Kαταρχήν δεν χωρά ούτε συζήτηση για το πόσο γερό ήταν το χαστούκι από τον Πανιώνιο. Είτε αρέσει, είτε δεν αρέσει, ο Παναθηναϊκός ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να αποκλείεται από τέτοιες ομάδες ή τουλάχιστον όταν αυτό συμβαίνει δεν μπορεί να μπαίνει στη λογική του «δεν τρέχει τίποτα».

Τρέχει και παρατρέχει! Δεν χάθηκε άλλωστε απλά ένα παιχνίδι, αλλά η διεκδίκηση ενός στόχου από αυτούς που κυνηγάμε με το… τουφέκι τα τελευταία 15 χρόνια, για πολλούς και διάφορους λόγους που τους έχουμε εξαντλήσει.

Σε απόδοση 2.22 στην betfair η κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον Παναθηναϊκό

Από εκεί και πέρα βέβαια αυτό που επίσης απαγορεύεται είναι να χαθεί το μέτρο στις πάσης φύσεως συζητήσεις – αναλύσεις. Όπως ο Παναθηναϊκός δεν έγινε Μπαρτσελόνα στα μισά παιχνίδια του πρώτου γύρου, έτσι και τώρα δεν είναι και για πέταμα όπως προσπαθούν να μας πείσουν διάφορα σαλιγκάρια που έσκασαν μύτη και που ξεκάθαρα τραβούσαν χοντρό ζόρι εδώ και καιρό με μια ομάδα και έναν προπονητή που τους χάλασαν την πιάτσα.

Ακόμη και εδώ μέσα άλλωστε, που κατά βάση διαβάζετε αισιόδοξες αγωνιστικές απόψεις για τον Παναθηναϊκό διότι έτσι θέλω να το βλέπω το πράγμα από τη μέρα που γεννήθηκα, είχε γίνει λόγος από πολύ νωρίς για το «ποδοσφαιρικό θαύμα του Φερέιρα. Τούτο σημαίνει ότι όντως η ομάδα είχε χοντρές αδυναμίες εξ ου και η διεκδίκηση του πρωταθλήματος χαρακτηριζόταν εφέτος ως υπέρβαση και όχι ως κάτι το φυσιολογικό. Εκτός κι αν ξεχνάμε τι λέγαμε ΟΛΟΙ το καλοκαίρι μετά τους ευρωπαϊκούς αποκλεισμούς, εκτός κι αν ξεχνάμε τα "πρωτάθλημα θα πάρουμε όλους θα τους τρελάνουμε".

Με ένα τόσο κουτσουρεμένο ποσοτικά αλλά και ποιοτικά ρόστερ δεν είναι δυνατόν να πηγαίνεις «τρένο» όλη την ώρα. Εκτός κι αν παίζουν τίποτα «φυσούνες» που έλεγε και μια (γραφική) ψυχή για τη δικιά του ομάδα και που εμείς από αυτά δεν ξέρουμε. Και κοιλιά θα κάνεις και παιχνίδια από εκεί που δεν το περιμένεις θα χάσει και λάθος επιλογές μπορεί να γίνουν μία στις τόσες από τον κόουτς. Όλα μπορούν να συμβούν κι ας πονάνε τον κόσμο τέτοιες εξελίξεις. Ιδίως όταν είσαι ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ, απέναντι σε καβατζωμένο σε κάθε τομέα αντίπαλο.

Το σίγουρο πάντως είναι ότι εκείνοι που ευθύνονται λιγότερο για όλα αυτά είναι οι παίκτες και ο Φερέιρα. Περισσότερα από εκείνα που μπορούν έχουν δώσει στα πιο πολλά παιχνίδια κι αυτό κανείς μας δεν πρέπει να το ξεχνάει. Ακόμη κι αν ο τελευταίος τους αντίπαλος ήταν πολύ μικρός απέναντί τους, όλα μπορούν να συμβούν σε ένα παιχνίδι, όλα μπορούν να συμβούν όταν κάθε σου ματς μοιάζει με τελικό δίχως αύριο. Ετσι είναι αυτά τα πράγματα, δυστυχώς δεν μπορείς να τα αλλάξεις. Αυτή η στάνη, αυτό το τυρί βγάζει δεν λένε;

Ο Παναθηναϊκός έχασε και το Κύπελλο και του μένει πλέον μονάχα το πρωτάθλημα. Ούτε και εκεί είναι φαβορί, αλλά πρέπει να το παλέψει και εκτιμώ πως θα το κάνει. Και όπου βγει. Η ομάδα εξακολουθεί να χρειάζεται τη στήριξη και την συσπείρωση του κόσμου γύρω της. ΜΟΝΟ τους οπαδούς έχει στο πλευρό της, δεν υπάρχουν άλλοι. Μας τελείωσαν.

ΑΝ είχες λυμένα όλα τα άλλα σου προβλήματα θα μπορούσες να μιλήσεις για το 4-4-2, το 4-2-3-1, το 4-3-3 και τα λάθη των ποδοσφαιριστών. Αυτά όμως στην παρούσα φάση είναι πταίσματα μπροστά στο ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ. Οπότε τι κάνεις; Γνώμη είναι ότι γίνεσαι ταλιμπάν υπέρ της ομάδας και παράλληλα πιέζεις με κάθε τρόπο για να βρεθεί μια λύση και να σταματήσει το σότο. Αυτά τα ολίγα και το μυαλό όλων πρέπει να είναι από τώρα στα Γιάννινα. Δάκρυα για τον φετινό Παναθηναϊκό δεν αξίζουν, παρά μονάχα θετική διάθεση και τρέλα. Κόντρα σε όλους και σε όλα, κόντρα σε ένα καλολαδωμένο σύστημα...