά ο Βαλβέρδε έδειξε να εμπιστεύεται γι αυτό τον ρόλο τον Μαρκάνο. Δεν αγωνίστηκε ούτε λεπτό με τους πρωταθλητές Ελλάδας και παραχωρήθηκε δανεικός στον ΠΑΣ Γιάννινα. Ίσως το καλοκαίρι να επαναπροσδιορίσουν καλύτερα στον Πειραιά την περίπτωσή του.

Αλεξάντερ Κατάι: Αποκτήθηκε περισσότερο για το μέλλον παρά για να προσφέρει από τώρα στον Ολυμπιακό. Γι αυτό και δόθηκε δανεικός στο ξεκίνημα της σεζόν στον ΟΦΗ προκειμένου να πάρει παιχνίδια στα πόδια του. Ούτε όμως στον σύλλογο της Κρήτης πήρε ευκαιρίες και έτσι επέστρεψε στην πατρίδα του για λογαριασμό της Βοϊβοντίνα.